Chapter 22
Bella’s POV
“Kapag hindi ka dun nag-aral, sige ka.” Sabi ni Klarence habang magkahawak kami ng kamay.“Dun na nga ako mag-aaral eh!” sabi ko sabay hampas sa braso niya. Ack! “Paulit-ulit ka na eh, Kanina ka pa.” Sabi ko pa bago maupo sa may bench. Umupo na din siya sa tabi ko.
Pagkatapos ng dalawang taon, medyo nakakaahon na din sa wakas ang mundo. Malinis na ang ilang lugar dito at masisimulan na ulit ang pasukan. Akalain niyo ‘yun, parang kahapon lang, ang daming zombies dito sa tabi-tabi.
Ang hindi ko ata kinaya ay nung malaman nina Lukas na ‘yung teacher nila sa P.E. ang magiging guro nila. Grabe! Muntik nang maiyak si Lukas dahil dun. Kapag sinuswerte ka nga naman oo.
“Naninigurado lang, baka magbago na naman ang pasya niyo eh.” Sabi nito.
Inirapan ko siya, “B
A/N: Hi! This is for Zach’s story :). Yes, side story ‘to Haha. Excited sa story ng ibang Zombie Apocalypse boys! Hahaha. Enjoy Reading!++++++++++++++++++++++++++++++ Chapter 23 Mara’s POV “Ang gwapo talaga nung Klarence ano? Mara. Tapos lumaban pa sila sa mga zombies.” Puri ng kaibigan kong si Ellen kay Klarence. Napairap na lang ako sa tinuran niya. Biggest crush niya talaga si Klarence simula nung matapos ang Zombie Apocalypse. Mabuti na lang talaga at nakapunta kaagad kami sa Safe Zone. “Talaga? Mukha kasing masungit eh.” Sabi ko bago uminom ng buko juice. First Day of School ngayon. Medyo nakaahon na kasi ang mundo pagkalipas ng dalawang taon. Finally, medyo nakaka-adjust na kami. Scholar silang lahat—i mean, sina Klarence, Zach, Bella, Lukas, Dan,Aiden at C
Chapter 24Mara’s POV“Kami na lang ang ilibre mo ng isaw para hindi sayang effort mo sa paghihintay.” Request ni Aiden.“Hoy ikaw talaga!” saway sa kaniya ni Fiona. Natawa lang ako sa inasta niya.“Nagbabaka-sakali lang eh.”Ganito ba talaga sila maglambingan? Mas mukhang matapang talaga si Fiona kaysa kay Aiden. Haha.“Sige ba. Libre ko.” Sabi ko na labis na ikinatuwa ni Aiden. Kinutusan lang siya ni Fiona.Aantayin ko pa din si Zach, baka maalala niya ang usapan namin at bumalik siya.--Nagpasundo na ako kay Mang Mando—Driver namin. Hindi naman dumating si Zach eh. Umasa pa naman ako. Masakot pala ang umasa ‘no?‘Yung tipong akala mo darating siya pero kahit anong hintay mo, wala si
Chapter 25Mara’s POVGusto ko nang kainin ng lupa sa mga oras na ito. Gusto ko nang mahimatay o kahit ano man basta mawala ako dito ngayon. Ba’t ba kasi binasa ni Ma’am sa buong klase ‘yun?Grabe ‘yung nararamdaman kong hiya. Pinagsisisihan ko tuloy na isinulat ko pa ‘yung “Soon to be wife” na ‘yun. At bakit ba nawala sa isip ko na nandito pala si Ma’am.Napasulyap ako kay Zach at kitang-kita ko ang malaki niyang ngisi. ‘Yung feeling mo eh nanalo siya sa lotto. Ganun! Ganun eh. Napayuko na lang tuloy ako dahil sa kahihiyan. Dapat kasi, sa simula pa lang, hindi ko na siya sinagot.Sinagot?“Next time, kung magsusulatan kayo, huwag sa klase ko.” Sabi ni Ma’am bago iabot ang sulat kay Zach. Aba! Inabot pa talaga kay Zach huhu.Parang feeling ko, gusto ko na
Chapter 26Mara’s POVNakikipagsiksikan kami sa mga estudyante na nandito sa canteen. Ang daming taong gutom na at isa na ako dun. Kanina pa kaya akong hindi kumakain tapos nagtatakbo pa ako.Pero ang mas nakakakuha ng pansin ko—pati na din ng mga estudyante dito ay ang magkahawak naming kamay ni Zach. Girlfriend na daw kasi niya ako kaya kailangan, ganito. Argh!Kitang-kita ko din na naiinis na siya sa pakikipagsiksikan sa mga tao dito. Nakasura naman nga kasi eh! Ikaw ba naman ang makipagsiksikan sa mga tao dito tapos ang iingay pa. Hindi ko na nga mabilang kung ilang beses nang natapakan ang sapatos ko dahil sa pakikipag-unahan nila.Sana huwag nila akong isumpa ‘pag nagkataon. Hindi ko naman sinasadyang matapakan ang mga sapatos nilang mas makintab pa sa nga mukha nila.Ramdam ko ang inis ni Zach. Mas hinigpitan kasi
Chapter 27Mara’s POVTahimik lang akong naghihintay sa sundo ko nang biglang may tumabi sa akin. Kunot ang noo kong tiningnan kung sino ‘yun at bumungad sa akin si Caleb.“Hey you there,” bati niya. “Ba’t andito ka pa?” tanong niya at inayos ang suot niyang salamin.‘Yung salamin niya ang kaagad na kumuha ng pansin ko. “Nagsasalamin ka na? Kailan pa?” tanong ko.“Well, kailan lang. Hindi naman malabo ang mata ko kagaya ng iniisip mo. Pero, tinry ko lang kung bagay ba. What do you think?”“Hmm,” hinawakan ko ‘yung salamin niya at inayos pa ng konti, “Bagay naman sa’yo ang may salamin eh. Bumagay sa aura mo.”Ngumiti siya, “Really?” tanong nito na parang hindi makapaniwala sa sinasabi ko. “Akala
Chapter 28Mara's POV"You what?" nagtatakang tanong ko kay Zach habang diretsong nakatingin sa mga mata niya. "Niloloko mo ba ako?"Hindi niyo ako masisisi dahil hindi ko na din alam ang nangyayari sa aming dalawa ngayon. Masyadong masakit para sa akin ang nalaman ko kanina."Bakit mo ba pinagdududahan ang pagmamahal ko sayo, Mara?" tanong niya at nakita ko ang lungkot na lumukob sa mga mata niya.Hindi ko siya gustong makitang maging ganito. Hindi ko siya gustong makitang nasasaktan kasi kung mahal mo ang isang tao, hindi mo gugustuhing makitang nasasaktan siya, lalo na ang mga mata niya na nakatingin sa akin.I think, i am gonna regret this one, ang makitang nasasaktan siya sa harap ko. Pero paano din naman ako? Paano din ang nararamdaman ko?"Naguguluhan ako, Zach." ngayon ay mahinahon na ang pagkakabanggit ko ng mga salitang lumabas
Chapter 29Mara's POVSabay-sabay kaming napalingon sa paparating na dalawang tao, si Klarence at si Bella na magka-holding hands."Potek, saan ba kayo galing at na-late kayo?" tanong ni Lukas.Tiningnan siya ng masama ni Klarence saka naupo sa tapat namin. Agad akong binati ni Bella at bumati din naman ako pabalik.Nakasuot siya ng simpleng yellow floral dress at saka itim na doll shoes at may dala-dalang bag."Hi Mara," bati niya sa akin at bumati din naman ako pabalik. "Hello," wika ko at saka ngumiti sa kaniya.Naupo na siya sa tabi ni Klarence."May pinuntahan lang kami kaya kami nagtagal," wika ni Klarence. "Wow, you are here." ani nito kay Caleb na busy sa pag-inom. "Akala ko busy ka eh."Lahat kami ay napatingin kay Caleb. "Natapos ko na ang projects na ibinigay sa akin ng presidente
Chapter 30Mara’s POV“Saan ba kasi tayo pupunta, Zach?” tanong ko kay Zach habang naglalagay ng seatbelt.Hindi siya sumagot at saka inistart ang engine ng sasakyan at nagsimulang magmaneho. Hindi ko maiwasang magtaka o kabahan sa mga inaasta niya.“Zach! Magsalita ka naman, saan mo ba ako dadalhin?” tanong ko. “Lasing ka na ba?”Nainis ako nang hindi siya magsalita. Baka mamaya, kung saan na niya ako dalhin. Humalukipkip na lang ako at saka tumingin na lang sa bintana. Nang mapansin kong normal naman ang takbo ng sasakyan ay medyo huminahon na ako.“Saan mo ako dadalhin?” malamig kong tanong. Hindi ko gustong maging malamig sa kaniya pero sinasagad niya ang pasensya ko eh. Nakakainis.“Magmo-mall.” Sagot niya.Naiinis ko siyang hinarap. “Magmo-m