LOGINShare
บทที่ 35 ร้อนใจ
Last Updated:
2025-05-07 14:16:51
Latest chapter
กลรักซาตานร้าย บทที่ 72 สิ่งไหนคือความสุข
บทที่ 72นาตาเซียนั่งกำโทรศัพท์ในมือนิ่ง ทางด้านลูคัสที่ปลีกตัวมาอยู่คนเดียวนานจนเก็บอารมณ์ได้จนมิดชิดแล้วว่าไม่ต้องการให้นาตาเซียไปจากเขา ก็กลับขึ้นมาบนห้องนอนของหญิงสาว เพื่อดูว่าเธอกินข้าว กินยาเรียบร้อยแล้วหรือยัง ชายหนุ่มก้าวเข้ามาในห้อง สายตาก็มองเห็นนาตาเซียนั่งก้มหน้าอยู่ เหลือบสายตาไปมองข้าวต้มที่หายเกลี้ยง ยาก็กินเรียบร้อย ลูคัสกลับเข้าใจว่านาตาเซียคงอยากกลับบ้านเต็มแก่ ถึงได้กินข้าวต้มหมดถ้วยแบบนี้“คงอยากกลับบ้านมากแล้วสิ กินซะเกลี้ยงขนาดนี้”“นาย...แม่ฉันป่วยเข้าโรงพยาบาล” นาตาเซียไม่ได้สนใจคำพูดค่อนขอดของชายหนุ่ม เพราะกำลังกลุ้มเรื่องแม่มากกว่า ตอนนี้อยากหาคนปลอบ“เป็นอะไรมากไหม?” น้ำเสียงอ่อนโยนของลูคัสเอ่ยถาม ก่อนจะลงไปนั่งขอบเตียงมองใบหน้าที่เต็มไปด้วยความกังวลของเธอ“พ่อบอกว่าแม่ป่วยตั้งแต่ฉันหายตัวมาแล้ว ทำยังไงดี”“ก็กลับบ้านสิ” แม้จะไม่อยากพูด แต่ในเมื่อแม่ของนาตาเซียกำลังล้มป่วย เขาก็ไม่มีสิทธิ์จะไปรั้งให้เธออยู่ที่นี่ต่อ แม้จะอยากทำมากก็ตาม&ldquo
กลรักซาตานร้าย บทที่ 71 หนีไปก็เท่านั้น
บทที่ 71“แม่คะ”“ขอบใจที่โทรกลับมาบ้านเพื่อบอกว่าปลอดภัย แต่ที่ที่เราอยู่อีกไม่นานแม่จะรู้และตามตัวเรากลับมาจนได้ ถึงตอนนั้นเมื่อไหร่ เราต้องแต่งงานกับภีรดลอย่างไม่มีข้อแม้” ดารียะห์เอ่ยประชดประชัน ยิ่งนาตาเซียต่อต้านไม่ทำตามที่บอก คนเป็นแม่ก็อยากเอาชนะ และเชื่อว่าอีกไม่นาน เธอต้องตามตัวนาตาเซียพบและพากลับบ้านได้แน่นอน สิ่งที่เธอกังวลก่อนหน้าคือไม่รู้ว่านาตาเซียจะอยู่หรือตาย“คุณดารียะห์/คุณผู้หญิง” แมทธิวกับละออเอ่ยเรียกดารียะห์แทบจะพร้อมๆ กันก็ว่าได้ ไม่คิดว่าจะได้ยินคำขู่แบบนี้ เพราะยิ่งเหมือนเป็นการบีบนาตาเซียยิ่งขึ้น“แม่!”“ถ้าลูกไม่ยอมทำตาม ก็ไม่ต้องมาเรียกแม่ว่าแม่อีก เราสองคนแม่ลูกขาดกัน” พูดจบก็กดวางสายไปทันที พอได้รู้ว่านาตาเซียปลอดภัยแล้ว ดารียะห์ก็หายห่วง เธอมีแรงขึ้นมาบังคับลูกสาวให้ทำตามสิ่งที่เธอคิดว่ามันถูกอีกครั้ง เพราะนาตาเซียไม่ได้ดั่งใจ เธอหวังดีให้แต่งงานกับคนดีๆ แต่ลูกสาวเธอกลับปฏิเสธ ไม่ไว้หน้าเธอสักนิด นี่คงจะหนีไปให้ไกลๆ อย่างนั้นนะเหรอ อย่าได้หวังว่าเธ
กลรักซาตานร้าย บทที่ 70 ไม่อยากแต่งงาน
บทที่ 70พอได้ยินว่าเวลาใช้หนี้เธอหมดแล้ว แต่ทำไมนาตาเซียถึงได้ไม่รู้สึกดีใจสักนิด กลับหดหู่ ใบหน้าไม่มีรอยยิ้มแม้แต่น้อย ทำไมถึงได้รู้สึกเศร้าพอคิดว่าจะต้องจากลูคัสไปก็ไม่รู้ นาตาเซียไม่กินข้าวที่ชายหนุ่มวางไว้ให้ ไม่กินยา เพราะจะให้ตัวเองป่วยต่อไป เธอเอาทั้งสองอย่างไปทิ้งในชักโครกก่อนจะกดน้ำเพื่อทำลายหลักฐาน แล้วกลับมานั่งที่เตียงรอโทรศัพท์กลับบ้าน เพื่อจะบอกว่าตอนนี้เธออยู่ที่ไหนแล้ว พ่อกับแม่จะได้ไม่ต้องเป็นห่วง ตัดสินใจแล้วว่าจะขออยู่ที่นี่จนกว่าลูคัสจะไล่เธอไป ขอพิสูจน์ใจตัวเองสักครั้งก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!“ป้าเข้าไปนะ” น้ำอ้อยเคาะประตูห้องนอนของนาตาเซียแล้วเอ่ยบอก มือหนาจับลูกบิดประตูแล้วเปิดเข้ามาในห้อง เดินมายังคนป่วยที่กึ่งนั่งกึ่งนอนบนเตียงเพราะกำลังฟื้นไข้ ส่วนเธอนั้นหายดีแล้ว น้ำอ้อยยื่นโทรศัพท์ในมือให้นาตาเซีย“โทรศัพท์” นาตาเซียเอ่ยชื่อสิ่งที่เห็น ก่อนจะยื่นมือออกไปรับมาถือไว้“นายน้อยให้ป้าเอามาให้” คนส่งสารเอ่ยบอก ก่อนจะแนะวิธีการโทรออกไปต่างประเทศให้นาตาเซียรู้ พอหมดหน้าที่ก็เดินกลับออกไปจากห
กลรักซาตานร้าย บทที่ 69 เท่าเดิม
บทที่ 69ขณะที่นาตาเซียกำลังป่วย อดีตนายทหารของบรูไน คนที่แมทธิวจ้างวานให้ตามหาที่อยู่ของลูกสาวก็กำลังได้ข้อมูลสำคัญ แต่กว่าจะได้มันมาก็ต้องใช้ความพยายามและเสียเงินไปมากอยู่ เพราะเป็นข้อมูลของทางสนามบินเลยก็ว่าได้ แต่ถือว่านี่คืองานที่ได้ข่าวค่อนข้างเร็วเลยทีเดียว เพราะไม่ใช่อาชญากรร้ายแรงอย่างที่เคยสืบๆ มา ที่แต่ละข่าวกว่าจะได้มาเลือดตาแทบกระเด็นแต่อดีตนายทหารคนนี้ยังไม่โทรกลับไปบอกคนว่าจ้างจนกว่าจะได้เห็นนาตาเซียกับตาตัวเองเสียก่อน เพราะแค่ได้ข้อมูลเพิ่มเติมเข้ามา ยังต้องสืบต่ออีกมากว่าบ้านของชายหนุ่มที่ชื่อ ลูคัส นิรัตน์ศยางค์กูล บาร์ตัน ที่เมืองดัมมัม ประเทศซาอุดีอาระเบียตั้งอยู่ที่ไหน เฝ้าภาวนาให้หาไม่ยาก เพราะงานนี้จะได้จบด้วยดี คิดได้แบบนั้น อดีตนายทหารจึงเดินทางจากเมืองไทยไปยังเป้าหมายทันทีช่างแตกต่างกับภีรดล ที่ตอนนี้ยังไม่ได้ข่าวของนาตาเซียแม้แต่น้อย เพราะนักสืบที่บอกว่าฝีมือตนดีอย่างนั้นอย่างนี้ ทำงานไม่ได้เรื่อง คงดีแต่พูดไปวันๆ“อะไรของพวงมึง ป่านนี้ยังหาตัวนาตาเซียไม่พบอีก” ชายหนุ่มที่เพิ่งออกจากโรงพยาบาลเพราะถูกรุมซ้อมตว
กลรักซาตานร้าย บทที่ 68 ดูแล
บทที่ 68ชายหนุ่มเดินกลับมาที่ห้อง คว้าผ้าห่มของตัวเองขึ้นมาอุ้ม ก่อนจะเดินกลับเข้ามาในห้องนอนนาตาเซียแล้วห่มผ้าห่มนวมให้เธออีกชั้น จากนั้นก็ไปนั่งข้างๆ เธอ หยิบยาอีกชุดที่น้ำอ้อยจัดมาให้ส่งเข้าปากตามด้วยน้ำ เพราะเขาไม่อยากติดหวัดจากยายจอมดื้อเหมือนกันลูคัสคอยหมั่นเปลี่ยนผ้าที่หน้าผากให้พร้อมทั้งเช็ดเนื้อเช็ดตัวจุดที่พอจะเช็ดได้ ไม่ละลาบละล้วงเข้าไปจุดใต้เสื้อผ้าแต่อย่างใด แม้ภายในห้องจะร้อนขึ้นเรื่อยๆ จนเหงื่อไหลเต็มตัว แต่ชายหนุ่มก็ไม่บ่นสักคำ เพราะไม่อยากเปิดแอร์ให้ตัวเองสบายแต่นาตาเซียแย่ ทั้งที่จะกลับไปห้องแล้วให้น้ำอ้อยมาดูแลต่อก็ได้ แต่ลูคัสกลับไม่ทำแบบนั้น“ผมคิดยังไงกับน้องสาวคุณกันแน่” ขณะมองหน้านาตาเซีย ลูคัสก็เอ่ยกับตัวเองก่อนจะนึกถึงนาเดียร์ พี่สาวของนาตาเซีย คนรักที่จากไปอย่างไม่มีวันกลับ เพราะช่วยชีวิตผู้ชายอย่างเขา ครั้งแรกที่ได้พบนาตาเซีย เขาปรี่เข้าไปกอดและจูบเธอ เพราะคิดว่าคือนาเดียร์ แต่พอได้รู้จักตัวตนทั้งคู่แทบไม่เหมือนกันด้วยซ้ำ คนพี่นั้นห้าว แต่ภายในที่เขาสัมผัสกลับอ่อนหวานเรียบร้อย ส่วนคนน้อง ภายนอกดูเรียบร
กลรักซาตานร้าย บทที่ 67 ประโยคสุดท้าย
บทที่ 67“ให้ตาย...ไม่สบายจนได้สิ” ลูคัสบ่นกับตัวเอง ก่อนจะรั้งผ้าห่มนวมขึ้นห่มให้หญิงสาว ชายหนุ่มเดินมาที่ประตู ลากโต๊ะทำงานเล็กๆ ที่นาตาเซียเอามากั้นเขาเป็นแน่กลับไปวางที่เดิม เปิดประตูแล้วก้าวลงไปชั้นล่างก็เห็นน้ำอ้อยยืนมองอยู่“พยาบาลของป้าไม่สบาย”“ตายจริง คงติดหวัดจากป้าแน่ๆ เดี๋ยวป้าขอขึ้นไปดูนาตาเซียหน่อย” คนฟังยกมือทาบอก“ผมดูแลเอง ป้าช่วยหายากับทำข้าวต้มแล้วยกขึ้นไปให้ผมด้วยแล้วกัน” พูดจบลูคัสก็ก้าวยาวๆ เข้าไปในครัว เปิดตู้เย็นแล้วหยิบน้ำแข็งในช่องฟรีซใส่ลงถ้วยแก้วใบใหญ่ จากนั้นก็เทน้ำเปล่าลงไปอีกครั้ง ท่าทางรีบร้อนแต่ก็คล่องแคล่ว“รีบหน่อยนะป้า” ก่อนจะกลับขึ้นไปชั้นบน ลูคัสยังหันมาย้ำกับน้ำอ้อยอีกครั้ง แล้วเดินกลับขึ้นไป“ค่ะ” น้ำอ้อยเอ่ยรับด้วยใบหน้ายิ้มๆ แล้วปลีกตัวไปทำตามที่ลูคัสบอก สงสัยคราวนี้จะได้รู้ใจตัวเองเป็นแน่ว่าคิดยังไงกับนาตาเซีย หวังเหลือเกินว่าคนทั้งคู่จะเกิดมาเพื่อกันและกันเมื่อเข้ามาในห้องนอนของนาตาเซีย ลูคัสก็เดินเข้าไปใ
You may also like
แค้นรัก คู่หมั้นร้าย NC20+
Naya Solene16.6K viewsลงทัณฑ์รัก(สิงห์)ร้าย
Naya Solene1.4K viewsท่านประทานคลั่งสวาท
อิแย้ม1.8K viewsภรรยาที่เขา..ไม่ต้องการ
Naya Solene2.3K viewsพลาดรักมาเฟีย
โนเนจัง2.7K viewsยั่วรักร้ายนายมาเฟีย(จบเรื่อง)
ทรายแมว1.0K viewsเลขาคุณมาเฟีย
จินต์พิชา1.7K viewsมาเฟียเมียร้าย
แอดมินตัวกลม139 views
