Chapter 15

Chapter 15

Bella's POV

"Bella, Si Ben ha." Paalala ni Klarence.

Sabi niya kasi sa akin kanina ay baka maging busy sila kaya ako na muna ang pagbabantayin niya kay Ben kung sakali.

"Lilikas tayo?" tanong ni Zach sa mga kasamahan niya.

Nagiging mas mapanganib na ngayon dahil sa papunta dito si Wilson. Siguradong ang mga buhay namin ay hindi na safe dahil sa kasamaang taglay ni Dr. Wilson. Baka pati ang bata ay gawan din niya ng masama at hindi na ako magugulat kapag nangyari nga iyon.

"Kailangan eh." Sabi ni Lukas sabay kasa ng baril na hawak niya.

"Kakailanganin mo 'to." Sabay abot sa akin ni Klarence ng isang baril at isang kutsilyo.

Nanginginig ang kamay kong kinuha ito.

"P-Pero, Hindi ako marunong gumamit nito Klarence." Sabi ko habang hindi inaalis ang tingin sa baril at kutsilyo na ibinigay niya sa akin.

"Kaya mo 'yan Bella. Hindi ka magiging ligtas hangga't wala ka niyan. Mapanganib." Sambit ni Aiden.

Kahit na napipilitan ay tinanggap ko ito at tumango. Bahala na si Batman kung paano ito gamitin. Alam kong makakatulong din ito sa akin para mailigtas ang buhay ko maging buhay ng mga kasamahan ko dito.

Nakita ko rin kung kaano kahanda si Fiona. Halatang sanay siya sa mga armas kaya parang wala lang sa kaniya ang mga nangyayari. Minsan ay hindi ko din mapigilang hindi ikumpara ang sarili ko sa kaniya. Maganda siya, Mayaman at talentado. Malayong-malayo sa katulad ko.

"Bilisan niyo. Baka maabutan niya tayo dito." Sabi ni Lukas.

"Ang mga formula?" tanong ni Klarence.

"Nasa akin na." Si Caleb ang sumagot.

Nagsitanguan na ang lahat saka binuhat ni Klarence si Ben at hinawakan ang kamay ko.

"Huwag kang lalayo sa akin." Bulong niya.

Naramdaman ko ang mga titig ni Zach sa amin ni Klarence at pakiramdam ko ay may nagawa akong masama pero hindi muna iyon ang iisipin ko. Ang mga buhay namin ay nanganganib at hindi basta-basta yun.

"Saan tayo lilikas ngayon? Siguradong hindi ligtas kung basta-basta na lang tayo papasok sa mga bahay-bahay dahil maaaring may mga zombies pala dun nang hindu natin nalalaman." Saad ni Aiden.

Nagpakawala ng buntong hininga si Klarence at si Caleb naman ay inaayos ang mga gadgets sa bag niya.

"Sa bahay nina Zach tayo ngayon."

"Ligtas ba dun?" tanong ko.

Tumango siya.

"Mi-nonitor ni Caleb ang bahay nina Zach. Hindi yun kalayuan dito at ligtas yun. Ang pinagka-iba lang ay mas kailangan nating maging maingat dahil hindi katulad ng bahay namin ang bahay nina Zach kaya delikado pa din." Paliwanag ni Klarence habang inilalagay ang bag sa likod ng kotse.

"Kumpleto na ba lahat?" tanong niya sa mga kasamahan.

"Oo ayos na." Sabay-sabay nilang sambit.

Ay pak! Sabay-sabay.

Pumasok na kami sa loob ng kotse pero nang sasakay na ako ay ilang putok ng mga baril ang narinig namin.

Yumuko ako nang marinig ko iyon. Baka matamaan ako nang hindi ko namamalayan.

"Yuko!" sigaw ni Klarence.

Ilang kasa ng baril ang narinig namin pagkatapos nun. Tumambad sa harapan namin ang lalaking nakaputi, may suot na salamin, medyo katangkaran at may yosi sa bibig.

"Dr. Wilson..." bulong ko.

"Long time no see Klarence mah boy!" masayang bati nito kay Klarence na parang hindi alintana ang ka-dimonyohang ginagawa niya.

"Mah boy your ass." Saad ni Klarence.

Humalakhak si Dr. Wilson.

"Don't you miss me?"

Gago! Eh kung sapakin kaya diyan sinto-sinto ka? Ayusin mo muna ang mundo bwisit!

"At paano ko mami-miss ang taong nagdala ng bangungot sa mundo?" malamig na sabi ni Klarence.

"Oh, Thank You! Hindi ka ba proud?" humalakhak na naman ito.

Pinaputukan siya ni Klarence ng baril na ikinagulat namin pero nakailag ito.

"Oh! Nice surprise. 'Di ka pa din nagbabago."

"I'm gonna kill you." Galit na sambit ni Klarence.

"Oh! Papatayin mo ako? Pero... Iyan din ang sinabi ng Papa mo sa akin nun pero anong nangyari sa kaniya? Naging ZOMBIE!" Ani nito na parang iniinsultp si Klarence.

"Hayop k—ARGH!" pinaputukan siya ni Dr. Wilson sa braso.

"KLARENCE!" sabay-sabay naming sigaw.

Ito na ang pagkakataon ng iba kaya sabay-sabay nilang pinaputukan ng baril si Dr. Wilson pero napakadali lang para dito ang umilag.

"Sakay! Bilis!" utos ni Zach.

Sumakay kami sa kotse. Dalawang kotse ang gamit dahil hindi kami kasyang lahat sa iisa lang. Katabi ko si Klarence ngayon na iniinda ang tama niya sa kaliwang braso.

Narinig pa namin ang malakas na mala-demonyong halakhak ni Dr. Wilson.

Tsk, Literal na dimonyo.

"Sa bahay ninyo bilis!" utos nu Klarence sa nagmamanehong si Zach.

Binilisan naman ni Zach ang pagmamaneho ng kotse niya ngunit naging marahan at dahan-dahan kapag may daraang zombies.

"Kayanin mo Klarence." Sabi ko kay Klarence na namumutla na dahil sa dami ng dugong nawawala sa kaniya.

"I-I love y-you..." banggit niya.

"May tama ka na nga ng baril iyan pa ang iniisip mo! Gusto mo bang pisilin ko 'yan?" sabi ko pero tinawanan niya lang ako.

"May first-aid ata diyan sa likod. Hanapin mo na lang Bella." Sabi ni Zach habang nakatingin pa din sa daan.

Dali-dali kong hinalwat ang mga gamit sa likod ng kotse para hanapin ang first aid. Ilang bag pa ang binuksan ko pero hindi ko makita.

Mga pagkain, Mga armas, mga damit, mga armas na ulit....

First aid!

"Heto, Nakita ko na." Sabi ko saka kumuha ng bulak at iba pang igagamot sa sugat niya.

"Aray! Dahan-Dahan." Inda ni Klarence.

"S-soryy."

"Malapit na tayo. Konting tiis na lang Klarence." Sabi pa ni Zach sa kaniya.

Maya-maya pa ay tumigil na ang kotse at huminto kami sa isang malaking bahay. Malaki ito pero mas malaki pa din ang bahay nina Klarence.

Mas medyo makaluma ang disenyo ng bahay na ito. Simple pero magarbo. Gawa sa kahoy ang ibang parte ng bahay. Malaki ang pinto at parang kapamilya ni Goliath ang papasok dito.

Inalalayan nina Zach at Caleb si Klarence papasok sa loob. Ako naman ay binuhat ko kaagad si Ben para hindi siya mawala. Ang iba pa naming kasamahan ang kumuha ngmga gamit sa kotse.

"You have blood, ate Bella." Bulong sa akin ni Ben.

Napatingin ako sa damit ko at may dugo nga ito. Siguro ay nalalinan na din ni Klarence .

"Sa k-kuya mo 'to..." sabi ko saka pumihit papasok sa loob.

Mas napahanga ako sa disenyo sa loob. Napakaluwag at hindi ganoon karaming gamit kaya napakaaliwalas sa paningin.

"Nakapunta na ako dito dati." Pakinig kong saad ni Ben.

"Edi Sana lahat." Sabi ko.

"Kuya!" sigaw ni Ben nang makita ang duguan niyang kuya.

"SHHHH!!" sabay-sabay na saad ng iba pa naming kasamahan.

"Wag kayong masyadong maingay. Hindi ito soundproof kagaya ng bahay ninyo. Mas delikado dito. Tandaan niyo yan." Pagpapaalala sa amin ni Lukas.

Tumango kami pareho ni Ben. Oo nga pala.

"Kailangan salitan ang pagbabantay dito. Kung may gising sa umaga, Dapat may gising din sa gabi." Sambit ni Zach habang ginagamot ang sugat ni Klarence.

Naaalala ko tuloy nung ginamot din niya ako.

"Mas delikado na ngayon." Si Aiden.

"Kita niyo naman soya kanina, Napaka-demon—"

Hindi naituloy ni Dan ang sasabihin nang tingnan siya ng masama ni Klarence.

"May bata." Malamig na sambit nito.

"Maghanda na kayo. Nakawala na ang hayop sa kulungan niya." Sabi ni Klarence

Sobrang bilis ng kalabog ng puso ko. Ganito din ang naramdaman ko nung huli naming pagkikita ng pamilya ko. Hindi pangkaraniwang laban lang ito dahil buhay ang nakataya at kapag hindi kami nagtagumpay, Buong mundo ang masasakop ni Dr. Wilson at mas lalala pa ang kasamaan niya. 

Nagpakawala ng mabigat na buntong-hininga ang iba pa naming kasamahan. Maging ako ay hindi ko rin alam ang mga susunod na mangyayari. 

Sino nga ba ang nakakaalam? 

Nilagyan ni Zach ng benda ang sugat na natamo ni Klarence. Mas okay na ang itsura niya ngayon kumpara kanina na namumutla at nahihirapan nang huminga. 

"Anong susunod na hakbang?" tanong ni Aiden. 

"Kailangan ay may magbabantay sa umaga at may magbabantay din sa gabi. Dapat ay yung magbabantay sa gabi ay mas alerto kumpara sa magbabantay sa umaga. Mas tahimik ang paligid kaya nas madaling makagawa ng ingay." sabi ni Klarence. 

Nagtanguan kaming lahat sa nga sinabi niya. 

"Si Zach, Aiden at Caleb sa gabi magbabantay. Kasama din dapat ako sa gabi kaso hindi pwede dahil sa bwisit na sugat na 'to. Kaya sila na muna sa ngayon. Ang mga natira, Si Lukas, Dan,  at Ako naman ang sa umaga. Bella at Fiona." parehas kaming napatingin ni Fiona kay Klarence. 

"Huwag niyong hahayaang makalabas si Ben." paalala niya at tumango kami pareho. 

Ngayon lang ata kami nagkasundo ni Fiona. Pero hindi ito ang oras para magsaya, Nanganganib kaming lahat.