Share
บทที่8
Related chapters
กลับสู่ผืนโลก บทที่9
ยานธีออส – วัตถุลึกลับ วัตถุที่ได้เป็นรูปเป็นร่างขึ้นตรงหน้านักเดินทางผู้แปลกใจทั้งสองนั้นไม่เหมือนสิ่งใดที่ธรรมชาติจะสร้างได้ทั้งที่จินตนาการได้ไม่สิ้นสุด วัตถุมีลักษณะปรากฏเหมือนดอกไม้โลหะที่มีกลีบยาว 3 กลีบ ไม่มีก้าน และมีเกสรเพศเมียรูปกรวยเล็กน้อยอยู่ตรงกลาง ด้านหลังของเกสรเพศเมียมีรูปร่างเป็นผลึกหกเหลี่ยมที่มีพื้นผิวส่วนฐานใหญ่กว่าพื้นผิวของกรวยที่อยู่ในด้านตรงกันข้ามเล็กน้อย ซึ่งด้านตรงกันข้ามนี้ทำหน้าที่เป็นตัวพยุงทั้งโครงสร้างไว้ กลีบรูปสี่เหลี่ยมแผ่ออกจากสามด้านของหกเหลี่ยมที่ห่างเท่าๆ กัน โดยมีความยาวอย่างน้อยสี่เท่าของฐาน “ มันดูเหมือนกังหันลมเก่าอะไรสักประเภทหนึ่ง เหมือนที่เขาใช้กันในทุ่งแพรีใหญ่ๆ ทางตะวันออกเมื่อหลายศตวรรษที่แล้ว” เพทรีร้องโดยไม่ถอนสายตาจากวัตถุที่แสดงอยู่บนจอขนาดใหญ่ แอซากิสรู้สึกเสียวไปตามสันหลัง เขากำลังระลึกถึงต้นแบบเก่าๆ ที่ ผู้เฒ่า ได้เสนอแนะให้ตนศึกษาก่อนออกเดินทาง “ ต้องเป็นหัวตรวจอวกาศแน่” แอซากิสสรุป “ ฉันเคยเห็นแบบนี้ที่มีการออกแบบอย่างน้อยเหมือนอย่างนี้ในหอจดหมายเหตุ จีซีเอส เก่าๆ ” แอซ
กลับสู่ผืนโลก บทที่10
แนสซิริย์ยา – อาหารเย็น พันเอกฮัดสันและเอลิซาต่างกำลังดื่มแชมเปญหมดแก้วที่สาม และบรรยากาศระหว่างทั้งสองได้กลายเป็นทางการน้อยลงอย่างชัดเจน “ ฉันต้องพูดเลย แจ็ก แมสกูฟ นี่เหมือนอาหารจากสวรรค์ แต่ฉันกินไม่หมด เยอะมาก” “ ใช่ มันยอดเยี่ยมจริงๆ เราควรฝากคำชมไปให้เชฟนะ” “ บางทีฉันควรแต่งงานกับเขา เขาจะได้ทำให้ฉันกินได้” เอลิซากล่าวโดยหัวเราะเกินจริงไปเล็กน้อย แอลกอฮอล์กำลังเริ่มออกฤทธิ์แล้ว “ ไม่ได้ เขาต้องเข้าแถวรอ ผมก่อน” เขาเสี่ยงกล่าวตลกโดยหวังว่าจะไม่เป็นการไม่เหมาะสมเกินไป เอลิซาแกล้งทำเป็นไม่สังเกตและเล็มปลาสเตอร์เจียนของตนต่อไป “ คุณยังไม่แต่งงานจริงเหรอคะ” “ ยัง ผมยังไม่เคยมีเวลาสำหรับเรื่องนั้น” “ นั่นเป็นข้อแก้ตัวเก่าๆ” เอลิซากล่าวโดยมองเขาแบบเขี้ยวลากดิน “ เอ่อ ที่จริงผมเกือบแล้วครั้งหนึ่ง แต่ชีวิตทหารไม่ไปด้วยกันกับการแต่งงานเท่าไร คุณล่ะ” เขากล่าวเพิ่มเติมโดยเปลี่ยนเรื่องไปจากเรื่องที่ยังคงทำให้ตนรู้สึกเจ็บ “คุณเคยแต่งงานไหม” “ พูดเล่นหรือเปล่าคะ และใครจะทนผู้หญิงที่ใช้เ
กลับสู่ผืนโลก บทที่11
ยานธีออส – การวิเคราะห์ข้อมูล เพทรียังคง จมอยู่กับการวิเคราะห์หัวตรวจเมื่อแอซากิสกลับมายังสะพานเดินเรือ “เขาบอกว่าจะติดต่อกลับมา” แอซากิสกล่าว “ ซึ่งหมายความว่าเขาจะพูดคุยเรื่องนี้ในกลุ่มพวกเขาเอง” เพทรีตั้งข้อสังเกตอย่างขมขื่น “ ประมาณเหมือนกับที่เราคาดหวังไว้ใช่ไหมล่ะ ” แอซากิสตอบพร้อมกับตบหลังเพื่อนเบาๆ “งั้นทีนี้นายบอกอะไรฉันเกี่ยวกับโลหะก้อนใหญ่นี่ได้บ้าง” “ นอกจากความจริงว่าแทบไม่มีส่วนไหนของลำตัวที่สียังไม่ถลอก ฉันยืนยันกับนายได้ว่ายังไม่มีการส่งข้อความจากเพื่อนสามแฉกของเรา หัวตรวจดูเหมือนออกแบบมาเพื่อวัตถุประสงค์ในการศึกษาเทหวัตถุในอวกาศเพียงอย่างเดียว ตัวท่องอวกาศโดดเดี่ยวประเภทหนึ่งซึ่งบันทึกข้อมูลและส่งข้อมูลกลับฐานเป็นระยะ” เพทรีชี้ให้ดูรายละเอียดบางประการของสายอากาศในภาพสามมิติที่โฉบอยู่ในห้อง “ เราอาจบินผ่านเร็วเกินกว่าที่มันจะบันทึกว่ามีเราอยู่” แอซากิสลองเดา “ ไม่ใช่แค่นั้นเพื่อนยาก เครื่องมือบนตัวมันตั้งโปรแกรมมาให้วิเคราะห์วัตถุที่ระยะทางหลายแสนกิโลเมตร เราผ่านมาใกล้เสียจนถ้าเราไม่ได้อยู่ในสุญญากาศ
กลับสู่ผืนโลก บทที่12
แนสซิริย์ยา – หลังอาหารเย็น ระบบบันทึกถูกกระตุ้นการทำงานอีกครั้งพร้อมด้วยเสียงบี๊ปเบาๆ สามารถได้ยินเสียงของอาจารย์สาวอีกครั้งหนึ่งจากลำโพงขนาดเล็กด้านในเครื่อง “ ฉันคิดว่าถึงเวลาที่เราต้องไปกันแล้วค่ะแจ็ก ฉันต้องตื่นแต่เช้าไปขุดต่อ ” “ ตกลง ” พันเอกฮัดสันตอบ “ ผมจะไปขอบคุณหัวหน้าพ่อครัวแล้วเราจะไปกัน ” “ ให้ตายเถอะ!” ผู้ฟังคนที่ผอมกว่าร้อง “เพราะนาย เราเลยพลาดส่วนสำคัญที่สุดไปแล้ว” “ โธ่ ไม่เอาน่า ฉันไม่ได้ตั้งใจ” คนอ้วนกล่าวป้องกันตัวเอง “เราอาจพูดได้ทุกเมื่อว่าระบบทำงานผิดปรกติ และเราบันทึกการสนทนาทั้งหมดไม่ได้” “ ฉันลงเอยต้องปกปิดให้นายตลอด” อีกฝ่ายกล่าวอ้าง “ นายจะขอบใจฉัน ฉันมีแผนให้เราได้อุปกรณ์เคลื่อนที่นั่นเรียบร้อยแล้ว” เขาใช้นิ้วหัวแม่มือและนิ้วชี้ขยี้จมูกแล้วกล่าวว่า “เราจะเข้าไปในห้องเธอคืนนี้และคัดลอกข้อมูลทั้งหลายโดยที่เธอไม่สังเกตด้วยซ้ำ” “ และเราจะทำยังไงถ้าอาจารย์เขาตื่น ร้องเพลงกล่อมเหรอ” “ อย่ากังวลไปเลยเพื่อน ฉันมีกลซ่อนอยู่ในแขนเสื้อสองสามอย่าง” เขาตอบพร้อมหรี่ตา
กลับสู่ผืนโลก บทที่13
ยานธีออส – ผู้เฒ่า ขณะนี้เพทรีได้ง่วนอยู่กับระบบการสื่อสารรองมาหลายชั่วโมงแล้ว “ เป็นยังไงบ้างเพื่อน” แอซากิสถามโดยพูดใส่เครื่องสื่อสารพกพาโดยตรง แอซากิสทราบว่าถ้ามีใครที่สามารถทำงานนี้ได้ในเวลาสั้น คนนั้นก็คือเพทรี “ นอกเหนือจากความจริงว่าฉันหนาวจนจะแข็ง มือขวาของฉันไม่รู้สึกอีกแล้วและฉันน่าจะได้นอนหลับเต็มอิ่มแล้ว นอกนั้นก็ดีนะ” แอซากิสยิ้ม ทั้งที่บ่นเช่นนี้ แต่เพทรียังคงสามารถคิดบวกและมีประสิทธิภาพเป็นบ้า “ ฉันแค่ต้องเดินสายไฟใหม่สักสองวงจร” เพทรีกล่าวเพิ่มเติม “แล้วนายจะเห็นเพื่อนเดินดินตัวเป็นๆ ได้” “ เห็นหรือ” แอซากิสนึกว่าการสามารถได้ยินจะเป็นความสำเร็จอย่างยิ่ง แต่การเห็นได้ด้วยดูเหมือนน่าอัศจรรย์ยิ่งกว่า “นายคิดว่าเราจะจับสัญญาณบางอย่างได้จริงๆ หรือ” “ ในขณะที่ฉันอยู่ตรงนี้ ฉันตัดสินใจทำการดัดแปรระบบสองสามอย่าง ถ้าพวกเขาส่ง ผ่านสัญญาณภาพด้วย เราจะดูบนจอในห้องควบคุมได้โดยตรง ” ฉันจะพูดอะไรได้ เขาเป็นอัจฉริยะ แอซากิสคิดพร้อมกับเดินไปยังมอดูลโอนย้ายภายในที่ใกล้ที่สุด “นายทำงานดีมากเสมอ เพื่อ
กลับสู่ผืนโลก บทที่14
แนสซิริย์ยา – การตื่นขึ้นมาใหม่ เสียงดังๆ เหมือนที่เกิดจากระเบิด กำลังกึกก้องไปทั่วศีรษะของ เอลิซา เอลิซาตระหนักว่าตนยังคงหลับอยู่และพยายามตะเกียกตะกายออกจากหลุมลึกสุดหยั่งถึงที่เชื่อว่าตนได้ตกลงไป เธอพยายามสั่นตัวปลุกตนเอง แต่ไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้น เอลิซารู้สึกว่าตนเองกลายเป็นส่วนหนึ่งของความมืดที่กดล้อม แล้วก็มีเสียงดังๆ อีก เอลิซาจัดการลืมตาข้างหนึ่งขึ้นได้ด้วยความพยายามเหนือมนุษย์ แสงสว่างแสบตาก่อให้เกิดความปวดขึ้นในสมอง ประหนึ่งว่าใครบางคนได้แทงเข็มแหลมตรงเข้าไปในลูกตา เสียงหนึ่งดูเหมือนกำลังเรียกเอลิซาจากที่ไกลออกไป “ ด็อกเตอร์ฮันเทอร์ ได้ยินผมไหม อาจารย์เป็นอะไรไหมครับ” ฮีแชมซึ่งเป็นผู้ช่วยของเอลิซากำลังเคาะประตูและตะโกนเรียกสุดเสียง “ คะ” เอลิซาส่งเสียงฮืดเบาๆ “ใครคะ เกิดอะไรขึ้น” เอลิซาวางมือบนเตียงและพยายามดันตนเองขึ้น แต่แล้วก็ล้มเลิกทันที เอลิซารู้สึกประหนึ่งว่าภูเขาทั้งลูกได้ตกลงมาทับตน “ ด็อกเตอร์ฮันเทอร์ ฮีแชมครับ ผมเรียกอาจารย์อยู่นานแล้ว อาจารย์เป็นอะไรหรือเปล่า” “ เดี๋ยวฉันจะบอกนะ” เสียงที่ออกมาจากเ
กลับสู่ผืนโลก บทที่15
ยานธีออส – ภาพของโลก “ เรียบร้อยแล้วแซ็ก” เสียงของเพทรีที่ออกมาจากเครื่องสื่อสารพกพานำแอซากิสกลับสู่ความเป็นจริง แอซากิสได้รับบทเรียนประวัติศาสตร์อันมีคุณค่าแล้ว ตอนนี้แอซากิสทราบว่าบรรพบุรุษของตนได้วิวัฒนาการอย่างไรและใช้เส้นทางใดพาตนเองมาสู่ความรู้และเทคโนโลยีในระดับปัจจุบัน “ ฉันกำลังมา” แอซากิสตอบใส่เครื่องสื่อสาร เขาอยากเห็นว่าเพื่อนได้จัดการกระตุ้นการทำงานของระบบแล้วจริงหรือไม่ ทั้งสองอาจจะรับการส่งสัญญาณของมนุษย์โลกได้ ความคิดนี้ทำให้แอซากิสตื่นเต้นมาก แอซากิสถอนตนเองออกจาก เอ็น ^ คอม และเคลื่อนตัวไปยังมอดูลโอนย้ายที่ใกล้ที่สุด หลังจากนั้นไม่นาน ประตูของมอดูลก็เปิดเข้าสู่ห้องควบคุม เพทรีรออยู่ที่นั่นแล้ว “ ตามสบาย ไม่ต้องเป็นห่วงผู้ชายที่น่าสงสารที่ใช้เวลาสองสามชั่วโมงที่แล้วทำงานตัวเป็นเกลียว ไม่เหมือนบางคนที่นั่งนอนสบายและงีบ” เพทรีตั้งข้อสังเกตด้วยอารมณ์ขันตามปรกติ “ งีบเหรอ เปล่า เปล่า ฉันหลับเต็มอิ่มเลย” แอซากิสตอบเพื่อตอบสนองต่อการยั่วยุเล็กๆ น้อยๆ “มีข่าวอะไรบ้างไหม” “ ฉันรอนายมาเริ่มสแกนความถี่นี่ล่ะ แบบ
กลับสู่ผืนโลก บทที่16
เทลล์เอลมูคาย์ยาร์ – การ ขุดค้น ทีมของเอลิซาพร้อมมาพักหนึ่งแล้ว พวกเขากำลังรอให้เอลิซามาเริ่มต้นงานวันนี้ แคมป์ฐานประกอบขึ้นด้วยกระโจมประมาณโหลหนึ่งซึ่งคนงานใช้เป็นที่พักอาศัยและนอนหลับในเวลากลางคืน กระโจมสีอ่อนกว่าที่อยู่ตรงรอบนอกของการตั้งแคมป์ทำหน้าที่เป็นโรงอาหาร คนสองคนยุ่งอยู่กับการเตรียมและแจกจ่ายอาหาร กระโจมตรงกลางที่สุดซึ่งใหญ่ที่สุดใช้เป็นห้องปฏิบัติการ สถานีงานของด็อกเตอร์ฮันเทอร์ซึ่งเรียกว่าสปาร์ทานอยู่ข้างในนั้น ประกอบขึ้นด้วยโต๊ะแคมป์ขนาดเล็กที่ทำหน้าที่เป็นโต๊ะทำงาน ที่นั่งผ้าใบสีทรายซึ่งใช้เป็นเก้าอี้เท้าแขน และเก้าอี้พับสองตัวสำหรับอาคันตุกะ บนโต๊ะทำงานมีโคมไฟตั้งโต๊ะสีแดงขนาดจิ๋ว ที่เสียบปากกาเป็นถ้วยสีน้ำตาล และเครื่องรางนำโชคของเอลิซา: ตุ๊กตาไม้แกะสลัก เอลิซาพบตุ๊กตานี้ในระหว่างการขุดค้นครั้งแรกและปกป้องหวงแหนมานับแต่นั้น ทางซ้ายของโต๊ะทำงานเป็นตู้วอลนัตใบเล็กที่เอลิซาเก็บวัสดุเอกสารอ้างอิงที่มีค่าที่สุดไว้ ในกองที่ค่อนข้างไม่เป็นระเบียบตรงด้านตรงกันข้ามกับทางเข้าเป็นอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์บางรายการที่ใช้เพื่อการวิจัย สายเ
Latest chapter
