5. William's Manor

William's Manor

Alexa blinks her eyes. Ngayon lang niya narinig mula kay Karlo na may uncle ito na matanda lang rito ng dalawang taon.

"What do you think?" paguulit na tanong ni Karlo.

Humarap si Alexa kay Karlo. "Eh... uh, I don't know." Ang tanging nasabi niya rito lalo at wala siyang idea sa katauhan o kakayahan ng batang uncle nito na itinuturing nitong bastardo at kalaban.

"Alright, forget it. I shouldn't have to ask you about it."

"Yuh. I agree with you. But may I know, nasaan na 'yong uncle mo na iyon ngayon?" she asked out of curiosity.

Dahil sa tanong ni Alexa ay biglang kumunot ang noo ni Karlo at napasulyap pa ito sa kanya sa mga sandaling iyon. "I have no idea. Also, I don't care where my uncle is right now."

"Oh, okay." Tumahimik na si Alexa at hindi na nagtanong dahil sa napapansin niya ang sobrang disgusto nito sa uncle nito.

"In the future, if you ever see him, you must instantly avoid him. Okay?!" Mariin at may galit na pagkakasabi nito.

"Alright, I will listen to you."

"Good."

***

Halos isang oras rin sila sa byahe bago nila tuluyang narating ang napakalaking bahay.

Para kay Alexa ay hindi iyon basta bastang bahay lang. Dahil iyon ay maitatawag na isang malaki at napakagandang mansion.

Isa iyong mansion na hindi pangkaraniwang lang na nakikita niya sa personal, television o mga magazines.

Alexa truly woah with the beautiful interior of the mansion in the outside. Paano na lang kaya sa laob. For sure doble ang ihahanga niya kapag nakita na niya ang interior ng loob ng mansion na iyon.

"This is grandpa's manor," Karlo said when they finally stopped the car in the huge garage.

"Hm, very beautiful." Aniya ni Alexa habang kinakalas niya ang kanyang seatbelt.

Karlo smile as she reached Alexa's arms. Unti-unting bumaba ang labi niya saka niya hinalikan si Alexa sa labi.

Alexa responded to his kisses, ngunit agad rin niya ito tinulak ng bahagya na niyang maramdaman ang kamay nito na humahagod sa kanyang likod at pababa.

Alam ni Alexa at nararamdaman niyang gusto nang gawin nila ni Karlo ang ganoong bagay. Ngunit hindi pa niya gustong isuko iyon rito. Lalo na at iyon na iyon ang ibinilin ng Mommy at Daddy niya sa kanya noon. Mas maganda pa rin daw sa isang babae na haharap sa altar na isang birhen ka pa rin. Iyon rin ang paalala ng Kuya niya sa kanya. Na huwag siyang magmadaling gawin ang bagay na dapat ay dapat sa isang mag-asawa lang. Iyon rin ang itinugon ng Kuya niya sa kanya, ang magpakabait at maging responsable siya sa kanyang sarili.

For her, she really values every words of her family. Lahat ng iyon ay sinunod niya at pinanatili niya ang sariling maging isang disente at malinis. Kaya kahit mahal niya si Karlo ay hindi pa rin niya hinayaan ang sarili na maakit at matukso na gawin nila iyon ni Karlo.

Karlo frowned when he felt Alexa's pushing. Her eyes looked at Alexa at ganoon rin si Alexa.

"Hindi mo pa rin ba ako pagbibigyan kahit isang beses lang bago tayo ikasal?" tanong rito ni Karlo na may masuyo at nag-aasam na tingin.

Alexa's cheeks turned red. "Tsk! Two months na lang at magiging sa'yo na ako. Konting paghihintay na lang."

Karlo was disappointed. "Wala ka namang dapat ipangamba. Lalo at ikakasal na tayong dalawa."

Bumuntong hininga si Alexa. Sa totoo lang ay gusto na rin niya itong pagbigyan at dahil totoo naman na ikakasal na silang dalawa. But when she thinks about her late parents ay biglang nagbabago ang isip niya.

"Hindi ako nangangamba. Kundi gusto ko lang tuparin yung gusto ng mga magulang ko na dapat birhen akong haharap sa altar kasama ang lalaking mahal at pakakasalan ko. Babe, I hope you will respect my decision and also understand me."

Slowly, Karlo released Alexa after he heard her say those words. "Alright, I will respect your decision."

Finally, Alexa smile at her fiance. Hinalikan pa niya ito sa pisngi at sinabing, "Don't worry, sa unang araw ng kasal natin. Sa'yo na ako ng buong-buo. You can do whatever you want to me at that night. Promise, hindi kita pipigilan kahit makailang rounds pa tayo sa unang gabi natin."

Biglang nag-init ang dugo ni Karlo sa narinig niya mula kay Alexa. At that time, gustong gusto na niyang angkinin si Alexa lalo at matagal na matagal na niya itong inaasam. Napalunok si Karlo at tuluyan na siyang lumayo ng bahagya sa katawan ni Alexa bago pa siya tuluyang matukso.

"Silly girl. Come and let us move out. Tiyak hinihintay na nila tayo ngayon." Karlo said and opened his expensive tinted black car.

Lumakad naman siya sa kabilang parte ng pinto at inalalayan niya si Alexa sa pagkabas ng kotse.

***

Magkapulupot sila sa braso ng isa't isa ng patungo na siya sa front massive door ng mansion. Agad naman silang sinalubong ng isang lalaki na middle aged.

"Young Master, Ma'am." Nakatungo sila nitong sinalubong sa bungad ng pinto.

"Butler, have my parents already arrived?" seryoso na tanong ni Karlo rito.

Tumango ng marahan ang butler. "Yes, the first Master and first Madam arrived 20 minutes ago. Kasalukuyan sila na nasa living room ngayon. Pasok na kayo young master."

Tumango si Karlo at bahagya na silang lumakad papasok. Habang si Alexa naman ay mas nagagandahan sa porma ng bahay sa loob.

"How about my grandfather? Where is he?" tanong ni Karlo habang natatanaw na niya ang sala na wala ang kanyang Lolo.

"Ang Master at ang Madam ay pababa na, young master." sagot ng Butler.

Karlo pursed his lips. "I'm only asking about my grandfather!"

Napalingon si Alexa rito ng mahimigan niya ang galit sa tono ni Karlo.

The Butler slowly bows his head after his brief displeasure expression. Para rito ay hindi tama na pakitaan ng walang respeto ang kanilang Madam.

"Pasensya na young master."

"Go ahead and tell my grandfather that my fiancée and I are already here,"

"Masusunod, young master."