เข้าสู่ระบบแชร์
BOY FRIEND PART_13
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-04-08 13:44:20นั่งดื่มกันไปได้สักพักออสตินก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาปิดเครื่องด้วยความหงุดหงิดแล้ววางลงบนโต๊ะอย่างรุนแรง ก่อนที่เสียงโทรศัพท์ของไอ้เกอร์จะดังขึ้นมา
“ใครโทรมาวะ” ยัยเดียถามขึ้นอย่างสงสัย ในขณะที่ทุกคนกำลังดูหนังด้วยกันอยู่
“ไม่ต้องรับ” ยังไม่ทันที่ไอ้เกอร์จะได้ตอบอะไร เสียงออสตินก็ดังขึ้นมาแต่สายตายังคงจ้องมองทีวีอยู่
ตอนแรกทุกคนดื่มกันไป ดูหนังกันไปในห้องรับแขก แต่ตอนนี้ทุกคนกลับหันมาให้ความสนใจไอ้เกอร์แทน จะมีก็แต่ออสตินที่ยังดูหนังอยู่อย่างไม่สนใจเหตุการณ์นี้
“มึงจะไม่ให้กูรับสายจริงๆ เหรอ” ไอ้เกอร์หันไปถามออสตินทันที ปกติจะเห็นออสตินรับสายนางตลอดนะ แต่ทำไมครั้งนี้ถึงไม่อยากจะรับสายนางก็ไม่รู้
“มึงลองรับสายดูสิ แล้วมึงจะเข้าใจ” ออสตินพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ และยังคงไม่หันมามองเพื่อนๆ
“ครับน้องมุข” ไอ้เกอร์ไม่รอช้ารีบกดรับสายทันที มันคงอยากจะรู้แหละว่านางโทรมาทำไม ทุกคนต่างเงียบและตั้งใจฟังกันอย่างพร้อมเพรียง (ไม่ค่อยจะสอดรู้สอดเห็นซักเท่าไหร่หรอก)
(พี่เกอร์อยู่กับพี่ตินรึป่าวคะ) ปลายสายถามขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เหมือนกับคนกำลังร้องไห้อยู่
“อยู่ครับ” ไทเกอร์คนดีบอกไปตามตรง ไม่มีการโกหกแต่อย่างใด (บทจะคนดีก็ดีเกิ๊น!)
(มุขฝากบอกพี่ตินด้วยนะคะว่ามุขจะเข้าไปเอาของตอนเช้า รบกวนพี่ตินเก็บของใส่กระเป๋าแล้วเอาออกมาไว้หน้าห้องให้มุขหน่อยนะคะ) ทั้งเสียงพูดทั้งเสียงสะอื้นดังมาพร้อมกันเลยทีเดียว
“เอ่อ…คือ…น้องมุขใจเย็นๆ ก่อนนะครับ มีอะไรก็ค่อยคุยกัน รอให้ไอ้ตินมันหายเมาก่อนดีกว่า” ไอ้เกอร์พยายามพูดอย่างใจเย็นสุดๆ
(มุขไม่มีอะไรจะพูดแล้วค่ะ มันหลายครั้งแล้ว แล้วก็ฝากบอกพี่ตินด้วยนะคะว่าไม่ต้องโทรมาหามุขอีก!) พูดจบนางก็รีบวางสายไป ไม่มีมารยาทเลยจริงๆ
“นี่น้องเค้าคิดว่ากูเป็นมึงรึป่าววะ ถึงได้มาทำตัวงี่เง่าขนาดนี้” ไอ้เกอร์ถามขึ้นอย่างงงๆ ตอนนี้ทุกคนเริ่มจะเข้าใจแล้วว่าทำไมออสตินถึงได้ปิดเครื่อง ไม่คิดเลยว่านางจะงี่เง่า แถมยังเอาแต่ใจตัวเองขนาดนี้ ถ้าเจอแบบนี้เป็นฉัน ฉันก็เลิก!
“อย่าไปสนใจเลย ดื่มกันต่อดีกว่า” ยัยฮันน่ารีบพูดเปลี่ยนเรื่อง สงสัยกลัวออสตินจะคิดมากเรื่องนี้
ฉันนั่งฟังเพื่อนๆ คุยกันอยู่เงียบๆ ทุกคนพยายามพูดปลอบใจออสติน และดื่มเหล้ากันต่ออย่างไม่พัก จนเริ่มจะนอนสลบกันไปบ้างแล้ว
ไอ้เกอร์ลากยัยเดียกับยัยฮันน่าเข้าไปนอนในห้องนอน ตอนนี้เหลือเพียงฉัน ออสติน ยัยริน แล้วก็ไอ้เกอร์ ที่ยังอยู่รอดในตอนนี้ (ไม่ต้องไปพูดถึงไอ้วินหรอก มันไปทำธุระยังไม่มาเลยตอนนี้)
“มึงไหวมั้ย” ฉันหันไปถามยัยรินที่นั่งอยู่ตรงข้าม จะได้รู้ว่าจะต้องดื่มกันต่อหรือจะต้องพอแค่นี้กันก่อน
“รินไม่ไหวแล้ว ขอไปนอนก่อนดีกว่า” ยัยรินพูดจบก็พยายามลุกขึ้นยืนอย่างทุลักทุเล
“เดี๋ยวกูไปส่ง” ฉันที่แทบจะเอาตัวเองไม่รอด แต่ก็ยังจะหวังดีอาสาไปส่งเพื่อนอีก
“ไม่ต้อง! เดี๋ยวกูไปเอง กูจะไปเข้าห้องน้ำพอดี มึงนั่งเป็นเพื่อนไอ้ตินไปก่อน เดี๋ยวกูมา” อยู่ๆ ไอ้เกอร์ก็เป็นคนดีอาสาจะไปส่งยัยรินแทนฉัน ฉันแทบอยากจะยกมือขึ้นไหว้ขอบคุณมันสวยๆ ซักรอบ
“ถ้าไม่ไหวก็เข้าไปนอนก่อนเลย” พอไอ้เกอร์เดินออกไป ออสตินก็หันมาพูดกับฉัน
“ใครไม่ไหว…ดื่มจนถึงเช้ากูก็ผ่านมาแล้ว มึงก็น่าจะรู้” พอเมาแล้วก็พูดมากตลอดเลยฉัน
“ทำไมกูจะไม่รู้ ก็ดื่มอยู่ด้วยกันตลอด” ตอนนี้ออสตินเองก็เมาไม่ต่างจากฉันเลย
“คิดถึงเมื่อก่อนเน้อะ…ที่ดื่มกันแบบไม่ต้องคิดอะไร” เมาทีไรทำเอาฉันคิดถึงเรื่องในอดีตตลอดเลย
“ไม่คิดอะไรจริงเหรอ” ออสตินถามย้ำอีกครั้ง ทำเอาฉันเงียบพูดอะไรไม่ออกกันเลยทีเดียว (เพราะฉันคิดกับออสตินมานานแล้วยังไงล่ะ)
“เงียบทำไม” ออสตินยังคงถามต่อ ไม่รู้ว่าจะอยากรู้ไปทำไมนักหนา ถามทั้งวันเลยวันนี้
“ป่าว…เหล้าหมดแล้ว เดี๋ยวกูไปเอาเหล้าก่อนดีกว่า” ฉันรีบพูดเปลี่ยนเรื่อง เพราะถ้าขืนอยู่ต่อมีหวังฉันได้ตอบคำถามอีกเยอะแน่ๆ
ฉันรีบลุกขึ้นยืนแต่กลับเสียหลักล้มลง โชคดีที่ออสตินช่วยเอาไว้ ตอนนี้ฉันก็เลยได้นั่งอยู่บนตักของออสติน ทั้งๆ ที่อยากจะเดินหนีไปให้ไกลๆ แต่ทำไมใจฉันต้องเต้นแรงให้กับผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าฉันตลอดเลยนะ ฉันเขินจนหน้าแดงไปหมดแล้ว แต่ดีที่ไฟในห้องไม่ค่อยสว่างเท่าไหร่ ไม่งั้นออสตินคงมองเห็นหน้าแดงๆ ของฉันแล้ว
ฉันกำลังจะลุกขึ้นในตอนที่ตั้งสติได้ แต่ออสตินกลับกอดฉันเอาไว้แน่น ไม่ยอมปล่อยให้ฉันได้ลุกไปไหน
“มึงเลิกชอบกูรึยัง”
อีกแล้ว! ถามฉันอีกแล้ว ทำไมถึงชอบถามอะไรแบบนี้ตอนที่ฉันเมาด้วยนะ แล้วนี่ไอ้เกอร์ทำไมไปนานจัง ทำไมมันไม่รีบกลับมา
“ถะ…ถามทำไม มันสำคัญด้วยเหรอ” ฉันถามไปเสียงเบา ความรู้สึกตอนนี้คือมันเจ็บไปหมด ทั้งๆ ที่รู้ว่าฉันรัก แต่ทำไมถึงชอบมาถามย้ำฉันแบบนี้ตลอดเลย ฉันก็มีความรู้สึกเหมือนกันนะ ไม่รักแล้วจะมาถามฉันแบบนี้ทำไม
“สำคัญสิ เรื่องของมึงสำคัญกับกูตลอดนั่นแหละ”
ฉันกับออสตินมองหน้ากัน ตอนนี้ฉันใจเต้นแรงไปหมด ฉันแทบไม่อยากจะเชื่อกับคำพูดของออสติน นี่ฉันสำคัญสำหรับออสตินด้วยเหรอ ฉันก็เป็นคนสำคัญกับคนอื่นด้วยเหรอ ฉันนึกว่าออสตินจะเกลียดฉัน ที่ฉันเป็นต้นเหตุทำให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้
ออสตินค่อยๆ ก้มหน้าเข้ามาใกล้ๆ ฉัน มันก็ยิ่งทำให้ใจฉันเต้นแรงเข้าไปอีก ฉันไม่เคยอยู่ใกล้กับออสตินขนาดนี้มาก่อน และแล้วริมฝีปากเราก็สัมผัสกัน (หมดกันจูบแรกของฉัน โดนออสตินขโมยไปแล้ว)
ถึงจะเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตอนเมา ไม่ว่าจะเกิดด้วยความตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็ตาม ฉันก็ยังดีใจและมีความสุขมากๆ กับเหตุการณ์นี้ ฉันอยากจะเก็บเอาความทรงจำนี้เอาไว้ ถึงมันจะเป็นเวลาไม่นาน แต่มันก็ทำให้หัวใจของฉันได้มีแรงสู้ต่อ
ฉันรู้ว่ามันไม่ถูกต้อง ฉันรู้ว่ามันผิด ฉันไม่สมควรที่จะทำแบบนี้เลยด้วยซ้ำ แต่ฉันก็ห้ามใจตัวเองไม่ได้
บทล่าสุด
YOU BOY FRIEND เผลอใจรักนายเพื่อนสนิท ตอนพิเศษ 5
หลังจากที่เรื่องทุกอย่างจบลงพี่สาวของไข่มุขก็บอกอยากจะเลี้ยงข้าวขอบคุณทุกคนที่ช่วยน้องสาว แต่ก็ต้องหาวันว่างๆ แล้วค่อยนัดกันอีกที เพราะวันนี้ไข่มุขเจอเรื่องเลวร้ายมาทั้งวันแล้ว ถ้าจะไปกินข้าวกันวันนี้คงจะดูไม่เหมาะเท่าไหร่ ทุกคนก็ตกลงเห็นด้วย ด้วยความเต็มใจ ก่อนที่พี่สาวของไข่มุขจะขอตัวกลับเพื่อพาน้องสาวไปพัก“ไปหาอะไรกินกันมั้ยวะ หิวแล้ว” ฮันน่าพูดขึ้นเพราะกว่าจะเคลียร์ทุกอย่างจบก็เป็นช่วงเย็นพอดี ก็ทำเอาทุกคนหิวไม่ต่างกัน“ดีเหมือนกัน กูก็เริ่มหิวแล้ว” ตามด้วยเสียงนาเดียพูดขึ้นที่ดูท่าจะหิวไม่ต่างกัน“ไปก็ไป” กวินตามใจสาวๆ อย่างขัดไม่ได้ ไปไหนก็ต้องไปด้วยกันอยู่แล้ว เพราะถ้าไม่ไปด้วย มีหวังได้เป็นเรื่องแน่ๆ สาวๆ ยิ่งเอาแต่ใจกันอยู่ด้วย“จะไปกินร้านไหนวะ” คริสตัลถามขึ้นอย่างไม่รอช้า“ไปร้านอาหารแถวคอนโดมึงก็ได้ กินเสร็จก็แยกย้ายกันกลับ” ฮันน่ารีบตอบทันทีดูท่าแล้วน่าจะหิวหนักกว่าใครคนอื่น“งั้นก็ไปเจอกันที่ร้านxxx” ออสตินที่รู้จักร้านอาหารที่อยู่แถวนั้นเป็นอย่างดี ก็รีบพูดตัดบทขึ้นมาทันที ก่อนที่ชายหนุ่มจะจับมือคริสตัลแล้วเดินจูงมือเธอตรงไปที่รถทันที“อีคริสมันไม่ได้ตาบอดนะ ทำไมต้องจั
YOU BOY FRIEND เผลอใจรักนายเพื่อนสนิท ตอนพิเศษ 4
ออสตินกับคริสตัลมาถึงยังสถานที่ที่ไข่มุขบอกเอาไว้ก่อนหน้า ก่อนจะเจอกับกลุ่มเพื่อนที่มากันครบหมดทุกคน เพราะคริสตัลได้โทรบอกเพื่อนให้ออกมาช่วยกันก่อนที่เธอจะออกมา“ทำไมไม่เห็นมีใครเลยวะ” นาเดียพูดขึ้นพร้อมกับมองซ้าย มองขวาอย่างสำรวจซอยเปลี่ยวที่เงียบและไร้ผู้คนจนดูน่ากลัว“ปล่อยนะ! ช่วยด้วย! ช่วยด้วย!”เสียงตะโกนขอความช่วยเหลือดังขึ้นจนทุกคนหันไปมองหน้ากัน คิดว่ายังไงก็ต้องเป็นเสียงร้องขอความช่วยเหลือของไข่มุกแน่ๆเอี๊ยด!เสียงรถตู้คันใหญ่แล่นมาจอดอยู่ไม่ไกล ก่อนจะปรากฎร่างกายกำยำของชายชุดดำสามคนที่กำลังเดินลงจากรถ ก่อนจะเดินไปกระชากหญิงสาวที่อยู่กับชายชุดดำอีกคนให้รีบเดินตรงไปขึ้นรถที่จอดรออยู่“รีบเดินหน่อยสิวะ!” ชายชุดดำที่ดูน่ากลัวตะคอกบอกไข่มุขเสียงดัง ทำเอาหญิงสาวสะดุ้งตกใจกลัวขึ้นมาอีกครั้ง“ขึ้นไปอยู่บนรถกันก่อนนะ” ออสตินบอกกับคริสตัลด้วยความเป็นห่วง เพราะเขาไม่อยากให้หญิงสาวเป็นอันตราย“เดี๋ยวพวกกูจัดการเอง” กวินพูดขึ้นก่อนที่จะเดินนำไปยังรถตู้ที่จอดอยู่ พร้อมกับมีออสตินและไทเกอร์เดินตามมาด้วยสาวๆ รีบวิ่งขึ้นไปอยู่บนรถอย่างว่าง่าย โดยที่ไม่มีใครบ่นเลยซักคำ เพราะเหตุการณ์ตรงหน้
YOU BOY FRIEND เผลอใจรักนายเพื่อนสนิท ตอนพิเศษ 3 NC+
เวลาผ่านไปเกือบสองชั่วโมง เพื่อนๆ ต่างทยอยกันกลับไปจนหมด ตอนนี้ภายในห้องก็มีแค่คริสตัลกับออสตินเพียงสองคน แต่ชายหนุ่มก็เอาแต่เงียบไม่ยอมคุยกับหญิงสาวเลยซักคำ“หิวมั้ย” คริสตัลถามขึ้นเมื่อบรรยากาศภายในห้องนั้นเงียบเกินไป“….”ไร้เสียงตอบรับจากอีกฝ่าย ภายในห้องยังคงปกคลุมไปด้วยความเงียบอยู่เหมือนเดิม“ออกไปหาอะไรกินมั้ย” หญิงสาวยังคงถามต่อ พยายามถาม พยายามหาเรื่องมาคุยด้วยแต่ก็ไม่เป็นผล“….”ไม่ว่าเธอจะถาม จะพูดอะไร ชายหนุ่มเอาแต่งอนไม่ยอมตอบเธอเลยซักอย่าง“เป็นอะไร…” คริสตัลเดินเข้าไปถามชายหนุ่มใกล้ๆ แต่ออสตินก็เงียบ ไม่สนใจ แถมเขายังเดินหนีเข้าไปอาบน้ำอีกด้วยคริสตัลรีบเดินตามไปแต่ก็ไม่ทัน เพราะชายหนุ่มนั้นล็อกประตูห้องน้ำเอาไว้เรียบร้อยแล้ว“รีบออกมาน๊าาา” คริสตัลไม่ยอมแพ้ ถึงจะเข้าไปในห้องน้ำด้วยไม่ได้ เธอก็ตะโกนบอกเขาเสียงดังอย่างไม่ลดละความพยายามลงเลยซักนิดออสตินใช้เวลาอาบน้ำไม่นานก่อนที่เขาจะเดินออกจากห้องน้ำมาพร้อมกับผ้าเช็ดตัวผืนเดียวที่พันเอวหนาเอาไว้ร่างหนาเดินผ่านหญิงสาวไปอย่างไม่สนใจ ถึงแม้เธอจะเดินตามง้อเขาแทบจะทุกฝีก้าวก็ตาม“หายงอนเถอะนะ” คริสตัลพูดพร้อมกับโอบกอดเอวหนา
YOU BOY FRIEND เผลอใจรักนายเพื่อนสนิท ตอนพิเศษ2
สองวันต่อมาคริสตัลนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ที่โซฟากลางห้อง ฮันน่ากับกวินก็นั่งกินขนมกันอยู่ไม่ไกล ส่วนไอรินกับไทเกอร์ก็นั่งเงียบไม่พูดไม่จา เรียกได้ว่าตอนนี้ห้องของคริสตัลได้กลายเป็นที่รวมตัวของกลุ่มเพื่อนไปแล้ว จะขาดก็แต่นาเดียที่ออกไปข้างนอกตั้งนานแล้วไม่ยอมกลับมาซักที“ดูอะไรอยู่เหรอ” ออสตินถามขึ้นพร้อมกับทิ้งตัวนั่งลงข้างๆ คริสตัลอย่างเคยชินเหมือนที่เคยทำอยู่ตลอด“ก็ดูไปเรื่อยแหละ” คริสตัลตอบพร้อมกับหันหน้าไปมองออสตินก่อนที่เธอจะหันกลับมาสนใจเล่นโทรศัพท์ที่อยู่ในมือต่อ“ถามอะไรหน่อยสิ” ร่างหนาถามขึ้นมาพร้อมกับมองหน้าหญิงสาว รอดูว่าเธอจะหันมามองเขาอีกหรือเปล่า“อะไรเหรอ” หญิงสาวถามออกมา แต่เธอยังคงก้มหน้าก้มตาเล่นโทรศัพท์ไม่สนใจมองชายหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างๆ เลยซักนิด“ไม่คิดอะไรจริงเหรอ” ชายหนุ่มทิ้งตัวนอนลงหนุนตักหญิงสาวอย่างที่เคยทำเป็นประจำ พร้อมกับถามเธอออกมา“คิดเรื่องอะไร” คริสตัลก้มมองหน้าออสตินนิ่งๆ ก่อนที่เธอจะถามออกมา พร้อมกับทำหน้างงๆ ไม่รู้ว่าชายหนุ่มกำลังถามเรื่องอะไรอยู่“ก็เรื่องที่ไข่มุขยังมาวนเวียนมาอยู่แบบนี้ไง” ออสตินถามไปด้วยความเป็นห่วงเพราะกลัวว่าหญิงสาวจะคิดมากเรื่
YOU BOY FRIEND เผลอใจรักนายเพื่อนสนิท ตอนพิเศษ1
หนึ่งอาทิตย์ต่อมาตั้งแต่ที่ออสตินกับคริสตัลเปิดตัวว่าคบกันออกสื่ออย่างเป็นทางการ ชีวิตของทั้งสองคนก็ดูมีความสุขมากขึ้น ทุกคนรอบข้างต่างก็สบายใจไปด้วย ไม่มีอะไรที่จะอึดอัดใจเหมือนก่อนหน้านี้ออสตินได้ย้ายมาอยู่ที่คอนโดของคริสตัลอย่างถาวร เพราะหญิงสาวให้เหตุผลว่า เธอไม่อยากจะย้ายไปอยู่ในห้องที่ชายหนุ่มเคยอยู่กับแฟนเก่ามาก่อน ซึ่งชายหนุ่มก็เข้าใจและตามใจหญิงสาวทุกอย่างตลอดทั้งอาทิตย์ออสตินกับคริสตัลก็แทบจะไม่ได้ออกไปไหนนอกจากไปเรียน เรียนเสร็จก็กลับห้อง ทำเอาเพื่อนๆ ทุกคนต่างก็มาคลุกอยู่ที่ห้องของคริสตัลเป็นประจำ และวันนี้ก็เช่นกัน“เรื่องน้องมุขเป็นไงบ้างวะ” กวินถามขึ้นด้วยความสงสัย“ก็โดนตามขู่อยู่เหมือนเดิมแหละ” ไทเกอร์ตอบไปด้วยท่าทางนิ่งๆ“แรกๆ กูไม่อยากจะเชื่อเลยนะว่านางจะโดนคุกคามจริงๆ นึกว่านางสร้างเรื่องขึ้นมาเพื่อเรียกร้องความสนใจซะอีก” ฮันน่าพูดออกมาตามตรง เพราะไม่ค่อยเชื่อเรื่องอะไรแบบนี้“ตอนแรกกูก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน แต่วันนั้นกูไปเห็นมากับตา แม่งโดนทำลายด้วย โชคดีที่เข้าไปช่วยทัน” ไทเกอร์พูดถึงวันที่เอาเงินไปแล้วเห็นว่าไข่มุขกำลังโดนขู่ โชคดีที่เขาเอาเงินไปให้เธอทันเวลาพอ
YOU BOY FRIEND เผลอใจรักนายเพื่อนสนิท BOY FRIEND PART_37 THE END.
เข้าวันต่อมาชายหนุ่มตื่นขึ้นมาก่อนหลังจากที่เพิ่งจะได้นอนเพียงไม่กี่ชั่วโมง เพราะมีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมา ถ้าเขาไม่รับก็กลัวว่าหญิงสาวที่นอนอยู่ข้างๆ จะตื่นเสียก่อน“มีอะไรวะ” ออสตินถามเสียงเบาเพราะกลัวหญิงสาวจะตื่น ทั้งๆ ที่ในใจเขาตอนนี้อยากจะด่าออกไปให้มันจบๆ(ฮ่าฮ่าฮ่า) ไม่มีเสียงพูดตอบกลับใดๆ มีเพียงแค่เสียงหัวเราะของไทเกอร์ที่ดังขึ้นมาอย่างพอใจ ก่อนที่ปลายสายจะกดวางสายไปเอง“อย่าให้ถึงทีมึงบ้างก็แล้วกัน” ออสตินพูดออกมาด้วยความโกรธที่โดนแกล้งตอนเช้าแบบนี้ ชายหนุ่มรีบปิดเครื่องแล้วนอนกอดร่างบางต่อทันที“มีอะไรเหรอ” คริสตัลงัวเงียถามขึ้นมา เมื่อเห็นท่าทางหัวร้อนของออสติน“ไม่มีอะไรหรอก” พูดจบชายหนุ่มก็โน้มใบหน้าเข้าไปสูดดมซอกคอขาวอย่างไม่รอช้า“อือออ…ขอพักก่อนได้มั้ย” หญิงสาวบอกชายหนุ่มเสียงเบาอย่างไร้เรี่ยวแรง เพราะพึ่งจะได้พักเพียงแค่ไม่กี่ชั่วโมงนี้เอง“นอนพักเลย…เดี๋ยวทำเอง” ออสตินกระซิบบอกที่ข้างหูด้วยน้ำเสียงหื่นกระหาย หญิงสาวได้แต่นอนหลับตานิ่งไม่มีแม้แรงจะห้าม จึงปล่อยให้ชายหนุ่มได้ทำตามใจตัวเองร่างหนาทาบทับร่างสวยเอาไว้ ก่อนที่เขาจะเริ่มบทรักครั้งใหม่กับเธออีกครั้ง..ช่ว
บางทีคุณอาจจะชอบ
ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง
SOEUR1.2K viewsน่านฟ้าคว้าเกียร์
ต้นนุ่น'นน530 viewsพี่สาวดาวคณะกับไอ้เด็กวิศวะข้างบ้าน
Naya Solene571 viewsลุ้นรักพี่ชายวิศวะสุดโหด
SOEUR2.1K viewsพี่ไม่เอาไง แต่จะเอาหนู
Choijihoo_writer 198 viewsจะว้ากให้เธอรัก
รอยหยัก - หนิงอัน256 viewsอวบอ้วนแล้วยังไงสุดท้ายเขาเลือกฉัน (ลูกหมูของอินทนนท์)
ศิกาญจน์194 viewsคู่หมั้นตัวร้ายกับนายเย็นชา
ดอกอ้อลู่ลม135 views
