37(รักแรก)

รักแรก

หลายวันมานี่คุณรณดูแลฉันเป็นอย่างดี จนฉันลืมไปเลยว่าก่อนหน้าเขาใจร้ายกับฉันมากแค่ไหน ลืมไปหมดสิ้น ความกลัวความโกรธในตัวเขาก็หายไปเช่นกัน ตอนนี้เขาเป็นคุณรณที่ใจดี อบอุ่น อยู่ด้วยแล้วรู้สึกปลอดภัย

เขาพาฉันมานอนที่บนเตียงแล้วห่มผ้าให้เหมือนทุก ๆ วัน และก่อนจะนอนเขามักจะเอามือมาลูบที่หน้าทัองฉันอยู่บ่อย ๆ

"อาทิตย์หน้าหมอนัดตรวจใช่ไหม"เจ้าของใบหน้าหล่อนิ่งเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงละมุน

"ใช่ค่ะ"

"นอนก่อนเลยนะ เดี๋ยวฉันจะออกไปเคลียร์งานนิดหน่อย"ว่าแล้วคนตัวสูงก็เดินออกไป ฉันไม่ได้ถามอะไรเพราะคำว่าเคลียร์งานของเขาคือก็ทำงานที่บ้านนั้นแหละไม่ได้ออกไปคาสิโนหรือว่าผับ

RON

ผมเดินออกมาจากห้องนอนพร้อมกับ Macbook เพื่อมาตรวจงานที่ค้างไว้ด้านนอกห้องเพราะอยากให้คนตัวเล็กที่ตั้งครรภ์ได้นอนให้สบาย พอนั่งลงที่บนโซฟาเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นผมจึงหยิบมันขึ้นมาดู เห็นสายที่โทรเข้าผมก็ต้องลอบหายใจออกมาเบา ๆ ก่อนจะกดรับสาย

"มีไร"

(ตกลงจะไปงานเลี้ยงรุ่นหรือเปล่า)ผมฟังนิ่งภาพรุ่นน้องผู้หญิงคนนั้นก็ลอยเข้ามาในหัว ทำให้หัวใจผมเต้นแรง เพราะอะไรก็ไม่รู้ทำไมเวลานึกถึงเธอหัวใจผมจะต้องเต้นแรงด้วย.

(รณ..รณ)

"อืม"ผมหลุด