ANIM na taon na ang nakalipas simula ng itinakwil si Mari ng daddy niya. Marami nang nagbago sa buhay niya. She now lives in Baguio with her 70-year-old grandma, Epiphania de Flores. Malakas pa ang lola niya kahit matanda na ito. May sarili silang ukay-ukay sa night market. May araw din na naglalako ito ng strawberry taho sa mga turista.
Payapa ang buhay niya sa Baguio. Ang maganda dito sa lugar na ‘to, kahit summer, malamig pa rin. At hindi na kailangan ng aircon sa loob ng bahay nila. Nakapundar na rin ng maliit na grocery store si Mari, pero kulang pa rin ito para sa future ng anak niya.
Gianni Harrington, her five-year-old son, had recently started attending grade school. Dumagdag ang responsibilidad niya habang lumalaki ito. She even stopped searching her son’s father, mauubos lang pera niya kahahanap dito. Pinubaya niya na lang sa Diyos ‘yon, basta ang importante ay kasama niya ang anak at lola niya. Her son’s future is on the top of her priority list.
Busy siya sa pagliligpit ng mga gamit sa loob ng bahay. Napahinto siya nang makita niya ang isang album sa ilalim ng kabinet. She scanned the pages. Luma na ang mga litrato dito, at ang iba ay inaamag na. While turning the pages ay napahinto siya when she saw a beautiful young woman na kamukha niya. It’s her mother—Sharon de Flores.
Naalala niya no’ng kinuwento ng Ate Vina niya ang nangyari sa ina. Sharon passed away shortly after giving birth to Mari. Di man lang nakita ni Sharon ang anak niya bago ito namatay.
Malungkot na sinara ni Mari ang album at nilagay ito sa drawer ng kabinet. Kung hindi lang siguro ito namatay, baka pinagtanggol siya nito sa daddy niya. Bigla tuloy siya nag-alala sa kapatid niyang si Vina.
Gabi ng alas syete isinara na ni Mari ang grocery store niya. Naghanda na siya umuwi kasama si Gianni. Medyo malayo ang bahay nila pero mas pinili niya na lang ang maglakad, pupuntahan din kasi niya ang lola niya sa night market. Safe naman dahil maraming tao sa labas.
Habang naglalakad sila ay hindi niya maiwasan ang maalala ang nangyari sa kanya for the past six years— no’ng niloko siya ni Estefan, no’ng nakipag-one night stand siya at no’ng tinakwil siya ng sarili niyang ama.
“Mom, I want to know where my dad is? Kasi do’n sa school, everyone has a dad. Ako lang ang wala,” tanong ni Gianni habang naglalakad sila papuntang night market.
Mari crouched down to his eye level. “Your dad. . . well, he’s not here with us, but that’s okay. Ikaw, ako at ng lola mo, we’re a team, and we take care of each other.”
Gianni seemed satisfied with the answer and continued walking with Mari holding her hand tightly.
As usual, maraming tao sa night market pagdating nila. Nakita niya ang Lola Epiphania niya na busy sa pag-e-entertain sa mga customers nito. Pinaupo niya si Gianni sa loob habang siya naman ay nagsimulang mag-entertain sa mga bagong customers.
“Uy, akala ko uuwi ka kaagad sa bahay?” tanong ng lola niya.
“Hindi ko kayang umuwi na hindi ka kasama, La. At saka, mababagot lang ako sa bahay,” aniya saka binaling ang tingin sa bagong customer. “Yes po? Fifty pesos na lang po ‘yan.”
Napangiti na lang si Epiphania habang pinagmamasdan ang apo. Masaya siya na kasama niya si Marigold, lalo pa’t bilang na lang ang araw niya. Tumatanda na siya at nakakaramdam na ng panghihina ng katawan.
Ilang sandali pa ay natigilan si Mari nang makita niya si Estefan kasama si Bella. Parang gusto niyang magtago pero huli na dahil nakita na siya ng mga ito. Ngumisi si Estefan saka lumapit sa booth ni Mari.
“Well, well, well, look who we have here. Little Marigold, working at the night market. How the mighty have fallen, huh?”
Marahang tumawa si Bella, her laughed coated with malicious intent. “Naalala ko pala na pinalayas ka ng pamilya mo. Life must be tough for you.”
Napakuyom na lang ng kamay si Mari. Sumiklab ang galit niya nang maalala ang panloloko ng dalawa sa kaniya noon.
“Pinili ko ang buhay kong ‘to dahil gusto ko. I’ve built a life for myself and my son, and I’m proud of it,” lakas-loob na sabi ni Mari.
Napataas na lang ng kilay si Estefan, pilyong ngiti ang ginawa niya. “Oh, of course you’re proud of it. Yung nagbebenta ka ng ukay-ukay sa night market. Such a glamorous life you’ve got now.”
Tumikhim si Bella. Napatingin siya kay Gianni na nakaupo lang sa loob. Napangiti siya na may panunuya. “Your son’s father must be proud, too, wherever he is. Or alam niya ba na may anak siya?” Marahang natawa si Bella.
Mas lalong napahigpit ng pagkuyom ng kamay si Mari. Hindi na niya kayang tiisin pa ang masasakit na salita ng dalawa.
Tiningnan niya ng seryoso ang dalawa. “You have no right to judge me. You both betrayed me, Estefan. You, who cheated on me with my. . .” Napalingon siya kay Bella. “. . . ex-best friend a day before our wedding.”
“Wala kayong karapatan na pagsalitaan niyo ako ng ganyan, na kayo lang din naman gumawa nito,” dagdag pa niya.
Napayuko na lang si Bella. Dinig ng mga tao sa night market ang sinabi ni Mari. Nakaramdam ng kahihiyan ang dalawa kaya naman mas lalong lumakas ang loob ni Mari.
“I may not have the wealth or the status I had before, but I have a son. Gagawin ko ang lahat, Estefan, para sa anak ko.”
Natahimik na lang ang dalawa. Guilty sila sa ginawa nila kay Mari.
Hinawakan ni Bella ang braso ni Estefan, dahil kanina pa sila pinagtitinginan ng mga tao. “Let’s go. Mahuhuli na tayo sa dinner.”
Nakahinga nang maluwag si Mari nang makalayo na ang dalawa. Pero at least nagkaro’n na ng closure sa past niya.
Pagkauwi niya mula sa night market ay napabukas siya ng drawer. Hinahanap niya ang passbook niya. Malungkot niyang binalik ito sa lalagyan nang mabasa ang mahigit isang daang libong piso na savings niya. Ito pa lang naipon niya simula nang binuksan niya ang grocery store two years ago. Parang hindi na kakayanin pa ng tindahan niya dahil kinakain lang ito sa renta at bills, tapos kakarampot lang na net sales ang natatanggap niya, buwan-buwan.
Kailangan na siguro niya maghanap ng trabaho.
Kinabukasan, habang naglalakad si Mari sa daan papuntang tindahan ay napahinto siyang makita ang malaking banner sa gate. Nasa tapat siya ng isang soon-to-open na hotel, ang Hotel de Sinclair.
Nakalagay sa tarpaulin ang listahan ng mga hinahanap nila. Habang binabasa niya paisa-isa ang job list ay naagaw ang atensyon niya sa hotel concierge. Eksaktong tourism ang natapos niya.
May sarili din kasing hotel ang mga Harrington. Gusto kasi ni Robert na si Mari ang mag-ma-manage nito noon. Pero ngayon na wala na siya, posibleng si Kate na ang namamahala ngayon.
Kaagad siyang nag-send ng resume sa Hotel de Sinclair. Nakapasa siya sa phone interview at binigyan siya ng mga requirements para sa pre-employment.
Minimum salary lang ang binigay sa kaniya para sa three months probationary. Lalaki lang ang sahod niya kapag maganda ang performance niya at maging regular employee siya.
Tinanggap niya ‘yon kahit minimum pa ang sahod. Ang importante, hindi na siya araw-araw mamomroblema sa bayarin niya sa renta at bills ng grocery store niya. Gagalingan niya na lang ang performance niya para tumaas ito.
Nasa Philippine Statistic Authority (PSA) office ngayon si Mari para i-process niya ang Certificate of No Marriage Record (CENOMAR). Isa kasi sa requirement ng hotel ito dahil may program sila para sa mga single-mom na kagaya niya. May additional lang na two thousand pesos na allowance every month kaya kumiribels na siya.
Ilang sandali pa ay bumalik na sa kinauupuan ang staff dala ang papel. Bakas sa mukha ng babae ang pagkalito niya.
“Ma’am, hindi po kayo qualified sa cenomar.”
Napakunot ng noo si Mari. “Ano? Bakit naman?” Naguguluhan siya sa sinabi nito. Nampa-prank ba ‘to?
Huminga nang malalim ang babae, pati siya ay hindi siya makapaniwala dahil hindi naman siguro pupunta si Mari sa PSA kung alam nito ang status.
“Kinasal na po pala kayo, Ma’am.”
Nanlaki ang mata ni Mari nang marinig niya ‘yon. Wala siyang maalala na kinasal siya. Well, papunta na do’n pero nagloko si Estefan. Gulong-gulo ang isip ni Mari.
“Po? Paano nangyari ‘yon?” gulat niyang tanong.
SA BAWAT minutong nagdaan, mas lalo siyang naguguluhan. Sinusubukan niyang intindihin ang sitwasyon, but for her it doesn’t make any sense. “Ma’am, I’m sorry, pero sa record namin ay naka-married status ka na,” the staff reiterated. “Pero hindi ko maalala na kinasal ako. Paano nangyari ‘yon? Pwede ko bang malaman kung sino ang asawa ko? Nandyan ba ang marriage certificate ko?” sunod-sunod niyang tanong. “Naku, Ma’am, pasensya na. Down pa kasi ang system namin ngayon sa mga kukuha ng marriage certificate. Siguro mga five working days pa.” “So, meaning, next week pa kasi Thursday ngayon, e?” “Opo, Ma’am. Pwede kayong bumalik. . . o di kaya mag-iwan na lang kayo ng contact number, tawagan ko kayo once na ready na ang marriage certificate niyo” Tumango si Mari at sinulat niya sa papel ang numero niya. Paglabas niya ng PSA ay tulalang naglakad siya sa kalye. Wala siyang maalala na pumirma siya ng marriage contract o dumalo man sa anumang seremonya sa kasal. Her mind was flooded wi
NATAPOS na ang ribbon cutting at saka naman pinakilala ni Manager Patricia ang mga staffs niya kay Clarence. Nakayuko lang si Mari at panay iwas ang tingin niya kay Clarence habang nagsasalita ito. “So, I hope na maging consistent tayo sa mga gagawin natin. Kailangan galingan natin sa customer service, okay?” seryosong sabi ni Clarence. “Opo, Sir Clarence,” ani ng staffs saka yumuko ang mga ito. Umayos na ng pagtayo ang mga conceirge ngunit naiwang nakayuko si Mari. Kinalabit ng kasamahan nilang babae si Mari nang mapansin nila ito. “Kanina ka pa nakayuko, uy? Tapos na.” Nanlaki ang mata ni Mari saka agad siyang napatindig ng maayos. Tumikhim siya habang inaayos ang buhok niya, nakatingin pa rin siya sa malayo at pilit na iniiwasan si Clarence. Napatingin si Clarence sa direksyon ni Mari. Feeling niya familiar ang mukha ng babaeng ‘to, ang hindi niya alam ay ito ang kasama niya sa convenience store.
“STOP the car, Mike,” utos ni Clarence sa secretary niya. Napatingin na lang ito sa rearview mirror, tila naguguluhan ito sa sinabi ng boss niya. “Po? Bakit naman, Sir Clarence?” Binaling ni Clarence ang tingin niya kay Mari at napansin niyang nakayuko lang ito na pilit iniiwasan ang mga titig ng binata. Wala din ideya si Mari sa kung anong dahilan kung bakit pinapahinto ang sasakyan. Malapit na sila sa Hotel de Sinclair, bakit papahintuin si Mike? “I don’t want her to be seen by the people getting out of my car sa tapat mismo ng hotel. Baka kung anong isipin nila. Please stop the car, Mike,”
HINDI pa rin makapaniwala si Mari sa natanggap niyang marriage certificate. Nakasaad do’n na si Clarence Sinclair, ang boss niya sa hotel ang naging asawa niya. Stunned and confused. How could the man she knew as her boss also be her husband? Paano nangyari ‘yon? May arranged marriage ba na hindi niya alam? O baka naman, ginamit lang siya ng pamilyang Sinclair? Pero imposible mangyari ‘yon. Ni hindi niya pamilyar ang pangalang Sinclair no’ng panahong nasa mansyon pa siya. Napatingin siya muli sa marriage certificate. Mas lalo siyang kinahaban nang makita ang pirma niya sa ibabang ng pangalan niya. Hinawakan niya ito at napagtantong kuhang-kuha nito ang pirma. Napahawak na lang ng ulo si Mari. Naguguluhan siya lalo sa mga katunungan niya sa isip. Mas maiintindihan pa niya kung kagagawan ito ng step-mother niya. Pero si Clarence Sinclair? Paano niya naging asawa ang antipatikong ito? Napabuga na lang ng hangin nang maalala ni Mari ang nangyari kanina sa kotse. Hindi niya mata
NAGING tensyonado ang paligid nang magkatinginan sina Mari at Kate. Anim na taon na ang lumipas simula no’ng umalis si Mari sa mansyon, at nasaksihan ni Kate ang nangyaring pagtakwil ng ama nila kay Mari. She was happy that her stepsister is no longer a part of the Harrington family. Mas nagagawa niya ang mga bagay na gusto niya. Lahat ng atensyon at pabor ay nasa kanya na. Ang pagkagulat ni Kate ay napalitan ng mapanuksong ngiti nang lapitan ang kapatid. “Well, look who showed up after all this time,” sarkastikong sabi ni Kate. Inihanda ni Mari ang sarili nang harapin niya ‘to. “Surprised to see me, Kate?” Marahang tumawa si Kate sabay tinakpan ang bibig. “Surprised? Leaving and breaking our family’s tradition was a real shocker. Para mo na lang din inabandona ang pamilya mo.” Nanatiling kalmado si Mari. “I didn’t abandon anyone. Kayong lahat, except Ate Vina, ang nag-abandon sa akin. Pinili ko na lang magpakasaya.” “Happiness?” Ngumisi si Kate. “Does breaking a tradition make y
“ARE YOU sure you wanna marry Kate Harrington?” naguguluhang tanong ni Mike kay Clarence. Nasa office silang pareho at katatapos lang ng meeting kanina sa mga board of directors. Si Clarence Sinclair ang nag-iisang anak ng mag-asawang sina Timothy Sinclair at Rosemary Sinclair. At dahil do’n ay siya lang ang tagapagmana ng Sinclair Group. Napatingin si Clarence sa family picture na nasa mesa at tinitigan niya ang mukha ng mommy niya. Her mother is beaming with happiness habang nakaharap sila sa kamera. Pero ‘yon na ang huling litrato na kasama niya ito. As he started at the photo, bigla na lang naalala ni Clarence ang masasayang alaala sa mommy niya. Hanggang ngayon ay nagluluksa pa rin siya sa pagkamatay nito. “I know it might seem sudden, Mike, but there’s a reason behind my decision.” Sumandal si Clarence sa upuan niya at pinatunog niya ang mesa gamit ang mga daliri bago niya isiwalat ang bagay na matagal na niyang pinag-isipan. “It’s not about Kate, it’s about the Har
UMILING si Mari sa sinabi ni Clarence. Napatingin siya sa broken vase at kaagad niya ito pinulot isa-isa. “I’m gonna fix this first,” maluha-luhang sabi niya. Napasinghap sa galit si Clarence saka hinilamos ng kamay niya ang mukha. Lumapit siya rito at hinila ang braso ni Mari para ilayo mula sa vase. Dahil do’n ay nasugatan ang kamay ni Mari. Marahas na pinaharap niya si Mari gamit ang kamay niya sa braso nito. Masakit ang pagkahawak ni Clarence kay Mari ngunit tiniis lang ‘yon ng dalaga. “I said get out of my office! That’s a simple order, Mari, can’t you even follow that?” Nagliliyab sa puso ni Clarence ang galit lalo na’t makita niya muli ang basag niyang vase. Iniingatan niya ang alaala ng mommy niya mula sa vase. Pero dahil basag na ay para bang nawala na nang tuluyan ‘yon. Pumasok na si Mike para alalayan si Mari na lumabas na lang ng opisina. Mike understands how Clarence feels. Alam niya ang pinagdaanan nito. “I’m sorry, Miss Mari, kailangan mo nang umalis dito. Alam k
KASAMA ni Mari sina Gianni at Epiphania sa mall at katatapos lang nila mag-grocery. Pumasok sila sa loob ng restaurant para mag-lunch. Ilang sandali pa ay biglang nakita ni Mari ang Ate Vina niya na tantya niyang galing ito sa cr. “Ate?” gulat niyang sambit dito. Nanlaki ang mata ni Vina at napangiti itong makita ang kapatid after six years. “Mari!” Excited nilapitan niya si Mari at niyakap ito. Humiwalay ng yakap si Mari habang nakangiti siya. “It’s good to see you, Ate Vina. Kumusta ka? Ba’t nandito ka sa Baguio?” “Actually, nandito kami ni Kate ngayon sa Baguio dahil sa business meeting. At kung gusto mo malaman ang buhay ko ngayon, Mari. Ito sunod-sunuran pa rin sa kanila.” Mari rolled her eyes at bigla na lang siya naging seryoso. Hindi niya alam kung bakit mas pinapaboran ng daddy nilang si Robert si Kate kahit hindi naman talaga itong dugong Harrington. “Balita ko na engaged na si Kate?” Napataas ng kilay si Vina. “Hindi pa, Mari, pero malapit na. Teka. How did you kno