เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1 ช่วยเปิดซิงหน่อยได้ไหม
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-11-01 00:02:56บทที่ 1
ช่วยเปิดซิงหน่อยได้ไหม
“อื้อ~ระ แรง ๆ แรงอีก…”
เสียงครางที่ดังทะลุประตูห้องนอนออกมาทำให้ ‘รุ’ สาวโสดและยังซิงหน้าแดงก่ำ หัวใจเต้นแรงตึกตักแข่งกับเสียงดัง ‘ตับตับ’ ที่มาจากเพื่อนซี้คนสนิทของเธอนามว่า ‘โณ’ กับแฟนหนุ่มที่คบกันมาได้สักพักนามว่า ‘ไททัน’
ที่จริงรุก็อยากจะออกจากคอนโดเพื่อนสนิทไปหลบอยู่ที่ไหนสักที่ก่อน แต่ว่าตอนนี้ด้านนอกฝนตกแรงมาก สภาพเธอตอนนี้เปียกปอนไปหมด จะมาหวังพึ่งเสื้อผ้าของเพื่อนสาวเสียหน่อยก็ติดที่ว่าทั้งผ้าเช็ดตัว ผ้าคลุมอาบน้ำอะไรเอยดันอยู่ในห้องนอนทั้งหมด
“รุ! ทำไมตัวเปียกขนาดนี้ โดนฝนมาเหรอ”
จนเวลาผ่านไปได้สักครู่หนึ่ง โณก็เดินนุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเล็กออกมาจากในห้องนอน สีหน้าตกใจมากเมื่อเห็นว่าเพื่อนสาวตัวเล็กยืนตัวสั่นอยู่หน้าห้องนอนของเธอ เสื้อเชิ้ตสีขาวเปียกแนบกับลำตัวจนเห็นเสื้อชั้นในสีดำชัดเจน
แล้วการกระทำของโณก็ต้องทำให้รุร้อง ‘ว้าย’ เมื่อร่างเพรียวสูงยาวเข่าดีของโณโผเข้ามาใกล้พร้อมปลดผ้าเช็ดตัวผืนเล็กออกจากตัวเองแล้วห่มร่างของรุเอาไว้แทน นั่นทำให้ไททันต้องยิ้มกว้างกับภาพที่เห็น แฟนสาวที่เขาเพิ่งทำกิจกรรมเข้าจังหวะกันก่อนหน้านี้โชว์เรือนร่างเปลือยเปล่าอยู่ตรงหน้า ในใจคิด
เลือดลมสูบฉีดจนอยากต่ออีกรอบเลย
“โณ ทำอะไรเนี่ย โป๊หมดแล้ว”
รุคงลืมไปแล้วว่าทั้งคู่เพิ่งมีอะไรลึกซึ้งกันไป จึงเอาร่างกายตัวเองไปบังร่างเปลือยสนิทของเพื่อนไว้ ทั้งยังกางแขนปกป้องอย่างเต็มที่
“ยายบื้อ! เนื้อตัวฉันไทเขาเห็นทุกซอกทุกมุมแล้ว ยังจะต้องอายอะไรอีก มานี่เลย ไปอาบน้ำกัน”
โณดึงแขนเล็กให้ก้าวเข้าไปในห้องนอนด้วยกัน สภาพเตียงในตอนนี้เละเทะไปหมด เสื้อผ้าตกตามพื้น เสื้อชั้นในอยู่มุมนึง กางเกงในอยู่อีกมุมหนึ่ง ยิ่งทำให้รุจินตนาการฉากสยิวขึ้นมาในหัว ไม่รู้ตัวเลยว่าตอนนี้ตัวเองโดนจับลอกคราบออกหมดจนเนื้อตัวเปล่าเปลือยเช่นเดียวกับเพื่อนสาวแล้ว
“โณพอแล้ว เดี๋ยวเราอาบเอง เราก็อายเป็นนะ”
“จะต้องอายทำไม มา เดี๋ยวฉันอาบให้”
กล่าวจบก็ฉีดน้ำใส่ร่างเล็กเอวคอดกิ่ว ส่วนหน้าอกหน้าใจล้นจนมือของโณบีบได้ไม่หมด
ใช่แล้ว! ตอนนี้โณไม่เพียงแต่ช่วยเพื่อนอาบน้ำเท่านั้น แต่ยังแกล้งขย้ำหน้าอกนุ่มนิ่มขาวเนียนเล่นอีก ไม่ทำให้รุมีอารมณ์จนหลุดเสียงครางออกมาเช่นนี้ก็ให้รู้ไป
“อะ! โณ ไม่เอาสิ แบบนี่เราแย่นะ อะ! ไม่ต้องถูลงขาเรา…”
โณหัวเราะคิกคักแต่ก็ยังลากมือลงตามขาเรียวเล็กจนได้ ดวงตาเฉี่ยวจ้องดอกไม้กลางตัวเธอนิ่งนาน รู้สึกคอแห้งผากขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว
“งั้นอาบใครอาบมันก็แล้วกันนะ”
ก่อนที่อารมณ์จะเตลิดไปมากกว่านี้ โณจึงได้หยุดยั้งความคิดไม่รักดีของตัวเองแล้วไปอีกมุมหนึ่งของห้องน้ำ เปิดฝักบัวอีกอันรดตัว ใช้สายน้ำเย็น ๆ ช่วยเรียกสติให้กลับมา
นี่เพื่อนนะ ไม่ได้ ทำแบบนี้ไม่ได้
ระหว่างอาบน้ำโณท่องประโยคนี้ตลอด จวบจนทั้งคู่อาบน้ำเสร็จก็เดินนุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเล็กออกมาพร้อมกัน
“โฮ เก็บเสียสะอาดเชียว”
ไททันรู้งานมาก ระหว่างสองสาวอาบน้ำกันอยู่ก็เก็บกวาดห้องเสียเรียบร้อย แล้วก็ไปนั่งรอสองสาวอยู่ในห้องรับแขก ไม่เข้ามารบกวนทั้งคู่เพราะรู้ว่ายังไงเพื่อนแฟนก็ต้องแต่งตัวอยู่ในห้องนอนอยู่ดี
“ฉันชอบไททันก็ต้องนี้แหละ ภายนอกดูแบดบอย แต่ภายในก็คือพ่อบ้านดี ๆ นี่เอง”
โณหาเสื้อผ้าให้รุใส่ ซึ่งเป็นเสื้อยืดตัวโครงที่เธอชอบใส่ในเวลานอน เมื่อแต่งกายรีบร้อยแล้ว โณจึงได้ไปตามแฟนหนุ่มให้เข้ามาอาบน้ำต่อ
“โณ เราอยากลองมีอะไรกับผู้ชายดูบ้างจัง”
มือที่กำลังใช้ผ้าขนหนูเช็ดผมอยู่ชะงักกึกในทันที โณรู้ว่ารุไม่เคยมีแฟนมาก่อนเพราะเป็นเพื่อนสนิทกันตั้งแต่มัธยมต้น ไม่ใช่เพราะว่ารุไม่สวย แต่ที่บ้านค่อนข้างหวงจึงไม่ยอมให้มีแฟน พอเรียนจบมหาวิทยาลัยแล้วจึงได้ยอมปล่อยรุให้มีชีวิตแบบอิสระ
“ถึงเวลานั้นแล้วเหรอ”
“อือ ตอนแรกก็แค่คิดเฉย ๆ แต่ตอนนี้...อยากลอง!”
รุอยากลองกับผู้ชายสินะ
“แล้วเจอผู้ชายที่ว่าหรือยัง”
ใบหน้าเล็กน่ารักพยักหน้ารับหงึกหงัก ยามใบหน้าไร้เครื่องสำอาง ทำให้รุดูเหมือนกระต่ายน้อยน่ารัก มากพอที่จะทำให้แม่เสืออย่างโณ
...อยากขย้ำ!
“เป็นรุ่นพี่ในที่ทำงานใหม่ ที่จริงเราก็คุยกันมาได้เกือบเดือนแล้ว ขอโทษด้วยนะที่ไม่ได้บอกโณ เพราะตอนนั้นเรายังไม่แน่ใจไง แต่ตอนนี้ ถ้าหากจะมีอะไรกับใครสักคน ก็คงเป็นพี่เขาแล้วละ”
“ไว้ใจได้เหรอ”
ถามไปอย่างนั้น เพราะสำหรับโณแล้วผู้ชายคนไหนก็ไว้ใจไม่ได้!
“ไม่รู้สิ เรากับพี่เขาก็เพิ่งรู้จักกันได้ไม่นาน” ดวงตากลมโตช้อนขึ้นมองเพื่อนสาวปริบ ๆ “แต่ว่าเราอยากลองจริง ๆ นะ พรุ่งนี้เราลองนัดเลยดีไหม”
โณส่ายหน้าในทันที นั่นทำให้รุหน้าเจื่อนไป
“...คงเร็วไปสินะ”
“ฉันหมายถึงว่า ถ้าอยากขนาดนั้น วันนี้เลยก็ได้”
รุตะลึงไปแล้ว วันนี้เธอจะไปหาผู้ชายจากที่ไหนมาเปิดซิงได้ จนกระทั่งโณตวัดสายตาไปมองในห้องน้ำ ในจังหวะนั้นไททันเองก็เปิดประตูห้องน้ำออกมาพอดี
“มีอะไรเหรอโณ ทำไมมองผมแปลก ๆ”
โณไม่ตอบแต่หันมาจ้องรุนิ่ง แน่นอนว่ารุต้องส่ายหน้าปฏิเสธอยู่แล้ว แต่โณก็พูดขึ้นมาด้วยสีหน้าและแววตาจริง ๆ
“ครั้งแรกของเธอ ฉันอยากจะอยู่กับเธอด้วย ให้ไททันทำให้เถอะนะ”
ร่างแกร่งของไททันเดินเข้ามาใกล้ทั้งสองสาวด้วยสีหน้าสับสนเล็กน้อย ที่จริงเขาก็พอจะเดาจากบทสนทนาได้แล้ว แต่ก็ยังอยากให้แฟนสาวสรุปออกมาให้ฟังดี ๆ
“อะไรยังไงโณ”
“ไท” เงียบไปชั่วครู่ก่อนที่จะพูดเรื่องที่ทำให้ไททันอึ้ง “ช่วยเปิดซิงให้เพื่อนรักเราหน่อยได้ไหม”
บทล่าสุด
ของเล่นของคุณหนูทั้งสาม บทที่ 80 (บทส่งท้าย)
บทที่ 80 บทส่งท้ายตอนเช้ารุเปลี่ยนมาใส่ชุดสูทลินินขาสั้นสีเขียวพร้อมสวมหมวกสีเดียวกับชุด ตอนแรกเนเห็นก็คิดว่าหญิงสาวเผยแค่เรียวขาเท่านั้นจนกระทั่งเธอเข้ามาในเต็นท์แล้วรูดซิปเสื้อสูทลง จึงเห็นว่าด้านในเป็นบิกีนี่สีเขียวขี้ม้า แหวกหน้าอกจนเห็นเนื้อสีขาวทะลักออกมา เขาจึงรีบเอื้อมมือไปรูดซิปขึ้นจนถึงคอทำเอาหญิงสาวหน้าเหวอไปเลย“อะไรเน พี่จะพ่นสเปย์รักแร้”เนหน้าเจื่อนไปนิดหนึ่ง แต่ก็ยังทำเป็นเข้ม “ก็ทำสิครับ”ชุดสูทตัวนี้ต้องถอดเสื้อออกก่อนรุถึงจะสามารถพ่นสเปย์ให้โดนใต้วงแขนในระยะพอดีได้ เพราะเช่นนั้นตอนรุถอดเสื้อออกเนจึงได้เห็นบิกี่นี่ท่อนบนเต็ม ๆ ดวงตาคมกริบจ้องส่วนขาวนวลที่ล้นออกมาจากบิกี่นี่ กลืนน้ำลายเหนียวลงคอเมื่อหญิงสาวเตรียมจะใส่เสื้อตามเดิม1 2 3…“ว้าย!”การทดเลขในใจไว้ของเขาไม่เป็นผลเมื่อสุดท้ายเนก็ผลักรุลงนอนอีกครั้งเตรียมจะจรดริมฝีปากลงอกอิ่มเกินตัว ริมฝีปากหนาครอบครองยอดยกทั้งสองข้างจนชุ่ม กระตุ้นเส้นประสาทจนรุเริ่มมีอารมณ์ขึ้นมาบ้างแล้ว แต่เมื่อได้ยินเสียงของผู้ตั้งแคมป์คนอื่นเดินผ่านมา เธอก็รีบตีไหล่หนาให้พอได้แล้ว“สักรอบไม่ได้เหรอครับ”เขาเงยหน้าขึ้นจากอกอิ่มด้วยสีหน้า
ของเล่นของคุณหนูทั้งสาม บทที่ 79
บทที่ 79รุตัวแข็งทื่อเมื่อโดนเนรุกอย่างกะทันหัน จนกระทั่งสะโพกสัมผัสได้ถึงความแข็งกลางกายเขา เธอจึงทราบว่าแท้จริงแล้วชายหนุ่มมีความรู้สึกมาได้สักพักแล้ว และตอนนี้ก็พร้อมสำหรับก้าวต่อไปแล้วด้วย“เข้าใจแล้ว ดับตะเกียงเพราะกลัวคนเห็นเงาจริง ๆ ด้วย”เนไม่ตอบว่าใช่หรือไม่ใช่เพราะเขากำลังเน้นปฏิบัติ ริมฝีปากหนาพรมจูบไปยังใบหน้าเนียนกลิ่นสะอาด ก่อนที่จะเลื่อนจมูกลงต่ำเรื่อย ๆ มายังลำคอหอมอ่อน ๆ ยิ่งได้กลิ่นกายเฉพาะตัวเธอมากเท่าไรก็ยิ่งเป็นการเพิ่มอารมณ์ให้เขามากขึ้นเท่านั้น“เน…เบา ๆ นะ”รุเอ่ยเสียงกระซิบทั้งยังเอียงหน้าไปทางตรงข้ามกับที่ริมฝีปากหนากำลังไล่ลงต่ำ ขนอ่อนบนกายชูชันด้วยหวั่นไหวไปกับสัมผัสของเขา“ที่บอกว่าเบา ๆ เป็นเสียงหรือว่าสัมผัสจากผมครับ”ถามเสร็จมือหนาก็สอดเข้าไปใต้ร่มผ้าในชุดเสื้อยืดกางเกงวอร์มขายาวของรุ หญิงสาวไม่ตอบทั้งยังชูแขนขึ้นให้เขาได้ถอดเสื้อยืดตัวโคลงซึ่งด้านในมีเสื้อชั้นในตัวเล็กปกคลุมเอาไว้“หมายถึง…เสียง”ใบหน้าหล่อเหลาปรากฏรอยยิ้มมุมปาก เมื่อหญิงสาวเปิดทางให้แบบนี้แล้ว เสื้อชั้นในตัวเล็กก็ไม่ได้เกาะอยู่กับร่างกายเธออีกต่อไป รวมถึงเสื้อผ้าตัวอื่น ๆ ด้วยเช่นกัน
ของเล่นของคุณหนูทั้งสาม บทที่ 78
บทที่ 78เมื่อเสร็จพิธียกช่อฟ้ารุกับเนไม่ได้กลับในทันทีเพราะวางแผนเอาไว้แล้วว่าจะขึ้นไปกางเต็นท์บนลานชมดาวของอุทยานแห่งชาติ รุแอบดีใจที่ลานชมดาวไม่ได้มีเพียงเธอและเน ที่นี่มีเต็นท์อีกสิบกว่าหลัง บรรยากาศไม่เงียบสงบเกินไปแต่ก็ไม่เหงาจนเกินไป“ดีนะบนนี้ยังมีสัญญาณอินเทอร์เน็ตอยู่บ้าง ไม่งั้นอัพโหลดคลิปใหม่ไม่ได้แน่…สำเร็จ!”รุชูมือขึ้นเหนือฟ้าเมื่อสามารถอัพโหลดคลิปวิดีโอลงบนบัญชีติกต๊อกส่วนตัวได้สำเร็จ ช่วงเวลาหลายเดือนที่ผ่านมาเธอสามารถเรียกตัวเองเป็นดาวติกต๊อกได้แล้ว เพราะว่าผู้ติดตามในตอนนี้ขึ้นเลข ‘1M’ แล้วเนที่กางเต็นท์เสร็จแล้วยิ้มดีใจกับพี่สาวคนสวย เขากางเต็นท์คนเดียวโดยให้รุนั่งตัดคลิปไป ตอนแรกเธอก็อยากเข้ามาช่วยเขา แต่ช่วยแล้วเนกางเต็นท์ได้ยากกว่าเดิม เขาจึงให้เธอไปนั่งพักแล้วกางเต็นท์ต่อคนเดียว รุที่ไม่มีอะไรทำจึงได้ตัดคลิปที่ถ่ายในงานพิธีวันนี้ลงโซเชียล“เนเก่งมาก ต่อไปนี้ก็ไปแคมป์ปิ้งกลางป่าได้แล้วสิ แต่พี่ไม่ไปด้วยนะพี่กลัวงู แต่ถ้าเป็นลานชมดาวที่โล่ง ๆ แบบนี้พี่อยู่ได้”เนหยิบเก้าอี้พับอีกตัวให้รุ มือหนาตบลงบนเก้าอี้ให้เธอได้นั่งลง เมื่อรุหย่อนก้นนั่งลงก็กวาดตามองโดยรอบ เ
ของเล่นของคุณหนูทั้งสาม บทที่ 77
บทที่ 77พูดคุยเรื่องต่าง ๆ กันอยู่นานเวลาก็ล่วงเลยมาสี่ทุ่มแล้ว รุจึงชวนชายหนุ่มนอนที่นี่ ตอนแรกเธอก็ไม่กล้าชวนเขานอน แต่เมื่อยายพิศเคยเอ่ยปากอนุญาตแล้ว เธอจึงได้ชวนเขาขึ้นมานอนบนบ้าน ปูที่นอนพร้อมกางมุ้งให้อีกฝ่ายด้วยยายพิศได้ยินเสียงเลยตื่นออกมาดูครู่หนึ่ง สนทนากับเนไม่นานก็กลับเข้าไปนอน ก่อนที่รุจะเข้าไปนอนในห้องเธอก็ตรวจความเรียบร้อยของมุ้งว่าเหน็บมุ้งดีหรือไม่ ด้วยกลัวว่ายุงจะเข้าไปด้านในมุ้งของเนเนที่นั่งอยู่ในมุ้งสีขาวให้รู้สึกอบอุ่นหัวใจยิ่งแล้ว มองรุที่กำลังคลานไปเหน็บมุ้งกับที่นอนรอบทิศ ท่าทางเธอในตอนนี้เหมือนแม่ที่กำลังห่วงลูกน้อยกลัวว่าลูกน้อยจะโดนลิ้นไรไต่ตอม“พอแล้วครับพี่รุ ยุงเข้าไม่ได้แล้ว”“เข้าไม่ได้แน่ แต่ว่าจะเป็นการขังมันไว้ด้วยหรือเปล่า ด้านในมีไหม เผื่อขังยุงเอาไว้” ไม่ว่าเปล่ายังเพ่งสายตาเข้ามาด้านในด้วย เนจึงได้ยื่นมือไปบีบแก้มเธอผ่านมุ้งจนรุร้อง “โอ๊ย!”“ไปนอนได้แล้วครับ พรุ่งนี้ต้องไปงานยกช่อฟ้านะ ผิวไม่ดีเดี๋ยวแต่งหน้าไม่สวยนะครับ”งานยกช่อฟ้าจัดขึ้นพรุ่งนี้ โณและธนาไม่ว่างเนและรุจึงเป็นตัวแทนของทั้งสองเป็นประธานของพิธีแทน“ก็ได้”รุลุกขึ้นยืน ปิดไฟตรงห
ของเล่นของคุณหนูทั้งสาม บทที่ 76
บทที่ 76“แม่รอตั้งนานทำไมมาช้าจังเลย”เมื่อจอดรถแล้วเดินเข้ามาในบ้านประโยคแรกที่มานีทักขึ้นก็คือประโยคนี้ รุไม่เห็นรถเนจอดหน้าบ้านไม่ว่าจะเป็นรถยนต์หรือว่ารถมอเตอร์ไซด์จึงเดาว่าเขาไม่ได้อยู่ที่นี่แล้วไม่อยู่ที่นี่ตั้งแต่แรกหรือว่ากลับไปแล้วนะ“ไหนจ๊ะ ลูกชายที่แม่ว่า”“เนกลับไปแล้ว เราอยากมาช้าเอง”รุได้ยินเช่นนั้นในใจยิ่งรู้สึกระอุขึ้น…มาที่นี่แต่ไม่รับสายกันหมายความว่ายังไงกันแน่“กลับที่ว่ากลับกรุงเทพฯ หรือว่ากลับบ้านมินิมอลคะ”มานียิ้มแก้มปริเมื่อเห็นลูกสาวเก็บอาการไม่อยู่ ไม่วายเอ่ยแซวด้วยน้ำเสียงหยอกล้อ“ทำไม อยากรู้ล่ะสิ ถ้าอยากรู้ทำไมไม่โทร.ไปหาเองล่ะ”โทร.ไปแล้วแต่เขาไม่รับใครจะกล้าโทร.กลับไปอีกรอบล่ะ“หนูจะไปอาบน้ำแล้วจ้ะ วันนี้เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว”“อ้อ ๆ เสร็จแล้วมากินข้าวนะ แม่กับพ่อกินไปก่อนแล้ว เก็บไว้ให้หนูแล้วด้วย”รุพยักหน้าแทนการพูด จากนั้นก็เดินไปห้องตัวเองผลัดเปลี่ยนเป็นชุดผ้าขนหนูแล้วอาบน้ำในห้องน้ำหลังใหม่เอี่ยมไร้เงาอึ่งอ่างในห้องน้ำเช่นในอดีต“รุ อาบน้ำตั้งนานแล้วยังไม่เสร็จอีกเหรอหนู ตัวเปื่อยยุ่ยแล้วมั้ง”เพราะกำลังอยู่ในภาวะคิดหนัก รุจึงใจลอยจนทำทุกอย่างช้
ของเล่นของคุณหนูทั้งสาม บทที่ 75
บทที่ 75‘กิเลสตัณหาใดยับยั้งช่างใจได้เลย’รุเก็บคำพูดของเนวันนั้นมาคิดตลอด กระทั่งผ่านมาหลายวันจนเธอกลับจังหวัดบ้านเกิด ช่วงไหนที่ว่างเธอจะคิดถึงคำพูดนี้ของเขาทันทีแม้กระทั่งตอนที่พายายมาหาหมอในโรงพยาบาลรัฐตามวันที่หมอนัด ช่วงที่ไม่มีอะไรทำเธอก็คิดเรื่องนี้ขึ้นมาอีกครั้ง“เขาพูดจริงเหรอ หรือแค่กำลังล้อเราเล่น”“ใครล้อใครเล่นหรือหนู”รุกลับมาอยู่ในโลกของความเป็นจริงอีกครั้งเมื่อได้ยินเสียงของคุณยายดังขึ้น ใบหน้าที่แต่งบาง ๆ รีบดึงรอยยิ้มกลับมาประดับใบหน้า“หนูกำลังคิดอะไรเรื่อยเปื่อยจ้ะยาย แล้วนี่ยายกำลังหาหมากทานอยู่เหรอจ๊ะ อดใจก่อนได้ไหมจ๊ะยาย เดี๋ยวหมอก็เรียกแล้วใกล้ถึงคิวแล้วจ้ะ”ยายพิศถอนหายเมื่อโดนหลานห้ามไม่ให้เคี้ยวหมาก แต่สุดท้ายก็เชื่อฟังหลาน นั่งมองผู้สูงอายุในวัยไล่เรี่ยกันเดินเข้าห้องตรวจตามคิว การตรวจสุขภาพจะมีทุกสี่เดือน ปรกติแม่กับน้าคนที่สองของเธอจะเป็นคนพามา แต่พอรุย้ายมาอยู่ต่างจังหวัดแล้ว เธอจึงเป็นคนพายายมาแทนคุณยายพิศมีโรคประจำตัวคือเบาหวาน โรคนี้ถ่ายทอดทางพันธุกรรมมาถึงน้าคนที่สองและลูกสาวของน้าด้วย ดีว่ามานีไม่เป็น มิเช่นนั้นรุก็มีโอกาสเป็นเบาหวานตามการถ่ายทอด
บางทีคุณอาจจะชอบ
DANGEROUS LOVE รักอันตราย...นายมาดเซอร์
ฮวายอน3.3K viewsMEAKHA | คลั่งรักร้ายนายเย็นชา
Ballamira9.2K viewsลงทัณฑ์รัก(เสือ)ร้าย
Naya Solene3.7K viewsหลงกลรัก รุ่นพี่วิศวะข้างห้อง
ชาไทยเย็น5.8K viewsSEX FRIEND เพื่อนไม่สนิท
Ballamira3.8K viewsรักระยะประชด
EWATIME70 viewsGet out! ว่าที่คุณหมอตัวร้ายกับนายวิศวะหน้าโฉด
light sky289 viewsรุ่นพี่วิศวะคนนั้นเป็นของหนู
เซเรีย384 views
