ตอนที่ 13 เสนอตัว

กลางดึกคืนหนึ่ง

ใบชากำลังนอนเล่นโทรศัพท์อยู่บนเตียงนอนของเธอ ส่วนพี่ชายนั้นหลังจากเสร็จงานกลับมาอาบน้ำเสร็จก็หลับปุ๋ยไปเลย และหลับสนิทชนิดที่ว่า ต่อให้คนตะโกนเรียกก็ไม่ได้ยินด้วยซ้ำ

ตอนนี้ที่เธอยังไม่หลับเพราะใครบางคนยังไม่กลับมาเลยมากกว่า

คลินต์ เห็นบอกว่าจะออกไปดื่มกับเพื่อน แต่จนป่านนี้เขาก็ยังไม่กลับมาเลย ไม่รู้ว่าเมาถึงขั้นไหน แล้วขับรถกลับได้หรือเปล่า แต่ถ้าเมาก็ไม่สามารถขับรถกลับเองได้นี่นา แล้วเขาจะไปนอนที่ไหนล่ะ นอนกับใคร กับผู้หญิงหรือเปล่า ?

ใบชาเอาแต่คิดเรื่องนี้ซ้ำๆ วนอยู่ในหัวของตัวเอง จากปกติที่จะหลับก่อนพี่ชายจะกลับมาถึง กลายเป็นว่าเธอไม่สามารถข่มตานอนหลับได้เลย

เพราะในหัวสมองของเธอตอนนี้มันกำลังคิดฟุ้งซ่าน ว่าเขาอยู่กับใคร

ใบชานอนหันตะแคงพร้อมกับไถฟีดดูอะไรไปเรื่อยเปื่อย จนกระทั่งนิ้วเธอชะงักกึกที่คลิปวีดีโอในไอจีสตอรี่ของรุ่นพี่คนหนึ่งที่เป็นเพื่อนในกลุ่มของคลินต์

เธอดูไปเรื่อยๆ จนกระทั่งตัวกล้องแพลนไปหาใครบางคน ที่มองแว๊บเดียวเธอก็รู้ได้ทันทีว่าคือใคร แต่พอได้เห็นภาพนั้นใจก็หล่นวูบลงไปทั้งดวง หน้าชามือชาแบบไร้สาเหตุ

คลินต์กับผู้หญิงคนหนึ่ง ที่เธอไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน ไม่ใช่คนที่เจอกันที่ห้าง และก็ไม่ใช่รุ่นพี่คนใดคนหนึ่งที่มหาลัย

เธอนั่งเบียดเขาเอาใบหน้าสวยๆ นั่นซบลงไปบนไหล่ แขนกอดแน่นหน้าอกเบียดจนล้นแขนแกร่งออกมา แทบจะเรียกว่าคลอเคลียกันอยู่เลยก็ได้ ส่วนคลินต์ก็ไม่ได้มีท่าทีปฏิเสธอะไรเลย

ฟึ่บ ~

ใบชาลุกขึ้นจากเตียงอย่างเงียบๆ ก่อนจะเดินออกไปนั่งรออยู่ที่ด้านนอก เพราะภาพที่เธอเห็นมันทำเอาเธอนอนต่อไม่ได้แล้วจริงๆ ในใจของเธอมันมีแต่คำถาม ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร

เธอรอจนดึกจนกระทั่งเสียงแตะคีย์การ์ดด้านนอกดังขึ้นตามด้วยเสียงเปิดประตูเบาๆ ก่อนที่คลินต์จะเดินเข้ามาในสภาพเมา กลิ่นแอลกอฮอล์ฟุ้งกระจายจนเธอนั้นได้กลิ่นทั้งที่ยังไม่ได้เข้าไปใกล้เขา

"อ้าว ใบชา…ยังไม่นอนเหรอ" เขาถามเสียงเบา ดวงตาปรือและเดินโซเซไปนั่งที่โซฟา

"ขับรถกลับมาเองหรอคะ?"

"เปล่า ให้คนมาส่งน่ะ" เขาตอบเสียงยานๆ

"ดื่มเยอะหรอคะ ทำไมเมาขนาดนี้"

"อือ ติดลมนิดหน่อยน่ะ จริงๆ เพื่อนลากไป…ไม่ได้ตั้งใจเมาขนาดนี้หรอก"

เธอมองเขานิ่ง ก่อนจะค่อยๆ ขยับเข้าไปใกล้ ใจเต้นแรงจนหูอื้อ

"แล้วผู้หญิงคนนั้นล่ะ…" เธอถามเสียงแผ่ว

"หืม? ผู้หญิงไหน…" คลินต์ขมวดคิ้วมึนๆ

"คนที่นั่งอยู่กับพี่อ่ะ ตัวติดกันเลย เขาเป็นใครหรอ เห็นเพื่อนพี่ลงคลิปในไอจีน่ะ" เสียงเธอสั่น รู้ดีว่าไม่มีสิทธิ์ถามแบบนี้เลย เพราะเธอไม่ได้เป็นอะไรกับเขา แต่มันก็อดไม่ได้จริงๆ

"พี่ปล่อยให้เขาทำแบบนั้นทำไม"

เขานิ่งไม่ตอบทันที ดูเหมือนไม่ทันคิด หรืออาจเมาจนพูดอะไรไม่ออก ในหัวนอกจากความมึนเมาคงไม่มีอะไรเลย

แต่สำหรับใบชา มันคือการยอมรับโดยปริยาย

"พี่คลินต์.."

"....." คลินต์เบิกตาน้อยๆ แต่ยังไม่พูดอะไร

"ชาชอบพี่นะ พี่ไม่รู้เลยหรอ?"

"ใบชา...อือ พูดอะไรออกมาน่ะ"

"ก็พูดความจริงไง"

"อือ...สงสัยพี่เมามากไปหน่อย" คลินต์กำลังจะลุกหนี แต่ก็ถูกรั้งให้นั่งลงกลับมาตามเดิม คงเพราะเขาเมามากพอสมควรด้วย ก็เลยทัดทานแรงของเธอไม่ไหว

"อย่าเดินหนีกันสิ"

"ดึกแล้วนะ เข้านอนได้แล้ว"

"หรือว่าพี่ยังเห็นชาเป็นเด็กอยู่ ก็เลยคิดจะหลอกให้ชอบกันง่ายๆ"

"....." เขาไม่ได้ตอบอะไร นอกจากถอนหายใจออกมาแรงๆ

"พี่คลินต์ พูดอะไรหน่อยสิ จะให้มันเป็นแบบนี้จริงหรอ"

"ใบชา...พี่เมาอยู่นะ"

"ไม่รู้แหละ วันนี้เราต้องคุยกัน"

"อืม..."

"พี่คลินต์.."

"....."

"พี่ชอบผู้หญิงคนนั้นหรือเปล่า ได้ชอบใครมั้ย รุ่นพี่ที่มหาวิทยาลัย หรือคนที่เจอกันที่ห้างวันนั้น พี่ชอบใครบ้างมั้ย ชอบพวกเขาหรือเปล่า ตอบหน่อยสิ.." ใบชาเขย่าแขนของคนข้างๆ และเอ่ยถามเสียงสั่นๆ เธออยากรู้ว่าตอนนี้เขาคิดยังไงอยู่กันแน่ ถ้าไม่ได้ชอบเธอเหมือนกัน ทำไมถึงมาทำดีกับเธอขนาดนี้

"เดี๋ยวไอ้เต้มันก็ตื่นมาได้ยินหรอก"

"พี่เต้หลับไปแล้ว ไม่ตื่นมากลางดึกหรอก"

"อือ...แล้วเราจะมาเค้นถามอะไรแบบนี้"

"ทำไมล่ะ พี่ตอบไม่ได้หรอ?"

"เปล่า พี่แค่เมาอยู่ พูดอะไรไปคงไม่รู้เรื่องหรอก"

"รู้สิ คนเมามักไม่โกหก"

"....." คลินต์ไม่รู้จะตอบยังไง บวกกับอาการเมาของตัวเองตอนนี้มันค่อนข้างมาก ถึงจะได้ยินเสียงเธอพูดอยู่ข้างๆ หู แต่หัวสมองของเขามันก็มึนเบลอไปหมด แทบจะไม่รับอะไรเข้ามาในนี้แล้ว เพราะแบบนั้นเขาถึงไม่อยากพูดตอนนี้เลย พูดอะไรออกไปคงไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ

"ชอบชาได้มั้ย เลือกชาได้หรือเปล่า พี่คลินต์..."

"ใบชา...เรายังเด็กนะ จะไปรู้เรื่องความรักได้ยังไง"

"ไม่เด็กแล้ว"

"ทำไมดื้อ.." เขาเหมือนจะตำหนิเธอ แต่ก็ไม่ได้ลืมตาขึ้นมาดู

"ไม่ได้ดื้อสักหน่อย"

"....."

"ตกลงผู้หญิงคนนั้นเป็นใครคะ"

"เด็กในร้านน่ะ เพื่อนมันเรียกมา"

"พี่มีอะไรกับเขาหรือเปล่า"

"ไม่มี..."

"พี่คลินต์ถ้าพี่ไม่ได้ชอบใคร ทำไมพี่ถึงไม่ชอบชา หรือว่าชา...ยังดีไม่พอ"

"เอาไว้ค่อยคุยกันวันอื่นได้ไหม"

"ทำไมล่ะ"

"พี่เมา..."

"ทำไมพี่ถึงชอบมองว่าชาเป็นเด็ก?"

"พี่..."

"ชาไม่เด็กแล้วนะคะ โตแล้วด้วย บรรลุนิติภาวะแล้วนะคะ"

จู่ๆ ใบชาก็ขยับตัวขึ้นมานั่งคร่อมอยู่บนตัวของเขา ทำเอาคลินต์ที่กำลังอยู่ในอาการมึนเมา แทบจะสร่างในทันที เขานิ่งแต่ก็ไม่ได้ผลักเธอออกไป เพราะไม่รู้ว่าตอนนี้เธอคิดจะทำอะไรกันแน่

"ถ้าพี่จะทำแบบนั้นกับผู้หญิงคนอื่น มาทำกับชาแทนได้มั้ยคะ"

"บะ ใบชา พูดอะไรน่ะ!?"

"ชาชอบพี่ ชอบมาก ชอบจนรักไปแล้วด้วย ชาไม่อยากให้พี่เป็นของใครเลย ไม่อยากให้พี่เข้าใกล้ใคร อยากให้พี่...ทำแบบนั้นกับชาแค่คนเดียวด้วย ได้มั้ยคะ"

"....." คลินต์เงียบไม่ได้ตอบอะไร เขากำลังตกใจ และตอนนี้เจ้าม้าศึกมันก็กำลังจะคึกขึ้นมาแล้วด้วย

"ได้มั้ยคะ...ชายอมพี่ทุกอย่างเลย จะไม่บอกพี่เต้ด้วย แต่ขอแค่พี่ทำแบบนี้กับชา แค่คนเดียวได้มั้ย.."

"รู้มั้ย ว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่" คลินต์ทิ้งตัวลงไปบนพนักพิงของโซฟา พร้อมกับเอนศีรษะไปด้วย เขากำลังนับหนึ่งถึงร้อยเพื่อดึงสติของตัวเอง แต่เธอก็ยั่วยวนซะเหลือเกิน ไม่รู้ว่าสติที่มีอยู่น้อยนิดตอนนี้จะสู้กับฤทธิ์แอลกอฮอล์ได้หรือเปล่า

"รู้สิคะ...ชาอยากเป็นของพี่" ใบชาโน้มตัวลงกระซิบข้างหูแผ่วเบา ลมหายใจอุ่นๆ ที่พ่นออกมาพร้อมกับคำพูดจากริมฝีปากนุ่ม มันทำให้สติอันน้อยนิดของคลินต์ถึงกับเตลิดไปจนหมด

"อ่าส์...อย่ามาเสียใจทีหลังนะ!"