บทที่ 24 ปลดพันธนาการ - 100%

“ฉันเพิ่งรู้ว่านายมีรสนิยมชอบเด็ก เป็นโลลิคอน?” วิลสัพยอกผู้ที่เขานับถือให้เป็นทั้งพี่ชายและเพื่อนรัก

“เธอไม่เด็กแล้ว เรียนจบปริญญาตรี อายุยี่สิบกว่าแล้วละ”

ชนาธิปพูดยิ้มๆ รู้ดีว่าอีกฝ่ายพูดแซวไปอย่างนั้น เพราะจะว่าไป หากคนต่างชาติมาเห็นต้องรัก ก็คงคิดว่าเป็นเพียงเด็กสาวมัธยมปลายกระมัง

“แต่ก็น่ารักดีนะ เหมาะกับนายดี” วิลยักไหล่ ก่อนตัดสินใจเล่าเรื่องเมื่อวานให้ฟัง

“รู้รึเปล่าว่าเมื่อวานเกิดอะไรขึ้น ผู้หญิงของนายเล่าให้ฟังรึยัง”

ชนาธิปขมวดคิ้วเข้าหากัน ก่อนส่ายหน้าเป็นเชิงปฏิเสธ วิลจึงพูดต่อ

“นายท่านลองใจเธอ บอกเธอว่าจะมายิงนายซ้ำเพราะครั้งที่แล้วยิงพลาด แต่ถ้าหากอยากให้นายรอด ต้องเอาชีวิตแลกชีวิต นายรู้ไหมว่าเธอตอบตกลงอย่างไม่ลังเลเลย ไปที่คฤหาสน์ตามนัด ยอมให้นายท่านยิงเพื่อปกป้องนาย”

ชนาธิปเลิกคิ้วขึ้นอย่างแปลกใจเมื่อฟังจบ แววตาค่อยๆ แปรเปลี่ยนเป็นอ่อนโยนขึ้นเมื่อคิดไปถึงหญิงสาวผู้เป็นที่รัก

“นี่แหละ...ต้องรัก”

หลังจากที่วิลกลับออกไปแล