LOGINShare
บทที่ 4
Last Updated:
2025-03-22 14:38:48หลังจากส่งลูกเข้านอนหลี่ถิงก็มาฝังเข็มเอายาให้สามีกิน เธอปรึกษาสามีเรื่องจะเอาเครื่องประดับของเธอในมิติไปขายเอาเงินมาสร้างบ้านก่อนที่จะถึงหน้าหนาวอีกสามเดือนเธอชอบสะสมทองคำในชาติก่อนใส่ไว้ในตู้เซฟที่คอนโด มีทั้งทองแท่งสร้อยแหวนกำไลเต็มตู้เซฟคนจะได้ไม่สงสัยเวลาเธอสร้างบ้านใหม่ และจะพาสามคนพ่อลูกไปตรวจดูในโรงหมอในเมืองด้วยเพื่อกันคนสงสัยครอบครัวของเธอ
"ดีนะเจ้าคะที่บ้านเราติดเชิงเขาจึงไม่มีใครมารบกวนเราแต่ถ้าวันไหนเราร่ำรวยขึ้นมา คนก็จะมาวุ่นวายพวกชอบเสือกก็เยอะแต่พรุ่งนี้น้องจะลองขึ้นเขาดูสักหน่อยเจ้าค่ะ เผื่อจะเจอสมุนไพรหายากทางที่น้องจะไปวันนี้" "ระวังตัวดีๆด้วยน้องหญิงเจ้าเป็นผู้หญิงอันตรายมีรอบด้านเห็นท่าทางไม่ดีให้รีบเข้าไปในมิติ" หลี่หยางบอกด้วยใบหน้าจริงจังอันตรายบนเขาไม่ใช่แค่สัตว์มนุษย์ก็อันตรายเช่นกันเผลอๆกลัวยิ่งกว่าเดรัจฉานเสียอีก "เจ้าค่ะน้องจะระวังตัว" หลี่ถิงรู้ความนัยของสามีก่อนจะตอบรับด้วยควาหนักแน่นไม่มีใครมาทำร้ายเธอได้ แต่ถ้ามีมันคนนั้นเขาลงนรกซะก่อน เธอถอนเข็มออกจากตัวสามี "ดื่มน้ำอีกนะเจ้าคะจะได้หายเร็วๆ พรุ่งนี้ท่านพี่ตื่นมาจะรู้ว่ายาของน้องดีที่สุดเจ้าค่ะ" หลี่หยางมองหน้าภรรยาก่อนจะดึงเธอเข้ามากอดพี่ "อยากหายเร็วๆจะได้ช่วยแบ่งเบาภาระน้องหญิง" หลี่ฝูพูดด้วยควารู้สึกผิดทั้งๆที่เป็นหัวหน้าครอบครัวแต่กลับมาเป็นภาระเขาละอายใจยิ่งนัก "น้องรับรองว่าท่านพี่จะได้ช่วยน้องจนเหนื่อยแน่นอนเจ้าค่ะ" "ดึกแล้วนอนเถอะเจ้าค่ะท่านพี่ตอนเช้ามาน้องจะพาท่านพี่หัดเดินตอนเช้านะเจ้าคะ" หลี่ถิงดับเทียนปีนขึ้นเตียงนอน สามีกางแขนให้ภรรยานอนลงให้อ้อมกอดของเขา หลี่หยางจูบหน้าผากภรรยาอย่างนิ่มนวล หลี่ถิงเงยหน้ามองสามียิ้มก่อนจะหอมแก้มสามีแล้วบอก "ฝันดีเจ้าค่ะ" แล้วหลี่ถิงก็ล้มตัวลงในิ้อมกิดของสามีที่นอนอยู่เพื่อที่จะได้นอนหลงบันทึก "ฝันดีภรรยา" หลี่ฝูกระซิบบอกฝันดีภรรยาคนสวยคืนก่อนจะกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นไปอีกภรรยาจะได้อุ่นๆ ไม่นานภรรยาตัวน้อยของเขาก็หลับไปหลี่ฝูมองใบหน้าภรรยาที่เข้าสู่ห่วงฝันอย่างเพลินตาภรรยาของเขาสวยจริงๆถึงแม้จะมีลูกสองคนแล้วก็ตามคิดไปมาเขาก็พลอยหลับไปอีกคน โปรดติดตามตอนต่อไป
Related chapters
ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น บทที่ 5
เสียงไก่ป่าขันคงใกล้สว่างหลี่ถิงลืมตาตื่นขึ้นจึงค่อยๆลุกขึ้นเพราะกลัวสามีเธอตื่น แต่ทว่าหลี่หยางก็ตื่นอยู่ดีแล้วบอกภรรยาเบาๆ"นอนต่อก่อนก็ได้น้องหญิงยังไม่สว่าง""ไม่เป็นไรเจ้าค่ะน้องจะไปทำอาหารแล้ว"หลี่ถิงบอกสามีให้นอนต่อเธอไปหุงข้าวทำกับข้าวอร่อยๆให้ทาน จากนั้นเธอก็ลุกเดินไปห้องน้ำล้างหน้าแปงฟันก่อนอันดับแรก และเดินเข้าครัวไปจุดเตาหุงข้าวต่อ เธอหยิบไก่ป่าตัวเมื่อวานที่โยนไว้ในมิติออกมาทำเป็นอาหารเช้า ทำความสะอาดไก่เสร็จเธอทำน้ำแกงไก่และเอาเห็ดโคนออกมาผัดและย่างกุ้งให้ลูกของเธอทำกับข้าวเส็รจ เธอก็เดินไปป่าไผ่ตัดไม้ไผ่มา10ลำ โยนเข้าในมิติและตัดหน่อไม้มาด้วยหลายหน่อ และรีบกลับบ้านพอถึงบ้านเธอก็รีบทำราวไม้ไผ่ไว้ใหสามีหัดเดินในตอนเช้าทำเสร็จเห็นลูกชายกับลูกสาวที่เดินออกมาจากในบ้านท่าทางงัวเงียเหมือนยังไม่ตื่นเต็มที่"ท่านแม่ไม่บอกให้ลูกมาช่วยละขอรับ/เจ้าคะลูกอยากช่วยท่านแม่" หลี่ถิงยิ้มบอกว่า"เด็กต้องนอนให้เต็มอิ่มลูกรักจะได้โตเร็วๆและแข็งแรงจ้ะ แม่ทำเสร็จหมดแล้วลูกไปล้างหน้าแปรงฟันเตรียมตัวกินข้าวได้เลยจ้ะ" ลี่ถิงพูดกับลูกทั้งสองคนด้วยรอยยิ้ม"ถ้าล้างหน้าเสร็จแล้ว แม่จะพาท่านพ่อล
Last Updated : 2025-03-22ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น บทที่ 6
หลี่ถิงเดินออกจากบ้านขึ้นเขาอย่างรวดเร็วเดินตามทางที่ชาวบ้านหาของป่าถึงบนเขาเธอหันไปอีกทางที่ชาวบ้านไม่เดิน ก่อนจะเดินไปทางนั่นอย่างไม่กลัว เดินมาสักพักเจอผักป่าและเห็ดเต็มไปหมดเธอจึงรีบเก็บใส่ตระกร้าทันทีเธอโยนเข้ามิติตั้งมากมายเพราะตระกร้าเต็มก่อนไม่ต้องห่วงว่าไม่มีที่ใส่เพราะมิติเก็บได้ไม่มีวันเต็มหลังจากเก็บเห็ดเสร็จเธอเดินต่อเข้าไปในป่าลึกขึ้นเรื่อยๆเอามีดฟันต้นไม้ทำเครื่องหมายกันหลงป่าข้างหน้ามีเนินจึงเดินขึ้นไปยืนบนเนินมองลงไป มีทุ่งหญ้าและมีกวางป่าฝูงใหญ่กินหญ้าอยู่ หลี่ถิงยิ้มด้วยความดีใจหยิบธนูขึ้นมาเล็งตัวใหญ่สุดยิงจุดตายทันที หลี่ถิงรีบวิ่งลงไปเก็บกวางใส่มิติทันที จากนั้นเดินไปดูตรงลานข้างหน้าเธอเห็นดอกอะไรก็ไม่รู้จึงเดินไปดูใกล้ๆก่อนจะอุทานด้วยความดีใจ "โอ้แม่เจ้าทุ่งดอกเก็กฮวย" เก็บไปตากแห้งชงกินดีกว่าเธอเก็บเข้ามิติให้หมดเลย เลยจากทุ่งเก็กฮวยเป็นข้าวฟ้างเดินเลยไปอีกยังมีข้าวหอมมะลิเหลืองอร่ามเต็มทุ่งหลี่ถิงรีบเก็บเข้ามิติทันที "ขอบคุณเจ้าค่ะท่านเทพทั้งหลายที่เมตาลูก"มองดูตะวันที่ตรงหัว เริ่มหิวข้าวมองหาที่นั่งพักกินข้าวดีกว่าเธอหยิบเอากับข้าวง่ายๆในมิติออกมาทา
Last Updated : 2025-03-22ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น บทที่ 7
หลี่ถิงเอาผลไม้ออกมาให้ลูกๆทั้งสองคนกินวันนี้ได้ไก่ป่าที่ยังไม่ตายและกระต่ายด้วยไก่6ตัวตัวผู้2ตัวตัวเมียสี่ตัวกระต่าย4ตัวตัวผู้1ตัวตัวเมีย3ตัว จะทำคอกชั่วคราวให้พวกมันอยู่ก่อน "ลูกเอาผลไม้ไปล้างมากินได้เลยแม่จะไปพาท่านพ่อของลูกออกมาหัดเดินก่อน""เจ้าค่ะ/ขอรับท่านแม่"จากนั้นหลี่ถิงดึงไม้ไผ่และเครื่องมือออกมาวางไว้ก่อนเข้าบ้านไปหาสามี หลี่หยางนั่งพิงหัวเตียงเขารู้สึกว่าตั้งเมื่อคืนที่ภรรยาฝังเข็มให้กินยาตอนเช้า เขาก็ไม่รู้สึกเจ็บตอนที่ภรรยาพาเขาออกไปหัดเดินตอนเช้าเขาสามารถเดินได้ไปกลับหลายรอบและไม่รู้สึกเหนื่อยและเจ็บเลยเขาคิดว่าไม่ถึงอาทิตย์เขาคงจะเดินได้เป็นปกติเขาดีใจมาก แต่ที่หลี่หยางสงสัยคือภรรยาเขาเก่งขึ้นยิ้มเก่งไม่มีแววตาที่เศร้าเหมือนเมื่อก่อนเหมือนเป็นละคนเขารู้สึกได้แต่ไม่พูดอะไรรอให้เธอบอกเขาเองดีกว่าเพราะเขาคิดว่าภรรยาของเขาจะเป็นยังไงเขาก็รักเธอเหมือนเดิม ตอนที่เขาเจอภรรยาที่ขึ้นไปเก็บผักป่าที่ยังไม่ได้แต่งงานกัน เขาเป็นลูกกำพร้าเหมือนกันกับหลี่ถิงตอนนั้นเธอยืนอยู่ข้างลำธารกับเด็กสาวคนหนึ่ง ไม่มีใครมองเห็นเขาที่ยืนอยู่บนเนินเขาหลี่หยางเห็นหญิงนั้นผลักหลี่ถิงตกน้ำแล้
Last Updated : 2025-03-22ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น บทท่ 8
ก่อนยามเฉินหลี่ถิงรีบพาลูกสาวไปขึ้นเกวียนในหมูบ้านก่อนออกจากบ้านเธอมองค้อนสามีที่ทำเธอเกือบสาย แต่ทว่าทางด้านหลี่หยางอารมณ์ดีตื่นขึ้นมาช่วยภรรยาทำกับข้าวตอนเช้าอย่างสดชื่นหลี่ถิงพาลูกสาวขึ้นเกวียนรอชาวบ้านที่จะเดินทางไปในเมือง มองเข้าไปในเกวียนมีคนนั่งบนเกวียนแล้วสองถึงสามคน มีแม่เฒ่าหุ่ยหลิงด้วยถามหลี่ถิง"หลี่หยางเดินได้หรือยังดีขึ้นหรือไม่" "เดินได้แล้วเจ้าค่ะท่านยายแต่ยังเดินไม่คล่องเท่าไร่เจ้าค่ะได้ยาหมอต้มกินมาเป็นเดือนแล้วเจ้าค่ะ" หลี่ถิงตอบ" ดีแล้วละ"แม่หุ่ยหลิงตอบ"ข้าก็เดินไปไกลไม่ไหวเลยไม่ได้ไปเยี่ยมเจ้ากับสามีเจ้า" "ไม่เป็นไรเจ้าค่ะท่านยายข้าเข้าใจ" คุยกันไปมาถามสักพักเกวียนก็ออกเดินทางเข้าเมือง ประมาณครึ่งชั่วยามก็ถึงเมืองหลี่ถิงมองอย่างตื่นเต้นนี้หรือโลกโบราณ หลี่ฮวาก็จับมือแม่มองข้างทางอย่างตื่นเต้นเช่นกัน เพราะว่าร่างเดิมไม่ค่อยเข้าเมืองแต่งงานแล้วไม่เคยเข้าเมืองเลยมีแต่สามีมาขายของป่าเพราะเธอไม่อยากเจอแม่เลี้ยง แต่เธอคนนี้นี้ไม่ใช่คนเก่าร้ายมาร้ายตอบและจะเอาคืนให้เจ้าของร่างเดิมอย่างแน่นอนเธอจ่ายค่าเกวียน3อิแปะให้มารอขึ้นเกวียนในยามอุ่ย(13.00/14.
Last Updated : 2025-03-22ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น บทที่ 9
หลี่หยางรีบเดินกับบ้านเพราะเป็นห่วงภรรยาและลูกที่รออยูที่บ้านเดินมาถึงหน้าบ้านก็ต้องตกใจเพราะได้ยินเสียงคนทะเลาะกันดังออกมาจากบ้านของเขาหลี่หยางรีบวิ่งเข้าบ้านทันที วิ่งไปถึงก็ต้องตกใจที่เห็นภรรยาไล่ตีสองแม่ลูกมหาภัยพอดี"น้องหญิงเป็นยังไงบ้างบาดเจ็บตรงไหนบ้าง" หลี่หยางรีบปรี่เข้าไปจับตัวหลี่ถิงหมุนไปมาหาร่องรอยบาดแผลด้วยความเป็นห่วง"เจ้าต้องถามข้านี้ว่าเจ็บตรงไหนพวกเนรคุณเลี้ยงเสียข้าวสุก" แม่เลี้ยงของหลี่ถิงเอ่ยเถียงขึ้นทาทันทีเมื่อเห็นหลี่หยางไปดูภรรยาของเขา ทั้งๆที่เขาเองต่างหากที่ถูกกระทำหลี่ถิงจะเจ็บได้ไงต้องเป็นเธอสิ! "เจ้าเลี้ยงข้าตรงไหน คลอดข้าออกมาหรือขอถามหน่อยหน้าด้านมากนะออกไปจากบ้านข้าเดี๋ยวนี้ก่อนที่ข้าจะไปแจ้งผู้ใหญ่บ้านว่ามีคนบุกรุก" นางชือหนิงกับชือเหยาได้ยินว่าแจ้งหัวหน้าหมู่บ้านก็ตกใจ"ข้าจะเตือนความจำให้นะว่าเจ้าสองคนแม่ลูกวางแผนหลอกข้าไปเก็บผักป่าแล้วให้ลูกแกผลักข้าตกน้ำกะจะให้ข้าตายแล้วฮุบเอาสมบัติของพ่อข้า ถ้าข้าแจ้งผู้ใหญ่บ้านตอนนี้ก็ได้นะ เมื่อก่อนข้ายอมพวกเจ้าเลยได้ใจสินะงั้นวันนี้ข้าจะตีพวกเจ้าให้ตายคาบ้านก็ได้ข้อหาขโมยและบุกรุกบ้านก็น่าจะพออ้ออ
Last Updated : 2025-03-25ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น บทที่ 10
หลังจากขึ้นแปลงผักได้มายี่สิบแปลงเธอบอกสามีพักหน้าดินไว้สัก3วันไปขอซื้อขี้วัวมามาใส่แปลงผักทิ้งไว้"เรากินมาข้าวเที่ยงกันเจ้าค่ะ แล้วท่านพี่พาลูกไปซื้อขี้วัวในหมู่บ้านนะเจ้าคะ เวลาปลูกผักจะต้นใหญ่และแข็งแรงและน่ากิน""ได้น้องหญิง"หลี่ถิงเอาข้าวมันไก่ออกมา4จานใหญ่และขนมและน้ำผลไม้ออกมาไว้วางในโต๊ะกินข้าวกินข้าวเสร็จพักผ่อนสักหน่อย"น้องจะไปตัดไม้มาทำคอกวัวต่อดีไหมเจ้าคะ""อืมเดี๋ยวพี่ไปด้วยพรุ่งนี้ค่อยไปเอาขี้วัวก็ได้พี่ไม่อยากให้น้องไปคนเดียว""ได้เจ้าค่ะ"หลี่ถิงให้ลูกเธอนอนกลางวันเพราะอยู่ในวัยกำลังเติบโตเธอจึงออกไปออกไปตัดไม้กับสามีตอนบ่าย สามีเอาวัวเทียมเกวียนไปด้วยจะได้ลากไม้กลับมาด้วยมาถึงป่าไผ่สามีก็ตัดไม้หลี่ถิงจึงเดินดูหน่อไม้หน่อได้มาเต็มตระกร้าเธอจะทำหน่อไม้ดองวันหลังค่อยมาขุดไหม่ป่าไผ่อยู่ติดกับลำธารน้ำใสมองเห็นปลาเยอะมีแต่ตัวใหญ่ๆทำปลาตากแห้งด้วยก็ดี กุ้งก็เห็นมีเยอะเธอจึงจับกุ้งไปเผ่ารอบเย็นด้วยเอาปลา10ตัวก็พอเอากุ้งมาเยอะหน่อยเดียวตอนไปขายเหลาอาหารค่อยเอาจับเอาเยอะๆเธอร้องเพลงอย่างอารมณ์ดีหลี่หยางมองเมียแล้วหัวเราะเบาๆได้ไม้เยอะพอแล้วจึงพากันกับบ้านป่านนี้ลูกๆของเธอค
Last Updated : 2025-03-25ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น บทที่ 11
ตอนเย็นหลี่ถิงเผาปลาตัวใหญ่สองตัวย่างกุ้งตำน้ำพริกรสเด็ดมีทั้งแบบเผ็ดและไม่เผ็ดถูกใจทั้งเด็กทั้งคนโต ยามซวี่ในห้องนอนหลี่ถิงนอนปรึกษากับสามี"ท่านพี่พรุ่งนี้เราเข้าเมืองกันเจ้าค่ะ น้องบอกเกวียนลุงอูไว้ว่าจะพาท่านไปหาหมอเพื่อกันคนสงสัยว่าท่านหายดีจนเดินได้ยังไง น้องจะบอกเก็บสมุนไพรได้ขายพอมีเงินพาท่านพี่ไปหาหมอเพราะอาการท่านดีขึ้นมากจากที่กินยามาเป็นเดือนเจ้าค่ะ" หลี่หยางตอบอย่างเห็นด้วย"เจ้าพูดมาน้องหญิงดีเหมือนกันคนจะได้ไม่สงสัย""และน้องก็อยากล้อมรั่วที่ดินของเราให้สูงเจ้าค่ะน้องจะปลูกผักผลไม้และปลูกข้าวเองเจ้าค่ะเพราะน้องได้พันธุ์ข้าวมาเมื่อวานเจ้าค่ะ และน้องอยากให้ท่านพี่ไปซื้อที่ดินกับหัวหน้าหมู่บ้านที่ติดกับบ้านเราทั้งสองข้างยาวไปจนติดลำธารทั้งสองแปลงเลยถ้าไม่มีของใครให้ซื้อมาทั้งหมดเลยนะเจ้าค่ะ แล้วก็บอกหัวหน้าหมู่บ้านหาคนงานมาล้อมรั่วเลยนะเจ้าค่ะให้ค่าแรงเท่าตัวเมืองแต่ห่อข้าวมากินเอง""ได้น้องหญิง""พรุ่งนี้หลังจากไปหาหมอน้องจะให้ท่านลุงอูพาไปซื้อเกวียนด้วยเจ้าค่ะ เพราะเราอาจจะเข้าในเมืองบ่อยขึ้นไม่ต้องไปรอเกวียนในหมู่บ้านอีกเจ้าค่ะ""ได้น้องอยากได้อะไรอีกก็บอกพี่
Last Updated : 2025-03-25ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น บทที่ 12
หลี่หยางทำคอกวัวชั่วคราวก่อน พรุ่งนี้ค่อยตัดไม้มาทำใหม่หลี่ถิงตื่นนอนก็มาช่วยสามีช่วงเย็น จากนั้นเธอก็เข้าครัวหุงข้าว"วันนี้จะทำอะไรดี อ้อ!กุ้งมีเยอะทำต้มยำดีกว่าใส่ปลากับเห็ดด้วยเอาน้ำข้นดีกว่าเครื่องครบจัดไปให้หมด มีผัดผักบุ้งไฟแดงปลาทอดน้ำพริกแซ่บๆ" หลังกินข้าวเย็นก็ส่งลูกเข้านอนหลี่ถิงเดินเข้าห้องมา สามีที่ออกไปตรวจความเรียบร้อยก็เดินเข้ามาในห้องเช่นกัน หลี่หยางอาบน้ำเสร็จก็ดับเทียนในห้องแล้วขึ้นเตียงกอดเมียหอมแก้มให้ชื่นใจ"ท่านพี่พรุ่งนี้ในท่านไปหาหัวหน้าหมู่บ้านไปซื้อที่นะเจ้าคะ และบอกให้ท่านหัวหน้าหมู่บ้านรับคนงานมาล้อมที่ดินให้เราก่อนด้วยเจ้าค่ะ จากนั้นเราจะสร้างบ้านและปลุกผักเจ้าค่ะเดี๋ยวน้องจะวาดแบบบ้านให้ และให้ถามดูว่ามีช่างสร้างบ้านใหม่ด้วยหรือไม่ เพราะน้องอยากช่วยชาวบ้านให้มีเงินชื้อของตุนเสบียงหน้าหนาวเจ้าค่ะถ้ามีก็จ้างพวกเขาได้เลยเจ้าค่ะบอกว่าน้องจะให้ค่าแรงเท่าในเมือง""ได้มีอะไรอีกที่อยากได้อีกหรือไม่""ไม่มีแล้วเจ้าค่ะ" "อ้อ!อีกอย่างน้องลืมไปป่านนี้เรื่องที่ท่านพี่เดินได้หน้าจะดังไปทั่วหมู่บ้านแล้วเจ้าค่ะ และเรื่องที่น้องเก็บสมุนไพรจนมีเงินซื้อเกวี
Last Updated : 2025-03-25
Latest chapter
ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น บทที่ 50
ในวันที่หลี่ถิงแต่งลูกเขยเข้าบ้านมาได้เกือบสามเดือนลูกชายที่กลับมางานแต่งของน้องสาวก็กลับไปเรียนต่ออีกไม่นานก็จะกลับมาบ้านบอกมารดาว่าอยากตั้งสถานศึกษาขึ้นอีกโดยลูกชายของนางจะเป็นคนสอนเองกับหลานของลุงเฉิงให่หลี่ฝูสงสารเด็กไร้บ้านคนขอทานตอนนี้ตัวหลี่ถิงซื้อที่ในตัวอำเภอห่างตัวเมืองแค่5ลี่ได้และได้ก่อสร้างที่พักผิงกับคนอยากไร้สอนอาชีพจักสานปักผ้าออกมาขายให้มีเงินหนุมเวียนในที่พักพิงแยกปลูกข้าวปลูกผักทุกอย่างในเก็บกันโดยไม่ต้องซื้อหามีบ่อปลาขนาดใหญ่เลี้ยงไว้ให้กินกันที่พักพิงทุกคนที่หลี่ถิงช่วยมาจากอารามร้างตอนนี้มีประมาณเกือบร้อยคนรวมทั้งเด็กด้วย สถานศึกษาก็ก่อสร้างติดกันกับที่พักพิงคนยากไร้นายช่างบอกครึ่งเดือนก็จะแล้วเสร็จหลี่ถิงติดต่อนายอำเภอให้หาพ่อค้ามารับซื้อสินค้าในศูนย์พักผิงของทุกอย่างที่ทำออกมาจึงไม่พอขายทำให้ในเมืองคึกคักการค้าขายก็ดีขึ้นการกินอยู่ของชาวบ้านก็ดีขึ้นนายอำเภอก็ได้หน้าตาว่าทำงานดีได้รางวัลมามากมายจึงมาขอบใจหลี่ถิงที่ทำให้เมืองหังโจมีหน้ามีตา ชาวบ้านอยู่ดีมีงานทำและการกินอยู่ก็ดีขึ้นมีพ่อค้าเดินทางมาค้าขายรับซื้อของไปขายต่อไม่ขาด ข่าวลือถึงเมืองหลวงมีขุนนางให
ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น บทที่ 49
หลังจากกลับมาจากเหลาอาหารแล้วหลี่ฮวาก็มาช่วยช่วยสาวๆในร้านขายของต่อตอนเที่ยงของจากไร่เข้ามาส่งที่ร้านและช่วยกันจัดเรียงสินค้า ในร้านลูกค้าก็เข้ามาเรื่อยๆบางคนมารอซื้อของรอบเที่ยง คนส่วนมากเป็นพ่อบ้านจวนใหญ่ในเมืองที่มาซื้อสองรอบเพราะมีผลไม้ป่าด้วยทุกวันสดและใหม่เสียงหวานใสเรียกลูกค้าและพูดคุยแนะนำสินค้าในร้านอย่างไม่ถือตัวเหวินหลงเดินมาดูร้านของสาวน้อยตั้งแต่กินมื้อเที่ยงเสร็จเขาเดินมาเรื่อยๆดูร้านค้ามาตามทางจนมาหยุดร้านฝั่งตรงข้ามที่เหวินหลงยืนอยู่มองนางขายของในร้านอย่างร่าเริงมีชีวิตชีวาดูสดใสเป็นอย่างมากเหวินหลงเดินเข้าไปในร้านของหลี่ฮวา"ร้านของเจ้ามีของขายเยอะมากเลยนะสาวน้อย" เหวินหลงถามหลี่ฮวา"นายน้อยท่านมาเดินเล่นหรือเจ้าคะเชิญนั่งก่อนเจ้าค่ะ" หลี่ฮวาตกใจเล็กน้อยก่อนจะต้อนรับด้วยรอยยิ้มอย่างมืออาชีพก่อนจะขอตัวไปเอาน้ำส้มคั้นกับขนมมาให้เหวินหลงดื่มพร้อมกับน้ำชาให้นายน้อยเลือกดื่มเอง"น้ำนี้อร่อยมาเลยแม่นางน้ำนี้คืออะไรหรือ และขนมนี้ก็อร่อยมาก" เหวินหลงถามเพราะหลี่ฮวาเอาขนมเค้กที่ท่านแม่เอาให้ตอนเช้ามาทานคู่กับน้ำส้มคั้น"อ้อเป็นขนมที่ท่านแม่ทำเจ้าค่ะนายน้อยและนี้ก็คือน้ำส้
ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น บทที่ 48
ผ่านมาอีก5ปีที่หลี่ถิงคลอดฝาแฝดให้กับหลี่หยางลูกๆของหลี่ถิงก็ไปเรียนหนังสือกับเด็กๆในไร่ลูกหลานของคนงานในไร่ของหลี่ถิงส่วนหลี่ฝูตอนนี้ได้เข้าเรียนในเมืองหลวงพร้อมกับหลานของลุงเฉินให่กันสามคนและจะกลับมาบ้านปีละสองครั้งทั้งสามคนสอบเข้าได้และมีหอพักอยู่ในสถานศึกษาเลยหลี่ถิงภูมิใจกับเด็กทุกคนๆส่วนหลี่ฮวาก็ปักปิ่นแล้วและชอบค้าขายหลี่ถิงจึงยกตำแหน่งติดต่อกับเหลาส่งผักส่งของไปที่เหลาจึงผ่านหลี่ฮวาทุกอย่างส่วนลู่ตงก็คุมคนงานในไร่แทนพี่สาวพี่ชายงานในไร่จึงไม่มีอะไรต้องห่วง ลู่ชิงมีหน้าที่เลี้ยงลูกๆของเธอกับแม่ของเธอและแม่สามีที่คอยช่วยกันทั้งคุณชายน้อยกับคุณน้อยน้อยของไร่เป็นที่รักใคร่ในความช่างพูดช่างจาออดอ้อนจนคนงานในไร่รักหลงกันทุกคนตัวของหลี่ถิงจึงมีเวลาว่างขึ้นเขากับสามีหาของป่าผลไม้ป่าและต้นอ่อนของผลไม้มาปลูกในไร่ในทุกวันชาวบ้านก็จะเห็นสองสามีภรรยาพากันขึ้นเขาหลังยามเฉินทุกวันหลี่ฮวาหลังจากส่งผักปลากุ้งให้กับเหลาเฟิงฟูแล้วกินมื้อเช้าแล้ว หลี่ฮวาก็จะเข้าเมืองไปช่วยคนงานขายของที่หน้าร้าขายผักของเธอต่อทุกวันเพราะมารดายกให้เธอจัดการทุกอย่างมีพ่อค้าต่างเมืองมารับผักไปขายต่อในหลายเมืองการ
ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น บทที่ 47
วันนี้ในบ้านไร่เชิงเขาของหลี่หยางกำลังวุ่นวายเพราะนายหญิงของไร่ปวดท้องจะคลอดลูกหลี่หยางเดินวนเวียนไปมาจนทุกคนเวียนหัวอาจารย์จางคุนจึงพูดขึ้นเป็นตัวแทนทุกคน"หลี่หยางเจ้าใจเย็นก่อนข้าตาลายหมดแล้วเดี๋ยวหลี่ถิงก็คลอดเจ้าอย่าลืมว่านางเคยคลอดลูกแฝดให้เจ้ามาแล้วนะ""แต่ข้าเป็นห่วงนางนี้ขอรับท่านลุงเสียงร้องภรรยาใจข้าจะขาดตามนางให้ได้" เลยหลี่หยางตอบ"อือข้าเข้าใจแต่สงบใจเถอะ" อาจารย์บอกด้วยความใจเย็นและให้หลี่หยางใจเย็นๆเหมือนกันทุกคนในไร่ต่างมารอดูนายน้อยคนใหม่กันพร้อมหน้ากันทุกคนเสียงหลี่ถิงกรีดร้องมาครึ่งชั่วยามแล้วหมอตำแยสามคนในห้องและมีฮูหยินจางเสิ่น ลู่หนิงลี่ ฮูหยินเฉินอิงที่อยู่ในห้องกับหลี่ถิงข้างนอกภรรยาของลู่ตงกับลู่ชิงกำลังคุมสาวๆต้มน้ำเข้าไปสำหรับใช้ในห้อง"ใกล้แล้วนายหญิงเบ่งเลยนะเจ้าค่ะ" เสียงหมอตำแยบอกกับหลี่ถิง"เบ่งเจ้าค่ะนายหญิง" เสียงหมอตำแยร้องบอกเสียงหลี่ถิงและผ่นไปสักพักก็แว่วเสียงเด็กร้องแว้ๆดังขึ้น หลี่หยางหายใจโล่งอก"ได้คุณชายน้อยเจ้าค่ะ" นายท่านหลี่หยางยิ้มและเข้าไปรับห่อผ้าสีแดงทารกตัวแดงอวบอ้วนแข็งแรงพร้อมพูดพูดนามเด็กชายด้วยความรัก"หลี่ต้าเฉิงลูกพ่อ"เสียง
ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น บทที่ 46
วันเวลาผันผ่านมา5ปีตั้งแต่ปลายฟ้ามาอาศัยในร่างของหลี่ถิงวันนี้สามีของเธอแพ้ท้องหนักกินข้าวไม่ได้มาเป็นเดือนร่างกายผอมลงไปนิดหน่อยหลี่ถิงถามสามี"อยากกินอะไรเจ้าคะท่านพี่" ช่วงนี้หลี่หยางชอบกินส้มตำไก่ย่างกับปลาเผาผลไม้รสเปี้ยวจิ้มพริกเกลือ"ของเปรี้ยวๆน้องหญิง""เจ้าค่ะ"งานในไรก็ยกให้น้องชายเป็นคนทำแทนลู่ชิงก็ช่วยงานพี่สาวได้เยอะมากและได้หมั้นหมายกับจางเทียนเพราะปีนี้อายุครบ16ปี พอดีที่หลี่ถิงขอเอาไว้เพราะทั้งสองรักกันมาได้หลายปีแต่อยู่ในสายตาของผู้ใหญ่และจางเทียนสัญญาว่าจะมีลู่ชิงแค่คนเดียว ในไร่แห่งนี้หลี่ถิงตั้งกฏขึ้นมาคือใครที่ชอบพอและจะแต่งงานกันต้องมีกันและกันแค่คนเดียวถ้าใครทำผิดกฏเธอจะเชิญออกจากบ้านไร่แห่งนี้หลี่ถิงตั้งกฏนี้ขึ้นมาเพื่อความเป็นธรรมของผู้หญิงบ้าง แรกๆผู้ชายทุกคนก็งงหลี่ถิงจึงจัดการอบรมสั่งสอนเรื่องนี้ไปเป็นเกือบวันจากนั้นทุกคนจึงเข้าใจและทำตามกฏกันจางเทียนอยากแต่งตั้งแต่ปักปิ่นแล้วแต่หลี่ถิงขอไว้ว่าให้อายุ16ปีค่อยแต่งนี้เหลือเหลืออีกสามวันก็จะถึงวันแต่งแล้วส่วนลู่ตงก็แต่งให้กับหลานสาวของลุงเฉินให่ได้ครึ่งปีแล้วหลี่ถิงก็ยกที่ดินให้15หมู่สร้างบ้านให้และให้เงิน
ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น บทที่ 45
หลังจากกลับมาถึงบ้านแล้วหลี่ถิงกับสามีก็เข้าไปพักในห้องรอเวลากินมื้อค่ำร่วมกันกับคนงานของเธอหลี่หยางนอนกอดภรรยาคนสวย"น้องหญิงนอนพักเอาแรงหน่อยเถิดคืนนี้ยังอีกยาวไกลไหนจะงานเลี้ยงและต้องดูแลพี่อีก""ได้เจ้าค่ะ" หลี่ถิงตอบจากนั้นเธอก็หลับไปเพราะวันนี้หลี่ถิงต้องเหนื่อยจริงๆหลังจากที่เมียรักหลับแล้วหลี่หยางก็ห่มผ้าให้ภรรยาหอมหน้าผากเมียรักแล้วก็เดินออกมาจากห้องเขาว่าจะเดินไปดูฟาร์มหมูเสียหน่อยเดินออกมาเจอลูกสาวกับลูกชายเล่นอยู่กับลูกหลานของลุงเฉินให่พอลูกมองเห็นบิดาก็เรียกด้วยความดีใจ"ท่านพ่อจะไปไหนขอรับ" หลี่ฝูถามบิดา"พ่อว่าจะไปดูที่ฟาร์มหมูนะลูกเจ้าอยากไปกับพ่อไหม" หลี่หยางถามลูกชาย"ไปขอรับ""ข้าไปด้วยๆน้าาท่านพ่อ" หลี่ฮวาวิ่งมาขอบิดากอดขาหัวทุยถูไถขาแกร่งของบิดาเงยหน้าอ้อนบิดาไปด้วยตาปริบๆ หลี่หยางที่เจอลูกอ้อนลูกสาวก็ใจอ่อนไปหมดอุ้มลูกสาวขึ้นมาอุ้มหอมแก้มด้วยความรัก หลี่ฝูที่เห็นน้องสาวออดอ้อนบิดาก็วิ่งเข้ามาให้บิดาห้อมแก้มด้วยหลี่หยางหัวเราะร่าหอมแก้มลูกชายหนักๆไปหลายที"เอาละลูกไปด้วยกันนี้ละเด็กๆใครอยากไปด้วยก็ตามมา" หลี่หยางบอกจากนั้นเด็กๆก็วิ่งตามหลังหลี่หยางเป็นขบวนหลี่
ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น บทที่ 44
ผ่านไปสามเดือนงานทุกอย่างในไร่ก็เรียบร้อยทุกอย่าง ตอนนี้หลี่ถิงกับสามีเข้ามาในเมืองเพื่อจะทำการขายผลไม้แตงโมเมล่อนองุ่นแตงไทยฟักทองสาลี่ส้มในไร่มีทุกอย่างผักของหลี่ถิงก็ขายดิบขายดีทุกวันหลังจากส่งให้หลงจูของเหลาเฟิงฟูแล้วหลี่ถิงกับสามีก็จะเข้ามาขายของในเมืองสองคนโดยเฉินให่กับลูกชายเป็นคนเอาผลไม้มาส่งตอนเช้าและตอนเที่ยงครั้งละ10เกวียนเลยทีเดียว ถั่วฝักยาวแตงกวาฝักทุกชนิดที่หลี่ถิงปลูกเป็นต้องการของคนในเมืองเพราะว่าความสดใหม่และต้นอวบหน้ากินเวลาเอาไปทำอาหารก็อร่อยมากลูกสาวสองคนของลูกชายท่านลุงเฉินให่อายุ13-14สองคนมาช่วยขายทุกวันคนงานในไร่ก็วางใจได้ช่วยงานก็ในไร่หลี่ถิงได้อย่างดียังมีหนุ่มน้อยวัย15ปีอีก6คนในสามครอบครัวและยังเหลืออีกสามสาวในไร่รวมทั้งพ่อแม่ของพวกเขาอีกที่ช่วยกันในไร่หลี่ถิงจึงวางใจส่วนมากหลี่ถิงจะขึ้นเขามากกว่ายามเซินถึงจะเข้าไปดูที่ร้านและรับคนงานกลับมาด้วยกันตอนนี้หลี่ถิงจึงยกหน้าที่ให้ท่านลุงเฉินให่กับลูกชายคนโตของท่านลุงเป็นคนไปขายแทนส่วนหลี่ถิงกับสามีก็ขึ้นเขากับสามีไปหาของป่าและเอาหมูป่ามาเลี้ยงหลี่ถิงแยกซื้อที่อีก100หมู่ทำฟาร์มหมูป่ากระต่ายป่าไก่ป่าโดยเฉพาะในไ
ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น บทที่ 43
หลังจากเอาหมูป่าใส่ในคอกหมดแล้วหลี่หยางกับเมียก็เดินกลับบ้านหลังใหญ่กับภรรยาหลี่ถิงจึงเอาหมูป่าตัวใหญ่ออกมาไว้ที่หลังบ้านและบอกลู่ตงไปเรียกคนงานทุกคนมาช่วยกันทำหมูและให้มากินมื้อค่ำที่นี้หลี่ถิงบอกทุกคน "แล่เนื้อหมูป่าและทำกินมื้อเย็นร่วมกันทุกคนและค่อยแบ่งกันไปทำกินทุกบ้านข้าเลี้ยงต้อนรับทุกคนเจ้าค่ะ"ทุกคนต่างดีใจที่เห็นหมูป่าตัวใหญ่และก็ตกใจนายท่านเอาลงเขามาได้อย่างไร"ทำไมไม่เรียกพวกข้าไปช่วยเอาหมูลงจากเขาละขอรับนายหญิง" ลุงเฉินให่ถาม"ไม่เป็นไรเจ้าค่ะแค่นี้เล็กน้อย" หลี่ถิงตอบและบอกครอบครัวเยื่อกับครอบครัวอวี่ว่า"เอาหมูป่าที่สลบใส่คอกไว้ 30ตัวพรุ่งนี้คงจะฟื้นท่านก็เลือกเอาว่าจะให้ใครไปช่วยเลี้ยงบ้าง""ท่านน้าลู่หนิงลี่เจ้าคะกุ้งกับปลาในถังแบ่งให้ทุกคนไปทำกับข้าวด้วยนะเจ้าคะ อีกถังก็ให้ทำกินร่วมกันที่นี้ได้เลยข้าเอาออกไว้4ถังกุ้ง2ถังปลา2ถังข้าขอตัวไปพักหน่อยเสร็จแล้วก็ให้หลี่ฮวาไปตามข้าได้เลยเจ้าค่ะ""ได้เดี๋ยวน้าจะจัดการให้เจ้าไปพักเถอะเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว" ลู่หนิงลี่บอกกับหลี่ถิงครึ่งชั่วยามผ่านไปทุกคนก็ทำอาหารเสร็จเพราะมีหลายคนจึงช่วยกันพวกผู้หญิงก็ทำกับข้าวและช่วยกันแบ่งเนื
ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น บทที่ 42
หลังจากที่คนงานทำความรู้จักกันแล้วหลี่ถิงก็ให้เด็กเล่นอยู่ด้วยกันผู้ใหญ่ก็ไปทำงานและบอกงานกันว่ามีอะไรบ้างที่ต้องทำฮูหยินจางเสิ่นบอกว่าวันนี้จะทำกับข้าวเลี้ยงทุกคนเองเพราะทุกคนได้มาเจอกันโดยไม่คาดฝันต่างบอกเล่าเรื่องราวของตัวเองให้กันฟังลู่หนิงลี่ก็ได้เล่าเรื่องของเธอให้กับเฉินอิงฟังว่ามาอยู่กับหลี่ถิงได้อย่างไร พอได้ฟังเรื่องราวของแต่ละคนที่เล่าสู่กันฟันก็ให้เข้าอกเข้าใจกันและรักในครอบครัวของเจ้านายทุกคนหลี่ถิงบอกลู่ตงว่าเธอจะขึ้นเขากับสามี "พี่กับพี่หลี่หยางจะขึ้นเขาดูแลในไร่และหลี่ฝูหลี่ฮวาแทนพี่ด้วยเย็นพี่จะกลับ""ขอรับเดินทางปลอดภัยทั้งสองขอรับ"จากนั้นหลี่ถิงกับสามีก็พาขึ้นเขาไปหาของป่าสองคน"ท่านพี่เจ้าคะต่อไปเราก็แค่ขึ้นมาหาของป่าจับปลาจับกุ้งหาผลไม้ใหม่ๆไปปลูกในไร่ของพวกเรานะเจ้าคะ""ได้""น้องว่าเราไปขุดหลุมดักหมูป่าหลายๆหลุมหน่อยเจ้าค่ะเอาไปเลี้ยงและไว้ส่งให้เหลาด้วยดีนะที่พวกเราหาไว้ตอนหน้าหนาวเยอะและเลี้ยงด้วย เราจึงมีหมูป่าส่งทุกวัน""พี่ว่าเราไปวางกับดักไก่ป่าและกระต่ายป่าก่อนดีหรือไม่แล้วค่อยไปขุดหลุมดักหมูป่าต่อ" หลี่หยางบอกกับภรรยา"ดีเจ้าค่ะหลังกินมื้อเที่ยงเราก
