Chapter Two

Pangbayad utang

Hinatid ako ng abogado namin doon sa kompanyang sinasabi niya

"Hanggang dito na lang ako iha, ikaw na lang mag isa ang pupunta doon sa office kung nasaan si Mr. Fuentabella"

Ayaw ko man magpa iwan pero kailangan kong harapin ito ng mag isa

Ewan ko grabe ang kabang nararamdaman ko sa mga oras na ito

Parang may hindi magandang mangyayare

"Dad samahan mo ako" bulong ko sa sarili ko

Pagkapasok ko sa building

Dumiretso ako sa reception area

"Hello ma'am what can i do for you?"

Magiliw na bati ng babae sa akin

"Hi, I'm Samantha Dela torre, may i know which ang office ni Mr. Zachary Fuentebella?"

Medyo nagulat pa ang babae sa akin

"Ay Ma'am ikaw po pala ang bisitang inaantay ni Mr. Fuentebella"

Kumunot ang noo ko

'Inaantay?'

Nagtataka ako sa sinabi ng babae

Magsasalita na sana ako

"Ma'am nasa 35th floor po si Mr. Fuentebella"

Nagtataka man pero tumungo na ako sa elevator at umakyat ng 35th floor

Ang daming tanong sa isip ko

Ibig sabihin inaasahan niya akong dumating??

Sinabi na kaya ng abogado namin na pupunta ako?

Dito ba ako magtatrabaho??

Pagdating ko sa 35th floor kung nasaan ang office ni Mr. Fuentebella

Agad akong nagtungo sa reception kung nasaan ang secretary niya

"Hello Ms., Im Samantha Dela Torre , im here for Zachary Fuentebella"

Tinitigan ako ng secretary, saka niya kinuha ang telepono

"Hello Mr. Fuentebella, Your visitor Mr. Dela Torre is here" Sabi niya sa kabilang linya

Tumango tango siya at pagtapos non ay pinapasok na ako sa loob

Bumungad sa akin ang napakalamig na aircon na mas lalong ikinabilis ng tibok ng puso ko

Nakatayo ang isang lalaking nakaharap sa malaking salamin kung saan makikita ang mga nagtataasang building

"Goodmorning Mr. Fuentebella, Im Samantha Dela Torre" Sinikap kong hindi mautal

Dahan dahang humarap ang lalake

At tumingin sa akin

Nanindig ang balahibo sa tingin na ibinigay niya sa akin.

"Finally" Yun lang ang sinabi niya pero pakiramdam ko may iba pang ibig sabihin non

Tumikhim ako at nilabanan ang titig niya

"You know my father?"

He smirk

"Kilalang kilala" Lumakad siya papunta sa lamesa niya at itinukod ang dalawang kamay doon

"M-may a-atraso ba ang D-daddy ko sayo o i-isa ka sa t-tinulungan ni Daddy?" Kinakabahan kong tanong

Nakakatakot ang presensya ng lalaking to.

Nagsusumigaw ang kapangyarihan niya

He smirk again na para bang may nakakatawa sa sinabi ko

Kumunot ang noo ko,

Gwapo nga ang lalaking to, kaya lang napakayabang

"Tinulungan?" Hindi makapaniwalang tanong niya sa akin

"I'm the one who helped your Dad"

Hindi ako nagsalita.

Siya ang tumulong? sa paanong paraan?

"When your Dad was addicted to gambling and had a lot of dept.. Lumapit siya sa akin at umutang" Sabi niya

Ano??

Naadik ang Daddy ko sa sugal?

Kaya ba pinatay siya dahil maraming utang?

At ano naman ang kailangan ng lalaking ito sa akin?

sisingilin niya ba ako?

Huminga ako ng malalim

"May utang pa ba ang Daddy ko sayo?"

"Malaki" Agad niyang sagot sa tanong ko "Malaking malaki"

Nanlaki ang mata ko

Malaking malaki?

"Uhm... k-kung m-may utang ang Daddy ko, H-Hindi ko pa m-mababayaran sa ngayon, n-naghahanap p-pa ako ng trabaho" Nanginginig ang boses ko habang sinasabi ko iyon

tumawa siya sa sinabi ko

Sobrang natatakot ako sa taong ito

Hindi ko alam kung ano ang pwede niyang gawin sa akin.

Baka gawin niya din sa akin ang ginawa niya sa Daddy ko

"Wala bang sinabi ang Daddy mo sayo? kung paano babayaran ang napakalaking utang niya sa akin"

"W-wala"

Bakit parang may kutob na ako na hindi maganda ang susunod na sasabihin ng lalaking ito.

Unti unti siyang lumapit sa akin

Ako naman ay napaatras

Nakakatakot ang mga tingin na ibinibigay niya sa akin

"Ang kabayaran sa utang ng Daddy mo, ay ang pakasalan ako at maging asawa kita"

Napakurap kurap ako sa sinabi niya

"Ano?!" Di makapaniwala sa narinig "Are you crazy?"

Tumawa siyang muli

"Daddy mo ang baliw Samantha, dahil ikaw ang ginawa niyang pambayad para sa utang niya"

"No!!!" Sigaw ko sakniya "Hindi magagawa ng Daddy ko yan, bakit naman niya ko gagawing pang bayad sa utang niya!"

Tumabingi ang ulo niya at mas tinitigan pa ako.

"Hukayin mo ang tatay mo tapos itanong mo sa kaniya kung bakit!!"

Umiiling iling ako habang umiiyak

This can't be!

Nagsisinungaling lang ang taong ito

Bakit naman gagawin sa akin ng Daddy ko yon..

Mahal ako ng dati ko at hindi niya magagawa sa akin ito

Lumapit sa akin si Mr. Fuentabella

At hinawakan ako sa braso

Napangiwi ako dahil sa sobrang higpit ng pagkakahawak niya sa akin.

"Ngayong patay na ang Daddy mo, ikaw na ang sisingilin ko.. At kailangan mong tuparin ang napagkasunduan namin" Nangagalaiti siya sa galit

"Hindi ako magpapakasal sayo!!!" Sigaw ko sa kaniya

Bigla ay lumuwag ang pagkakahawak niya sa akin at nagpapasalamat ako doon

"Okay then, handa ka na bang mawalan ng nanay?" Mahihimigan mo ang pagbabanta sa boses niya

Nagulat ako doon

"A-anong sabi mo!!!!!" pinagsusuntok ko siya pero dahil sa malaki siya sa akin nasalag niya yon

"Ikaw siguro ang nagpapatay sa Daddy ko!"

"Maraming kaaway ang Daddy mo Samantha!!! hindi lang ako, marami ang inutangan ng Daddy mo!!!" Sigaw niya sa akin na ikinatakot ko

"Gusto ko lang singilin ang Daddy mo sa utang niya sa akin!!! sa pamamagitan mo!!!"

"N-no" Paatras ako ng paatras

"Alam ko kung saan kayo nakatira ng Mommy mo, mag isa lang siya doon.. baka pag uwi mo... wala na din siya"

Nakakainis ang ngiti niyang may balak na gawing masama

"No!!! wag ang mommy ko,, maawa ka Mr. Fuentabella...please!" Halos magmakaawa at lumuhod ako sa kaniya

Hindi ko kinaya ang pagkawala ng Daddy ko

Mas lalong hindi ko kayang mawala ang Mommy ko

"Nasa sayo ang pasya, nasa sayo ang buhay ng nanay mo" Ito ang mga salita niyang kailan man hindi ko pinangarap na marinig.

After our conversation, lumabas na ako sa office niya

Hindi ko matanggap ang mga narinig ko mula sa lalaking iyon.

Hindi ko matanggap na ginawa sa akin yon ni Daddy

Kahit magtanong ako sa kaniya sa harap ng puntod niya, wala naman akong makukuhang sagot eh.

Hindi ko din masabi ito kay Mommy dahil hanggang ngayon hindi ko pa rin siya makausap ng maayos.

Punong puno nag isip ko ng mga katanungan na kahit kailan siguro walang makakasagot kung hindi si Daddy lang

Madilim na nang makauwi ako sa bahay

Pagdating ko ang bumungad sa akin ay mga bote ng alak

Si Mommy naman nakahiga na sa sofa

May hawak hawak siya sa kamay niya

Kaya sa paglapit ko tiningnan ko yon

Picture nila yon ni Daddy

Umiyak ako sa nakita ko dahil hanggang ngayon hindi pa din matanggap ni Mommy na wala na si Daddy sa buhay niya.

Pinunasan ko ang mga luha sa mukha ko at nagsimulang iligpit ang mga kalat

Hindi ko na ginising si Mommy para makapagpahinga siya

Gusto kong magalit pero laging lumalamang ang pag unawa ko sa kaniya