Crassus summoned every ounces of his patience just to stop himself hurting Tia. Pero sa tuwing makikita niya ang kayabangan sa mukha nito, unting-unti nawawala ang pasensiya niya. Parang alam na alam nito ang sikreto nilang dalawa ni Raine. Nakikita niya ang kompyansa sa mukha nito. Hindi niya alam kung saan nito nalaman ang sikreto nila ni Raine, pero may hula na siya kung kanino ito kumukuha ng source. Tumango si Crassus. Namulsa siya at mulkng tinitigan ang hawak na litrato. Umangat ang gilid ng kanyang labi.“Where did you get this?” Crassus demande His voice laced with forced calm tone. “So all this time you stayed silent, just to gather all your strength to throw this in my face?"Tinapon ni Crassus sa sahig ang mga litrato. Kumalat iyon na siyang ikinagulat ng Tia. Sinulyapan ni Tia iyon, at nang makitang ang pagtitimpi sa mukha ni Crassus ay ngumisi siya.Itinaas ni Tia ang kanyang noo. “I doesn't matter. Ang importante, alam ko na kung ano ang sekreto ninyo.” Ikinawit niya
Naglalakad sina Crassus at Kien papunta sa kanilang office. Malapit nang mag-ala una kaya hindi na sila nag-aksaya pa ng oras. Kababalik pa lang niya pero ramdam na ni Crassus ang santambak na trabaho na kailangan niyang asikasuhin.Habang tinatahak nila ang daan, panaka-naka ay nag-uusap ang dalawa tungkol sa kompanya.“Mr. Samson has requested a meeting with you,” Kien said while holding the tab and scrolling through it. “Also Mr. Morrigan.”Crassus nodded. “Schedule the meeting and call them to confirm the date.”“On it,” Kien said as he scroll the tablet. “How about the date for monitoring the Falcon Watch?”Napahinto si Crassus sa narinig. Binalingan niya si Kein. “Why, somethings wrong?”Tinabingi ni Kien ang kanyang ulo. “According to the developer, may gusto lang siya na i-aadd na features para sa bagong relo na dinisenyo mo. Gusto ka niya makausap ng personal.”Tumango si Crassus. “How about tomorrow?”“Let's see.” Kien checked the itinerary. “How about three o’clock?”“Confi
Pinukol ni Lolo Faustino na isang malamig na tingin ang mag-asawa. Nang magawi ang paningin niya kay Crassus ay naningkit ang kanyang mata. Nagtagis ang kanyang bagang nang makitang hindi ito makatitig sa kanya.Paniguradong alam na nito na galit siya kaya nag-iwas ito ng tingin.“Crassus…” sambit ni Lolo Faustino.Kaagad inalalayan ni Saturn ang kanilang Lolo. Napansin niya sa tono ng pananalita nito na galit ito. “Lo, calm down.”Naningkit ang mata ni Lolo Faustino. Pinukpok niya ng isang beses ang hawak na baston."Eres estûpido,” (You're stupid) Lolo Faustino hissed.“Lolo,” nag-alalang wika ni Raine. Ngumiti siya ng tipid. “Hindi ko po maintindihan ang sinasabi mo pero kasi…” Napabusangot siya. “Kakarating lang namin. Ayaw mo po ba kami papasukin?”Natahimik si Lolo Faustino. Tumaas naman ang kilay ni Saturn dahil sa narinig. “Lolo naman po,” malambing na wika ni Raine. Tinuro niya ang kanyang ulo. “Kakauwi lang namin eh. Hindi mo man lang ako kakamustahin? May sugat pa po ako o
Tatlong araw ang nakalipas, masayang-masaya si Raine na lumabas ng ospital. Na-discharge na siya kaninang alas nuwebe ng umaga. Habang hinihintay ang pick up nila ni Crassus ay hindi maiwasan ni Raine na ngumiti ng matamis. Nilanghap niya ang sariwang hangin at saka pumikit.Napagmasdan iyon ni Crassus, kaya hindi niya maiwasang madala sa ngiti ni Raine. “You miss the smell?”Iminulat ni Raine ang kanyang mga mata. Saka siya bumuga ng marahas na hangin. “Oo, nakakamiss kasi ang amoy ng polusyon. Sawa na iyong ilong ko sa amoy ng alcohol at gamot,” pabiro niyang sagot at saka ngumisi.Crassus shook his head. “You're crazy.”Napasimangot si Raine. “Bakit? Totoo naman ang sinasabi ko ah?” pangatarungan niya pa. “Ang tagal ko rin nakakulong sa ospital. Biruin mo, mag-iisang buwan akong tulog. Lakas ng tama ko.”Crassus face darkened. “Stop talking like that. Why are you making fun of it?"“Ito naman. Masyadong seryoso. Hindi ba pwedeng mag-joke kahit kaunti?”Iniwas ni Crassus ang kanyang
Inimulat ni Raine ang kanyang mata. Kaagad niyang inilibot ang paningin sa loob ng kwarto. Pumungay ang kanyang mata. Sinubukan niyang mag-iba ng pwesto pero nang tumagilid siya ay may nasagi siya. Kumunot ang kanyang noo. Tinitigan niya ang lalaking nakayukyok sa kanan gilid ng kama.Parang may humaplos sa puso ni Raine nang makitang natutulog si Crassus. Himbing na himbing ito sa pagtulog. Bahagya pang naka-nganga ang bibig nito. Tipid siyang ngumiti. Dahan-dahan niyang hinimas ang buhok nito. Ilang beses niya iyon hinagod hanggang sa magising ito. Nag-angat ito ng tingin. Nang makitang gising na siya ay bigla ito naging alerto.“Ano ka ba,” pagkalma ni Raine nang mapansin ang kilos ni Crassus. Chineck kasi nito ang kanyang benda pakanan at pakaliwa. “Okay lang ako. Bakit dito ka natutulog?” mahinang tanong pa niya. Ininguso niya ang upuan. “May couch naman dito sa kwarto. Bakit dito ka pa pumwesto?”Apat na araw na ang nakalipas simula nang mailipat siya sa private room. At dahil
Habang nagpalitan ng diskusyon ang mga doctor na tumitingin kay Raine ay hindi nawawala sa tabi si Crassus. Parati siyang nakaantabay at nakikinig sa mga payo ng mga ito.Inulan ng maraming tanong si Raine. Partikular na kung ano ang nararamdaman nito. Mabagal at may pasensiya na sinagot naman nito ang tanong ng doctor. “Gising na ang pasyente. Kung maayos na ang vital signs niya after one day of monitoring, ililipat na natin siya sa private room,” ani pa ni Dr. Bianchi. Binalingan nito ang isa pang doctor na espesyalista sa head injury na si Mrs. Calinlan. “What do you think, Doc?”Tumango ito. “Siguro after three days, pwede na siya ilipat. Sa ngayon Mrs. Almonte ay huwag ka muna masyadong magalaw, huh? Dapat vocal ka kung ano ang nararamdaman mo.”Mabagal na tumango si Raine.” S-sige po,” sagot niya sa namamaos pa na boses. Ngumiti ang Doctora. Kinuha niya mula sa isang nurse ang medical chart. “Natatandaan mo ba kung paano nabagok ang ulo mo?”Nang marinig ni Crassus ang tanong