LOGINShare
บทที่ 77 ขู่ฆ่า
Last Updated:
2025-07-12 15:15:34บทที่ 77
“แม่ของนายน้อย คนที่หนีไปตอนนั้น” คนที่อยู่ด้วยกันมานาน มีหรือจะไม่รู้ความเป็นมาเป็นไป ไม่คิดว่าวันนี้เธอจะได้พบหน้าผู้หญิงที่ผ่านมาเกือบสามสิบปี อดัมก็ยังรักไม่เปลี่ยน ยังคงเรียกว่าภรรยา และตามหาตัวจนพบ เธอศรัทธาในความรักของคนทั้งคู่ยิ่งนัก
“ใช่ เขาหนีเพราะฉันกับลูก แต่ตอนนี้ฉันตามหาเขาจนพบก็เลยพาละออมาที่นี่ ให้แม่กับลูกได้เจอหน้ากันสักที” อดัมกระชับมือละออแน่น “แต่นายน้อย...”“ไม่ต้องห่วงน้ำอ้อย เพราะฉันจะพูดกับลูกเอง” หนุ่มใหญ่รู้ว่าน้ำอ้อยจะพูดอะไร จึงพูดขัดขึ้น เรื่องนั้นเขาขอจัดการเอง เพราะถ้ารู้เหตุผลของละออ ลูคัสต้องเข้าใจแน่นอน “เอ่อ...ค่ะ งั้นคุณสองคนเข้าไปนั่งรอในห้องรับแขกก่อนดีกว่า เพราะตอนนี้นายน้อยยังทำงานอยู่ที่บริษัท แต่อีกเดี๋ยวก็น่าจะกลับ ดิฉันจะยกน้ำกับของว่างเข้าไปให้” น้ำอ้อยเอ่ยบอก ก่อนจะแยกตัวออกไป อดัมพาละออเดินเข้าไปในบ้าน เธอถึงกับยิ้มกับภาพของต้นไม้ ได้ยินเสียงน้ำตก“ลูกเรา เขาชอบต้นไม้มาก ถึงที่นี่จะแห้งแล้ง แต่ลูคัสก็ออกแบบบ้านเป
Latest chapter
กลรักซาตานร้าย บทที่ 77 ขู่ฆ่า
บทที่ 77“แม่ของนายน้อย คนที่หนีไปตอนนั้น” คนที่อยู่ด้วยกันมานาน มีหรือจะไม่รู้ความเป็นมาเป็นไป ไม่คิดว่าวันนี้เธอจะได้พบหน้าผู้หญิงที่ผ่านมาเกือบสามสิบปี อดัมก็ยังรักไม่เปลี่ยน ยังคงเรียกว่าภรรยา และตามหาตัวจนพบ เธอศรัทธาในความรักของคนทั้งคู่ยิ่งนัก“ใช่ เขาหนีเพราะฉันกับลูก แต่ตอนนี้ฉันตามหาเขาจนพบก็เลยพาละออมาที่นี่ ให้แม่กับลูกได้เจอหน้ากันสักที” อดัมกระชับมือละออแน่น“แต่นายน้อย...”“ไม่ต้องห่วงน้ำอ้อย เพราะฉันจะพูดกับลูกเอง” หนุ่มใหญ่รู้ว่าน้ำอ้อยจะพูดอะไร จึงพูดขัดขึ้น เรื่องนั้นเขาขอจัดการเอง เพราะถ้ารู้เหตุผลของละออ ลูคัสต้องเข้าใจแน่นอน“เอ่อ...ค่ะ งั้นคุณสองคนเข้าไปนั่งรอในห้องรับแขกก่อนดีกว่า เพราะตอนนี้นายน้อยยังทำงานอยู่ที่บริษัท แต่อีกเดี๋ยวก็น่าจะกลับ ดิฉันจะยกน้ำกับของว่างเข้าไปให้” น้ำอ้อยเอ่ยบอก ก่อนจะแยกตัวออกไป อดัมพาละออเดินเข้าไปในบ้าน เธอถึงกับยิ้มกับภาพของต้นไม้ ได้ยินเสียงน้ำตก“ลูกเรา เขาชอบต้นไม้มาก ถึงที่นี่จะแห้งแล้ง แต่ลูคัสก็ออกแบบบ้านเป
กลรักซาตานร้าย บทที่ 76 เปลี่ยนความคิด
บทที่ 76“จริงค่ะ ให้แต่งงานวันที่นาตาเซียบินไปถึงบรูไนก็ได้ ถ้าสิ่งที่ลูกทำมันจะทำให้แม่หายป่วย” คำพูดของนาตาเซียทำให้ดารียะห์สะอึก แต่ก็เพียงครู่เดียวเท่านั้น เพราะมั่นใจว่าสิ่งที่เธอทำนั้นถูกต้องและดีสำหรับนาตาเซียแล้ว“ลูกแม่น่ารักจริงเชียว”“ว่าแต่น้ำเสียงแม่ดีขึ้นมากเลยนี่คะ” คนเป็นลูกเอ่ยถามอย่างไม่คิดอะไร แต่คนฟังกลับคิด“กะ...ก็แม่ดีใจนี่ลูก” ดารียะห์ปรับน้ำเสียงดีอกดีใจให้กลับลงมาเหมือนคนป่วยตามเดิม เมื่อกี้คงดีใจมากไปหน่อยจนลืมตัวไป“ลูกเชื่อว่าสิ่งที่แม่ทำให้ลูกดีที่สุดแล้ว นาตาเซียรักแม่นะคะ”“แม่ก็รักลูกจ้ะ” แม่ลูกเอ่ยคำรักให้กันและกันฟัง แต่สีหน้าของทั้งสองคนดูจะแตกต่าง เพราะดารียะห์นั้นยิ้มพอใจ แต่นาตาเซียกลับร้องไห้หน้าเศร้า หญิงสาววางสาย ก่อนจะยกมือขึ้นปิดหน้าแล้วร้องไห้ออกมาหนักๆ อีกครั้ง อยากให้ความทุกข์ใจตอนนี้หายไปกับน้ำตาที่ไหลรินออกมาเป็นสายน้ำอ้อยได้ยินสิ่งที่นาตาเซียพูดทั้งหมด เพราะบังเอิญผ่านมายังจุดที่หญิงสาวกำลังคุยโทรศัพท์เข้าพอดี มาสะดุ
กลรักซาตานร้าย บทที่ 75 คำขอร้องของแม่
บทที่ 75“จะมากไปแล้วนะ” นาตาเซียถลึงตาใส่ลูคัส รังเกียจเธอมากขนาดนั้น เธอไม่อยู่ก็ได้ เพราะจะได้กลับไปหาพ่อกับแม่เหมือนกัน“ผมจะโทรบอกคุณแมทธิวก่อนว่าเจอคุณนาตาเซียแล้ว ท่านจะได้หมดห่วง”“ค่ะ ไว้ฉันจะโทรหาพ่ออีกครั้ง” หญิงสาวข่มความน้อยใจไว้ก่อน แล้วหันมาพูดกับฟาติน“ครับ งั้นผมขอตัวก่อน จะได้จัดการเรื่องเดินทางกลับ”งานของฟาตินใกล้สำเร็จแล้ว ชายหนุ่มกลับออกจากบ้านลูคัส เพราะยังมีอะไรให้เขาต้องจัดการอีกมากอยู่ แต่คงต้องรอพรุ่งนี้ เพราะวันนี้เย็นมากแล้วนั่นเอง ฟาตินรีบแจ้งข่าวนี้ไปยังแมทธิวทันที“เจอตัวนาตาเซียแล้วอย่างนั้นเหรอฟาติน” เมื่อได้ฟังคำที่ฟาตินพูด แมทธิวก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้ในห้องนั่งเล่นทันที ดารียะห์เองถึงกับหูผึ่ง นั่งยิ้มกับข่าวที่ถือว่าดีที่สุดของเธอก็ว่าได้ เธอคิดแล้วไม่มีผิดว่าไม่นานคนของแมทธิวต้องตามตัวนาตาเซียพบ“ครับ เจอตัวแล้ว เธอปลอดภัยดี”“แล้วจะกลับมาได้เมื่อไหร่?” แมทธิวเอ่ยถาม เพราะตอนนั้นเขาอยากเห็นหน้านาตาเ
กลรักซาตานร้าย บทที่ 74 ไม่เป็นความจริง
นาตาเซียหายป่วยแต่ก็ยังดูซึมๆ หญิงสาวแทบไม่ออกไปจากห้อง ลงมาก็แค่ช่วยน้ำอ้อยทำกับข้าวเท่านั้น พอเสร็จก็ปลีกตัวไปอยู่ตามลำพัง ไม่พูดไม่จากับใคร ส่วนคนที่รับหน้าที่ส่งอาหารเช้าเที่ยงให้ลูคัสตอนนี้คือน้ำอ้อย เย็นนี้นาตาเซียตั้งใจจะพูดกับลูคัสให้เขาพาเธอไปสถานทูตเพื่อทำเอกสารให้เรียบร้อย ไหนบอกว่าจะพาเธอไปทำให้จบๆ แต่วันนี้ชายหนุ่มก็หนีออกไปทำงานแต่เช้าอีกตามเคยเสียงรถที่แล่นเข้ามาจอดหน้าบ้านไม่ได้ทำให้นาตาเซียสนใจสักนิด แม้จะได้ยินสองครั้งก็ตามที หญิงสาวยังนั่งอยู่บนเก้าอี้ ในมือถือดินสอเพื่อออกแบบเครื่องประดับ สิ่งที่ทำให้เธอคลายกังวลยามได้คิดลวดลายของมัน แม้ความรู้สึกแบบนั้นมันจะไม่นานแต่ก็ยังดี ตั้งแต่คืนวันนั้นที่ลูคัสเหมือนไล่ให้เธอกลับบ้าน นาตาเซียก็แทบไม่ได้คุยกับเขาอีกเลย ชายหนุ่มให้น้ำอ้อยเอาโทรศัพท์ขึ้นมาให้ในตอนเย็น คงหวังให้เธอโทรกลับบ้าน ซึ่งเธอก็ทำแบบนั้น แต่คำตอบที่ได้คือแม่ยังอยู่โรงพยาบาลและไม่ยอมรับสายเธอตามเคย สิ่งที่ได้รู้ทำให้นาตาเซียยิ่งร้อนใจ“คนนี้ครับ ที่บอกว่ามาหาคุณผู้หญิง” ซากีพาฟาตินมาหาลูคัสในห้องรับแขกตามคำสั่ง แล้วเอ่ยแ
กลรักซาตานร้าย บทที่ 73 รีบร้อน
บทที่ 73อดัมดำเนินเรื่องที่สถานทูตบรูไน เพื่อให้ละออเดินทางไปที่ซาอุดีอาระเบียพร้อมตัวเองได้สำเร็จภายในเวลาไม่กี่วัน หนุ่มใหญ่เข้ามาหาละออเพื่อบอกกำหนดการเดินทาง ละออนั้นไม่คัดค้าน เพราะตอนนี้ที่ซาอุดีอาระเบียมีคนที่เธออยากพบถึงสองคนด้วยกัน“เดินทางพรุ่งนี้เหรอคะ” กำหนดการที่อดัมบอกดูจะเร็วจนน่าตกใจ ใจหนึ่งก็อยากพบลูคัส แต่อีกใจก็กลัว ถ้ามาดามมิเชลรู้เรื่องว่าเธอฝ่าฝืนคำสั่งเข้า คงเกิดเรื่องใหญ่แน่นอน“ใช่ ผมอยากให้ลูคัสกับคุณได้เจอกันเร็วๆ”“ค่ะ” ละออส่งยิ้มให้อดัม แม้จะกลัว แต่ในเมื่อโอกาสมันถูกหยิบยื่นให้แบบนี้แล้ว เธอก็ไม่กล้าที่จะปฏิเสธมันวันเดินทางแมทธิวกับดารียะห์อวยพรให้คนทั้งคู่โชคดี รวมทั้ง อดัมก็อวยพรกลับ ขอให้แมทธิวกับดารียะห์ได้พบหน้าลูกสาวเร็วๆ ด้วยเช่นกัน ทั้งสองครอบครัวช่างมีเหตุการณ์ที่ต้องประสบพบเจอคล้ายคลึงกัน แต่ก็หวังให้ได้สมหวังพบคนที่รัก ขณะที่อดัมกับละออกำลังเดินทางไปยังซาอุดีอาระเบียอดีตนายทหารก็ได้รับข่าวดีเรื่องที่อยู่ของชายหนุ่มที่ชื่อลูคัส นิรัตน์ศยางค์
กลรักซาตานร้าย บทที่ 72 สิ่งไหนคือความสุข
บทที่ 72นาตาเซียนั่งกำโทรศัพท์ในมือนิ่ง ทางด้านลูคัสที่ปลีกตัวมาอยู่คนเดียวนานจนเก็บอารมณ์ได้จนมิดชิดแล้วว่าไม่ต้องการให้นาตาเซียไปจากเขา ก็กลับขึ้นมาบนห้องนอนของหญิงสาว เพื่อดูว่าเธอกินข้าว กินยาเรียบร้อยแล้วหรือยัง ชายหนุ่มก้าวเข้ามาในห้อง สายตาก็มองเห็นนาตาเซียนั่งก้มหน้าอยู่ เหลือบสายตาไปมองข้าวต้มที่หายเกลี้ยง ยาก็กินเรียบร้อย ลูคัสกลับเข้าใจว่านาตาเซียคงอยากกลับบ้านเต็มแก่ ถึงได้กินข้าวต้มหมดถ้วยแบบนี้“คงอยากกลับบ้านมากแล้วสิ กินซะเกลี้ยงขนาดนี้”“นาย...แม่ฉันป่วยเข้าโรงพยาบาล” นาตาเซียไม่ได้สนใจคำพูดค่อนขอดของชายหนุ่ม เพราะกำลังกลุ้มเรื่องแม่มากกว่า ตอนนี้อยากหาคนปลอบ“เป็นอะไรมากไหม?” น้ำเสียงอ่อนโยนของลูคัสเอ่ยถาม ก่อนจะลงไปนั่งขอบเตียงมองใบหน้าที่เต็มไปด้วยความกังวลของเธอ“พ่อบอกว่าแม่ป่วยตั้งแต่ฉันหายตัวมาแล้ว ทำยังไงดี”“ก็กลับบ้านสิ” แม้จะไม่อยากพูด แต่ในเมื่อแม่ของนาตาเซียกำลังล้มป่วย เขาก็ไม่มีสิทธิ์จะไปรั้งให้เธออยู่ที่นี่ต่อ แม้จะอยากทำมากก็ตาม&ldquo
You may also like
ทาสสวาทอสูรเถื่อน
รินธารา2.1K viewsเมีย(เด็ก)ขัดดอก (จบ)
อยู่ในตะเกียงแก้ว2.2K viewsทัณฑ์รักมาเฟียเถื่อน
Sainam.สายน้ำ1.0K viewsคู่หมั้นมาเฟีย NC20+
Naya Solene1.4K viewsนายมันไม่ใช่บอดี้การ์ด
ศานิชล322 viewsสุริยะทมิฬ Bad Apollo
ฮาลาปัญ571 viewsอ้อนรักมาเฟียแสนร้าย
ขลุกขลิก303 viewsในปกครองของมาเฟีย
Naya Solene288 views
