เส้นทางความรักระหว่าง นาตาเซียและลูคัส นั้นไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ ไม่ได้หวานชื่นดั่งคู่รักในเทพนิยาย เมื่อนาตาเซียหลบหนีการแต่งงานแบบคลุมถุงชน แต่เธอเหมือนหนีเสือปะจระเข้เมื่อมาพบกับลูคัส ชายผู้สูญเสียคนรักจากอุบัติเหตุ
View Moreเสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นภายในบ้านหลังใหญ่แสนโอ่อ่า หรูหราและสวยงามสมฐานะผู้ที่ครอบครองอย่างครอบครัวแมทธิวและดารียะห์ สองสามีภรรยาที่ต่างเชื้อชาติ แต่ก็รักและเลือกใช้ชีวิตคู่ด้วยกัน แมทธิวนั้นเป็นเศรษฐีทองคำชาวฝรั่งเศส ได้รู้จักและแต่งงานกับดารียะห์ ทายาทบ่อน้ำมันรายใหญ่ของบรูไน การแต่งงานของทั้งคู่เหมือนเรือล่มในหนองก็ไม่ปาน เพราะยิ่งส่งให้ทั้งสองครอบครัวมั่งคั่งและร่ำรวยมากขึ้น
ดารียะห์หันซ้ายหันขวามองหาคนรับใช้ ก่อนจะส่ายหน้าให้ เพราะไม่เห็นมีใครเดินมารับโทรศัพท์ที่ส่งเสียงอยู่ภายในบ้านสักคน ร่างอวบๆ แต่ยังคงดูสาวและสวยของเจ้าของบ้านเดินไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดรับสายเสียเอง “ฮัลโหล” เสียงเอ่ยทักเป็นภาษาท้องถิ่นชาวบรูไนแบบสั้นๆ แต่กังวานฟังเหมือนคนมีอำนาจ แตกต่างกับหญิงรับใช้ในบ้าน เพียงแค่นี้อัสมาห์ก็ยิ้มออก ไม่คิดว่าดารียะห์จะรับสายด้วยตัวเอง “คุณพี่ดารียะห์ ดิฉันอัสมาห์นะคะ” บุคคลที่โทรเข้ามาเอ่ยแนะนำตัว “อ้าว...อัสมาห์ ไม่ได้คุยกันซะนาน สบายดีหรือเปล่า?” ดารียะห์ค่อยๆ หย่อนตัวลงไปนั่งบนโซฟาสุดหรูของเธอ ก่อนจะยกขาขาวขึ้นไขว่ห้าง เธอนั้นถึงจะมีเชื้อสายบรูไนหรือมุสลิม แต่การเลี้ยงดูก็จะเป็นแบบหัวสมัยใหม่ การแต่งตัวจึงไม่ได้เคร่งธรรมเนียมมากมายนัก ตามแต่ละโอกาสเสียมากกว่า “ค่ะ...คุณพี่จำเรื่องที่เราพูดคุยกันได้ไหมคะ ที่จะให้ลูกๆ ของเราแต่งงานกัน” อัสมาห์ไม่อ้อมค้อม เธอพูดตรงประเด็นในทันที เพราะร้อนใจเรื่องที่ภีรดลลูกชายอยากแต่งงานกับจิตรานุช หญิงสาวชาวไทยที่เธอมองว่าไม่คู่ควรกับลูกชายเธอสักนิด “จำได้สิ เรื่องสำคัญแบบนั้น” คนฟังไม่ได้ตกใจ เพราะเรื่องนี้มีการพูดคุยกันมาสักระยะแล้ว แต่ยังไม่ได้เป็นทางการมากนัก เพราะเห็นว่าเด็กทั้งคู่ยังไม่ได้มีโอกาสพบหน้ากัน “น้องต้องขอโทษคุณพี่ด้วย ที่ไม่ได้ไปคุยกับคุณพี่ด้วยตัวเองที่บ้าน แต่กลับโทรมาแบบนี้ เพราะน้องร้อนใจมากค่ะ ไม่รู้จะทำยังไงดีแล้ว” “ร้อนใจ เกิดปัญหาอะไรขึ้นอัสมาห์” ดารียะห์คิ้วขมวดทันที เพราะฟังจากน้ำเสียงอัสมาห์ดูร้อนใจปนกังวลมากทีเดียว “ก็ลูกชายของน้องน่ะสิคะ ตอนนี้มีผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้จะมาแบล็คเมล์แต่งงานด้วยเสียให้ได้ น้องกับคุณศุภกรกลุ้มใจกันมาก ไม่รู้จะทำยังไงดีแล้ว” พูดจบก็ถอนหายใจออกมาหนักๆ ให้ปลายสายรับรู้ถึงความกลุ้มใจในขณะนี้ “ตายจริง ถ้าลูกชายอัสมาห์เกิดเรื่องแบบนี้แล้วเราจะทำยังไง?” มือขาวอวบยกขึ้นทาบอกพลอยเป็นกังวลไปด้วย “น้องถึงได้โทรมาถามความคิดเห็นของคุณพี่ไงคะ ว่าจะให้หนูนาตาเซียได้พบหน้ากันกับภีรดลได้หรือเปล่า ถ้าเด็กสองคนชอบพอกัน ทางน้องก็จะได้สู่ขอหมั้นหมายหนูนาตาเซียให้เรียบร้อย ผู้หญิงใจง่ายคนนั้นจะได้ไม่มาวุ่นวายอีก” อัสมาห์หวังเป็นอย่างมากที่จะให้นาตาเซียพบหน้ากับภีรดล เพราะมั่นใจว่าลูกชายเธอต้องชอบหญิงสาวตั้งแต่แรกเห็นอย่างแน่นอน “เอ๊ะ! จะดีเหรอ ในเมื่อนี่เป็นปัญหาของลูกชายอัสมาห์ที่น่าจะจัดการเอง ทำไมไม่ทำเสียให้เรียบร้อยค่อยมาพบหน้ากัน” “ลูกชายน้องจัดการแล้วค่ะ ตอนนี้ถึงได้รู้สึกเศร้าและผิดหวังหนักที่ถูกผู้หญิงมาหลอกปั่นหัวเล่น หลอกว่าตัวเองท้องด้วยนะคะคุณพี่ ถ้าได้พบหน้าหนูนาตาเซีย ภีรดลคงพอสดชื่นขึ้นมาได้บ้าง เพราะเราก็มองออกว่าเด็กทั้งคู่เหมาะสมกันมาก” ปลายสายเริ่มตีไข่เพิ่มลงไปอีกหน่อย พยายามหว่านล้อมให้ดารียะห์เห็นด้วย “ฉันก็อยากให้เป็นแบบนั้น แต่ตอนนี้นาตาเซียไม่อยู่บ้าน” ความที่อยากเป็นดองกันอยู่แล้ว ทำให้ดารียะห์ไม่ปฏิเสธเรื่องที่จะให้เด็กทั้งคู่พบหน้ากันแต่อย่างใด “ออกนอกเมืองเหรอคะ” “เขาบินไปยุโรป หามหาวิทยาลัยเพื่อจะเรียนต่อระดับปริญญาโท เห็นว่าเกือบเดือนถึงจะกลับค่ะ” ดารียะห์เอ่ยบอกไป เพราะถ้า อัสมาห์โทรมาเร็วกว่านี้สักวันสองวัน เธอคงห้ามลูกสาวเอาไว้ก่อน “ช่างเป็นข่าวร้าย แต่ไม่เป็นไรค่ะ อย่างน้อยจะได้ไปพร้อมกัน” อัสมาห์ไม่มีทางเลือกก็คงต้องถ่วงเวลารอวันที่นาตาเซียจะเดินทางกลับมาเท่านั้น “รอ...เพื่อจะไปไหน” คนได้ฟังขมวดคิ้วสงสัยอีกครั้ง “เมืองไทยค่ะ คุณพี่กับคุณแมทธิวไปเมืองไทยพร้อมกับครอบครัวน้องนะคะ เราจะได้ไปพักผ่อนที่บ้านเกิดสามีของน้อง บรรยากาศสวยๆ ของทะเลที่นั่น อาจจะทำให้เราสองครอบครัวได้รับข่าวดีก็เป็นได้” น้ำเสียงหว่านล้อมของอัสมาห์ดังขึ้น “เมืองไทย ก็น่าสนใจนะ” “ค่ะ เดี๋ยวทริปนี้น้องจัดการที่พักสุดหรูไว้ให้ รับรองคุณพี่ต้องพอใจ” อัสมาห์รีบเสนอตัวทันที แค่นี้ขนหน้าแข้งของเธอไม่มีทางร่วงหรอก “แต่ฉันขอถามคุณแมทธิวก่อนว่าจะว่างหรือเปล่า?” “ยินดีค่ะ น้องจะรอคำตอบจากคุณพี่ หวังว่าจะเป็นข่าวดีนะคะ” ทั้งสองคนดูจะยิ้มออกมา อัสมาห์วางสายไปแล้ว ดารียะห์นั้นนั่งยิ้มกับตัวเอง ถ้าแผนการนี้สำเร็จเธอก็จะผูกมัดลูกสาวเพียงคนเดียวให้อยู่กับเธอที่บรูไนไปตลอดชีวิต ครอบครัวของอัสมาห์ก็ไม่ได้น่าเกลียดอะไร เป็นถึงนักธุรกิจน้ำมันรายใหญ่ อีกอย่างยังมีเชื้อสายของคนไทย ที่ไม่คิดมีบ้านเล็กบ้านน้อยให้ลูกสาวเธอช้ำอกถ้าแต่งงานด้วย เพราะถ้าแต่งงานกับผู้ชายบรูไนที่สามารถมีภรรยาได้ถึงสี่คน เธอไม่ยอมแน่นอน ลูกสาวเธอต้องมีผัวเดียวเมียเดียวเหมือนเธอเท่านั้น เธอไม่อยากให้ลูกของนาตาเซีย เกิดมาใช้ชีวิตเหมือนเธอตอนเด็ก ที่เห็นความเจ้าชู้ของพ่อ หรือเห็นนาตาเซียมีทุกข์เพราะสามีพาหญิงอื่นเข้าบ้านหรอกนะ เหตุผลนี้ก็เป็นเหตุผลหลักที่เธอเลือกแต่งงานกับแมทธิวเช่นกัน ลูกสาวเธอต้องมีความสุขแน่นอน มีความสุขแทนคนที่จากไปด้วยบทที่ 85อดัมกลับมาที่โรงพยาบาลในตอนเช้า พร้อมด้วยอาหารที่น้ำอ้อยตื่นขึ้นมาทำให้ ทั้งของคนบาดเจ็บและคนเฝ้าก็รวมอยู่ในนี้หมดแล้ว ซึ่งน้ำอ้อยนั้นรู้ว่าละออกินได้แต่อาหารอ่อนจึงทำโจ๊กมาให้ นาตาเซียป้อนโจ๊กให้ละออ เมื่ออิ่มก็ให้กินยา ลูคัสกับอดัมแทบไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น เมื่อกินยาละออก็นอนหลับอีกครั้ง ลูคัสเหมือนจะคิดอะไรออกจึงโทรศัพท์ไปหาคริสโตเฟอร์“ครับคุณลูคัส” ชายหนุ่มเอ่ยรับ เพราะวันนี้ได้ข่าวจากเลขาเจ้านายแล้วว่าลูคัสไม่เข้าบริษัท“นายจำเรื่องที่เสนอขึ้นมา แล้วฉันไม่เซ็นอนุมัติได้ใช่ไหม?”“ได้ครับ” มีหรือที่คริสโตเฟอร์จะจำเรื่องนี้ไม่ได้ เพราะไม่ว่าจะเสนอไปกี่ครั้ง มันถูกตีกลับลงมาเสียทุกครั้งไป เรื่องสร้างที่พักใหม่ให้เหล่าแรงงานไทย“ฉันเปลี่ยนใจแล้ว นายเอาเอกสารฉบับนั้นมาที่โรงพยาบาลแล้วกัน ฉันจะเซ็นให้และช่วยจัดการให้ดีด้วย” คริสโตเฟอร์ดูจะแปลกใจกับสิ่งที่ได้ยิน อะไรมาเปลี่ยนความคิดของลูคัสได้ แต่เรื่องนั้นก็ดูจะสำคัญน้อยไปกว่าลูคัสให้เขาเอาเอกสารไปให้ที่โรงพยาบาล&ldq
บทที่ 84“ไม่โกรธ ไม่ต่อว่าเลยเหรอ” ลูคัสเอ่ยถามขึ้นมาบ้าง“ไม่...พอแล้วจ้ะ” ละออหันมาตอบลูกชาย โกรธไปก็มีแต่ทุกข์ใจเปล่าๆ ถ้าเป็นไปได้เธออยากเอาเวลานั้นมาอยู่กับอดัมและลูคัสมากกว่า“ละออ ขอบคุณมากที่ไม่เอาผิดเรื่องนี้” อดัมกุมมือภรรยาไว้แน่น ก่อนจะจรดกึ่งปากกึ่งจมูกลงไปหนักๆ ขอบคุณที่ละออคิดแบบนั้น“ค่ะ” คนบาดเจ็บตอบรับเพียงสั้นๆ ก่อนจะหลับลงไปอีกครั้ง เพราะฤทธิ์ยาในร่างกาย อดัมตกใจจึงรีบตามแพทย์เข้ามาดูอาการของภรรยา แต่แพทย์กลับบอกว่าละออไม่เป็นอะไรแล้วกลับออกไปจากห้อง ทั้งหมดจึงปล่อยให้ละออหลับอีกครั้ง ซึ่งครั้งนี้คงยาวถึงเช้าแน่นอน“พ่อกลับบ้านเถอะ ผมอยู่เฝ้าที่นี่เอง”“อ้าว...นั่นมันหน้าที่ฉันนะ” นาตาเซียแหวใส่ทันที เพราะตกลงกันแล้วว่าเธอจะนอนเฝ้าละออ ไม่อยากให้ใครมาแย่งหน้าที่นั้น“แต่คนเป็นลูกควรจะทำ”“ไม่ให้ทำ”“นี่เธอ” ลูคัสยืนเท้าสะเอวมองหน้านาตาเซีย เหตุผลที่เขาอยากอยู่คือละออ อีกหนึ่งคือนา
บทที่ 83“คงเป็นอย่างนั้น แต่ต่อจากนี้ไปเรื่องวุ่นๆ ก็คงจบลงซะที เราสามคนจะได้กลับมาอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากัน”“ครับ” ชายหนุ่มเอ่ยรับคำเพียงสั้นๆ มองไปยังละออนิ่งๆ“แกหายโกรธแม่แล้วใช่ไหม?”“ไม่รู้สิครับ ผมเองก็ให้คำตอบพ่อไม่ได้เหมือนกัน เพราะวันนี้เรื่องราวที่ผมได้รู้มันยากที่จะทำใจ ให้เวลาผมหน่อย” แค่ลูคัสไม่พูดตอบกลับมาว่าไม่ อดัมก็ดูจะพอใจสำหรับคำตอบของลูกชายแล้ว“ได้ เพราะแม่แกก็คงคิดแบบนั้นเหมือนกัน เขาดีใจมากนะที่พ่อจะพามาหาแกที่นี่ แม้จะกลัวว่ามาดามมิเชลจะรู้เรื่องเข้า แต่สุดท้ายก็ยอมมา เพราะอยากเห็นหน้าลูกชายเขาสักครั้ง”“แต่มาดามมิเชลก็รู้จนได้” ลูคัสยิ้มออกมา เพราะย่าเขาดูท่าทางหูตาจะเป็นสับปะรดเสียเหลือเกิน กับพ่อกลับหวงนักหวงหนา ไม่ยอมให้ผู้หญิงคนไหนเข้าใกล้ แต่พอเป็นเขากลับหาผู้หญิงมาให้ ดูจะสลับกันไปเสียหมด“คงให้คนคอยจับตาดูพ่ออยู่แน่ๆ ไม่อย่างนั้นข่าวไม่เร็วขนาดนี้หรอก” อดัมพอจะรู้ว่าคนนั้นเป็นใคร อีกไม่นานคงเข้ามาสารภาพเอง เพราะเข
“ละออ...ฉันไม่ได้ยิงแกนะ แกเข้ามาขวางทางปืนฉันเอง” คำพูดเพ้อๆ ของมาดามมิเชลดังขึ้นอีกครั้ง คราวนี้คนที่กลัวความผิดคือมาดามมิเชลเสียเอง จากทีแรกแค่ขู่ แต่ความโมโหทำให้เธอลั่นไกปืนจนได้“หนูนาตาเซีย” น้ำอ้อยที่ยืนอยู่นอกห้องรับแขกก็ได้ยินเสียงปืนเช่นกัน พอเห็นนาตาเซียเดินออกมาพร้อมคราบเลือดในมือก็ยิ่งตกใจเข้าไปใหญ่“ปะ...ป้าจ๋า เรียกรถพยาบาลให้ฉันที” นาตาเซียเอ่ยบอกเสียงสั่น ยังคงหายใจหอบ สายตาเอาแต่จ้องมองคราบเลือดในมือ พยายามสั่งตัวเองว่าอย่ามาเป็นอะไรเอาตอนนี้เลย“ค่ะๆ” น้ำอ้อยพยักหน้าให้ ก่อนจะรีบโทรแจ้งรถพยาบาลให้มารับคนบาดเจ็บที่เธอก็ยังไม่รู้ว่าเป็นใคร ก่อนจะเดินไปหยิบผ้าขนหนูมาเช็ดเลือดในมือของนาตาเซียให้ เพราะท่าทางของหญิงสาวจะกลัวมาก ตั้งแต่บอกให้เธอโทรตามรถพยาบาลก็ไม่ได้ขยับไปไหนเลยสักก้าวไม่ถึงสิบนาทีรถพยาบาลก็เปิดเสียงหวอเข้ามาในบ้านลูคัส ละออถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลอย่างเร็วที่สุด ซึ่งลูคัสและอดัมนั่งในรถพยาบาลไปด้วย ส่วนนาตาเซียกับน้ำอ้อยก็ให้คนขับรถขับพาไปที่โรงพยาบาลเช่นกัน ภายในบ
บทที่ 81“แค่นี้พอแล้วค่ะ พอแล้ว ถ้ามาดามมิเชลไม่อยากพูด ดิฉันก็ไม่บังคับ แต่ขอร้องด้วยหัวใจของคนเป็นแม่ ว่ากรุณาให้ดิฉันได้อยู่กับลูคัส ให้ได้ทำหน้าที่แม่ด้วยเถอะ” ละออเอ่ยขอร้องด้วยแววตาและคำพูด เฝ้าหวังให้มาดามมิเชลเห็นใจ“ไม่มีทาง ถึงฉันจะไม่พูด ก็ใช่ว่าฉันจะให้โอกาสแบบนั้นกับแกง่ายๆ เพราะแกคนเดียวที่แย่งลูกชายฉันไป เพราะแก เขาถึงแบ่งปันความรักที่สมควรจะให้ฉันคนเดียวไปให้ผู้หญิงอย่างแก” มาดามมิเชลล้วงมือเข้าไปในกระเป๋า ก่อนจะหยิบปืนพกออกมาแล้วจ่อไปยังละออ ทุกคนต่างตกใจ อดัมรีบเข้าไปยืนขวางละออกับปืนนั้นทันที“มาดามมิเชล/ย่า” อดัมและลูคัสต่างเอ่ยชื่อมาดามมิเชลออกมาแทบจะพร้อมๆ กันก็ว่าได้“หลีกไปให้ห่างนังผู้หญิงคนนี้อดัม ไม่งั้นฉันยิงลูคัส” ปลายกระบอกปืนของมาดามมิเชลหันไปจ่อที่เอวของลูคัสที่ยืนอยู่ไม่ห่างตัวเองนัก“ไม่นะคะ” ละออส่ายหน้าให้ ก่อนจะผลักอดัมออกไปสุดแรง ตอนนี้ละออขยับออกห่างทุกคนมายืนอยู่มุมห้อง ปลายกระบอกปืนเปลี่ยนทิศทางจากลูคัสมายังเธอแล้ว มาดามมิเชลส่ายกระบอกปืน
บทที่ 80“หรือไม่จริง” ผู้อาวุโสที่อายุมากแล้วแต่ยังคงแข็งแรงเอ่ยท้าทาย เพราะยังไงงานนี้ เธอก็ต้องชนะวันยังค่ำ“ไม่จริงค่ะ” ละออที่ทนฟังมานานแล้วเอ่ยขึ้นบ้าง“นังละออ นี่แกกล้าเถียงฉันอย่างนั้นเหรอ อย่าลืมว่าแกเคยสัญญาอะไรกับฉันไว้” มาดามมิเชลหันมาเอ่ยขู่ละอออีกครั้ง อย่าหวังว่าการพบกันครั้งนี้ ละออจะหนีพ้นไปได้ ขอเคลียร์เรื่องลูคัสก่อน แล้วเธอจะจัดการนังงูพิษแว้งกัดเธอทีหลังอย่างละออทันที“หยุดเถอะครับมาดามมิเชล ยี่สิบแปดปีที่ผ่านมายังไม่พอใจอีกหรือยังไงกัน ที่กีดกันผมกับละออจนเราพลัดพรากกันคนละทิศคนละทางแบบนี้ แถมยังขู่เธอว่าจะฆ่าผมกับลูคัสหากกลับมา”ลูคัสและมาดามมิเชลได้ฟังแบบนี้ก็อึ้งไปตามๆ กัน ลูคัสไม่คิดว่าย่าจะขู่ด้วยคำพูดแบบนั้น ส่วนมาดามมิเชลก็ไม่คิดว่าละออจะพูดเรื่องนี้ให้อดัมฟัง มันน่าฆ่าให้ตายเสียจริง“ฉันไม่ได้พูดแบบนั้น คำพูดของคนที่หนีตามชู้ไป จะยกเมฆมาพูดให้ตัวเองดูดียังไงก็ได้”“จริงอย่างที่พ่อพูดหรือครับมาดามมิเชล” ลูคัสหันมาถาม
Comments