Share

Chapter 30

Author: Ellitch
last update Last Updated: 2024-02-05 06:23:11

After 3 Days....

"Babe, where are you?" Tanong ko kay Anthony mula sa kabilang linya.

"I'm on the way na sa office, Babe. Why?" Sagot nito.

"Ohh, okay. Ingat ka" sagot ko na lamang.

"May problema ba?" Tanong nito.

"Wala naman. Parating na kase ang orders ko para sa gagawing wedding gown. Wala kaseng kukuha doon, pero okay na. I'll message Danica na lamang or 'yung other staff ng shop" sagot ko.

"Okay, Love. Call me kapag walang kukuha. Ako na ang bahala doon" ani nito.

"Alright, thanks Love. I love you" ani ko saka ibinaba na ang tawag.

Sunod ko namang tinawagan si Danica.

Agad naman itong sinagot ng dalaga.

"Yes, Ma'am. Is there something wrong?" Bungad ni Danica mula sa kabilang linya.

"Danica, busy ka ba ngayon?" Tanong ko agad dito.

"Medyo po, Ma'am" sagot nito.

"May ibang staff ba d'yan na hindi naman sobrang busy?" Tanong kong muli.

"Tingnan ko, Ma'am" sagot nito.

Maya-maya pa ay umimik na itong muli mula sa kabilang linya.

"Ma'am, si Jairus daw po, hindi busy"

"Alright. I'll send you the address na lamang at 'yung pera, then, pakisabi kay Jairus, kuhanin doon sa Roy's Warehouse ang package for Enchanté Attire. Pakidala na lang muna d'yan sa shop ang package and ipapakuha ko na lang din mamaya" ani ko rito.

"Sige po, Ma'am. Noted po" sagot ni Danica.

Nang matapos ang usapan na iyon ay ibinaba ko rin agad ang tawag saka nagtipa ng mensahe para kay Anthony.

To Babe:

Babe, okay na. Si Jairus na lamang ang kukuha ng package ko sa Roy's Warehouse since he's not busy naman. Jairus is my staff nga pala sa shop. :)

Nang maisend ko ito ay mabilis rin naman itong nag reply.

Babe :

Alright, Babe. I'll text Clark na lamang kung busy s'ya and kapag hindi, s'ya na lamang ang kumuha ng package sa shop mo. Don't forget to message me nga pala kapag nasa shop na ang package mo para maitext ko kaagad si Clark. Love you.

Halos hindi ako mapakali habang naghihintay ng message ni Danica. Excited na kinakabahan ako sa pag gagawa ng wedding gown.

.

.

.

.

I spend my day and night working about the wedding gown of Andrea. Naisip ko rin na magpatayo ng bagong branch somewhere along Visayas, Mindanao, and other part of Luzon pa.

Kuya Darwin, Clark, and Anthony agreed naman about it. Boys also say's that no matter what, nandito lamang sila sa likod ko, palagi.

Kinabukasan ay maaga akong nagising dahil sa alarm ko. May photoshoot nga pala ako ngayon.

Dali-dali akong naligo saka ginawa ang skin care routine ko. Naglagay lamang ako ng lipstick saka powder dahil I know, mamake up-an din naman ako doon sa studio later.

"Marisse, I mean Ivy, you look so gorgeous today kahit na I know wala kang make up" salubong ni Jei, isang gay make up artist ko.

"Palagi naman" sabat ni Anthony mula sa likod ko.

Tama nga ang sinabi niya noong isang araw, aabsent nga talaga si Anthony sa trabaho para samahan ako.

"I agree, Sir" ani ni Jei kay Anthony.

Nakipagbeso naman ako kay Jei saka iginaya ako sa chair ko.

"Kamusta?" Tanong ko kay Jei habang minemake up-an ako.

"Ito, happy sa boyfriend ko. Eight months na kami sa 10" sagot nito.

"Stay strong sa inyo" ani ko na lamang saka tumingin kay Anthony.

Napansin ko kase na pasimple n'ya akong kinukuhanan ng picture.

Ngumisi naman ang loko.

Habang minemake up-an ako ni Jei ay dumating na 'yung hair stylist ko at sinimulan nang ayusin ang buhok ko.

Simple lamang ang kinalabasan ko kase hindi naman hahagipin ng camera ang mukha ko.

"Ivy, go na there. Kuhanan na kita" ani ng aking photographer pagkalabas ko pa lamang sa fitting room.

I am now wearing my collection. Mas mabuti na puro gawa ko ang isoot ko during my shots.

They started taking shots of me. Medyo kinakabahan pa ako dahil hindi naman ako sanay sa ganito pero still, nagawa ko rin ang part ko.

"Perfect!" Sabi ni Direct.

"Pakitawag na si Anthony" Napatigil ako sa sinabi ni Direk saka hinanap si Anthony. Umalis pala ito. Bakit hindi ko man lamang napansin.

Sa may pintuan ng men's fitting room ay iniluwa noon si Anthony na naka topless at nakasoot ng shorts na gawa ko.

Ngumiti naman siya ng makita n'ya ako.

"Seriously, kailan pa s'ya naging model?" Tanong ko sa aking isipan saka mahinang natawa.

"Okay, Ivy and Anthony, I know na sobrang bagay kayo and We know na maasahan at mapagkakatiwalaan namin kayo. Takot na lamang namin kay fafa Darwin. Body lamang naman ako kukuhanan namin ng picture n'yo" panimula ni Direk.

"I'm sorry Ivy, I know confused ka sa nangyayari" dagdag pa nito.

Nagsimula na akong kabahan. What's wrong?

"Kanina lang ay naisipan namin na isama ang isang lalaki sa shoot mo, you know and ipapaalam sana namin sa'yo at ihahanap ng kapares sa picture pero Anthony insists. S'ya na raw at huwag na namin sabihin sa'yo para surprised" ani nito.

Nawala naman agad ang kaba ko saka bumaling kay Anthony na ngayon ay nakangiting sa akin.

"Surprise Love" ani nito.

Ngumiti na lamang naman ako rito.

"It's okay, Guys. We have each other naman. Nothing to worry" baling ko kina Direk.

"Oh, ayon naman pala" sabi nung isang staff.

"Ivy and Anthony, just follow my instructions, okay? I'm pretty sure na magiging maganda ang kinalabasan ng shoot n'yo and I swear, magiging viral pa ito kesa sa picture ng mata mo" ani ni Direk.

Tumango naman ako.

"Tayo kayo ng ayos and lapit lapit naman d'yan sa isa't-isa. Para naman kayong hindi magkasintahan n'yan" ani ni Direk.

Napatawa na lamang ako saka lumapit kay Anthony.

"Perfect" maya-maya ay ani ni Direk.

Marami pang shots ang ipinagawa sa amin at umabot ito ng isang oras.

Hapon na nang makauwi kami sa penthouse.

.

.

.

"Kamusta ang photoshoot mo, ate?" Tanong ni Lyka sa amin habang kumakain kami ng dinner.

"Namin" pagsingit ni Anthony.

Natigilan naman sa pagkain ang bata, maging si Nanay Lydia.

"Kasama ko s'ya sa shot kanina, Lyka and Nanay" pangunguna ko.

"Wow" ani ni Nanay.

Natawa naman si Lyka. "Luh, kailan ka pa naging model, Kuya?" Tanong ni Lyka.

"Kanina lang" sagot ni Anthony.

"Kidding aside, wala man ako sa mismong shot n'yo kanina pero I'm pretty sure na perfect talaga 'yon. And syempre, super viral na naman 'yon. Magiging si Ate na naman ang laman ng news feed ko sa kahit na anong social media ko" ani ni Lyka.

"Ganiyan kasikat ang ate mo. Hindi pa tuluyang nakakapag reveal pero sikat na sikat na" ani ni Nanay Lydia.

"Panoorin mo ako sa shot ko next time" ani ko na lamang kay Lyka.

"Kapag hindi ako busy, ate" sagot nito saka sumubo ng ulam.

"Ikaw rin, Nanay Lydia" baling ko naman kay Nanay.

"Naku, huwag na anak. Dito na lamang ako sa bahay" tanggi ni Nanay.

"Nay" pagtawag ni Anthony rito.

"Ano 'yon, 'nak?" Ani ni Nanay Lydia kay Anthony.

"I think, next time, sumama kayo kay Ivy sa shot. And, anong araw bukas?" Tanong ni Anthony.

"Thursday" ako na ang sumagot.

"May pasok ka ba bukas, Lyka?" Tanong ni Anthony sa bata.

"Wala naman akong schedule bukas, Kuya" sagot ni Lyka.

"Great. I'll give you the money and bukas nang umaga, huwag kayong gagawa ng gawaing bahay" ani ni Anthony.

Nangunot naman ang noo ni Nanay Lydia. Nagtataka siguro.

"Because bukas ay family day n'yo ni Lyka. Spend the money all you want. Bilihin n'yo ang gusto niyong bilhin, mag enjoy kayo. Pumunta kayo sa gusto niyong puntahan" ani muli ni Anthony na nakatanggal sa kaba ni Nanay Lydia.

"Hala Kuya" si Lyka.

"Kung iniisip n'yo na ibabawas ko 'yan sa sahod mo, Nanay Lydia, at kung iniisip mo na bawas 'to sa allowance mo, Lyka, then you guys are wrong. Libre ko ito sa inyo" ani ni Anthony.

"Naku, hindi naman na kailangan, anak" ani ni Nanay.

Kahit kailan ay never pa s'yang humiling sa amin. Palagi na lamang itong tumatanggi.

"Magtatampo ako, 'nay" ani ni Anthony kay Nanay.

"Sige na po, pagkatapos nito, ako na ang bahala sa linisin rito sa kusina. Magpahinga na agad kayo. Bawal kayo tumanggi" pagtatapos ni Anthony.

Natapos ang pagkain namin ng hapunan na puro pasasalamat ang lumalabas sa bibig ng mag-ina. Katulad ko, alam ko ay sobrang swerte rin nila kay Anthony at Kuya Darwin.

Nang matapos ang aming pagkain ay pinapunta na agad ni Anthony ang mag-ina sa kwarto at sinabi na mamahinga na.

Naiwan naman kami ni Anthony sa kusina.

"Ako na rito, Love. Pasok ka na sa kwarto natin" baling ni Anthony sa akin.

"No, I'll help you here" angil ko.

"Alright, Boss. Ako na ang maghuhugas ng plato. Ikaw na lamang ang maglinis ng kalat d'yan sa table" pagsuko nito saka mahinang natawa.

Nang matapos ako sa paglilinis sa table ay naghuhugas pa rin s'ya ng plato.

Nakahalumbaba akong nakatingin sa kaniya habang naglilinis ng plato.

I am so so lucky to have this man in my life.

"In love ka naman lalo sa akin" maya-maya ay ani ni Anthony habang nakatalikod pa rin sa akin.

Naghuhugas pa rin s'ya ng plato.

"Kapal mo naman" sagot ko na lamang rito.

.

.

.

.

Author's Note.

Hello, dear readers! Anong masasabi n'yo kay Anthony so far? Sa ugali n'ya? Hehe. Sana all kay Ivy diba?

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Comments (10)
goodnovel comment avatar
Liza Abdul
unta tanan nay Anthony ... ... ...
goodnovel comment avatar
Mayfe de Ocampo
waiting for update author..
goodnovel comment avatar
Lucila Sabile
update po please
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • Wild Flowers (Tagalog)   Last Chapter

    One week later..... As we arrived back in the Philippines, the warm embrace of our homeland welcomed us with open arms. Sinundo pa kami nina Mommy and Daddy, Mama and Papa namin ni Anthony. Present din doon si Patricia at ang kaniyang anak, maging si Angelo. The familiar sights and sounds of our surroundings filled their hearts with a sense of nostalgia and belonging, a reminder of the roots that anchored them to the land they called home. As they settled back into the rhythm of their lives, a sense of peace and contentment settled over their family, a testament to the enduring bonds of love and connection that held them together. Amidst the hustle and bustle of daily life, a joyous surprise awaited Marisse and Martin, a gift that would fill their hearts with anticipation and excitement. The news of Marisse's pregnancy for their second child spread like wildfire, a beacon of light and hope in the midst of their everyday routines. The echoes of laughter and celebration filled

  • Wild Flowers (Tagalog)   Additional Chapter I

    In the peaceful embrace of the garden, Marisse, Martin, and their son Matthew found solace and joy in the simple moments of life. As the days turned into weeks and the weeks into months, their bond deepened, their love growing stronger with each passing day."Happy birthday, anak" bati ko sa aking anak na ngayon ay ipinagdiriwang namin ng ika pito niyang kaarawan. Matthew grown into a big and gentle man. One day, nang makauwi na siya sa bahay galing sa school, nagkwento ang anak ko na mayroon daw siyang inaway sa school. At first, napagalitan ko siya, I just don't want my child na lumaking basagulero, pero noong nag explain na siya, namangha ako. Hindi ko lubos akalain na sa murang edad ng aking anak, marunong na siyang mag tanggol sa iba. Ani ni Matthew, inaway n'ya raw ang isang kaklase niyang lalaki dahil inaway raw ang kaklase nilang babae. "Bakit ba inaway yung girl, anak?" Tanong ni Martin sa tabi ko habang nandito kami ngayon sa Salas. "E kasi naman Dad, may ipinapagawa

  • Wild Flowers (Tagalog)   Marisse/Heather's POV

    Two years later.....As I stood in the bustling kitchen of my successful restaurant, the aroma of culinary delights wafting through the air, I felt a sense of contentment wash over me. Sa wakas, Nanay, Tatay, natupad ko na po ang pangarap ko noong bata pa ako. May sarili na akong restaurant. The echoes of my dark past, now relegated to the shadows of memory, resonated in the background, a reminder of the trials I had overcome and the strength I had found within myself. The news of Glenn Acosta's confinement in a psychiatric ward and Adrian's incarceration brought a sense of closure and relief to me, a chapter of pain and suffering finally coming to an end. Dahil sa kahihiyan ng pamilya, ang ginang ni Glenn Acosta ay nawala na na parang bula at walang tao ang nakaka alam kung nasaaan iyon. The people who had once cast shadows over my life were now held accountable for their actions, their presence fading into the background as I embraced a future filled with hope and redemption.

  • Wild Flowers (Tagalog)   Anthony's POV

    As I stood at a distance, hidden from view, my heart heavy with the weight of regret and longing, I watched Marisse, the high school crush who had once captured his heart, walk down the aisle towards a future that no longer included mine. The echoes of our shared dreams and successes, now overshadowed by the darkness of our past mistakes, resonated in the space between us, a haunting reminder of what once was and what could have been.I was crying. Imbitado ang buong angkan namin, pero ako lamang itong hindi pumunta. Napatawad na din ni Marisse sina Mama at Papa. Everyone was in peace now.In the quiet of my soul, I grappled with the memories of a love that had bloomed and withered, a bond that had weathered the storms of life only to crumble under the weight of betrayal and loss. The image of Marisse, radiant and resplendent in her joy, stirred a mix of emotions within him, a tumultuous blend of regret, longing, and acceptance.Ang g*g* ko. Nagawa ko pa na saktan siya. Akala ko, hang

  • Wild Flowers (Tagalog)   Vanessa and Darwin's POV

    Vanessa's POVAs I stood at the threshold of a new chapter in my life, my heart brimming with gratitude and humility, for the past few years, noong mahigit apat na taon na nasa kamay ng mga Acosta si Marisse, doon, I reflected on the journey that had led me to this moment of redemption and reconciliation. The echoes of my past mistakes, the shadows of betrayal and regret that had once clouded my existence, now seemed like distant memories as I embraced the forgiveness and acceptance that Marisse had extended to me. Minsan, pakiramdam ko, sa dami ng pagkukulang at kasalanan ko sa kaniya, hindi ko deserve na mapatawad niya, o mapatawad ng pamilya niya. I still clearly remembered back when we were young, si Marisse palagi ang apple of the eye nina Nanay at Tatay. Inggit na inggit ako sa kaniya dahil pakiramdam ko, hindi pantay ang pagtingin nila sa amin. So, nag rebelde ako. 'yung pang tuition ko, ginagastos ko lamang sa kung ano-anong bagay, 'yung mga kaibigan ko, iniwan ko dahil kun

  • Wild Flowers (Tagalog)   Martin's POV

    As I stood inside the hallowed halls of the church, my heart beat with a rhythm that echoed the memories of a love long lost and found once more. The soft strains of music filled the air, a melody that wove a tapestry of emotions and longing around him as I watched Marisse, radiant and resplendent, walking down the aisle towards me. She's so perfect in her fitted wedding gown made out of diamonds. She's so gorgeous, everything about her is so pretty. Idagdag pa ang napaka ganda at perpektong kanta na sumasabay sa lakad niya, sa saliw ng musika at isang violin na tinutugtog ng kaibigan kong seaman. One step closerI have di*d everyday, waiting for you Darling don't be afraid, I have love you for a thousand yearsI'll love for a thousand more~Time stands still Beauty and all she isI will be brave I will not let anything take awayWhat's standing in front of meEvery breath, every hour has come to thisOne step closer~In that fleeting moment, time seemed to stand still, the year

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status