INILAPAG ni Raquel sa ibabaw ng mesa ang dalawang card na pag-aari ng lalaki.
“Sorry, nabawasan ko ang pera mo.” Nahihiyang nagyuko siya ng ulo. “Ginamit–”
“Ssh…. Hindi mo naman kailangan magpaliwanag, Raquel. Kakailanganin mo pa ang bagay na ito.” Ibinalik nito sa kamay niya ang ATM card. “Huwag kang mag-alala, dadagdagan ko pa ang perang nasa ATM card na ‘yan.”
Nag-angat siya ng mukha. Malaking halaga ang nilalaman ng ATM card, nakita niya iyon kahapon nang mag-withdraw siya ng pera.
“S-salamat,” she said tearfully. Kinapalan niya na ang mukha. Totoong kailangan niya ng pera para sa mga test na gagawin pa sa kapatid.
Ang pagpayag na magpakasal siya kay Arthur ang naiisip niyang kasagutan upang mailigtas sa tiyak na kamatayan ang kapatid.
Ipinaliwanag ni Arthur ang magiging kasunduan nila sa kasal. Puro tango lang ang ginawa niya. Ang totoo ay hindi naman pumapasok sa utak niya ang mga sinasabi ng lalaki. Pakiwari niya’y naiwan sa ospital ang kalahating katawan niya. Nais niya nang malaman kung ano ang magiging resulta ng biopsy test ng kapatid.
“ANG seksi mo naman, Miss Raquel. Maswerte ako kapag kasingganda mo ako at kasinggwapo naman ni Papa Arthur ang pakakasalan ko!” wika ng baklang designer na si Levi. Pumipilantik pa ang mga daliri nito. Abot tenga ang ngiti nito habang sinusukatan siya para sa kanyang trahe de boda.
Nasa bahay siya ni Arthur sa Baguio City, ang lalaking pakakasalan niya. Mula sa terrace ay tanaw niya ang magandang tanawin ng Mines View Park. Pinaghandaan talaga ni Arthur ang kanilang magiging kasal. Mula sa mamahaling trahe de boda hanggang sa magandang kasalan na gaganapin mismo sa hardin ng Hacienda Del Prado.
Hindi makapaniwala si Raquel na tatlong buwan na lang ikakasal na siya. Ngunit wala siyang makapang kasiyahan katulad ng ibang babaeng ikakasal. Sa kabila ng karangyaan na maaaring matamo niya sa pagpapakasal kay Arthur.
Many say she is a modern Cinderella. Isa lang siyang anak ng magsasaka sa bayan ng Cavite. Nang mamatay ang kanyang ama ay naging domestic helper naman ang kanyang ina na hanggang ngayon ay wala pa rin siyang balita tungkol dito. Ayon naman sa mapanghusgang dati niyang mga kaeskwela, ginamit daw niya ang kagandahan at puri upang maakit ang kanyang magiging asawa.
Magiging Mrs. Arthur Morri na siya, ikakasal sa lalaking pinapantasya ng maraming kababaihan. Hindi alam ng mga ito na ikakasal siya sa lalaking hindi niya mahal.
“O, bakit malungkot ka, hindi ba dapat ay masaya ka?” puna ni Levi sa kanya habang sinusukat ang beywang niya. “Ang bride dapat laging nakangiti.”
“Huwag mo na lang akong pansinin, Levi,” wika niya. “Iniisip ko kasi kung ano ang design na gusto ko,” pagsisinungaling niya pa.
“Hay, malaking problema nga ‘yan,” wika ni Levi sabay sampay ng medida sa balikat nito. Kinuha nito ang notebook na nasa bulsa ng apron na suot at isinulat doon ang sukat niya. “Hindi nakapagtataka na mahirapan kang pumili ng disenyo sa dami ng magagandang creations ko.”
“Levi, nakapili na ba si Raquel ng wedding gown niya?” tanong ni Dianna, ang personal assistant ni Arthur.
“Hindi pa,” sagot ni Levi. “Ngayon lang kami natapos sa pagsusukat.”
“Dianna, pwede mo ba akong tulungang mamili ng gown?” magiliw niyang tanong dito.
Nanlalambot na umupo sa sofa si Raquel. Pakiramdam niya ay pagod na pagod siya kahit na ang ginawa lang naman ay magpasukat ng gown.
Pormal ang mukha na umupo sa single sofa si Dianna. Kinuha nito ang Bridal 2022 Collection at binuklat. “Tinawagan ako ni Arthur. Pinapunta niya ako rito upang tulungan ka. May napili ka na bang disenyo?”
Umiling lang siya bilang tugon.
Malamig ang pakikitungo sa kanya ni Dianna. Hindi kaila sa kanya na tutol ito sa pagpapakasal sa kanya ni Arthur. Kahit hindi niya tanungin ang babae, ramdam naman niyang lihim na umiibig ito kay Arthur.
Napipilitan siyang pakisamahan ito nang maganda dahil ito ang taong pinagkakatiwalaan ni Arthur. Hindi ito lalapit sa kanya kung walang utos mula sa lalaki.
“Okay,” tila tinatamad na wika nito. “Kapag may napili akong disenyo sa librong ito–”
“Excuse me, Ma’am Raquel,” singit ng isang kasambahay na bitbit ang cordless phone. “May gustong kumausap sa ‘yo.”
Kumunot ang noo niya. “Sino raw?”
Napansin niyang balisa ang kasambahay. Namumutla ang mukha nito na binigay sa kanya ang telepono. “Si Sir Zeus po.”
Nang marinig niya ang pangalang iyon ay ‘di sinasadyang nabitawan niya ang telepono, mabuti na lang nasalo iyon ni Dianna at ibinigay sa kanya.
Si Zeus Del Prado, isang kilalang negosyante na may-ari ng Del Prado International Chain of Hotels.
Samantalang ang Healthy Meat Corporation, business partner ang magkapatid na si Zeus Del Prado at Arthur Morri. Ang huli ang namamahala ng nasabing kumpanya dahil madalas naglalagi sa ibang bansa ang panganay na si Zeus. Anak ito ng ina ni Arthur sa unang asawa nito. Nang mamatay ang unang asawa nito ay saka naman nakilala ang ama ni Arthur. Magkapatid si Arthur at Zeus sa ina.
Hindi miminsang nabanggit sa kanya ng mga katulong at ni Arthur kung gaano kabagsik at kasungit si Zeus. Taliwas sa kapatid na si Arthur na mabait sa mga empleyado sa opisina, mga kawaksi sa bahay at laging mahinahon.
Napatitig siya sa mukha ni Dianna na parang nagtatanong ang kanyang mga mata kung dapat niyang kausapin si Zeus o magtatago na lang siya. Nang tanguan siya nito ay saka siya tumayo.
“Excuse me,” paalam niya kina Dianna at Levi. Mahigpit na hawak niya ang cordless phone.
Nagtungo siya sa balkonahe kung saan ay natatanaw niya ang berdeng lupain at asul na kalangitan.
“H-hello?”
“Raquel Vargas?” anang baritonong tinig. “This is Zeus Del Prado, Artur’s brother.”
Naramdaman niya ang panginginig ng kamay nang marinig ang boses nito. ‘Yon na ang pinakamakapangyarihang boses na narinig niya. Na kapag sinabing lumuhod siya sa harap nito ay gagawin niya nang walang pag-aalinlangan. Hindi niya inaasahang maapektuhan siya nang todo sa simpleng pagtawag lang nito sa pangalan niya.
“H-hi, Zeus!” sambit niya sa pinasiglang tinig. “H-hindi ko kasama si Arthur. May inaasikaso lang siya sa Manila at hindi ako sigurado kung makakapunta siya rito mamaya.”
Kailangan niyang pakitunguhan nang mabuti ang lalaki dahil ayaw niyang mapulaan nito. Kung magkakaroon man ng problema sa pagitan nila ay titiyakin niyang hindi sa kanya manggagaling.
“I'm not asking!” singhal nito sa kanya. “Ikaw ang gusto kong makausap, babae!”
SUMANDAL si Raquel sa railing ng balkonahe upang may sumuporta sa nanlalambot niyang katawan. Nagpapahiwatig ang tono ni Zeus na hindi maganda ang sasabihin nito sa kanya. “Tungkol saan naman ang pag-uusapan natin?” “Stay away from my brother, opportunist!” “Ano ulit?” tanong niyang nabingi sa sinabi nito. “Darn it! Sabi ko layuan mo ang kapatid ko. Hindi niya kailangan magpakasal sa isang hampaslupang katulad mo!” matigas na sabi nito. Napatuwid siya nang tayo. Humigpit ang hawak niya sa telepono. “Sandali, Mr. Del Prado! Sumosobra ka na,” sagot niya sa kontroladong boses. “Ang iyong dila ay parang tabak at tulis. Hindi dahil mahirap ako pwede niyo na akong pagsalitaan ng masakit. Ni hindi niyo nga ako kilala.” Inaasahan na niyang palalayuin siya nito kay Arthur subalit hindi niya inaasahang tahasan na iinsultuhin nito ang pagiging mahirap niya. Ayaw niya sa lahat ay ang mga mayayaman na kung umasta ay pag-aari ang buong mundo. Na ang mahihirap ay p
DAHIL walang investor para simulan ang farm ay isa na lang ang naisip na solusyon ni Arthur. Ayon sa testamento na iniwan ng ina nito ay nag-iwan ito ng malaking halaga para sa magkapatid na makukuha lang oras na mag-asawa ang mga ito. Marriage for convenience lang ang kasunduan nila. Walang sekswal na magaganap sa pagitan nila dahil wala silang pisikal na relasyon. Matutupad ni Arthur ang pangarap ng ina nito. Samantalang maliligtas naman ni Raquel ang buhay ng kapatid niya. Kinuha ni Arthur sa mga kamay ni Raquel ang cordless phone at sinenyasan ang dumaan na kasambahay na kunin iyon. “I wonder if I made the right decision,” sambit ni Raquel habang nakatingin sa kawalan. Humugot siya ng isang malalim na hininga. Pakiramdam niya naninikip ang kanyang dibdib pagkatapos makausap sa telepono ang kuya ni Arthur. “Natatakot ako na baka hindi ko magampanan ang role ko bilang iyong asawa.” Hindi kaila sa kanya na maraming babae ang gustong makipagpalit sa pwesto niya. Mg
MULA sa pagdalaw kay Mark sa ospital ay tumuloy si Raquel sa Baguio. Pagpasok niya sa villa ay nagulat siya nang makita ang dalawang kasambahay na pababa ng hagdan at bitbit ang mga maleta niya. “Akin ang mga ‘yan, ah?” Tukoy niya sa mga maleta. “Saan n’yo dadalhin ang mga ‘yan?” “Ma’am, sabi po ni senyorito, 'pag nakabalik ka ng villa puntahan mo raw siya sa library,” sa halip ‘yon ang sinagot sa kanya ng isang kasambahay. Napakurap siya. Nasundan niya pa ng tingin ang dalawang kasambahay na ngayon ay patungo sa maluwag na sala. Isang buntong hininga ang kumawala sa lalamunan niya. Mahigpit ang hawak niya sa handrail ng hagdan bago nagsimulang humakbang. Nang marating ang library, kumatok muna siya bago pinihit ang seradura. Nakita niyang kausap ni Arthur si Dianna. “She’s here,” si Dianna. “Mabuti at dumating ka na,” ani Arthur na puno ng pag-aalala ang mukha. “Ipinahanda ko ang mga gamit mo. Kailangan mong umuwi sa San Ruiz ngayon din.” “San Ruiz?
NANG makarating si Raquel sa city limits ng Baguio City, dumilim ang langit. Tila uulan, naisip niya. Kailangan siyang magmadali dahil ayaw niyang abutin ng malakas na ulan sa zigzag roads ng Mountain Province. Hindi niya kabisado ang daan, umaasa lang siya sa waze map. Nakalampas na siya sa zigzag pero pababa at pataas pa rin ang makipot na mga daan. Nagsimula nang bumuhos ang malakas na ulan at malalaki ang mga patak nito sa windshield ng kotse. Mula sa loob ng sasakyan ay narinig ni Raquel ang kulog at nakikita niya rin ang paminsan-minsang pagguhit ng kidlat sa kalangitan. Natensyon siya. Ninais niyang sana ay naroon siya sa ospital kasama ang kapatid. Binabantayan ito habang gumuguhit sa kanyang sketch pad. O kaya ay nagbabasa ng isang horror story na akda ni Miss Contessa. Hindi talaga siya mahilig magbasa ng love story, wala naman siyang love life. Biglang gumuhit sa kanyang isipan si Zeus. Damn him! Ito ang may kasalanan kaya naroon siya ngayon sa gitn
NALIGO si Raquel at nagpasalamat siya dahil may cold and hot water sa shower. Napakaginaw ng panahon at tiyak na mangangatog siya kapag malamig ang ipinaligo niya. Binuksan niya ang isang maleta at kumuha ng isusuot. Nagbihis siya ng pambahay at nagsuot ng sweater. Inilipat niya sa dresser ang mga damit niya. Pagkatapos ay saka pinagmasdan muli ang loob ng kuwarto. Malinis ang bedsheet at pillowcases. Parang laging nakahanda ang mga ito sa magiging panauhin. Lumabas siya ng kuwarto at pumanaog. Nalanghap niya ang masarap na aroma ng pagkain. Sinundan ng pang-amoy niya ang pinanggagalingan nito. Bigla siyang nagutom nang makita ang pagkain sa mesa. Pakbet, inihaw na isda at ensaladang talbos ng kamote na may ginayat na kamatis at sibuyas. May ginisang bagoong alamang pa. “Hmmm, ang sarap ng mga ito, Aling Tonyang!” “Ganyan lamang kasimple ang mga ulam dito sa kabundukan. Isda, gulay. Pero may alagang mga manok at baboy kami. Kabuhayan na binigay sa ‘m
PINAGMASDAN ni Raquel ang lalaki. Marahil masakit pa rin ang mga mata nito dahil nakayuko. Tumatabing sa mukha ng lalaki ang buhok nito na hanggang balikat ang haba. Nakasuot ito ng V-necked shirt na pinatungan ng black leather jacket at jeans na hindi niya matukoy kung color navy o black dahil medyo may kadiliman sa kinaroroonan nila. “Akala mo siguro magtatagumpay ka sa maitim mong binabalak ‘no?” “What are you talking about?” Galit ang tono ng boses ng lalaki. Nag-angat ito ng mukha at hindi sinasadyang magtama ang kanilang mga mata. Adonis! hiyaw ng kanyang isipan. In Greek mythology, Adonis was the god of beauty and desire. Napalunok siya. Nakakapang lambot ng tuhod ang mga mata nito kapag tumitig. Hindi niya tuloy maiwasan titigan ang gwapong mukha ng lalaki. Matangos ang aristokratong ilong nito, mamula-mula ang mga labi. Maya’t mayang lumilitaw ang biloy nito sa kaliwang pisngi dahil sa pabago-bagong ekspresyon ng mukha. “Aren't you do
NANG masigurong naka-lock na ang pinto ay pumanhik na sa ikalawang palapag si Raquel. Maingat ang bawat hakbang niya dahil madadaanan muna ang kuwartong tinutuluyan ni Drake bago ang sa kanya. Ano ‘yon? naisatinig niya sa isipan. May narinig siyang malakas na kalabog mula sa loob ng kwarto. Hindi na siya nagdalawang isip na kumatok. “Drake?” tawag niya rito at dinikit ang tenga sa nakapinid na pinto. “May narinig akong ingay sa loob ng kwarto mo. Ano’ng nagyayari sa ‘yo?” Panay-panay na ang katok niya dahil walang tugon mula sa lalaki. Hinawakan niya ang door knob at pinihit ito. Hindi naka-lock kaya tinulak niya ang pinto. Sumalubong sa kanya ang kadiliman. “Drake?” muling tawag niya sa pangalan ng lalaki. Kinapa niya ang dingding sa pag-asang mahawakan ang switch ng ilaw. Natuwa siya nang madama ng kanyang palad ang hinahanap. Pinindot niya ang switch at kumalat ang liwanag sa loob ng kwarto. Nakita niya si Drake na nakahiga sa carpeted floor, nangingin
INABOT ni Raquel ang tableta kay Drake. Niligpit niya ang pinagkainan ng lalaki. Tumayo siya at humakbang patungo sa pintuan. “Raquel,” tawag nito sa kanya. Nilingon niya ito. “Bakit?” “Salamat sa pag-aasikaso mo sa ‘kin.” Ngumiti ito. Para siyang nahihipnotismo habang nakatitig sa mukha nito. Iyon na yata ang pinakamagandang ngiting nakita niya. Kung gwapo ito sa paningin niya kanina ay mas naging gwapo pa ito. Mahirap paniwalaan na ang supladong lalaki ay marunong ngumiti at marunong ding magpasalamat kahit sa simpleng ginawa niya. Ginantihan niya ito ng ngiti. “Walang anuman.” Nang lumabas siya sa kwartong ‘yon ay sandaling tinitigan niya ang nakapinid na pinto. Hindi niya maunawaan ang sariling damdamin. Hindi siya basta-bastang na-a-attract sa pisikal na anyo ng isang lalaki. Pero iba si Drake… Mahinang sinampal niya ang kanang pisngi. Hindi niya dapat maramdaman ‘yon lalo na’t ikakasal na siya kay Arthur. Isa’t kalahating taon ang kontra