Chapter Three

Ang paghadlang

Napagpasyahan kong mag apply ng trabaho dahil yung pera na meron kami

malapit ng maubos

Pero mukhang minamalas ako

Dahil sa nagdaang araw lahat ng kompanyang inapplyan ko laging decline.

Hanggang ngayon hindi pa din maalis sa isip ko ang pag uusap namin ni Mr. Fuentabella, Hindi ako papayag sa gusto niya kahit pa ayon ang napagkasunduan nila ng Daddy ko

Daddy ko naman ang kausap niya at hindi ako.

Siguro naman hindi niya tototohanin ang banta niya sa akin..

Sobrang ibang iba na ang buhay ko sa dati

Dati pinangarap ko na maging isang flight attendant kaya lagi kong ginagalingan sa pag aaral

Hindi ko inakala na hanggang pangarap na lang pala yon

Dahil sa isang pangyayare sa buhay namin, nagbago ang lahat

"Mommy kain na po, pasensya na po at ito muna ang pagkain natin" Naghain lang ako ng noodles at itlog dahil yun ang pinakamura

Tinitigan ni Mommy ang mga pagkaing nakahain habang sinasandukan ko siya ng pagkain

"Alam ko" Biglang sabi ni Mommy "Alam ko kung bakit nila pinatay ang Daddy mo"

Dahan dahan akong umupo, pinakinggan ko lang siya

"Nagbago ang lahat ng simulang malugi ang negosyo natin, lahat ng investors ng Daddy mo iniwan siya" Inalala ni Mommy ang mga nangyare

Bakit hindi ko to alam?

"Sinikap namin ng Daddy mo na huwag sabihin sayo dahil ayaw naming mag alala ka, doon din nagsimulang maadik ang Daddy mo sa sugal" Umiiyak si Mommy at nadudurog ang puso ko

"Sinubukan ko siyang pagsabihan noon dahil imbes na maghanap siya ng solusyon sa problema ng kumpanya pagsusugal pa ang inaatupag niya"

"M-mommy okay lang po, kahit wag niyo na munang ikwento"

Umiling siya,

"Hindi, alam kong maraming kang katungan sa mga nangyayare anak, pasensya ka na at hindi kita napagtuunan ng atensyon, sobrang sakit sa akin na mawala lang sa ganoon ang Daddy mo"

Humagulhol si Mommy

Masakit din para sa akin na mawalan ng Ama at nakikitang nagkakaganito ang Mommy ko

"You're Dad used to be so responsible pero nagbago ang lahat ng maadik siya sa sugal sa pag aakala niyang sa pamamagitan non maisasalba niya ang kumpanya... nung una nananalo ang Daddy mo, pero nung magtagal palagi siyang talo"

"Ki-kilala niyo po ba si Mr. Fuentabella?"

Nagulat si Mommy sa pangalan na binanggit ko.

At parang may takot akong nakita sa kaniya

Tumango si Mommy

"Sino po siya?"

"Sa kaniya may malaking utang ang Daddy mo anak"

"M-magkano po?"

"Halos sampong milyon"

Napasinghap ako

"Sa..sampong milyon?!" Hindi makapaniwalang sagot ko "Ganon kalaki ang utang ng Daddy sa kaniya?"

Hinawakan ni Mommy ang kamay ko

Hindi ako makapaniwala!

Umabot ng ganon kalaki ang utang ni Daddy dahil sa sugal?!

Wala akong masabi, tahimik lang ako habang naririnig ko ang pag iyak ni Mommy

Saan naman kami kukuha ng ganong kalaking pera para mabayara yon?

Hindi ako nakakain dahil sa mga sinabi ni Mommy.

magdamag akong umiiyak at tinawag si Daddy na para bang anytime makikita ko siya

Kinabukasan pinagpasyahan ko ulit maghanap ng trabaho baka sakaling sa pagkakataon na ito makahanap na ko

Medyo inaantok pa ako dahil wala akong ayos na tulog sa kakaisip sa mga nangyayare.

Paglabas ko ng kwarto naabutan ko si Mommy sa kusina naghahanda ng makakain namin.

Nagpapasalamat ako dahil kahit papaano bumabalik na sa dati si Mommy.

"Anak aalis ka ba?" pasulyap niya sa akin at muling itinuon sa pagluluto ang atensyon

Hindi ko akalain na makakapag adjust ako agad sa ganitong sitwasyon

Marahil dala na din ng mga nangyayare sa buhay namin.

"Yes Mommy, i try to find a job again, para may panggastos po tayo" Sabi ko habang tinutulungan si Mommy sa paghahain

Hindi sumagot si Mommy kaya napatingin ako sa kaniya

Nakangiti siya sa akin na para bang may nakaka proud sa sinabi ko

"Natutuwa ako sayo Samantha, you've grown so much, you really know how to be contended sa mga bagay bagay, kahit na noon ay sagana tayo, talagang tinuruan ka ng Daddy mo" Nakangiti niyang sabi

Tipid akong ngumiti sa kaniya

Kaya pala tinuruan ako ni Daddy kasi alam niyang makakarating ako sa ganitong sitwasyon.

"Kailangan Mommy eh" Huminga ako ng malalim "Hindi naman ako pwedeng mag inarte kapag ginawa ko yon wala tayong kakainin" natatawa ako

"At saka hayaan mo na din na ako ang magtrabaho at dito ka sa bahay"

"Paano ako makakatulong anak?"

"Basta nandito ka lang mommy okay na sa akin yon"

Nilapitan ko siya at niyakap ng mahigpit

"I love you Mom"

"I love you too and im proud of you"

Naiyak ako sa sinabi ni Mommy sa akin pero pinigilan ko din yon

"Pasensya ka na anak at hindi kita naasikaso agad, patawarin mo ang mommy kung nagpakulong ako sa lungkot" Sabi niya

"Ano ka ba mommy, i understand you and i will always understand you" Nagtawanan kami at nagpasya ng kumain

Meron akong kumpanya na pupuntahan

At sana naman ay matanggap na ako

Undergrad lang ako ng college dahil nga sa paghinto ko sa pag aaral

Ngayon ay unti unti ko na din natututunan ang mag commute.

"I'm sorry Ma'am but hindi na po kami hiring" Sabi ng secretary dito sa pinag applayan kong trabaho

Kumunot ang noo ko

"Eh diba kahapon lang hiring kayo sabi pa pumunta ako ng maaga tapos ngayon hindi na?" Tumaas ang boses ko

Bakit parang pinaglalaruan ako

"Im sorry po ma'am"

Huminga ako ng malalim

Wala naman akong magagawa kung magalit ako sa kaniya.

Bago ako umalis ay may dumating na isang babae na naka formal attire

at tinawag ang secretary na kanina ay kausap ko

"Bilisan mo diyan Jessica, parating na si Mr. Fuentabella" Sabi nung kararating lang na babae

Kumunot ang noo ko

Mr. Fuentabella?

Isa rin ba siya sa may ari nito?

Gaano ba kayaman ang lalaking yon?

Napansin ko ang mga tao sa paligid na biglang naging busy.

Maya maya sa may entrance ay pumasok ang isang lalaking may katangkaran at matipunong katawan

Naka shade pa ito at napapaligiran ng maraming body guards

Nagkaroon tuloy ako ng pagtataka

Hindi kaya siya ang humahadlang sa lahat ng kumpanyang gusto kong pasukin??

Kung sobrang yaman ang taong ito, hindi malayong mayron siyang kapangyarihan na kausapin ang lahat ng kumpanyang meron ang pilipinas.