ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น

ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น

last updateLast Updated : 2025-03-25
Language: Thai
goodnovel12goodnovel
10
6 ratings. 6 reviews
50Chapters
6.3Kviews
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

ีปลายฟ้าแพทย์ทหารหญิงเสร็จภารกิจกับมาพักร้อนที่คอนโดนอนอ่านหนังสือตื่นมาอีกทีอยู่ในโลกคู่ขนานในของหญิงที่มีสามีและลูกแล้วสามีที่ป่วยหนักและผอมแห้ง

View More

Chapter 1

บทที่ 1

Chapter 01

*Arielle's Pov*

"On your feet, sleepyhead" That was my best friend Ryan's annoying voice grabbing me off the bed.

I grabbed him in annoyance as I tried to fight his grip on me but he was just too strong for me.

"Ahh, fuck you" I screamed, kicking him in his groin before he finally released me groaning in pain while I finally flashed my eyes open, still annoyed.

"I hate you" I muttered with sleepy eyes as I walked over to the bathroom.

"I hate you more" I heard him say from behind me with a little groan.

Ryan Tenebris was the future Alpha of Senhla Pack- a neighboring pack of ColdTown, just across our borders.

Their town was governed by the great ruler- Draven Tenebris, Ryan's Dad.

Ryan might not look or act like this, but his dad was said to be the most powerful Alpha in the werewolf world seeing as he singlehandedly handled the biggest Pack in the werewolf world.

"Hmm" I muttered as I stared at my reflected in the mirror. I looked a mess. In fact, I am a mess. I've been working on my seventh unfinished projects for two months now and it was straining hell out of me. I was working on it yesterday till midnight before I fell asleep on it.

Speaking of project, my eyes snapped to my room where Ryan being Ryan was once again going through my stuffs. "Ryan!" I barged into my room. "Stay away from my stuffs.." I said, snatching my book from him. It's where my drafts are written.

"Fine, get ready Arielle, we don't have time to wait" He said as he walked further into the room.

god, he just won't stop snooping through my stuffs. I looked at the entrance and there was no trace of anyone coming.

"Where's Aiden?" I asked, looking away from the entrance and walking back into the bathroom.

"He should be here.." Ryan trailed off, looking at his watch. "anytime soon" He muttered.

I nodded and went back to looking at how much of a mess I looked and thinking about my future.

I was 17 now, and mateless, where there seemed to be zero hopes for me now, I hoped to find him on my 18th birthday, when most werewolves in ColdTown found theirs. I was an Omega too- to top my misfortunes. Ryan found his mate just two months ago, and Aiden was yet to find his and we're all in the same age range, so maybe there's still a little hope, just a little, 'cause Ryan just turned 18, and Aiden is the alpha prince and princes are prophesied to find their mate exactly on their 18th birthday , it's a thing here in Coldtown Pack.

And me, I'm almost eighteen I'll be eighteen in three months. Can't find a mate, check. Has three unfinished projects, check. Failing my school tests, check. In love with my best friend.. god, not this thought again.

Aiden was the alpha prince, and he would be the alpha soon. I'm just a lowly omega who was yet to find her mate nor her wolf. I can't.. I CANNOT FALL FOR MY BEST FRIEND.

"Don't touch that, she'll get mad and might even kick you in the groin" I heard Ryan say and my heart skipped a bit.

Aiden. He's here. I bit my lips slowly, took a quick glance at myself in the mirror again and fixed my hair hurriedly before walking out of the bathroom slowly.

Aiden Blackwood, my other bestfriend and the one that had my heart.

Isn't it hilarious how I've come to have two Alphas of two neighboring Packs as my bestfriend?

I found it hilarious too- everyone did. They gave judgmental stares whenever we walked together, even his father- Alpha Caden wasn't in support of our friendship, due to our differences.

But these two- they cared less.

We met at a park where I was playing with Ariana, my twin sister who as usual was enjoying picking on me. We were just six.

He raised his head and our eyes met. Blue eyes, sharp jawline, straight nose, perfect long black hair packed in a short ponytail, muscular arms yet lean, with tall straight legs.

I thought I saw a flicker in his eyes but it disappeared as quickly as it appeared. My eyes darted to the book in his hands and my eyes widened. I rushed to him then snatched the book from him, hugging it to my chest. He lowered his brows, folding his arms. "What's wrong, Ari?" He asked, amusement rising in his eyes.

Shit, he read them already. I straightened my posture and cleared my throat. "Nothing" I said, then dashed into the bathroom closing the door loudly behind me.

Fuck. I looked at the book in my hands, slowly opening the pages. The first page, "he fisted his grip on her hair, pushing her head backwards while he thrusted.." shit! I slammed the book on the basin.

He read that. A blush stained my cheeks immediately and I shut my eyes in embarrassment. I wish I'd just die here.

"Arielle! Get the fuck out of there!" That was Ryan screaming again.

I grabbed the book, pulled it behind me then walked outside trying to cover up my embarrassed face with boldness.

"And you two need to get out, I need to freshen up" I said without looking at them, packing my hair up and discreetly slipping the book inside my closet.

"Why do we have to?" That was Aiden. Flirty motherfucker.

I snapped my face to his and he only stared on with no single expression on his face, his lips only moved up in a smirk.

Fuck, even the little things he did turned me on. What? Did I just..

Fuck.

I looked away, then back again. "Out!.. you too out!" I turned to Ryan.

"Fine. You're so boring. Would've been nice seeing you naked or something, been long since I seen some real ass" He said, faking a yawn. He rolled his eyes as he walked past me, then walked out.

I turned to Aiden who only leaned against the study table. "What?" He asked like he didn't know what he was doing.

"Leave Aiden, don't get on my nerves" I said and he chuckled. I snapped my eyes right back at him. I couldn't miss that smile. Sadly, it left as fast as it had appeared.

"Nothing I haven't seen before, Ari" He said, straightening his posture, then he walked over to me. I blinked my lashes twice as I raised my eyes up to his height. He was practically towering over me.

"L.leave" I stuttered. Fuck, I shouldn't stutter. I can't make him think he has a hold on me or something. I mean, he does but Fuck it, I can't avoid slipping off.

He ignored me and only leaned in, down to my ears. He turned his face to mine, while I slowly moved my eyes to his without moving my head.

"If you need help with your unfinished projects, I'll be glad to help. Show you a few demonstrations here and there" He said. My eyes widened and I pushed him. He barely moved but was at least now an inch away from me.

My ears and cheeks went red immediately. Fuck him, he really did read them.

Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

Comments

user avatar
Big-Bee Heroine
อ้าว จบแล้วเหรอคะ เห็นสถานะระบุว่ายังไม่จบ
2025-07-14 19:01:20
0
user avatar
Nattery
เนื้อเรื่องสลับกันหลายบท ขอบคุณที่อัพเดทจนจบ
2025-07-03 12:00:35
1
user avatar
Paison Thimdib
ขอบคุณ อ่านจบแล้วจ้า
2025-05-31 12:09:25
0
default avatar
jinger_ginger
36 ก็ลงสลับ ย้อนไปย้อนมา อ่านแล้วงง
2025-04-03 14:09:34
0
user avatar
P JR
ตอนที่ 34 ก็สลงสลับ
2025-04-03 13:51:28
0
default avatar
jinger_ginger
ลงนิสัยสลับตอนกันไปมา อ่านแล้วงง ช่วง 8-11 กับ 26
2025-04-03 12:38:57
0
50 Chapters
บทที่ 1
กรุงเทพ2022หมอทหารหญิงปลายฟ้า เสร็จภารกิจจากต่างประเทศกลับมาพักร้อน กลับมาพักร้อนที่คอนโดปลายฟ้าเป็นเด็กกำพร้าดิ้นรนสอบชิงทุนจนได้เป็นหมอทหารฝึกหนักเก่งด้านการต่อสู้อาวุธทุกอย่างเป็นหมอที่เก่งและสมุนไพรเธอเรียนรู้สมุนไพรทุกอย่างจนช่ำชอง กลับมาที่ห้องหลังจากทานข้าวเสร็จ ตอนเช้าเธอขึ้นเขาไปไหว้พระขอพรขอให้เจอกับครอบครัวที่อบอุ่น หลังกลับมาจากไหว้พระเธอทานข้าวอาบน้ำเข้านอนอ่านหนังสือและหลับไป ตื่นมาอีกทีเธอตกใจมากลืมตาขึ้นมองไปทางไหนเห็นแต่ป่า สักพักความทรงจำของหญิงคนหนึ่งก็ไหลเข้ามาอย่างมากมายเธอชื่อหลี่ถิงขึ้นเขามาตั้งตอนเช้าเธอสะดุดเถาวัลย์ตกลงมาจากเขากระแทกกับต้นไม้และเสียชีวิต ปลายฟ้าจึงมาเข้าร่างของเธอความทรงจำหลี่ถิงเธอแต่งกับหลี่หยางสามีของเธอ มีลูกด้วยกันสองคนแฝดชายหญิงอายุสี่ขวบ สามีของเธอมีอาชีพล่าสัตว์เดือนที่แล้วสามีเธอขึ้นมาล่าสัตว์ฝนตกหนักลื่นตกเขาบาดเจ็บหนักตอนนี้เดินยังไม่ได้นอนรักษาตัวอยู่ที่บ้านเพราะไม่มีเงินไปหาหมอจึงทานยาสมุนไพรของหมอชาวบ้านอาการจึงไม่ดีขึ้นเท่าไรทุกอย่างจึงตกมาที่เธออย่างหนัก ต้องหาเงินหาของป่าไปขายพอแลกกินและยาให้สามีทำให้ร่างกายนี้อ่อนแอมากเพรา
last updateLast Updated : 2025-03-22
Read more
บทที่ 2
หลี่ถิงรีบเดินลงเขาทันทีเดินมาสักพักก็เจอบ้านหลังเล็กตรงเชิงเขาเธอรีบเดินเข้าไปในบ้านทันทีมีเด็กสองคนหันมามอง ในความมรงจำของเธอเด็กฝาแฝดชายหญิงชื่อหลี่ฝูกับหลี่ฮวาหน้าตาน่ารักผู้หญิงได้ความสวยและน่ารักมาจากแม่ หน้าตาเกลี้ยงเกลาดูให้ผู้พบเจอเอ็นดู ส่วนผู้ชายฉายแววหล่อมาตั้งแต่เด็ก ลูกทั้งสองของหลี่ถิงน่ารักน่าเอ็นดูจริงๆซ้ำในความทรงจำก็เป็นเด็กที่เลี้ยงง่ายไม่ดื้อไม่ซนจนเกินไป "ท่านแม่กลับมาแล้วเหนื่อยไหมขอรับดื่มน้ำก่อนขอรับท่านแม่" ทว่าก็มีเสียงที่ดังเรียกมาจึงทำให้เธอหลุดจากความคิด เด็กน้อยทั้งสองมองเห็นร่างของมารดาจึงพากันวิ่งออกมาต้อนรับ เธอมองดูเด็กทั้งสองคนด้วยความอ่อนโยนก่อนจะตอบคำถามด้วยรอยยิ้ม "เด็กดีแม่ไม่เหนื่อยจ้ะลูกแม่ได้ของป่ามาเยอะแยะเลยมีองุ่นป่าหวานๆรองท้องไปก่อนนะลูกแม่จะรีบทำอาหารให้ลูกกิน" เด็กสองคนผอมมากเพราะขาดสารอาหาร "เดี๋ยวแม่เดินไปดูพ่อของลูกสักหน่อย" เธอหยิบน้ำกับองุ่นออกมาจากมิติเดินเข้าไปในห้องนอนที่มีสามีนอนอยู่ หลี่ถิงมองดูสามีเขานอนมองมาที่เธอด้วยสายตาเศร้า "น้องกลับมาแล้ว" "ลำบากเจ้าเหลือเกินน้องหญิงพี่ขอโทษ" หลี่ถิงมองดูสามีและยิ้ม "ไม่เป็นไ
last updateLast Updated : 2025-03-22
Read more
บทที่ 3
หลังลูกกับสามีนอนกลางวันหลี่ถิงก็เดินออกมาทำความสะอาดห้องครัวและห้องนอนของเด็กทั้งสองคน เธอเอาที่นอนออกมาใส่ในห้องของลูกหมอนผ้าห่มให้ใหม่ทั้งสองคนเอาเสื้อผ้าเก่าออกจากตู้เอาผ้าใหม่ใส่ไว้ให้ลูกคนละ3ชุดก่อนเอาข้าวหอมครื่องปรุงใส่กระปุกเรียงไว้ที่ห้องครัว เธอตัดสินใจจะบอกมิติกับสามีเย็นนี้ ทำควาสะอาดห้องน้ำเอาสบู่ยาสีฟันยาสระผมออกมาตั้งไว้ พอลูกตื่นเธอจะจับลูกสระผมตัดเล็บเปลี่ยนชุดใหม่ให้ จับเด็กๆแต่งตัวคงสนุกดี เอาถังน้ำออกมาใหม่สองถังใหญ่เสร็จจากในบ้านเธอจึงออกมาดูหลังบ้านเห็นหญ้าขึ้นเยอะมากเธอหายเข้าไปในมิติหามีดกับจอบออกมาตัดหญ้า คอนโดรึอะไรเนี้ยมีทุกอย่างอะไรที่คิดว่าไม่มีดันมีทั้งหมดซะงั้นแค่เราคิดว่าอยากได้ก็มีให้ แถมยังไม่หมดด้วยหยิบมาเหมือนไม่ได้หยิบเพราะหยิบของปุ้ปก็จะมีแสงสว่างว๊าบขึ้นมาแล้วสิ่งนั้นก็จะทดแทนที่หยิบไปเหมือนเราหยิบอะไรก็ผลิตอันนั้น เธอหยุดคิดก่อนจะออกมาจากมิติมาตัดหญ้าทันทีปลายยามเซินเธอหยุดพักเดินเข้าบ้านไปปลุกให้ตื่นนอน "วันนี้แม่จะอาบน้ำสระผมให้ลูกทั้งสองคนจ้ะ" หลี่ฝูกับหลี่ฮวาดีใจมากท่านรีบวิ่งไปห้องน้ำทั้งสองคน "ท่านแม่นี้คือะไรหอมจังเลยเจ้าค่ะ" หลี่ฮวาเ
last updateLast Updated : 2025-03-22
Read more
บทที่ 4
หลังจากส่งลูกเข้านอนหลี่ถิงก็มาฝังเข็มเอายาให้สามีกิน เธอปรึกษาสามีเรื่องจะเอาเครื่องประดับของเธอในมิติไปขายเอาเงินมาสร้างบ้านก่อนที่จะถึงหน้าหนาวอีกสามเดือนเธอชอบสะสมทองคำในชาติก่อนใส่ไว้ในตู้เซฟที่คอนโด มีทั้งทองแท่งสร้อยแหวนกำไลเต็มตู้เซฟคนจะได้ไม่สงสัยเวลาเธอสร้างบ้านใหม่ และจะพาสามคนพ่อลูกไปตรวจดูในโรงหมอในเมืองด้วยเพื่อกันคนสงสัยครอบครัวของเธอ "ดีนะเจ้าคะที่บ้านเราติดเชิงเขาจึงไม่มีใครมารบกวนเราแต่ถ้าวันไหนเราร่ำรวยขึ้นมา คนก็จะมาวุ่นวายพวกชอบเสือกก็เยอะแต่พรุ่งนี้น้องจะลองขึ้นเขาดูสักหน่อยเจ้าค่ะ เผื่อจะเจอสมุนไพรหายากทางที่น้องจะไปวันนี้" "ระวังตัวดีๆด้วยน้องหญิงเจ้าเป็นผู้หญิงอันตรายมีรอบด้านเห็นท่าทางไม่ดีให้รีบเข้าไปในมิติ" หลี่หยางบอกด้วยใบหน้าจริงจังอันตรายบนเขาไม่ใช่แค่สัตว์มนุษย์ก็อันตรายเช่นกันเผลอๆกลัวยิ่งกว่าเดรัจฉานเสียอีก"เจ้าค่ะน้องจะระวังตัว" หลี่ถิงรู้ความนัยของสามีก่อนจะตอบรับด้วยควาหนักแน่นไม่มีใครมาทำร้ายเธอได้ แต่ถ้ามีมันคนนั้นเขาลงนรกซะก่อน เธอถอนเข็มออกจากตัวสามี"ดื่มน้ำอีกนะเจ้าคะจะได้หายเร็วๆ พรุ่งนี้ท่านพี่ตื่นมาจะรู้ว่ายาของน้องดีที่สุดเจ้าค่ะ
last updateLast Updated : 2025-03-22
Read more
บทที่ 5
เสียงไก่ป่าขันคงใกล้สว่างหลี่ถิงลืมตาตื่นขึ้นจึงค่อยๆลุกขึ้นเพราะกลัวสามีเธอตื่น แต่ทว่าหลี่หยางก็ตื่นอยู่ดีแล้วบอกภรรยาเบาๆ"นอนต่อก่อนก็ได้น้องหญิงยังไม่สว่าง""ไม่เป็นไรเจ้าค่ะน้องจะไปทำอาหารแล้ว"หลี่ถิงบอกสามีให้นอนต่อเธอไปหุงข้าวทำกับข้าวอร่อยๆให้ทาน จากนั้นเธอก็ลุกเดินไปห้องน้ำล้างหน้าแปงฟันก่อนอันดับแรก และเดินเข้าครัวไปจุดเตาหุงข้าวต่อ เธอหยิบไก่ป่าตัวเมื่อวานที่โยนไว้ในมิติออกมาทำเป็นอาหารเช้า ทำความสะอาดไก่เสร็จเธอทำน้ำแกงไก่และเอาเห็ดโคนออกมาผัดและย่างกุ้งให้ลูกของเธอทำกับข้าวเส็รจ เธอก็เดินไปป่าไผ่ตัดไม้ไผ่มา10ลำ โยนเข้าในมิติและตัดหน่อไม้มาด้วยหลายหน่อ และรีบกลับบ้านพอถึงบ้านเธอก็รีบทำราวไม้ไผ่ไว้ใหสามีหัดเดินในตอนเช้าทำเสร็จเห็นลูกชายกับลูกสาวที่เดินออกมาจากในบ้านท่าทางงัวเงียเหมือนยังไม่ตื่นเต็มที่"ท่านแม่ไม่บอกให้ลูกมาช่วยละขอรับ/เจ้าคะลูกอยากช่วยท่านแม่" หลี่ถิงยิ้มบอกว่า"เด็กต้องนอนให้เต็มอิ่มลูกรักจะได้โตเร็วๆและแข็งแรงจ้ะ แม่ทำเสร็จหมดแล้วลูกไปล้างหน้าแปรงฟันเตรียมตัวกินข้าวได้เลยจ้ะ" ลี่ถิงพูดกับลูกทั้งสองคนด้วยรอยยิ้ม"ถ้าล้างหน้าเสร็จแล้ว แม่จะพาท่านพ่อล
last updateLast Updated : 2025-03-22
Read more
บทที่ 6
หลี่ถิงเดินออกจากบ้านขึ้นเขาอย่างรวดเร็วเดินตามทางที่ชาวบ้านหาของป่าถึงบนเขาเธอหันไปอีกทางที่ชาวบ้านไม่เดิน ก่อนจะเดินไปทางนั่นอย่างไม่กลัว เดินมาสักพักเจอผักป่าและเห็ดเต็มไปหมดเธอจึงรีบเก็บใส่ตระกร้าทันทีเธอโยนเข้ามิติตั้งมากมายเพราะตระกร้าเต็มก่อนไม่ต้องห่วงว่าไม่มีที่ใส่เพราะมิติเก็บได้ไม่มีวันเต็มหลังจากเก็บเห็ดเสร็จเธอเดินต่อเข้าไปในป่าลึกขึ้นเรื่อยๆเอามีดฟันต้นไม้ทำเครื่องหมายกันหลงป่าข้างหน้ามีเนินจึงเดินขึ้นไปยืนบนเนินมองลงไป มีทุ่งหญ้าและมีกวางป่าฝูงใหญ่กินหญ้าอยู่ หลี่ถิงยิ้มด้วยความดีใจหยิบธนูขึ้นมาเล็งตัวใหญ่สุดยิงจุดตายทันที หลี่ถิงรีบวิ่งลงไปเก็บกวางใส่มิติทันที จากนั้นเดินไปดูตรงลานข้างหน้าเธอเห็นดอกอะไรก็ไม่รู้จึงเดินไปดูใกล้ๆก่อนจะอุทานด้วยความดีใจ "โอ้แม่เจ้าทุ่งดอกเก็กฮวย" เก็บไปตากแห้งชงกินดีกว่าเธอเก็บเข้ามิติให้หมดเลย เลยจากทุ่งเก็กฮวยเป็นข้าวฟ้างเดินเลยไปอีกยังมีข้าวหอมมะลิเหลืองอร่ามเต็มทุ่งหลี่ถิงรีบเก็บเข้ามิติทันที "ขอบคุณเจ้าค่ะท่านเทพทั้งหลายที่เมตาลูก"มองดูตะวันที่ตรงหัว เริ่มหิวข้าวมองหาที่นั่งพักกินข้าวดีกว่าเธอหยิบเอากับข้าวง่ายๆในมิติออกมาทา
last updateLast Updated : 2025-03-22
Read more
บทที่ 7
หลี่ถิงเอาผลไม้ออกมาให้ลูกๆทั้งสองคนกินวันนี้ได้ไก่ป่าที่ยังไม่ตายและกระต่ายด้วยไก่6ตัวตัวผู้2ตัวตัวเมียสี่ตัวกระต่าย4ตัวตัวผู้1ตัวตัวเมีย3ตัว จะทำคอกชั่วคราวให้พวกมันอยู่ก่อน "ลูกเอาผลไม้ไปล้างมากินได้เลยแม่จะไปพาท่านพ่อของลูกออกมาหัดเดินก่อน""เจ้าค่ะ/ขอรับท่านแม่"จากนั้นหลี่ถิงดึงไม้ไผ่และเครื่องมือออกมาวางไว้ก่อนเข้าบ้านไปหาสามี หลี่หยางนั่งพิงหัวเตียงเขารู้สึกว่าตั้งเมื่อคืนที่ภรรยาฝังเข็มให้กินยาตอนเช้า เขาก็ไม่รู้สึกเจ็บตอนที่ภรรยาพาเขาออกไปหัดเดินตอนเช้าเขาสามารถเดินได้ไปกลับหลายรอบและไม่รู้สึกเหนื่อยและเจ็บเลยเขาคิดว่าไม่ถึงอาทิตย์เขาคงจะเดินได้เป็นปกติเขาดีใจมาก แต่ที่หลี่หยางสงสัยคือภรรยาเขาเก่งขึ้นยิ้มเก่งไม่มีแววตาที่เศร้าเหมือนเมื่อก่อนเหมือนเป็นละคนเขารู้สึกได้แต่ไม่พูดอะไรรอให้เธอบอกเขาเองดีกว่าเพราะเขาคิดว่าภรรยาของเขาจะเป็นยังไงเขาก็รักเธอเหมือนเดิม ตอนที่เขาเจอภรรยาที่ขึ้นไปเก็บผักป่าที่ยังไม่ได้แต่งงานกัน เขาเป็นลูกกำพร้าเหมือนกันกับหลี่ถิงตอนนั้นเธอยืนอยู่ข้างลำธารกับเด็กสาวคนหนึ่ง ไม่มีใครมองเห็นเขาที่ยืนอยู่บนเนินเขาหลี่หยางเห็นหญิงนั้นผลักหลี่ถิงตกน้ำแล้
last updateLast Updated : 2025-03-22
Read more
บทท่ 8
ก่อนยามเฉินหลี่ถิงรีบพาลูกสาวไปขึ้นเกวียนในหมูบ้านก่อนออกจากบ้านเธอมองค้อนสามีที่ทำเธอเกือบสาย แต่ทว่าทางด้านหลี่หยางอารมณ์ดีตื่นขึ้นมาช่วยภรรยาทำกับข้าวตอนเช้าอย่างสดชื่นหลี่ถิงพาลูกสาวขึ้นเกวียนรอชาวบ้านที่จะเดินทางไปในเมือง มองเข้าไปในเกวียนมีคนนั่งบนเกวียนแล้วสองถึงสามคน มีแม่เฒ่าหุ่ยหลิงด้วยถามหลี่ถิง"หลี่หยางเดินได้หรือยังดีขึ้นหรือไม่" "เดินได้แล้วเจ้าค่ะท่านยายแต่ยังเดินไม่คล่องเท่าไร่เจ้าค่ะได้ยาหมอต้มกินมาเป็นเดือนแล้วเจ้าค่ะ" หลี่ถิงตอบ" ดีแล้วละ"แม่หุ่ยหลิงตอบ"ข้าก็เดินไปไกลไม่ไหวเลยไม่ได้ไปเยี่ยมเจ้ากับสามีเจ้า" "ไม่เป็นไรเจ้าค่ะท่านยายข้าเข้าใจ" คุยกันไปมาถามสักพักเกวียนก็ออกเดินทางเข้าเมือง ประมาณครึ่งชั่วยามก็ถึงเมืองหลี่ถิงมองอย่างตื่นเต้นนี้หรือโลกโบราณ หลี่ฮวาก็จับมือแม่มองข้างทางอย่างตื่นเต้นเช่นกัน เพราะว่าร่างเดิมไม่ค่อยเข้าเมืองแต่งงานแล้วไม่เคยเข้าเมืองเลยมีแต่สามีมาขายของป่าเพราะเธอไม่อยากเจอแม่เลี้ยง แต่เธอคนนี้นี้ไม่ใช่คนเก่าร้ายมาร้ายตอบและจะเอาคืนให้เจ้าของร่างเดิมอย่างแน่นอนเธอจ่ายค่าเกวียน3อิแปะให้มารอขึ้นเกวียนในยามอุ่ย(13.00/14.
last updateLast Updated : 2025-03-22
Read more
บทที่ 9
หลี่หยางรีบเดินกับบ้านเพราะเป็นห่วงภรรยาและลูกที่รออยูที่บ้านเดินมาถึงหน้าบ้านก็ต้องตกใจเพราะได้ยินเสียงคนทะเลาะกันดังออกมาจากบ้านของเขาหลี่หยางรีบวิ่งเข้าบ้านทันที วิ่งไปถึงก็ต้องตกใจที่เห็นภรรยาไล่ตีสองแม่ลูกมหาภัยพอดี"น้องหญิงเป็นยังไงบ้างบาดเจ็บตรงไหนบ้าง" หลี่หยางรีบปรี่เข้าไปจับตัวหลี่ถิงหมุนไปมาหาร่องรอยบาดแผลด้วยความเป็นห่วง"เจ้าต้องถามข้านี้ว่าเจ็บตรงไหนพวกเนรคุณเลี้ยงเสียข้าวสุก" แม่เลี้ยงของหลี่ถิงเอ่ยเถียงขึ้นทาทันทีเมื่อเห็นหลี่หยางไปดูภรรยาของเขา ทั้งๆที่เขาเองต่างหากที่ถูกกระทำหลี่ถิงจะเจ็บได้ไงต้องเป็นเธอสิ! "เจ้าเลี้ยงข้าตรงไหน คลอดข้าออกมาหรือขอถามหน่อยหน้าด้านมากนะออกไปจากบ้านข้าเดี๋ยวนี้ก่อนที่ข้าจะไปแจ้งผู้ใหญ่บ้านว่ามีคนบุกรุก" นางชือหนิงกับชือเหยาได้ยินว่าแจ้งหัวหน้าหมู่บ้านก็ตกใจ"ข้าจะเตือนความจำให้นะว่าเจ้าสองคนแม่ลูกวางแผนหลอกข้าไปเก็บผักป่าแล้วให้ลูกแกผลักข้าตกน้ำกะจะให้ข้าตายแล้วฮุบเอาสมบัติของพ่อข้า ถ้าข้าแจ้งผู้ใหญ่บ้านตอนนี้ก็ได้นะ เมื่อก่อนข้ายอมพวกเจ้าเลยได้ใจสินะงั้นวันนี้ข้าจะตีพวกเจ้าให้ตายคาบ้านก็ได้ข้อหาขโมยและบุกรุกบ้านก็น่าจะพออ้ออ
last updateLast Updated : 2025-03-25
Read more
บทที่ 10
หลังจากขึ้นแปลงผักได้มายี่สิบแปลงเธอบอกสามีพักหน้าดินไว้สัก3วันไปขอซื้อขี้วัวมามาใส่แปลงผักทิ้งไว้"เรากินมาข้าวเที่ยงกันเจ้าค่ะ แล้วท่านพี่พาลูกไปซื้อขี้วัวในหมู่บ้านนะเจ้าคะ เวลาปลูกผักจะต้นใหญ่และแข็งแรงและน่ากิน""ได้น้องหญิง"หลี่ถิงเอาข้าวมันไก่ออกมา4จานใหญ่และขนมและน้ำผลไม้ออกมาไว้วางในโต๊ะกินข้าวกินข้าวเสร็จพักผ่อนสักหน่อย"น้องจะไปตัดไม้มาทำคอกวัวต่อดีไหมเจ้าคะ""อืมเดี๋ยวพี่ไปด้วยพรุ่งนี้ค่อยไปเอาขี้วัวก็ได้พี่ไม่อยากให้น้องไปคนเดียว""ได้เจ้าค่ะ"หลี่ถิงให้ลูกเธอนอนกลางวันเพราะอยู่ในวัยกำลังเติบโตเธอจึงออกไปออกไปตัดไม้กับสามีตอนบ่าย สามีเอาวัวเทียมเกวียนไปด้วยจะได้ลากไม้กลับมาด้วยมาถึงป่าไผ่สามีก็ตัดไม้หลี่ถิงจึงเดินดูหน่อไม้หน่อได้มาเต็มตระกร้าเธอจะทำหน่อไม้ดองวันหลังค่อยมาขุดไหม่ป่าไผ่อยู่ติดกับลำธารน้ำใสมองเห็นปลาเยอะมีแต่ตัวใหญ่ๆทำปลาตากแห้งด้วยก็ดี กุ้งก็เห็นมีเยอะเธอจึงจับกุ้งไปเผ่ารอบเย็นด้วยเอาปลา10ตัวก็พอเอากุ้งมาเยอะหน่อยเดียวตอนไปขายเหลาอาหารค่อยเอาจับเอาเยอะๆเธอร้องเพลงอย่างอารมณ์ดีหลี่หยางมองเมียแล้วหัวเราะเบาๆได้ไม้เยอะพอแล้วจึงพากันกับบ้านป่านนี้ลูกๆของเธอค
last updateLast Updated : 2025-03-25
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status