“อะ..เอ่อ..ค่ะ”
เคทเธอรีนเกาหัวแก้เก้อเล็กน้อยเพราะเธอตั้งใจจะซื้อของมาให้อคิณคนเดียวจริงๆนั่นแหละและก็ไม่ได้คิดตั้งแต่คราแรกว่าจะเอามาให้เขาที่นี่ด้วย
“ว้า..นึกว่ามีของพี่ด้วยซะอีก”
“อืมม..เคทเลี้ยงข้าวพี่คริสแทนก็ได้ค่ะจะเที่ยงพอดี”
เคทเธอรีนหาเรื่องปลอบใจคริสโตเฟอร์โดยจะพาไปเลี้ยงข้าวแทนหวังว่าพี่ชายคนนี้ของเธอจะไม่งอนอีกอย่างเธอก็อยากจะมีเพื่อนทานข้าวกลางวันอยู่แล้วเพราะเธอกะเวลามาที่นี่เพราะอยากจะทานอาหารกลางวันกับอคิณ
“พี่ล้อเล่นไม่ต้องเลี้ยงข้าวพี่ก็ได้”
คริสโตเฟอร์รีบตอบปฏิเสธเพราะเขาแค่ล้อเธอเล่นเท่านั้นเมื่อเห็นหญิงสาวมีท่าทีจริงจังจึงเลิกแกล้งเธอ
“เคทอยากหาเพื่อนทานข้าวด้วยพอดีค่ะ”
“ถ้าอย่างนั้นยินดีครับ”
หากหญิงสาวอยากได้เพื่อนทานอาหารกลางวันเขาก็ยินดีเพราะนี่มันก็ใกล้เที่ยงแล้วเขาต้องออกไปหาอะไรทานอยู่ดี
ร้านอาหารXXX
“น้องเคทมีแพลนจะไปเที่ยวไหนต่อครับ”
คริสโตเฟอร์เห็นว่าหญิงสาวไปแทบจะทุกที่แล้วเขาอยากรู้ว่าที่ไหนบ้างที่เธอกำลังจะไปต่อ
“พี่คริสจะไปด้วยเหรอคะ..ฮ่าๆๆ”
เคทเธอรีนพูดหยอกชายหนุ่มเพราะเธอรู้ว่าคริสโตเฟอร์ไม่ค่อยเดินทางไปเที่ยวไหนนอกจากเดินทางเฉพาะเรื่องงาน
“เปล่าครับ..งานพี่ยังยุ่งอยู่เลย”
คริสโตเฟอร์ส่ายหัวเขาหาเวลาเที่ยวไม่ค่อยจะได้เพราะงานของเขามันก็ล้นมืออยู่ทุกวัน
“เคทไม่อยากนึกถึงตอนที่เคททำงานเลยนะคะคงอดเที่ยวแล้วก็คงจะเบื่อแย่”
เคทเธอรีนเห็นคนอื่นเค้าทำงานกันเวลาที่จะเที่ยวไม่ค่อยมีเธอไม่อยากนึกถึงตอนที่เธอต้องมานั่งทำงานเลยเธอไม่รู้ว่าจะเบื่อหรือเปล่าและก็กลัวว่าเธอจะทำงานออกมาไม่ดี
“พี่ว่าการทำงานมันก็สนุกไปอีกแบบนะน้องเคทยังไม่ลองก็ยังไม่รู้”
คริสเฟอร์เห็นว่าหากเราเห็นเรื่องงานเป็นเรื่องสนุกชีวิตของเราก็จะสนุกไปเองหากเขาไม่ได้ทำงานเขาก็เบื่อตายเหมือนกัน
“อืมม..เหรอคะงั้นเคทขอเที่ยวอีกสักปีแล้วจะเข้ามาช่วยงานคุณพ่อค่ะ”
เคทเธอรีนขอเที่ยวให้เบื่อก่อนก็แล้วกันจะได้มาเริ่มสนุกกับการทำงานอย่างที่ชายหนุ่มว่า
เชียงราย
“สี่ล้านนะครับ”
“เรียบร้อยครับ”
อคิณทำการซื้อบ้านไม้เรือนไทยหลังหนึ่งที่ได้ใหม่แต่ก็ไม่ได้เก่ามากเจ้าของที่ค่อนข้างร้อนเงินเลยทำให้ธุระของเขาเสร็จไวขึ้นที่นี่ค่อนข้างไกลหูไกลตาคนอยู่ท่ามกลางธรรมชาติเขาชอบตรงนี้อีกอย่างที่เขาชอบก็คือมันไม่ได้ไกลจากที่ที่เขาคอยจับตาดูมากก็เลยโอเคกับที่ตรงนี้มากๆ
วันต่อมา
โฮมสเตย์อุ่นรัก
“สวัสดีครับ...มีที่พักว่างไหมครับพอดีผมไม่ได้จองเอาไว้ล่วงหน้า”
อคิณจอดรถได้เขาก็มองไปรอบๆที่นี่สักครู่หนึ่งเขายอมรับว่าที่นี่ถึงจะเป็นโฮมสเตย์เล็กๆแต่ก็ค่อนข้างสวยงามมากอากาศก็ดีมากด้วยเช่นกันเขาเดินเข้าไปในจุดเชคอินพร้อมถามหาที่พักทันที
“ว่างค่ะ..พักกี่คนคะ”
ณิชาต้อนรับลูกค้าด้วยใบหน้ายิ้มแย้มที่วันนี้ลูกค้ามาแต่เช้าเลย
“คนเดียวครับสักอาทิตย์นึง”
ดวงตาคมลอบมองซ้ายขวาต้องการมองหาใครบางคนที่เขาคิดว่าเธอจะเข้ามาบริการเขาเสียอีกแต่ไม่เห็นจะมีวี่แววว่าเธอจะอยู่ตรงนี้
“โอเคค่ะ..เดี๋ยวนิพาไปดูบ้านนะคะคุณชื่ออะไรเหรอคะ”
เมื่อจัดการธุระเรื่องเงินค่าที่พักกันเรียบร้อยนิชาก็รีบพาลูกค้าของเธอไปที่บ้านพักพร้อมหาเรื่องคุยให้อีกฝ่ายรู้สึกว่าคนที่นี่เป็นกันเองเพื่อให้ลูกค้าประทับใจครั้งหน้าจะได้ไม่ลืมที่จะใช้บริการที่พักที่นี่อีก
“อคิณครับเรียกผมว่าคิณก็ได้”
อคิณเดินตามหญิงสาวเข้ามาด้านในยิ่งเขาเข้ามาได้สัมผัสกับบรรยากาศด้านในเขาก็ยิ่งชอบที่นี่ขึ้นไปอีกบ้านพักที่นี่เหมือนกันหมดแต่ละหลังจะมีความเป็นส่วนตัวสูงไม่ติดกันมากแบบนี้แหละที่เขาชอบการจัดพื้นที่หรือลงดอกไม้ต้นไม้ก็จัดได้อย่างลงตัวเลยทีเดียว
“ค่ะคุณคิณ...อาหารที่ร้านอาหารจะเป็นอาหารพื้นเมืองทั้งหมดนะคะคุณคิณอยากได้อาหารที่ไม่ใช่ของพื้นเมืองให้สั่งล่วงหน้าหนึ่งวันนะคะถ้ามีอะไรขาดเหลือก็โทรเข้ามาได้ตลอด24ชั่วโมงเลยค่ะนี่ค่ะเป็นตารางกิจกรรมหากคุณคิณอยากไปเที่ยวที่ไหนก็บอกทางเราได้เลยนะคะราคาตามที่แจ้งในใบค่ะ”
“ที่นี่มีคนนำเที่ยวด้วยเหรอครับ”
“ค่ะ”
“ใช่คนในคลิปหรือเปล่าครับ”
อคิณอยากจะรู้ว่าหญิงสาวที่เขาอยากจะเจอเป็นคนบริการด้านนี้ด้วยหรือเปล่า
“ใช่ค่ะ..คุณคิณเห็นที่พักเราจากคลิปเหรอคะ”
อันที่จริงณดาก็ไม่ใช่คนนำเที่ยวแต่นิชาเห็นว่าชายหนุ่มดูตัวอย่างที่พักมาจากคลิปก็อยากจะให้เพื่อนเธอเป็นคนนำเที่ยวเองเพราะหน้าที่นี้ณดาค่อนข้างที่จะทำได้ดี
“ครับ..ที่นี่น่าสนใจมากเลยนะครับพอดีผมเป็นเจ้าของบริษัททัวร์อยากจะพาลูกทัวร์มาพักที่นี่เหมือนกัน”
อคิณถือโอกาสเกริ่นออกมาว่าเขาเป็นใครและอยากจะพาลูกทัวร์มาลงที่นี่เขาคิดว่าหากเขาบอกทุกคนไปอย่างนี้แล้วคนทุกคนที่นี่จะดูแลเขาเป็นพิเศษและไม่กล้าที่จะมีปัญหาอะไรกับเขาโดยเฉพาะณดา
“จริงเหรอคะ..ถ้ายังไงติดต่อเรามาได้เลยนะคะทางเรายินดีค่ะ”
นิชาถึงกับตาลุกวาวสมองเธอตอนนี้เห็นเม็ดเงินลอยมาในหัวเต็มไปหมดเธอยินดีมากๆที่ชายหนุ่มจะพาคนมาพักที่นี่
“เป็นเดือนหน้าได้เลยไหมครับ”
“เดือนหน้าที่พักเต็มน่ะสิคะ”
นิชาเสียงอ่อนหน้าเสียในทันทีด้วยวันที่ชายหนุ่มอยากจะพาคนมาที่นี่ก็โดนจองเต็มไปแล้วเสียด้วยเธอเสียดายจริงๆ
“อืม..น่าเสียดายจังเลยนะครับหากอยากจะให้ผมพาทัวร์มาพักบอกได้เลยนะครับนี่นามบัตรของผมครับ”
อคิณทำหน้าผิดหวังเล็กน้อยเขารู้อยู่แล้วว่าหญิงสาวจะต้องบอกว่าเต็มแต่เขาก็รู้อีกว่ายังไงเดือนหน้าเขาก็ต้องได้พาคนมาที่นี่แน่นอนพร้อมยื่นนามบัตรให้อีกฝ่าย
“ได้เลยค่ะ...ขอบคุณมากๆเลยนะคะ”
นิชารีบรับนามบัตรของชายหนุ่มมาอย่างรวดเร็วเพราะตอนนี้เขานั้นดูเหมือนเป็นตัวนำเงินนำทองมาสู่พวกเธอที่นี่เธอรีบยื่นกุญแจบ้านพักให้เขาก่อนที่จะเดินกลับ
เพนท์เฮ้าส์“ไม่เห็นจะต้องรีบขนของมาที่นี่เลยนี่คะ”เคทเธอรีนไม่เข้าใจว่าทำไมคริสโตเฟอร์จึงให้เอรีบย้ายมาที่นี่นักเพราะรออีกสักพักก็ได้“ไม่ได้เคทเป็นแฟนพี่ก็ต้องอยู่กับพี่สิ”ชายหนุ่มจะปล่อยให้คนที่เขารักอยู่ลำบากคนเดียวได้ยังไงเขาอยากดูแลเธอเองในทุกๆเรื่อง“เคทบอกพี่คริสตอนไหนคะว่าเราเป็นแฟนกันแล้ว”เคทเธอรีนรู้สึกว่าชายหนุ่มจะข้ามขั้นอะไรไปหรือเปล่าเธอรู้สึกดีกับเขาก็จริงแต่เธอยังไม่ได้พูดออกมาสักคำเลยว่าจะเป็นแฟนกัน“อ้าว...ไม่รู้แหละก็ใจเราตรงกันแล้วก็เท่ากับเป็นแฟนกันแล้วหรืออยากข้ามขั้นงั้นพรุ่งนี้ไปจดทะเบียนกันเลยดีไหม”คริสโตเฟอร์เดินมาโอบไหล่หญิงสาวแล้วทิ้งตัวนั่งลงที่โซฟาด้วยกันเขาวาดแผนอนาคตกับเธอเอาไว้หมดแล้ว“อย่าพึ่งเออออไปฝ่ายเดียวสิคะ...”เคทเธอรีนไม่คิดว่าเขาจะคิดถึงอนาคตกับเธอไปไกลขนาดนี้แค่เป็นอยู่ตอนนี้ก็ดีแล้วเธอขอค่อยๆเป็นค่อยๆไปกับเขาจะดีกว่า“เคท...”“คะ??..พี่คริสทำอะไรคะ”คริสโตเฟอร์หันมามองหญิงสาวด้วยสายตาหวานฉ่ำในใจมันสั่งว่าอยากจะกดหอมแก้มเธอสักฟอดให้ชื่นใจหลังจากที่ไม่ได้อยู่ใกล้ชิดกันนานเคทเธอรีนเองก็เริ่มที่จะเอี้ยวตัวหลบเพราเริ่มเขินหน้าแดงที่เขาทำแบบ
“พี่เคทเป็นยังไงบ้างคะ...เราเข้าไปข้างในกันดีกว่านะคะ”แพรวารีบเข้าไปดึงตัวเคทเธอรีนที่ยืนนิ่งตกใจกับเหตุการณ์เข้าไปด้านในส่วนอคิณกับคริสโตเฟอร์ก็กันนักข่าวไม่ให้ตามเคทเธอรีนเข้าไปเพราะเข้าใจว่านักข่าวคงต้องไปถามหาสาเหตุที่เธอโดนแกล้งเรื่องนี้แน่“เคทเป็นยังไงบ้าง...ทำไมคุณพรีมต้องทำกันขนาดนี้นะ”นุจรีรีบเคลียที่หน้านแล้วรีบเข้ามาหาเคทเธอรีนกับแพรวาไม่เข้าใจว่าพริมมาทำไมต้องทำกับเคทเธอรีนแบบนี้ด้วย“นั่นน่ะสิคะ”แพรวาเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันถ้าหากเธอไม่มีหลักฐานช่วยเคทเธอรีนป่านนี้ชื่อเสียงพังป่นปี้หมดตอนนี้เคทเธอรีนเอาแต่นั่งนิ่งอึ้งทำอะไรไม่ถูกใบหน้าซีดเซียวใจเต้นแรงจนแทบจะกระเด็นหลุดออกมาอยู่รอมร่อ“เคท”“เคท”เมื่ออคิณและคริสโตเฟอร์เคลียพวกนักข่าวเสร็จก็เดินหาเคทเธอรีนเมื่อเห็นว่าเธอนั่งอยู่ในห้องแต่งตัวจึงรีบกรูกันเข้ามาดูอาการของเธอ“พี่คริสคะ”เคทเธอรีนเงยหน้ามองคริสโตเฟอร์น้ำตาของเธอตอนนี้ไหลพรากออกมาอย่างห้ามไม่ได้“ไม่เป็นไรนะเคท..”คริสโตเฟอร์เข้าไปสวมกอดปลอบหญิงสาวอย่างเห็นใจและสงสารเธอไม่น่ามาเจอเรื่องอะไรแบบนี้เลยเขาคิดว่าการที่พริมมาทำแบบนี้กับเคทเธอรีนสาเหตุมันน่าจะมาจ
วันต่อมาโรงแรมXXX20.30 น.“คิณคุณนิดไม่ได้มาด้วยเหรอวะ”คริสโตเฟอร์เดินเข้างานมาก็มองหาเพื่อนของเขาทันทีเพื่อนเขาหาไม่ยากเพราะตัวสูงกว่าใครเค้าเมื่อเจอก็รีบเข้ามาทักทายแต่ก็ไม่ยักจะเห็นภรรยาสุดที่รักของเพื่อนเขามาด้วยจึงถามหาเพราะปกติแล้วสองคนนี้จะไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดยกเว้นเวลาทำงานเท่านั้น“ณดลไม่สบายน่ะสิฉันก็เลยมาคนเดียวจะดีกว่า”อันที่จริงณดาก็จะมากับเขาด้วยแต่ติดตรงที่ลูกคนเล็กของเขาดันมาป่วยจึงต้องมาคนเดียว“นีน่าไม่ร้องตามแกเหรอวะ..”“ตอนแรกก็เหมือนจะตามดีหน่อยลูกสาวฉันพูดรู้เรื่อง”“...นีน่าเป็นเด็กน่ารักนะ...ถ้าฉันมีลูกน่ารักอย่างนีน่าก็คงดี”คริสโตเฟอร์ชอบนิสัยของลุกสาวเพื่อนของเขามากเพราะเป็นเด็กที่เข้าใจอะไรง่ายมากเท่าที่เขาเคยเจอมา...หากเขาเลือกได้ก็ยากมีลูกนิสัยเหมือนนีน่าเหมือนกันคงจะไม่เหนื่อยในการเลี้ยงดี“หาแม่ของลูกก่อนเพื่อนอย่าพึ่งมโน”อคิณหันไปยิ้มกริ่มมองหน้าเพื่อนของเขาอย่างกรุ้มกริ่มทั้งยังแซวหยอกให้เพื่อนของเขาหาแม่ให้ได้ก่อนที่คิดจะมีลูก“เออน่า”คริสโตเฟอร์โดนแซวแบบนั้นก็ถึงกับไปไม่เป็นเขามีคนที่มองอยู่แล้วแต่แค่ตอนนี้เขายังไม่กล้าลุยก็เท่านั้นเพราะดูท่
“แค่นี้ใช่ไหมคะที่คุณจะพูด”คำบางคำมันทำให้เคทเธอรีนแทบจะกลั้นน้ำตาไว้ไม่ไหวจึงรีบพูดตัดบทอีกฝ่ายแล้ว“..........”พริมมาพยักหน้าอย่างพอใจ“.........”เมื่อพริมมาไม่ได้ถามอะไรเธอต่อเคทเธอรีนจึงรีบลุกแล้วเดินออกไปจากห้องนี้ทันที“มาแล้วเหรอ...ไปกลับกันเถอะ”“ค่ะ...”“มีอะไรหรือเปล่า”“เปล่าค่ะพี่นุช..แค่คุณพรีมอยากให้งานออกมาดีแค่นั้นค่ะ”“..........”นุจรีเห็นสีหน้าของเคทเธอรีนเธอเองก็ไม่อยากจะเชื่อว่ามันจะเป็นเรื่องแค่นั้นแต่แค่ไม่อยากถามอะไรต่อเท่านั้นเองแอบคิดในใจว่าสองคนนี้อาจจะมีปัญหาอะไรกันมาก่อนเป็นแน่เย็นของวันเพนท์เฮ้าส์“เคทเป็นอะไรหรือเปล่าเห็นซึมๆตั้งแต่กลับมาแล้วที่ทำงานมีปัญหาเหรอ”คริสโตเฟอร์เห็นหญิงสาวหน้าไม่สบอารมณ์ตั้งแต่ลับมาแล้วเมื่อนั่งทานข้าวเย็นด้วยกันจึงถือโอกาสนี้ถามเธอเสียเลยเพราะเธอเป็นแบบนี้ก็ยิ่งทำให้เขาไม่สบายใจไปด้วย“เอ่อ...ไม่มีค่ะ..แค่เคทเหนื่อยๆ”เคทเธอรีนเลี่ยงที่จะพูดตอบเรื่องในใจที่ทำให้เธอมีอาการเป็นแบบนี้“งั้นทานเยอะๆเลยนะ”หากเป็นแค่เหนื่อยเขาก็ไม่ค่อยกังวลเขาพยายามตักอาหารใส่จานเธอเยอะๆเมื่อทานแล้วจะได้หายเหนื่อย“ค่ะ”“พี่คริสคะ”“หืมม”“เ
ทางด้านคริสโตเฟอร์“นี่ครับคุณผู้หญิง”เคทเธอรีนกำลังนั่งรออาหารอยู่ดีๆก้มีพนักงานถือช่อกุหลาบช่อโตมาให้เธอ“เอ่อ...ของฉันเหรอคะ”หญิงสาวรับมาอย่างเงอะๆงะๆ“ครับ”“พี่คริส”เมื่อ่เปิดอ่านการ์ดก็รู้ทันทีว่าเป็นของใคร“พี่ให้เป็นของขวัญยินดีที่เคทได้งาน”“ขอบคุณนะคะ”หญิงสาวอมยิ้มเล็กน้อยแอบคิดว่าหากเขาให้เธอเนื่องในโอกาสอื่นก็คงจะดี3 วันต่อมาโรงแรมXXXXวันนี้เป็นวันทำงานวันที่สองของเคทเธอรีนเธอสามารถเข้ากับเพื่อนร่วมงานทุกคนได้ดีและวันนี้ก็เป็นอีกวันที่เธอต้องลุยงานข้างนอกกับนุจรีเพราะเธอต้องมาคุยงานกับเจ้าของโรงแรมดังที่จะจ้างให้พวกเธอจัดงานในเดือนหน้า“งานแรกตื่นเต้นไหม”เมื่อมาถึงหน้าโรงแรมนุจรีแอบเห็นเคทเธอรีนประหม่าเล็กน้อยจึงถามด้วยความที่เคยเป็นมาก่อน“ตื่นเต้นค่ะ”เคทเธอรีนพยักหน้าหงึกหงักทำไมเธอจะไม่ตื่นเต้นมันเป็นงานแรกของเธอนี่นา“สูดหายใจเข้าลึกๆ...ไปลุยกันเลย”นุจรีพยายามให้หญิงสาวเรียกพลังมาให้มากที่สุดเพราะเหตุการณ์ต่อไปจะต้องเข้าไปคุยกับลูกค้าแล้ว5นาทีต่อมา“คุณวิชิตออยู่ข้างในแล้วค่ะคุณนุจรี”“ค่ะ”สองสาวขึ้นลิฟท์มาที่ชั้นบนสุดของโรงแรมเมื่อมาถึงก็มีพนักงานสาวซึ่งน่
“คุณอย่าทำแบบนี้ได้ข่าวว่าคุณกำลังจะแต่งงานไม่ใช่เหรอ” คริสโตเฟอร์พยายามถอยห่างจากตัวของพริมาที่กำลังทำรุ่มร่ามกับเขาอยู่แต่ดูท่ามือของเธอจะเหนียวน่าดูเล่นเกาะเขาไม่ปล่อยขนาดนั้น“พรีมยกเลิกงานแต่งไปแล้วพรีมลืมคุณไม่ได้เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมเถอะนะ”พริมมาพยายามพูดให้เธอนั้นมีโอกาสที่จะกลับมาคบหากับเขาอีกที่งานแต่งของเธอถูกยกเลิกก็เพราะความไม่พอของตัวเธอเองที่มีคู่หมั้นอยู่แล้วก็ยังเที่ยวไปกับผู้ชาบอื่นไม่ซ้ำหน้า“พี่คริสคะ”เคทเธอรีนเดินเข้ามาในห้องด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้มหมายจะบอกข่าวดีกับเขาให้ได้ยินแต่ภาพตรงหน้าคือชายหนุ่มกำลังนัวเนียกับผู้หญิงอีกคนใบหน้าที่ยิ้มแย้มอยู่ปรับเปลี่ยนเป็นบึ้งตึงโดยทันควัน“เคท”คริสโตเฟอร์ไม่อยากจะเชื่อว่าอะไรมันจะเหมาะเจาะที่หญิงสาวกลับมาเวลานี้เวลาที่เขาไม่อยากให้เธอเห็นภาพแบบนี้แต่ก็ไม่ทันเสียแล้ว“เอ่อ..”เคทเธอรีนรีบเดินเข้าห้องของเธอทันทีเพราะเธอคิดว่าเธอคงจะมาขัดจังหวะความสุขของเขาแต่ใครจะรู้ว่าภาพเมื่อครู่ทำลายความสุขของเธอตอนนี้ไปเกือบหมด“เคท..เคท..คุณกลับไปได้แล้วแล้วก็เลิกพูดแบบนี้ได้แล้วเราจบกันไปนานแล้ว”คริสโตเฟอร์จำต้องเสียมรยาทลากหญิงสาว