คุณหมอร้ายลึก

คุณหมอร้ายลึก

last updateLast Updated : 2025-05-02
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
14Chapters
415views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

เพราะ นอ.เคยเป็นเด็กเอาแต่ใจอยากได้อะไรต้องได้ แถมเกือบแย่งสามีชาวบ้าน ทำให้ พอ.ปฏิเสธเธอทุกอย่างแม้ครอบครัวจะให้หมั้นกันไว้ พอ.ก็ลั้นวาจาว่าจะไม่เอาเธอทำเมียเด็ดขาด แต่เพราะคืนนั้นเธอโดนวางยา พอ.เลยเผลอใจได้เสียกับเธอ สุดท้ายติดยังกับเงา #นิยายเซตเดียวกันกับเรื่อง สัญญาร้ายนายมาเฟีย

View More

Chapter 1

อารัมภบท

「和彦、もう一回できる?」

窓際の自分の影をしばらく見つめながら、水村美穂(みずむら みほ)はゆっくりと口を開いた。声はおだやかで優しかった。

後ろに立っていた陸川和彦(りくかわ かずひこ)はコートを羽織り、だらしなく開いた襟元から、赤く染まったくっきりとした鎖骨がのぞいていた。

ボタンを留めていた手を止め、彼は整った眉をわずかに伏せてから、問い返した。

「そんなに乗り気か?」

二人が結婚してもうすぐ三年だ。会うことはめったになく、会っても淡々と過ぎるだけで、体を重ねる回数も指折り数えるほどだった。

やがて、一緒に食事をしたら、それぞれの部屋に戻るだけになってしまった。

だから美穂がもう一回と言い出したとき、和彦は少し驚いた。

彼の黒い瞳に、一瞬だけ真剣な色が宿った。

美穂は指をぎゅっと丸めて、服の裾を揉むと、シワを摘みながら視線をそらした。

滅多に見せない恥じらいの仕草が、男の中に眠っていた衝動をかき立てた。

天井のライトが、淡く光の輪を作った。

肝心なときに、美穂は唇の端を噛み、小さな声で言った。

「その……ゴム無しで、いい?」

男の動きがピタリと止まった。

情熱にあふれていた部屋が、一瞬で凍りついたように静まり返った。

美穂はそっと目を閉じ、両手を男の肩に添えた。張り詰めた弓のように緊張した背中が震え、そこには戸惑いがにじんでいた。

しばらくして、男の低く冷たい声が耳に届いた。

「理由は?」

まさに彼らしい淡々とした口調で、冷酷無情な態度だった。

「お義母様が、孫の顔見たいって」

美穂の声はかすかで、唇の端は噛んで少し痛んでいた。そして、間を置いてから、落ち着いた口調で言った。

「知彦、私たち、もう結婚して三年よ」

彼女は彼を注意している。

陸川家は立派な名家だ。そして、和彦はその長男だ。彼は今年で二十八歳になるが、まだ跡取りはいない。

美穂の脳裏に、新婚初夜のことがよみがえった。

彼が一番親密なことをしている最中にもかかわらず、子供なんて欲しくないと冷たく言い放った。

まるで冷水が頭から浴びせられたように、彼女の満ちあふれる熱意を打ち消した。

彼女という政略結婚の相手が嫌いだから、その子供までも嫌っているのだ。

だが、彼女にはどうすることもできなかった。

なぜなら、和彦は幼い頃から彼女がずっと恋い慕っていた人だから。

もう嫁いでしまった以上、両家の利益は絡み合っている。彼女は今さら後戻りなんてできなかった。

虚しさが押し寄せてきて、美穂は慌てて気を取り直した。

彼女は疲れ切った体を支えて、座り上がった。滝のような黒髪がしなやかに白皙の背中を覆い、前に垂れている数本の髪が、かろうじてまだらな赤い痕を隠していた。

男は背を向けてベッドを降り、その長身でライトの光を遮った。

彼女は薄暗い影に包まれ、まるで存在感のない空気のように静かだ。

ゆっくりと服を着直した和彦は、うつむいたまま、端正でくっきりとした横顔を見せ、骨ばった手で眼鏡を取り上げてかけた。

銀色の細長いフレームが美しい眉骨にちょうどかかり、いくぶん上品さを際立たせていた。

「美穂」

和彦は袖口を整え、そのきっちりとした袖口の縁からは圧迫感が漂っていた。

彼は冷たく見下ろし、ぼんやりしている女性を淡々と睨みつけた。

「結婚前に言ったはずだ。欲張らない方がいいって」

「そんなんじゃない!ただ……」

美穂は思わず反論した。

彼女は本当に欲張ることなどしていない。この三年間、彼のルールはしっかり守ってきた。

「お義母様の催促がきつくて、どうしようもなかったの」

美穂は布団を握りしめ、指先が深く食い込んだ。力を入れすぎたせいで、手がわずかに青白くなっていた。

「お義母様に説明してくれるなら、私だってそう言わなかったわ」

和彦は眉をわずかにひそめ、美穂を見つめた。

真っ白な布団が丸まって、女性の細い腰を包み込んだ。

美穂の美しい頸はそっと上を向いたまま、みずみずしい瞳にはかすかな涙がたまっていた。

悔しさを湛えながらも、彼女は真剣なまなざしで彼を見つめている。

和彦は視線を下げ、じっと二秒見つめた後、低い声で言った。

「わかった」

そう言い残し、彼はそのまま出ていった。

カチャッという音とともに、寝室のドアが開き、そしてまた閉じられた。

男の冷たい言葉だけが、耳の奥に残った。

美穂の身体に残っていた温もりが、じわじわと失われていく。目元に溜まった涙が、ぽろぽろと大粒で落ちた。

ほんの一瞬のうちに、彼女は一応冷静な表情を保ちながら、涙の跡を拭って、手のひらで顔を覆った。

和彦と結婚すると知ったとき、彼女はあんなに嬉しかった。

なのに、どうしてこんな風になってしまった?

長い時間が過ぎ、気持ちが少し落ち着いた頃、美穂は重い足取りで洗面所へ向かった。それから、散らかった寝室を片付けた。

陸川家の大奥様である陸川華子(りくかわ はなこ)が二人の仲を深めさせようと、使用人を雇ってくれなかったため、家のことはすべて美穂の仕事だ。

どうにか眠れるだけのスペースを確保すると、美穂は力尽きてベッドに身を投げた。

彼女は目を閉じ、眠ろうとした瞬間、スマホの着信音が鳴り響いた。二秒ほど迷ってから、観念するように目を開けた。

「若奥様、大変です!社長と秦家次女の親密な写真を撮られました。すでにニュースになってます!」

美穂は一瞬、固まった。

電話の相手は和彦の秘書だった。

思考が止まる中、小林(こばやし)秘書の声が続いた。

「星エンターテイメントが撮った写真です。秦家次女が社長をホテルへ連れて行く場面です。角度がかなり親密に見えます……」

外では稲光が走り、窓ガラスに映った美穂の顔が青白く浮かび上がった。鎖骨の噛み跡だけが、やけに赤く目立っていた。

美穂はスマホを握りしめ、爪がシルクのシーツを引っかく音が響いている。

「今どれくらい拡散してる?広報部に連絡して、三つのプランを用意させて。まずはトレンドから削除して、それから声明を出して……」

土砂降りの雨が窓を叩く音が、彼女の最後の言葉をかき消した。

美穂は窓辺に歩み寄り、視線を落とすと、庭に咲いていた櫻の花が、嵐に吹き飛ばされ、無残な姿をさらしていた。

まるで、彼女がベッドサイドの一番奥に隠していた検査結果のように……

昨日、子宮筋腫と診断された時、医師に「放っておくと妊娠に影響するかもしれません」と言われた。

彼女は医師に聞いたのだ。

早期なら妊娠できるが、手術すれば、一年は性行為も妊娠もできなくなる。

「若奥様?」

沈黙に耐えかねて、小林秘書がそっと聞いた。

「社長にも知らせますか?」

美穂の指先は、冷たい窓枠の上で縮こまっている。

彼女は三時間前、和彦が離れる際の表情を思い出した。その表情、冷たかった。

「いいわ」

彼女は最も穏やかで冷静な口調で話した。

「彼の仕事の邪魔をしないで」

通話を切ると、スマホの画面が光り、ロック画面の写真が浮かび上がった。

それは昨年の家族の宴で、華子に強要されて撮られたものだった。

和彦は少し親しげに彼女の肩を抱きながら、端正な顔立ちにかすかな微笑みを浮かべていた。しかし、その笑みは心からのものではなかった。

スマホがまるで手のひらを焼くかのように熱く感じられ、美穂は思わず手を振って放り出した。

直後、また電話が鳴った。見慣れた本家の番号だった。

美穂は全身がかすかに震え、歯を食いしばってから、ようやく落ち着いて応答ボタンを押した。

「若奥様、大奥様が明朝、本家に来てほしいとおっしゃってます。あなたの朝食が恋しいそうです」

深夜二時を過ぎても眠れていない。

どうやら、和彦が秦莉々(はた りり)と夜に会ったというスキャンダルを聞き、美穂に問いただすつもりでいるようだった。

果てしない疲労感が心を押し寄せる中、美穂は長いまつげを伏せたまま、瞳の奥に複雑な感情を漂わせ、小声で応えた。

「わかった」

そう言い終わると、通話が切れた。

寝室に、静寂が戻った。

しばらくして、美穂は低くため息をついた。もはや眠気はなく、彼女は起き上がると、華子が指定した朝食の準備に取りかかった。

Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

Comments

No Comments
14 Chapters
อารัมภบท
หากจะบอกว่าชีวิตคนเราไม่แน่นอนก็คงไม่ผิด เพราะขนาดคนที่เคยมีทุกสิ่งทุกอย่างก็ยังกลายเป็นคนจนขอทานก็มีให้เห็น กล่าวถึงตระกูลที่ร่ำรวยอีกตระกูลก็คงไม่พ้นตระกูลจางนักธุรกิจใหญ่ที่มีชื่อเสียง แถมลูกสาวก็เป็นดีไซเนอร์แถวหน้าจบจากต่างประเทศ ทว่า เรื่องราวชีวิตมันก็เหมือนละครมีขึ้นก็ต้องมีลงบ้านตระกูลซู"คุณอัน หากคุณไม่ยื่นมือมาช่วยพวกเรามีหวังธุรกิจของผมพังทลายแน่ ๆ ""จางเอิน ลุกขึ้นเถอะผมเข้าใจสถานการณ์ของคุณตอนนี้ แต่ธุรกิจของคุณผมเองก็ไม่สันทัดเท่าไร"เสียงทุ้มของชายสูงวัยสนทนากันอยู่ ซูลี่อัน และ จางเอิน เขาทั้งสองรู้จักกันเพราะต้นตระกูลเคยเป็นมิตรไมตรีกันมาก่อน เมื่อถึงรุ่นที่สี่ของตระกูลซูก็เหมือนจะห่างเหินกันพอสมควรจึงทำให้ลูก ๆ ไม่รู้จักกันด้วยซ้ำซูอันพยุงคนที่นั่งคุกเข่าขอร้องเขาในห้องรับแขก ส่วนเหตุผลที่ต้องเป็นแบบนี้ก็เพราะอารมณ์ชั่ววูบของจางลี่ถิง"หากลูกสาวผมไม่ก่อความวุ่นวายเรื่องทั้งหมดก็ไม่เป็นอย่างนี้ ตงหยางไม่น่าเล่นผมแรงจนทำให้หุ้นบริษัทดิ่งตัวลงมาก"เมื่อเขาลุกขึ้นแล้วก็รีบฟูมฟายเรื่องที่เกิดขึ้นกับครอบครัว หากจะเท้าความกลับไปละก็เรื่องที่เกิดขึ้นก็เพราะจางลี่ถิงแท้
last updateLast Updated : 2025-02-22
Read more
บทที่1
สายลมพัดโบกสะบัดบ่งบอกถึงฤดูหนาวสะท้านกำลังจะมาถึง จางลี่ถิงสวมเสื้อโคชตัวใหญ่พร้อมรองเท้าสั้นสูงแหลมคมมุ่งหน้าเข้ามาที่โรงพยาบาลเป่ย"ขอโทษนะ ฉันมาหาหมอซาง""คุณหมอซางตรวจคนไข้อยู่ค่ะ ไม่ทราบว่าคุณจะรอไหม""ได้ บอกเขาว่าฉัน จางลี่ถิง ต้องการขอพบ"หลังจากที่เธอพูดแบบนั้นแล้วก็ถือวิสาสะเดินมุ่งหน้าไปทางห้องพักหมอ โดยที่เจ้าหน้าที่ซักประวัติยังไม่เอ่ยอนุญาต และมองตามหลังเธอจนลับตาเวลาผ่านไปสักพัก หมอซางร่างสูงผมดำคิ้วเข้มใบหน้าหล่อคมสันก็เดินออกมาจากห้องตรวจ"คุณหมอคะ มีผู้หญิงมาขอพบคุณหมอค่ะ""ใคร?""เธอบอกว่าชื่อจางลี่ถิงค่ะ"เรียวคิ้วหนาดกดำย่นลงจนเป็นปม ไม่คิดว่าชื่อที่เขาไม่พึ่งประสงค์เจอจะมาถึงที่นี่"เธออยู่ไหน""เห็นเดินทางห้องพักคุณหมอค่ะ"และนั่นยิ่งทำให้สีหน้าที่เบ่งบานเมื่อครู่กลับยับยู่ยี่ขึ้นอีก ใครอนุญาตให้คนแบบนั้นไปที่ห้องพักของตัวเองหมอซางมุ่งหน้าไปที่ห้องพัก ใบหน้าของหมอยับยิ่งกว่าถนนพึ่งเทยางมะตอยเสียอีก เมื่อมาถึงก็พุ่งตัวเข้าไปข้างในแอ๊ดปัก!"ไม่ทราบว่ามาหาผมมีธุระอะไร?"น้ำเสียงห้วนห้าวโพล่งถามออกไปด้วยท่าทางเกรี้ยวกราดเล็กน้อย ส่วนคนที่ยืนมองข้าวของทุกอย่างในห
last updateLast Updated : 2025-02-22
Read more
บทที่2
ต้องบอกว่าทำใจอยู่หลายวันกว่าจะตัดสินใจมาหาหมอซางที่โรงพยาบาลอีกครั้ง แต่ครั้งนี้จางลี่ถิงเธอมาพร้อมของฝากเต็มไม้เต็มมือไปหมดไม่รู้ว่าสิ่งที่ทำนี้เรียกว่าติดสินบนหรือเป็นการเอาใจกันแน่"ขอโทษนะฉันมาหาหมอซางเขาอยู่หรือเปล่า" ใบหน้าของเธอเหมือนจะพร้อมบวกทุกครั้งมันไม่ได้มีรอยยิ้มไมตรีให้ผู้พบเห็น ทว่าคนที่ถูกถามก็อุตส่าห์ตอบออกมาด้วยไมตรีที่ดี"ตอนนี้คุณหมอมีประชุมค่ะ ไม่ทราบว่าคุณจะรอหรือเปล่าคะ""มาขนาดนี้ก็ต้องรอสิ" เธอพูดพร้อมยกถุงของมากมายที่พึ่งซื้อมาให้เจ้าหน้าที่ด้านหน้าได้ดู หญิงคนนั้นเผยรอยยิ้มออกมาเล็กน้อยก่อนที่จะเดินนำลี่ถิงไปที่ห้องของหมอ"อีกสักพักคุณหมอก็คงออกมาค่ะ คุณรออยู่ที่นี่แล้วกัน""ได้" รับคำสั้น ๆ แม้ว่ามันจะดูห้วนไปนิดแต่คนที่พามาก็ไม่ได้ดูหงุดหงิดอะไร เมื่อเจ้าหน้าที่ซักประวัติด้านหน้าเดินกลับไปแล้วเธอก็เอาถุงขนมของฝากเดินมาวางไว้ที่โต๊ะของหมอซาง พร้อมความคิดที่กำลังประมวลมากมายในหัวหวังว่าคงจะได้ผลนั่งรอก็แล้วยืนรอก็แล้วจนเวลาผ่านไปสักกพักใหญ่ ๆ แต่ก็ยังไร้เงาของคุณหมอหนุ่มรูปหล่อ ลี่ถิงผู้ที่ไม่เคยต้องง้ออ้อนวอนใครถึงขึ้นใบหน้าบ่งบอกได้ถึงความหงุดหงิดแต่สิ
last updateLast Updated : 2025-02-22
Read more
บทที่3
ห้องเสื้อชื่อดังLEETHINGสาวสวยในชุดเสื้อโคชตัวใหญ่ในฤดูหนาวนั่งร่างดีไซน์ชุดราตรีอย่างคล่องมือ ตั้งแต่ที่เธอเรียนจบมาด้านนี้ก็เปิดร้านห้องเสื้อเป็นผู้นำแฟชั่นที่ล้ำสมัย ไม่ได้เข้าไปช่วยกิจการที่ครอบครัวทำอยู่ จางลี่ถิงก้มหน้ามุ่งมั่นเพื่อที่จะสร้างสรรค์ผลงานชิ้นใหม่ออกมา แม้ว่าตอนนี้เธอเองจะประสบปัญหาด้านชื่อเสียงที่เสียไปจากการทำร้ายร่างกายผู้อื่น แต่ใช่ว่าคนอย่างเธอจะยอมแพ้ไม่สู้ชีวิตกับงานที่รักต่อเสียเมื่อไหร่ตึก ตึกเสียงส้นรองเท้าที่มุ่งหน้ามาที่ห้องทำงานของเธอ ทำเอาลี่ถิงต้องช้อนสายตาขึ้นมองเมื่อเห็นว่าเป็นเพื่อนเธอก็ยิ้มออกมา"หนิงเอ๋อ เรานัดกันตอนบ่ายโมงไม่ใช่หรือไงทำไมเธอมาไวกว่าที่คิดละ""พอดีฉันว่างเลยมาก่อน จริงสิได้ยินข่าวมา พ่อของเธอเข้าไปคุยเรื่องของเธอกับตระกูลซูอย่างนั้นเหรอ""ข่าวไวดีนี่""ก็ห่าวอี้นะสิได้ยินพ่อของเขาพูดถึงเรื่องนี้" คนที่หนิงเอ๋อพูดถึงคือคนรักของเธอซึ่งพ่อของเขาก็เป็นหนึ่งในกรรมการบริหารของตระกูลซู ดูเหมือนว่าทุกอย่างจะวนเวียนกันอยู่ความลับก็คงไม่มีในโลกละมั้งคำพูดของเพื่อนทำเอาลี่ถิงต้องวางดินสอในมือลง จากนั้นเธอก็เอนแผ่นหลังชิดกับเก้าอี้ พร้อม
last updateLast Updated : 2025-02-22
Read more
บทที่4
คฤหาสน์ตระกูลซูบรรยากาศบนโต๊ะอาหารตอนนี้ปกคลุมไปด้วยความอึดอัดของคุณหนูหน้าขาวเรียวปากแดง เพราะสายตาคมเข้มที่นั่งตรงข้ามเธอเอาแต่งจ้องมองด้วยความไม่ชอบใจ"เอาละที่เชิญพวกคุณมาทานข้าวมื้อนี้เพราะทางเราเองก็เห็นสมควรแก่เรื่องที่จางเอินเข้ามาคุยเมื่อหลายวันก่อน"บรรยากาศคล้ายจะอึมครึมจึงทำให้เจ้าของคฤหาสน์หรูอย่างซูอันต้องเอ่ยวาจาออกมาเหมือนกำลังเปิดประเด็นเรื่องที่นัดบ้านตระกูลจางมาในวันนี้ ที่บรรยากาศดูอึมครึมเพราะลูกชายเจ้าของบ้าน ยิ่งผู้เป็นบิดาเปิดเรื่องขึ้นมาเพียงเท่านั้น ทำเอาหมอซางหน้าเข้มยกแก้วน้ำขึ้นมาดื่มและนั่นทำเอาสายตาของตระกูลจางจ้องมองเขาเป็นตาเดียว เมื่อวางแก้วน้ำลงเท่านั้นซูอันก็พูดต่อทันที"เรื่องที่จางเอินเสนอมานั้นเราได้คุยกันแล้ว เป็นเรื่องดีที่จะให้ทั้งสองตระกูลเกี่ยวดองฉันในฐานะผู้มีอำนาจสูงสุดยินดีที่จะรับหนูถิงถิงเข้ามาอยู่ในครอบครัวเรา""อะไรนะคะ" เสียงที่แทรกขึ้นเป็นเสียงของลี่ถิงเธอไม่คิดว่า คุณลุงซูจะตัดสินใจแบบนั้นเพราะเข้าใจด้วยดีเสมอว่า หมอซางไม่ได้ชอบพอตนและไม่คิดที่จะแต่งงานกับเธอตั้งแต่แรกในขณะที่หมอซางเองเงียบสนิทเขาไม่พูดอะไรทั้งสิ้น แต่ถือว่าโชคยั
last updateLast Updated : 2025-02-22
Read more
บทที่5ก็คนมันไม่ใช่
ปึก บรึ้น"ไอ้หมอบ้า หากจะไม่ไปส่งถึงบ้านทำไมไม่บอกแต่ครั้งแรกเล่า" โทสะมีมากจนเธอต้องโพล่งเสียงตามหลังรถของเขา ลี่ถิงยืนหันหน้าหันหลังหากจะโทรไปหาพ่อก็น่าจะเกิดปัญหาแน่ เธอตัดสินใจเรียกแท็กซี่ให้ไปส่งที่บ้านแทนหมอซางกลับมาที่โรงพยาบาลใบหน้าของหมอค่อนข้างเครียดเพราะรายงานที่ต้องสรุปการส่งนั้นเกิดปัญหาเล็กน้อย อีกทั้งตัวเองก็เป็นถึงหนึ่งในผู้บริหารโรงพยาบาล หากเกิดข้อผิดพลาดอาจจะทำให้โรงพยาบาลเดือดร้อนได้ระหว่างที่กำลังก้มหน้าก้มตาดูที่แฟ้มปึกใหญ่ เสียงมือถือของเขาก็ดังขึ้นครืด ครืดหมอซางเอื้อมมือไปหยิบมือถือที่วางไว้บนโต๊ะข้าง ๆ เขา แต่ก็ไม่ได้มองดูเบอร์ว่าใครที่โทรเข้ามา เมื่อกดรับเท่านั้น( หมอซางได้ยินข่าวว่านายจะแต่งกับยัยมารร้ายลี่ถิงเหรอ)"ไปได้ข่าวมาจากไหน"(วงในเขาลือกันทั่ว ตระกูลจางถือว่าฉลาดพอตัวที่เอาลูกสาวมาถวายตระกูลซู)"เหอะ เรื่องนี้เป็นเพราะตงหยางแท้ ๆ ที่ทำให้ฉันต้องเดือดร้อน"(นายจะมาโทษพี่ใหญ่ได้ยังไง ก็เรื่องทั้งหมดยัยลี่ถิงเป็นคนก่อขึ้นทั้งนั้น แต่ก็เอาเถอะเธอเองคงสำนึกแล้วละ หวังว่านายจะเป็นคนที่เปลี่ยนแปลงเธอแล้วกัน)"ตงฉิน หากนายโทรมาเพื่อพูดเรื่องนี้ละก็
last updateLast Updated : 2025-04-22
Read more
บทที่6 นางร้ายในสายตา
จางลี่ถิงเดินมาทางโต๊ะของหมอซาง มาถึงก็หยุดเท้านิ่งอีกมือก็จับมือของหนิงเอ๋อไว้แน่น"คุณหมอมาทานข้าวหรือคะ" เธอยิ้มออกมาจนเห็นฟันขาว ส่วนหมอซางก็ช้อนสายตาขึ้นมามอง เมื่อเห็นใบหน้าสีขาวปากแดงระเรื่อแล้วหมอก็พับเมนูอาหารก่อนจะวางมันไว้ตรงหน้าแล้วพูดขึ้น"ก็เห็นนี่ว่ามาทานอาหาร หรือเธอเห็นเป็นอย่างอื่น""นั่นสิคะ แล้วนี่....." เธอหันมาทางหมอหลันจากนั้นก็กลอกตาไปทางหมอซางอีกครั้ง"จะไม่แนะนำให้รู้จักหน่อยเหรอ" ก็หมอซางนิ่งราวกับหุ้นใบหน้าไม่เป็นมิตรกับเธอ ลี่ถิงเธอรู้เลยแกล้งแหย่หมอเล่น"ไม่จำเป็นหรอกมั้ง""ไม่จำเป็นได้ยังไงคะหมอ เรากำลังจะหมั้นกันนะ"คำพูดของเธอทำเอาหมอหลันตกใจมาก หัวใจดวงนั้นเหมือนหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่ม ไม่เคยรู้มาก่อนว่าหมอซางจะมีคู่หมั้นแล้ว"เธอมาทานข้าวไม่ใช่หรือไง ก็ไปซะสิ""คุณหมอจะไม่ชวนลี่ถิงนั่งด้วยเหรอคะ นี่ว่าที่คู่หมั้นคุณหมอนะ" คราวนี้เป็นหนิงเอ๋อที่พูด ทำเอาหมอต้องหันมามองหน้าคนที่ยืนข้าง ๆจางลี่ถิง ความคิดของหมอก็คงจะคิดว่าเพื่อนกันไม่ต่างกันเท่าไร"เออ งั้นเชิญพวกคุณสองคนนั่งด้วยกันสิคะ" คุณหมอสาวสวยคงทำตัวไม่ถูกก็คนที่พึ่งเดินเข้ามาเขาเปิดตัวชัดว่าเป็นว่าท
last updateLast Updated : 2025-04-23
Read more
บทที่7 นัดตัดชุดหมั้น
วันถัดมาก๊อก ก๊อก ก๊อกเสียงเคาะประตูห้องส่วนตัวของหมอซางรัวสนั่น ดูเหมือนว่าคนที่ยืนเคาะอยู่ข้างนอกกำลังร้อนรุ่มใจ จนคุณหมอหนุ่มหน้าเข้มต้องช้อนสายตาขึ้นมาที่ประตูห้องแล้วเอ่ยอนุญาต"เข้ามา"เสียงสนรองเท้ากระแทกลงที่พื้นบ่งบอกว่าคนที่กำลังมุ่งหน้าเข้ามานั้นเร่งรีบขนาดไหน"พี่ซาง พี่คิดอะไรอยู่ ทำไมถึงยอมหมั้นกับยายมารร้ายนั้นได้"เสียงที่เปล่งออกมาบ่งบอกความไม่พอใจถึงขีดสุด ทำให้หมอซางที่กำลังจะตรวจเอกสารต้องวางทุกอย่างลง แล้วถอนหายใจยาวจ้องมองใบหน้าสวยของน้องสาวไม่ลดละ"เธอคิดว่าพี่ชอบผู้หญิงแบบนั้นเหรอ ที่ต้องยอมเพราะพี่ไม่มีทางเลือกพ่อจะไม่สนับสนุนโรงพยาบาล คนที่เดือดร้อนคือพี่""ทำไมพ่อร้ายขนาดนั้น ก็รู้อยู่ว่าพี่ไม่ได้รักยัยปากแดงลี่ถิงสักหน่อย""ช่างเถอะก็แค่หมั้นกันไว้ยังไม่ได้แต่ง""เพราะพี่หยางคนเดียวที่ทำให้พี่เดือดร้อนแบบนี้""เอาเถอะน่ะ คงเป็นกรรมของพี่เองแหละ"พอหมอซางพูดแบบนั้น ซูซ่านก็ทำหน้ามุ้ยลงทันที ก็แน่แหละเธอไม่ชอบจางลี่ถิงและไม่อยากให้พี่ชายเพียงคนเดียวต้องมาชีวิตกับคนพรรค์นั้นเวลาเดินทางมาสักพักใหญ่หลังจากที่นั่งคุยกับพี่ชายแล้ว ซูซ่านก็ขอตัวกลับแต่เธอไม่ได้ก
last updateLast Updated : 2025-04-23
Read more
บทที่8 วัดตัวแต่ใจเต้น
ห้องเสื้อLEETHINGเย็นของวันนี้ขณะที่ลี่ถิงกำลังง่วนอยู่กับแบบร่างเสื้อผ้าที่เธอเองต้องรับผิดชอบ หญิงสาวขะมักเขม้นอย่างตั้งใจ หวังเป็นอย่างยิ่งว่าผลงานชิ้นนี้จะช่วยกอบกู้ชื่อเสียงของเธอกลับมาได้เช่นกันระหว่างนั้นเองชิงชิงเด็กในร้านก็เดินเข้ามาพร้อมประโยครายงานที่ราบเรียบ"คุณลี่ถิงค่ะ มีคนมาขอพบค่ะ""ใคร""ไม่เคยเห็นมาก่อนค่ะ แต่ท่าทางดูดีหล่อด้วยค่ะ" ประโยครายงานของพนักงานในร้านทำเอาลี่ถิงย่นหัวคิ้วเข้าหากัน ปกติแล้วเธอไม่เคยมีแขกผู้ชายมาขอพบ หากจะมีก็มีแต่ผู้หญิงที่เป็นลูกค้าของทางร้านเมื่อวางทุกอย่างที่ถืออยู่ไว้แล้ว ก็ลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็วแล้วมุ่งหน้าออกไปจากห้องส่วนตัว แต่ชายร่างสูงที่ยืนเด่นเป็นสง่าหันหลังให้เธออยู่นั้น เธอรู้ได้ทันทีว่าเป็นเขา หมอซาง"คุณมาทำอะไรที่นี่" ประโยคแรกของลี่ถิงทำเอาหมอซางที่ยืนหันหลังอยู่ต้องหันหน้ามามอง"นี่เป็นประโยคเด็ดของทางร้านงั้นเหรอ ปกติเขามีแต่ยินดีที่ลูกค้าเข้าร้าน" คำพูดที่แสนเย็นชาบวกกับใบหน้านิ่งสนิท ทำเอาลี่ถิงต้องยกมือมากอดอกตนเองไว้แน่น มองเขาด้วยความสงสัย"พ่อฉันบอกว่าให้มาตัดชุดวันงานหมั้น""ตัดชุด?" ลี่ถิงถามย้ำอีกครั้ง เธอแปลกใ
last updateLast Updated : 2025-04-23
Read more
บทที่9 งานหมั้นที่ไร้ความหมาย
#งานหมั้นไม่คิดเลยว่าเวลาจะเดินทางมาเร็วขนาดนี้ เพียงสองอาทิตย์ที่ลี่ถิงได้ทำงานที่ตัวเองรักเกือบเสร็จและยังทำการตัดเสื้อผ้าตัวเองและเสื้อผ้าหมอซาง เพื่อที่ใช้ในพิธีหมั้นจนเสร็จบรรยากาศในงานเต็มไปด้วยผู้คนมากมาย ระดับสองตระกูลดังเกี่ยวดองทั้งที มีหรือจะไม่ใหญ่โตจางลี่ถิงสวมชุดกี่เผ่าสีแดงม้วนผมปักเครื่องประดับด้วยมุข แม้จะดูเรียบแต่เธอก็ยังสวยสง่าดั่งนางพญาก็ว่าได้ ปากที่แดงเข้ากับชุดบวกกับผิวที่ขาวดุจไข่มุกมันยิ่งส่งเสริมกันไม่น้อย ส่วนหมอซางเขาเองก็อยู่ในชุดกึ่งสมัยนิยมสวมเสื้อสูทสีอ่อนดูหล่อสง่าเช่นกันทั้งคู่ยกน้ำชาตามประเพณีมีสวมแหวนเพชรเม็ดงาม แต่เชื่อเถอะว่าคู่บ่าวสาวคู่นี้ไม่มีแม้รอยยิ้มใด ๆ หากจะบอกว่าเขาทั้งสองไม่เคยสร้างความหวานใด ๆ เหมือนคู่อื่นก็น่าจะถูก มีแต่รอเวลาที่จะหมั้นให้เสร็จ ๆ ไปก็เท่านั้นเอง"นี่ยายแจ๋น งานหมั้นพี่ชายทั้งทีทำไมไม่ยิ้มหน่อยละ" คนที่ถือแก้วไวน์เดินเข้ามาคุยกับซูซ่านก็คือตงฉิน แน่นอนว่าเขาได้รับเชิญในนามตระกูลกู้ ส่วนตงหยางคงไม่ต้องบอกแม้เชิญเขาก็ไม่มา อีกอย่างตระกูลซูก็รู้ดีว่าระหว่างตระกูลจางกับตงหยางมีปัญหากันอยู่"จะให้ฉันยิ้มได้ยังไง คนที่ย
last updateLast Updated : 2025-04-23
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status