Home / มาเฟีย / กรงปรารถนา / บทที่ 25 บทส่งท้าย - 70%

Share

บทที่ 25 บทส่งท้าย - 70%

last update Last Updated: 2025-08-25 12:35:52

ให้ต้องรักไปปรากฏตัวสักทีก็ดีเหมือนกัน สาวๆ เหล่านั้นจะได้เลิกตอแยเขาเสียที แต่ทางออกที่ดีที่สุดก็คงไม่พ้น...การแต่งงาน

“แต่งงานกันไหมต้องรัก”

เคธี่เคยบอกกับเขาว่าผู้หญิงทุกคนล้วนมีความฝันอยากใส่ชุดแต่งงานสวยๆ ด้วยกันทั้งนั้น เพราะมันเป็นงานที่จัดครั้งเดียวในชีวิต แม้ต้องรักเคยบอกเขาว่าไม่ต้องการจัดงานใหญ่โตอะไร แต่เขาก็อยากให้เกียรติเธอ และจัดงานแต่งงานให้เธออยู่ดี

“ก็เราแต่งกันไปแล้วไม่ใช่หรือคะ ที่วัดไง” เธอหลับตาพริ้มอยู่กับอกของเขา รอยยิ้มบางๆ ผุดขึ้นเมื่อคิดถึงเช้าวันนั้น

“หมายถึงจัดงานที่เป็นเรื่องเป็นราวน่ะ คนทั่วไปจะได้รับรู้ว่าฉันแต่งงานแล้ว และเธอคือภรรยาของฉัน ฉันไม่ชอบเวลาที่มีคนมองว่าเธอเป็นของเล่นบนเตียงของฉัน แล้วก็เอาเธอไปพูดเสียๆ หายๆ” เขาหยุดพูดไปครู่หนึ่ง มือใหญ่เลื่อนมาวางที่หน้าท้องแบนราบของเธอแล้วลูบไล้แผ่วเบา

“เวลามีลูก เราจะได้เอารูปแต่งงานให้ลูกดูได้ด้วยไง ไม่ดีหรือ”

“ตามใจคุณธิปเลยค่ะ”

ต้องรักคลี่ยิ้มอยู่กับอกกว้างของเขา เปลือกตาเริ่มหนักอึ้งขึ้นอีก

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • กรงปรารถนา   บทที่ 25 บทส่งท้าย - 100%

    “อยากสิคะ แต่รักจำได้ว่าคุณธิปบอกให้ชะลอไปก่อน”ชนาธิปยื่นหน้าไปหอมแก้มเธออีกครั้ง ก่อนพูดให้เธอเข้าใจ“ตอนนั้นกับตอนนี้มันไม่เหมือนกัน ตอนนั้นฉันติดปัญหาเรื่องรับช่วงต่อจากรูคส์ ฉันเลยไม่อยากมีลูกให้เป็นภาระของเธอ แต่ตอนนี้ไม่ใช่ ฉันไม่เกี่ยวข้องกับรูคส์แล้ว ฉันพร้อมเต็มที่สำหรับการเป็นพ่อคน”ต้องรักเบี่ยงหน้าไปมองเขาเต็มตา วันนี้เขาทำให้เธอซาบซึ้งจนเกือบร้องไห้ไปกี่ครั้งแล้วนะ แต่ที่แน่ๆ ก็คือเธอรักผู้ชายคนนี้เหลือเกิน“รักก็พร้อมค่ะ”เสียงอ้อแอ้ที่ดังอยู่ข้างหูตามมาด้วยน้ำเปียกๆ ที่แตะลงบนแก้ม ส่งผลให้ชนาธิปต้องลืมตาตื่นขึ้นทันที ชายหนุ่มยิ้มกว้างเมื่อเห็นท่าทางดีอกดีใจของบุตรชายวัยเจ็ดเดือนตอนที่เขาลืมตาขึ้น“ว่าไงลูกพ่อ” เขาช้อนแขนเจ้าตัวจ้อยให้ขึ้นมายืนบนท้อง เจ้าตัวเล็กเห็นพ่อจับให้ยืนก็กระโดดผลุงๆ ไปมาบนท้องพร้อมกับหัวเราะเอิ๊กอ๊ากอย่างอารมณ์ดีจังหวะนั้น ต้องรักเปิดประตูห้องเข้ามา เห็นสองพ่อลูกกำลังนอนเล่นกันอยู่บนเตียงก็อดยิ้มออกมาไม่ได้&l

  • กรงปรารถนา   บทที่ 25 บทส่งท้าย - 70%

    ให้ต้องรักไปปรากฏตัวสักทีก็ดีเหมือนกัน สาวๆ เหล่านั้นจะได้เลิกตอแยเขาเสียที แต่ทางออกที่ดีที่สุดก็คงไม่พ้น...การแต่งงาน“แต่งงานกันไหมต้องรัก”เคธี่เคยบอกกับเขาว่าผู้หญิงทุกคนล้วนมีความฝันอยากใส่ชุดแต่งงานสวยๆ ด้วยกันทั้งนั้น เพราะมันเป็นงานที่จัดครั้งเดียวในชีวิต แม้ต้องรักเคยบอกเขาว่าไม่ต้องการจัดงานใหญ่โตอะไร แต่เขาก็อยากให้เกียรติเธอ และจัดงานแต่งงานให้เธออยู่ดี“ก็เราแต่งกันไปแล้วไม่ใช่หรือคะ ที่วัดไง” เธอหลับตาพริ้มอยู่กับอกของเขา รอยยิ้มบางๆ ผุดขึ้นเมื่อคิดถึงเช้าวันนั้น“หมายถึงจัดงานที่เป็นเรื่องเป็นราวน่ะ คนทั่วไปจะได้รับรู้ว่าฉันแต่งงานแล้ว และเธอคือภรรยาของฉัน ฉันไม่ชอบเวลาที่มีคนมองว่าเธอเป็นของเล่นบนเตียงของฉัน แล้วก็เอาเธอไปพูดเสียๆ หายๆ” เขาหยุดพูดไปครู่หนึ่ง มือใหญ่เลื่อนมาวางที่หน้าท้องแบนราบของเธอแล้วลูบไล้แผ่วเบา“เวลามีลูก เราจะได้เอารูปแต่งงานให้ลูกดูได้ด้วยไง ไม่ดีหรือ”“ตามใจคุณธิปเลยค่ะ”ต้องรักคลี่ยิ้มอยู่กับอกกว้างของเขา เปลือกตาเริ่มหนักอึ้งขึ้นอีก

  • กรงปรารถนา   บทที่ 25 บทส่งท้าย - 35%

    เมื่อกลับมาถึงเมืองไทย หน้าที่ของต้องรักก็คือต้องคอยเปลี่ยนผ้าปิดแผลและใส่ยาให้ชนาธิป แผลของเขาดีขึ้นมาก แม้ชายหนุ่มจะบอกว่ายังรู้สึกเจ็บตึงๆ ที่ช่องอกอยู่ แต่ก็ถือว่าอาการไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงแล้วหลังจากเอากล่องปฐมพยาบาลไปเก็บที่ตู้ในห้องครัว ต้องรักก็เดินกลับมานั่งที่โซฟาข้างกันกับเขา กำลังจะหันไปถามว่าเขาต้องการกาแฟหรือเปล่า ร่างของเธอก็ถูกยกให้ขึ้นไปนั่งซ้อนตักเขาเสียแล้ว“อุ๊ย! เดี๋ยวก็โดนแผลหรอกค่ะ” พูดจบก็ทำตาโตเมื่อจู่ๆ มือใหญ่ของเขาผลุบหายเข้าไปในเสื้อเพื่อปลดตะขอบราออกอย่างชำนาญ จากนั้นก็จัดแจงดึงเสื้อของเธอออกไปทางศีรษะ เปิดเปลือยนวลเนื้อให้ปรากฏแก่สายตาวาววามของเขาปากอุ่นร้อนตรงเข้าสัมผัสยอดทรวงทันทีอย่างไม่ทันให้ตั้งตัว หญิงสาวพยายามยันไหล่เขาไว้อย่างแผ่วเบา เพราะเกรงจะกระทบกับแผลของเขา แต่คนเจ็บไม่ใส่ใจสักเท่าไร เพราะเวลานี้ดูเหมือนเขาจดจ่ออยู่แต่กับทรวงสล้างตรงหน้าเท่านั้น ความหิวกระหายของเขา เธอรับรู้ได้จากการกระทำและแววตาร้อนแรงที่ส่งมาให้เป็นอย่างดี“ฉันคิดถึงเธอ” ไม่พูดเปล่า มือของเขายังพยายามดึ

  • กรงปรารถนา   บทที่ 24 ปลดพันธนาการ - 100%

    “ฉันเพิ่งรู้ว่านายมีรสนิยมชอบเด็ก เป็นโลลิคอน?” วิลสัพยอกผู้ที่เขานับถือให้เป็นทั้งพี่ชายและเพื่อนรัก“เธอไม่เด็กแล้ว เรียนจบปริญญาตรี อายุยี่สิบกว่าแล้วละ”ชนาธิปพูดยิ้มๆ รู้ดีว่าอีกฝ่ายพูดแซวไปอย่างนั้น เพราะจะว่าไป หากคนต่างชาติมาเห็นต้องรัก ก็คงคิดว่าเป็นเพียงเด็กสาวมัธยมปลายกระมัง“แต่ก็น่ารักดีนะ เหมาะกับนายดี” วิลยักไหล่ ก่อนตัดสินใจเล่าเรื่องเมื่อวานให้ฟัง“รู้รึเปล่าว่าเมื่อวานเกิดอะไรขึ้น ผู้หญิงของนายเล่าให้ฟังรึยัง”ชนาธิปขมวดคิ้วเข้าหากัน ก่อนส่ายหน้าเป็นเชิงปฏิเสธ วิลจึงพูดต่อ“นายท่านลองใจเธอ บอกเธอว่าจะมายิงนายซ้ำเพราะครั้งที่แล้วยิงพลาด แต่ถ้าหากอยากให้นายรอด ต้องเอาชีวิตแลกชีวิต นายรู้ไหมว่าเธอตอบตกลงอย่างไม่ลังเลเลย ไปที่คฤหาสน์ตามนัด ยอมให้นายท่านยิงเพื่อปกป้องนาย”ชนาธิปเลิกคิ้วขึ้นอย่างแปลกใจเมื่อฟังจบ แววตาค่อยๆ แปรเปลี่ยนเป็นอ่อนโยนขึ้นเมื่อคิดไปถึงหญิงสาวผู้เป็นที่รัก“นี่แหละ...ต้องรัก”หลังจากที่วิลกลับออกไปแล

  • กรงปรารถนา   บทที่ 24 ปลดพันธนาการ - 70%

    “เมื่อย อยากเดิน อยากเข้าห้องน้ำด้วย” ตอบแล้วก็ลองลุกขึ้นยืน ต้องรักปรี่เข้าไปทำท่าจะประคองจนชายหนุ่มเห็นแล้วอดยิ้มหัวไม่ได้“ถูกยิงตรงนี้ไม่ใช่ที่ขา ไม่ต้องประคองหรอก คอยเดินลากเสาน้ำเกลือมาให้ฉันดีกว่า” มือชี้ไปที่หน้าอกแล้วพยักพเยิดไปทางเครื่องวัดหยดน้ำเกลือที่อยู่อีกฝั่งของเตียงต้องรักอ้อมไปลากเสาน้ำเกลือแล้วเดินตามหลังไปติดๆ ส่งเขาจนถึงหน้าห้องน้ำ กำลังจะปิดประตูให้ แต่จู่ๆ เขาก็โพล่งขึ้นมาพลางเอามือมารั้งประตูไว้“นึกว่าจะตามเข้ามาด้วยกันเสียอีก” สายตากรุ้มกริ่มแพรวพราวคู่นั้นทำเอาคนมองแทบไม่อยากเชื่อว่าเขาเพิ่งผ่านความเป็นความตายมาหมาดๆ“ก็คุณธิปจะทำธุระส่วนตัวไม่ใช่หรือคะ” แล้วจะให้เธอเข้าไปด้วยทำไมกัน!ชนาธิปผุดยิ้มมุมปาก ไม่พูดอะไรต่อ ต้องรักจึงปิดประตูลงแล้วยืนรออยู่หน้าห้องน้ำ เขาใช้เวลาอยู่ในนั้นประมาณสิบนาทีประตูก็เปิดออก เธอเห็นไรผมของเขามีหยดน้ำเกาะอยู่ คิดว่าเขาคงเข้าไปล้างหน้าแปรงฟันกระมัง เพราะได้กลิ่นมินต์ของยาสีฟันเวลาที่ยืนอยู่ใกล้เขาตอนเดินไปลากเสาน้ำเกลือมา“หิวไห

  • กรงปรารถนา   บทที่ 24 ปลดพันธนาการ - 35%

    ต้องรักมาเยี่ยมชนาธิปในตอนเช้าพร้อมเอกรัฐและชนิดาเช่นเคย คืนที่ผ่านมาเธอนอนหลับๆ ตื่นๆ อาจเป็นเพราะเวลาที่ต่างกัน และเรื่องราวต่างๆ ที่ได้เจอมาเมื่อวาน จึงส่งผลให้สมองของเธอตื่นตัวอยู่ตลอดเวลาเอกรัฐกับชนิดาเลี่ยงไปดูโทรทัศน์อีกห้องหนึ่ง ซึ่งเป็นห้องสำหรับแขกผู้มาเยี่ยม เปิดโอกาสให้ต้องรักได้อยู่กับชนาธิปเพียงลำพังตามประสาคนรัก เพราะรู้ว่าเธอคงมีเรื่องจะคุยกับเจ้านายหลายเรื่อง ถึงแม้ว่าอีกฝ่ายจะยังไม่ได้สติก็ตามหญิงสาวทรุดตัวลงนั่งข้างเตียงผู้ป่วย เอามือของเขามาแนบแก้มไว้อย่างระมัดระวัง เพราะมีเข็มน้ำเกลือเจาะไว้อยู่“คุณธิปขา ตอนนี้สบายใจได้แล้วนะคะ คุณคนนั้นเขาบอกว่าจะปล่อยคุณธิปแล้ว ตอนนี้คุณเป็นอิสระแล้วค่ะ คุณต้องรีบตื่นนะคะ รักมีเรื่องจะเล่าให้คุณฟังตั้งหลายเรื่อง”เขายังคงนอนนิ่งไม่ไหวติง มีเพียงหน้าอกเท่านั้นที่สะท้อนขึ้นลงเป็นจังหวะสม่ำเสมอตามลมหายใจเข้าออก หญิงสาวรู้สึกว่าสีหน้าของเขาดีขึ้นกว่าเมื่อวานเล็กน้อย วันนี้จึงเหมือนเขานอนหลับไปมากกว่าต้องรักประสานมือของตัวเองกับของเขาไว้จนแหวนแต่งงานทั้งสองวงสัมผัส

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status