แชร์

บทที่ 2 แฟนโณเปิดซิงเรา

ผู้เขียน: ซูเมี่ยวหลิง
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-11-01 00:04:15

 

บทที่ 2

แฟนโณเปิดซิงเรา

ภายในห้องนอนได้ยินแต่เพียงเสียงแอร์คอนดิชั่นดังขึ้นมาเท่านั้น ทั้งสามคนไม่มีใครเอื้อนเอ่ยสิ่งใดขึ้นมาเลย ที่เตียงนอนกว้างมีร่างเล็กหุ่นน่าขย้ำของรุนอนนิ่ง มือบางทั้งสองข้างวางทับอยู่บนหน้าท้องเหนือผ้าเช็ดตัวผืนเล็ก

ดวงตากลมโตมองไปยังร่างเปลือยเปล่ามีแต่มัดกล้ามของไททันที่กำลังยืนจ้องเธอกับโณสลับกันไปมา แต่โณกลับหลับตานิ่ง มือเรียวกำขวดเจลหล่อลื่นแน่นจนสั่นระริก รุละสายตาจากร่างแกร่งมาหาเพื่อนสาวพร้อมถอนหายใจออกมาให้กับอาการมือสั่นของเพื่อน

“โณ เรารู้ว่าโณลำบากใจ ไม่เป็นไรหรอกนะ รุ่นพี่คนนั้นก็หน้าตาดีอยู่ เรารับได้ ยังไงเราก็แค่อยากรู้ความรู้สึกเท่านั้น ได้ลองแล้วอาจจะไม่ชอบก็ได้”

“แล้วถ้าเธอชอบขึ้นมาล่ะ สุดท้ายจะคบกับรุ่นพี่คนนั้นไหม”

รุไม่ตอบเพราะเธอก็ยังไม่แน่ใจในความรู้สึกของตัวเองเหมือนกัน แต่ที่แน่ ๆ เธอว่ามันดีกว่าการโดนแฟนเพื่อนเปิดซิงแน่

“เดี๋ยววันนั้นคงตอบได้”

ทำท่าจะลุกขึ้นมานั่ง แต่ก็โดนโณกดไหล่เธอลงนอนแนบกับเตียงอีกครั้ง และครั้งนี้มือเรียวก็กระชากผ้าเช็ดตัวผืนเล็กออกจนร่างกายของรุเปลือยเปล่า โชว์ส่วนนุ่มนิ่มส่วนเว้าส่วนโค้งสู่สายตาไททันจนได้

“อยู่นิ่ง ๆ นะ”

โณสั่งเสียงเรียบพร้อมกับจับขาเรียวเล็กแยกออกจากกันทั้งสองข้าง จากนั้นก็เทเจลหล่อลื่นลงมือสามหยดก่อนที่จะสอดนิ้วเข้าใส่ช่องแคบคับแน่น

“อะ!”

แค่เพียงนิ้วเล็ก ๆ ของโณสอดเข้าไปนิ้วเดียว ร่างกายกะทัดรัดก็กระตุกเกร็งขึ้นมาแล้ว บ่งบอกว่าเธอไม่เคยแม้แต่จะสอดนิ้วตัวเองเข้าไปช่วยตัวเองมาก่อน

ดวงตาของไททันจับจ้องอยู่แต่ส่วนกลางกายของรุ ไม่สามารถละสายตาไปไหนได้เลย ผู้หญิงสองคนที่สวยมาก ๆ เพียงแค่ต่างสไตล์กำลังทำกิจกรรมเข้าจังหวะต่อหน้าเขา ไม่ต่างอะไรกับการดูหนังโป๊ในสมัยที่เขาเพิ่งแตกเนื้อหนุ่ม ความรู้สึกตอนเป็นเด็กหนุ่มในวันวานหวนย้อนกลับมาอีกครั้ง จากที่ไม่มีอารมณ์ร่วมก็เริ่มอยากสอดกายเข้าไปแล้ว

“โณ ไม่ ไม่ไหวแล้วโณ”

“เพิ่มเข้ามาเป็นสองนิ้วเราเองนะรุ นี่ยังน้อยเกินกว่าขนาดจริงด้วยซ้ำ”

โณเองก็ไม่ละสายตาไปจากใบหน้าของรุเลยสักวิเดียว ปากพูดไปส่วนมือยังชักเข้าชักออกไม่หยุด เพียงไม่นานรุก็เสร็จสมไปแล้วหนึ่งครั้ง คราวนี้แหละ ของจริงกำลังจะเกิดขึ้นแล้ว

ซึ่งของจริงที่ว่าก็พร้อมที่จะสอดใส่เข้าไปในกายเธอเสียเหลือเกิน!

“โณ เรากลัว”

มือเล็กจับมือของโณแน่น ขนาดของไททันใหญ่กว่าแขนเล็ก ๆ ของเธอเสียอีก ซึ่งโณเองก็จับมือเพื่อนไม่ปล่อยเช่นกัน ร่างแกร่งที่สวมเครื่องป้องกันเรียบร้อยแล้วคลานเข่าเข้ามาหาร่างเล็กกลางเตียง มือหนายื่นมือไปรับเจลหล่อลื่นจากแฟนสาวมาชโลมเครื่องป้องกันอีกครั้งหนึ่ง

“พร้อมนะ”

มาถึงตอนนี้ไม่พร้อมก็ต้องพร้อม รุพยักหน้ารับหงึกหงัก เมื่อส่วนปลายจ่ออยู่ที่ช่องทางคับแคบของเธอ ด้วยความที่ไม่อยากเห็นภาพนั้น จึงได้เอื้อมมือไปคว้าหมอนมาปิดใบหน้าตัวเองไว้ หายใจเข้าออกแรงจนอกนุ่มสั่นไหว สะโพกเด่งขยับเขยื้อนคล้ายกับกำลังหลบหลีกส่วนแข็งร้อนที่กำลังสอดแทรกเข้ามาทีละนิด

“อื้อ อึบ!”

ความเจ็บแปลบนั้นแทบจะทำให้รุกรีดร้อง แต่เธอก็ห้ามเสียงของเธอด้วยการกัดฟันลงไปที่หมอน สักพัก อาการเจ็บถึงได้ทุเลาลงพร้อมกับจังหวะคงที่ของส่วนแข็งชักเข้าชักออก

รุไม่รู้ว่าตอนนี้ร่างกายของตนเองเป็นยังไงเพราะหลับตาแน่น แต่โณกับไททันที่มองรุอยู่ตลอดนั้นกลับจดจ้องไปยังส่วนหน้าท้องน้อยของรุ ทุกครั้งที่ส่วนแข็งขึงเข้าออกจะเห็นลอยนูนขึ้นที่หน้าท้องน้อยของรุด้วย

“อา~” และเหมือนกันกับครั้งแรก เพียงไม่นานรุก็เสร็จไปแล้วอีกครั้งหนึ่ง

“เอาอีกไหม”

ร่างกายรุสั่นระริกไปหมดทั้งร่าง โณจึงถามเพื่อนเพื่อความแน่ใจว่ารุยังอยากไปต่อหรือไม่ ซึ่งคำตอบของรุก็คือการส่ายหน้า นั่นทำให้โณถอนหายใจอย่างโล่งอก แต่ไททันถึงกับหันขวับไปมองหน้าแฟนสาว ในใจร้องลั่น

เพื่อนเธอเสร็จ แต่ฉันยังไม่เสร็จนะ!

แน่นอนว่าโณย่อมอ่านสายตาของแฟนหนุ่มออก ถามว่าระหว่างเพื่อนรักกับแฟนคนนี้เธอตามใจใคร คำตอบย่อมเป็น

“ไปจัดการตัวเองในห้องน้ำไป!”

“โณ~”

ไททันตัดพ้อแต่ก็ยอมลงจากเตียงแล้วไปจัดการตัวเองในห้องน้ำอยู่นาน ระหว่างที่อยู่กันเพียงแค่สองคนนั้น โณก็ดึงหมอนออกจากใบหน้าของรุจึงเห็นว่าใบหน้าหวานในตอนนี้เปียกชุ่มไปด้วยน้ำตา

“เป็นไงบ้างรุ”

รุสูดหายใจเข้าลึกแล้วส่ายหน้า “ไม่ชอบเลย แข็ง เจ็บ ฮึก”

โณทำหน้าสงสารใส่เพื่อน จากนั้นก็ทิ้งตัวลงไปกอดปลอบ ใบหน้าสวยซบลงซอกคอหอมกรุ่น จากใบหน้าแสดงความสงสารก็เปลี่ยนเป็นยิ้มกริ่มในทันที

ดีแล้วที่เธอไม่ชอบ

เที่ยงคืนเข้าสู่วันใหม่แล้วแต่ทั้งสามคนมีเพียงแค่รุเท่านั้นที่หลับสนิทเป็นตาย ส่วนโณกับไททันยังคงลืมตาอยู่ท่ามกลางความมืด ตอนนี้ทั้งสามคนนอนอยู่บนเตียงเดียวกัน รุลุกไม่ขึ้นจึงขอค้างที่คอนโดของโณ ส่วนไททันก็ยังไม่ยอมกลับจนกว่าจะได้ต่อรอบสองกับแฟนสาว

“หลับไม่ลงจริง ๆ นะโณ”

โณเงียบ เธอไม่อยากมีอะไรกับไททันขณะที่รุยังนอนอยู่ข้างกายจึงปฏิเสธด้วยการตะแคงข้างหันหลังให้เขาแต่หันหน้าเข้าหารุแทน ไททันก็ยังไม่ยอมแพ้ มือหนาค่อย ๆ ลูบไล้ส่วนขาเรียวขึ้นมาเรื่อย ๆ จนถึงส่วนกลางกายสาว เค้นคลึงไปมาก่อนที่จะสอดนิ้วเข้าออกระรัว

“อึก”

โณจุดติดง่ายมาก มีอารมณ์ตั้งแต่มือหนาไล่สัมผัสขึ้นมาแล้ว ยิ่งเมื่อเขาสอดนิ้วปลุกเร้าเธอ ด้านในก็เปียกแฉะพร้อมให้ส่วนแข็งขึงสอดกายเข้าใส่แล้ว

“เบา ๆ นะ”

ไททันยิ้มกริ่ม ถอดกางเกงใน Calvin Klein พร้อมกับเอื้อมมือไปหยิบเครื่องป้องกันมาสวมทับความใหญ่โตของตนเองไว้ เขาทำเวลาได้ดีมาก รีบสอดเข้าด้านหลังในจังหวะที่โณยังมีอารมณ์อยู่ ขยับเข้าออกจังหวะเนิบนาบ ผิดกับปกติที่จะเน้นแรงและเร็วตลอด

“อ่า…”

ทั้งคู่หลุดเสียงครางออกมาแผ่วเบา จากคำพูดของโณที่บอกให้ทำเสียงเบาเป็นเหมือนกับการสร้างสถานการณ์ให้ทั้งคู่อยู่ในภาวะ ‘แอบทำ’ ให้ความรู้สึกลักลอบจนเพิ่มความน่าตื่นเต้นไม่น้อย

โดยปกติมือและสายตาของโณจะอยู่บนเรือนกายของแฟนหนุ่ม แต่มีวันนี้ที่ไททันไม่สามารถตรึงสายตาของโณไว้ได้เลย มือบางเอื้อมมือไปตวัดผ้าห่มออกจากร่างของรุที่ด้านในเปลือยเปล่าไร้เสื้อผ้า

มือเรียวคว้าหมับเข้าที่หน้าอกนุ่มยุ่นของรุแล้วบีบเค้นมันอย่างเบามือ ร่างอิ่มกระตุกอยู่เรื่อย ๆ ขาเรียวไขว้หากันพร้อมบิดไปมา ทำให้ดวงตาที่จับจ้องเธออยู่เป็นประกายวาววับ ดีใจที่ทำให้อีกคนหนึ่งเกิดความเสียวซ่านขึ้นมาได้กระทั่งยามที่มีสติไม่เต็มที่

“อ่า~”

โณเสร็จไปแล้วไททันจึงเร่งเครื่องตาม ไม่นานก็สามารถ ‘เสร็จ’ ไล่เรี่ยกับแฟนสาวได้ ไททันที่เหงื่อเต็มกายเอนตัวลงกับเตียงอยู่ชั่วครู่ถึงได้ลุกขึ้นแล้วเดินไปอาบน้ำ ทิ้งให้สองสาวนอนเปลือยเปล่ากันเพียงลำพัง

“เธอก็เสร็จตามไปด้วยนะเนี่ย”

โณยิ้มกริ่ม จัดการแยกขาเรียวออกให้กว้างแล้วฝังใบหน้าลงส่วนกลางกายสาว ใช้ลิ้นทำความสะอาด กวาดต้อนน้ำหวานเข้าปากทุกหยาดหยด เมื่อหมดแล้วก็สอดนิ้วเข้าไปใหม่ แตกแล้วก็จัดการชิมเป็นแบบนี้ตลอดทั้งคืน จนไททันที่เห็นเหตุการณ์นี้อยู่ตลอดต้องช่วยตัวเองอีกรอบ โดยมีสองสาวร่างเปลือยเปล่าเป็นตัวกระตุ้น!

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • ของเล่นของคุณหนูทั้งสาม   บทที่ 80 (บทส่งท้าย)

    บทที่ 80 บทส่งท้ายตอนเช้ารุเปลี่ยนมาใส่ชุดสูทลินินขาสั้นสีเขียวพร้อมสวมหมวกสีเดียวกับชุด ตอนแรกเนเห็นก็คิดว่าหญิงสาวเผยแค่เรียวขาเท่านั้นจนกระทั่งเธอเข้ามาในเต็นท์แล้วรูดซิปเสื้อสูทลง จึงเห็นว่าด้านในเป็นบิกีนี่สีเขียวขี้ม้า แหวกหน้าอกจนเห็นเนื้อสีขาวทะลักออกมา เขาจึงรีบเอื้อมมือไปรูดซิปขึ้นจนถึงคอทำเอาหญิงสาวหน้าเหวอไปเลย“อะไรเน พี่จะพ่นสเปย์รักแร้”เนหน้าเจื่อนไปนิดหนึ่ง แต่ก็ยังทำเป็นเข้ม “ก็ทำสิครับ”ชุดสูทตัวนี้ต้องถอดเสื้อออกก่อนรุถึงจะสามารถพ่นสเปย์ให้โดนใต้วงแขนในระยะพอดีได้ เพราะเช่นนั้นตอนรุถอดเสื้อออกเนจึงได้เห็นบิกี่นี่ท่อนบนเต็ม ๆ ดวงตาคมกริบจ้องส่วนขาวนวลที่ล้นออกมาจากบิกี่นี่ กลืนน้ำลายเหนียวลงคอเมื่อหญิงสาวเตรียมจะใส่เสื้อตามเดิม1 2 3…“ว้าย!”การทดเลขในใจไว้ของเขาไม่เป็นผลเมื่อสุดท้ายเนก็ผลักรุลงนอนอีกครั้งเตรียมจะจรดริมฝีปากลงอกอิ่มเกินตัว ริมฝีปากหนาครอบครองยอดยกทั้งสองข้างจนชุ่ม กระตุ้นเส้นประสาทจนรุเริ่มมีอารมณ์ขึ้นมาบ้างแล้ว แต่เมื่อได้ยินเสียงของผู้ตั้งแคมป์คนอื่นเดินผ่านมา เธอก็รีบตีไหล่หนาให้พอได้แล้ว“สักรอบไม่ได้เหรอครับ”เขาเงยหน้าขึ้นจากอกอิ่มด้วยสีหน้า

  • ของเล่นของคุณหนูทั้งสาม   บทที่ 79

    บทที่ 79รุตัวแข็งทื่อเมื่อโดนเนรุกอย่างกะทันหัน จนกระทั่งสะโพกสัมผัสได้ถึงความแข็งกลางกายเขา เธอจึงทราบว่าแท้จริงแล้วชายหนุ่มมีความรู้สึกมาได้สักพักแล้ว และตอนนี้ก็พร้อมสำหรับก้าวต่อไปแล้วด้วย“เข้าใจแล้ว ดับตะเกียงเพราะกลัวคนเห็นเงาจริง ๆ ด้วย”เนไม่ตอบว่าใช่หรือไม่ใช่เพราะเขากำลังเน้นปฏิบัติ ริมฝีปากหนาพรมจูบไปยังใบหน้าเนียนกลิ่นสะอาด ก่อนที่จะเลื่อนจมูกลงต่ำเรื่อย ๆ มายังลำคอหอมอ่อน ๆ ยิ่งได้กลิ่นกายเฉพาะตัวเธอมากเท่าไรก็ยิ่งเป็นการเพิ่มอารมณ์ให้เขามากขึ้นเท่านั้น“เน…เบา ๆ นะ”รุเอ่ยเสียงกระซิบทั้งยังเอียงหน้าไปทางตรงข้ามกับที่ริมฝีปากหนากำลังไล่ลงต่ำ ขนอ่อนบนกายชูชันด้วยหวั่นไหวไปกับสัมผัสของเขา“ที่บอกว่าเบา ๆ เป็นเสียงหรือว่าสัมผัสจากผมครับ”ถามเสร็จมือหนาก็สอดเข้าไปใต้ร่มผ้าในชุดเสื้อยืดกางเกงวอร์มขายาวของรุ หญิงสาวไม่ตอบทั้งยังชูแขนขึ้นให้เขาได้ถอดเสื้อยืดตัวโคลงซึ่งด้านในมีเสื้อชั้นในตัวเล็กปกคลุมเอาไว้“หมายถึง…เสียง”ใบหน้าหล่อเหลาปรากฏรอยยิ้มมุมปาก เมื่อหญิงสาวเปิดทางให้แบบนี้แล้ว เสื้อชั้นในตัวเล็กก็ไม่ได้เกาะอยู่กับร่างกายเธออีกต่อไป รวมถึงเสื้อผ้าตัวอื่น ๆ ด้วยเช่นกัน

  • ของเล่นของคุณหนูทั้งสาม   บทที่ 78

    บทที่ 78เมื่อเสร็จพิธียกช่อฟ้ารุกับเนไม่ได้กลับในทันทีเพราะวางแผนเอาไว้แล้วว่าจะขึ้นไปกางเต็นท์บนลานชมดาวของอุทยานแห่งชาติ รุแอบดีใจที่ลานชมดาวไม่ได้มีเพียงเธอและเน ที่นี่มีเต็นท์อีกสิบกว่าหลัง บรรยากาศไม่เงียบสงบเกินไปแต่ก็ไม่เหงาจนเกินไป“ดีนะบนนี้ยังมีสัญญาณอินเทอร์เน็ตอยู่บ้าง ไม่งั้นอัพโหลดคลิปใหม่ไม่ได้แน่…สำเร็จ!”รุชูมือขึ้นเหนือฟ้าเมื่อสามารถอัพโหลดคลิปวิดีโอลงบนบัญชีติกต๊อกส่วนตัวได้สำเร็จ ช่วงเวลาหลายเดือนที่ผ่านมาเธอสามารถเรียกตัวเองเป็นดาวติกต๊อกได้แล้ว เพราะว่าผู้ติดตามในตอนนี้ขึ้นเลข ‘1M’ แล้วเนที่กางเต็นท์เสร็จแล้วยิ้มดีใจกับพี่สาวคนสวย เขากางเต็นท์คนเดียวโดยให้รุนั่งตัดคลิปไป ตอนแรกเธอก็อยากเข้ามาช่วยเขา แต่ช่วยแล้วเนกางเต็นท์ได้ยากกว่าเดิม เขาจึงให้เธอไปนั่งพักแล้วกางเต็นท์ต่อคนเดียว รุที่ไม่มีอะไรทำจึงได้ตัดคลิปที่ถ่ายในงานพิธีวันนี้ลงโซเชียล“เนเก่งมาก ต่อไปนี้ก็ไปแคมป์ปิ้งกลางป่าได้แล้วสิ แต่พี่ไม่ไปด้วยนะพี่กลัวงู แต่ถ้าเป็นลานชมดาวที่โล่ง ๆ แบบนี้พี่อยู่ได้”เนหยิบเก้าอี้พับอีกตัวให้รุ มือหนาตบลงบนเก้าอี้ให้เธอได้นั่งลง เมื่อรุหย่อนก้นนั่งลงก็กวาดตามองโดยรอบ เ

  • ของเล่นของคุณหนูทั้งสาม   บทที่ 77

    บทที่ 77พูดคุยเรื่องต่าง ๆ กันอยู่นานเวลาก็ล่วงเลยมาสี่ทุ่มแล้ว รุจึงชวนชายหนุ่มนอนที่นี่ ตอนแรกเธอก็ไม่กล้าชวนเขานอน แต่เมื่อยายพิศเคยเอ่ยปากอนุญาตแล้ว เธอจึงได้ชวนเขาขึ้นมานอนบนบ้าน ปูที่นอนพร้อมกางมุ้งให้อีกฝ่ายด้วยยายพิศได้ยินเสียงเลยตื่นออกมาดูครู่หนึ่ง สนทนากับเนไม่นานก็กลับเข้าไปนอน ก่อนที่รุจะเข้าไปนอนในห้องเธอก็ตรวจความเรียบร้อยของมุ้งว่าเหน็บมุ้งดีหรือไม่ ด้วยกลัวว่ายุงจะเข้าไปด้านในมุ้งของเนเนที่นั่งอยู่ในมุ้งสีขาวให้รู้สึกอบอุ่นหัวใจยิ่งแล้ว มองรุที่กำลังคลานไปเหน็บมุ้งกับที่นอนรอบทิศ ท่าทางเธอในตอนนี้เหมือนแม่ที่กำลังห่วงลูกน้อยกลัวว่าลูกน้อยจะโดนลิ้นไรไต่ตอม“พอแล้วครับพี่รุ ยุงเข้าไม่ได้แล้ว”“เข้าไม่ได้แน่ แต่ว่าจะเป็นการขังมันไว้ด้วยหรือเปล่า ด้านในมีไหม เผื่อขังยุงเอาไว้” ไม่ว่าเปล่ายังเพ่งสายตาเข้ามาด้านในด้วย เนจึงได้ยื่นมือไปบีบแก้มเธอผ่านมุ้งจนรุร้อง “โอ๊ย!”“ไปนอนได้แล้วครับ พรุ่งนี้ต้องไปงานยกช่อฟ้านะ ผิวไม่ดีเดี๋ยวแต่งหน้าไม่สวยนะครับ”งานยกช่อฟ้าจัดขึ้นพรุ่งนี้ โณและธนาไม่ว่างเนและรุจึงเป็นตัวแทนของทั้งสองเป็นประธานของพิธีแทน“ก็ได้”รุลุกขึ้นยืน ปิดไฟตรงห

  • ของเล่นของคุณหนูทั้งสาม   บทที่ 76

    บทที่ 76“แม่รอตั้งนานทำไมมาช้าจังเลย”เมื่อจอดรถแล้วเดินเข้ามาในบ้านประโยคแรกที่มานีทักขึ้นก็คือประโยคนี้ รุไม่เห็นรถเนจอดหน้าบ้านไม่ว่าจะเป็นรถยนต์หรือว่ารถมอเตอร์ไซด์จึงเดาว่าเขาไม่ได้อยู่ที่นี่แล้วไม่อยู่ที่นี่ตั้งแต่แรกหรือว่ากลับไปแล้วนะ“ไหนจ๊ะ ลูกชายที่แม่ว่า”“เนกลับไปแล้ว เราอยากมาช้าเอง”รุได้ยินเช่นนั้นในใจยิ่งรู้สึกระอุขึ้น…มาที่นี่แต่ไม่รับสายกันหมายความว่ายังไงกันแน่“กลับที่ว่ากลับกรุงเทพฯ หรือว่ากลับบ้านมินิมอลคะ”มานียิ้มแก้มปริเมื่อเห็นลูกสาวเก็บอาการไม่อยู่ ไม่วายเอ่ยแซวด้วยน้ำเสียงหยอกล้อ“ทำไม อยากรู้ล่ะสิ ถ้าอยากรู้ทำไมไม่โทร.ไปหาเองล่ะ”โทร.ไปแล้วแต่เขาไม่รับใครจะกล้าโทร.กลับไปอีกรอบล่ะ“หนูจะไปอาบน้ำแล้วจ้ะ วันนี้เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว”“อ้อ ๆ เสร็จแล้วมากินข้าวนะ แม่กับพ่อกินไปก่อนแล้ว เก็บไว้ให้หนูแล้วด้วย”รุพยักหน้าแทนการพูด จากนั้นก็เดินไปห้องตัวเองผลัดเปลี่ยนเป็นชุดผ้าขนหนูแล้วอาบน้ำในห้องน้ำหลังใหม่เอี่ยมไร้เงาอึ่งอ่างในห้องน้ำเช่นในอดีต“รุ อาบน้ำตั้งนานแล้วยังไม่เสร็จอีกเหรอหนู ตัวเปื่อยยุ่ยแล้วมั้ง”เพราะกำลังอยู่ในภาวะคิดหนัก รุจึงใจลอยจนทำทุกอย่างช้

  • ของเล่นของคุณหนูทั้งสาม   บทที่ 75

    บทที่ 75‘กิเลสตัณหาใดยับยั้งช่างใจได้เลย’รุเก็บคำพูดของเนวันนั้นมาคิดตลอด กระทั่งผ่านมาหลายวันจนเธอกลับจังหวัดบ้านเกิด ช่วงไหนที่ว่างเธอจะคิดถึงคำพูดนี้ของเขาทันทีแม้กระทั่งตอนที่พายายมาหาหมอในโรงพยาบาลรัฐตามวันที่หมอนัด ช่วงที่ไม่มีอะไรทำเธอก็คิดเรื่องนี้ขึ้นมาอีกครั้ง“เขาพูดจริงเหรอ หรือแค่กำลังล้อเราเล่น”“ใครล้อใครเล่นหรือหนู”รุกลับมาอยู่ในโลกของความเป็นจริงอีกครั้งเมื่อได้ยินเสียงของคุณยายดังขึ้น ใบหน้าที่แต่งบาง ๆ รีบดึงรอยยิ้มกลับมาประดับใบหน้า“หนูกำลังคิดอะไรเรื่อยเปื่อยจ้ะยาย แล้วนี่ยายกำลังหาหมากทานอยู่เหรอจ๊ะ อดใจก่อนได้ไหมจ๊ะยาย เดี๋ยวหมอก็เรียกแล้วใกล้ถึงคิวแล้วจ้ะ”ยายพิศถอนหายเมื่อโดนหลานห้ามไม่ให้เคี้ยวหมาก แต่สุดท้ายก็เชื่อฟังหลาน นั่งมองผู้สูงอายุในวัยไล่เรี่ยกันเดินเข้าห้องตรวจตามคิว การตรวจสุขภาพจะมีทุกสี่เดือน ปรกติแม่กับน้าคนที่สองของเธอจะเป็นคนพามา แต่พอรุย้ายมาอยู่ต่างจังหวัดแล้ว เธอจึงเป็นคนพายายมาแทนคุณยายพิศมีโรคประจำตัวคือเบาหวาน โรคนี้ถ่ายทอดทางพันธุกรรมมาถึงน้าคนที่สองและลูกสาวของน้าด้วย ดีว่ามานีไม่เป็น มิเช่นนั้นรุก็มีโอกาสเป็นเบาหวานตามการถ่ายทอด

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status