ตอนที่ 43 ตัวปัญหา

พี่คลินต์หงายหลังลงไปเพราะแรงชกของพี่เต้ เขามาตอนไหนก็ไม่รู้ และได้ยินอะไรบ้างฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่ถึงขั้นเข้ามาชกเพื่อนสนิทของตัวเองขนาดนี้ได้ แสดงว่าเขาคงรู้เรื่องหมดแล้ว

"ไอ้เหี้ยคลินต์ กูอุตส่าห์ไว้ใจมึง!"

"อ่า ~" พี่คลินต์เอานิ้วโป้งเช็ดเลือดตรงมุมปากของตัวเอง แต่ฉันสังเกตเห็นในปากของเขามีแต่เลือดเต็มไปหมดเลย

"ไอ้สัตว์! มึงทำแบบนี้กับกูได้ไงวะ!"

"พะ พี่เต้พอแล้ว!"

ฉันเข้าไปคว้าตัวพี่เต้เอาไว้ เพราะเจ้าตัวกำลังจะพุ่งไปชกหน้าพี่คลินต์อีก รายนั้นก็นิ่งยอมให้เขาชกแทนที่จะหนีไปก่อน ถึงตอนนี้ก็ยังอยู่เฉยๆ ถ้าฉันรั้งพี่เต้ไว้ไม่อยู่จะทำไงล่ะเนี่ย

"เอาเลย มึงอยากทำอะไรมึงก็ทำเลย"

"ไอ้สัตว์! มึงคิดว่ากูไม่กล้าเหรอ!"

"กูคิดว่ามึงกล้า กูถึงยอมให้ทำ"

"ไอ้เหี้ยคลินต์!"

"พี่เต้! พะ พอแล้ว อย่าทะเลาะกันสิ ใจเย็นๆ ก่อนนะคะ มีเรื่องกันเดี๋ยวรปภ.ก็เข้ามาหรอก"

"ปล่อยพี่!"

"ไม่ปล่อย อย่าทะเลาะกันเลยนะ ชาขอ..."

"....." พี่เต้ไม่ได้พูดอะไร แต่ฉันก็รู้ว่าเขายังไม่อารมณ์เย็นลงหรอก เมื่อไหร่ที่ฉันปล่อยเขาได้พุ่งไปต่อยหน้าพี่คลินต์อีกแน่

"พี่ก็ออกไปก่อนสิ จะยืนอยู่ให้เขาชกทำไม"

"พี่ไม่ไป เอาสิทำจนกว่