บทที่ 221

“เจ้าค่ะ” หนิงอันรับคำด้วยเสียงสะอื้น

ใช้เวลามากกว่าครึ่งชั่วยามเด็กหญิงจึงได้เดินออกมาด้านนอกด้วยดวงตาแดงก่ำทั้งสองข้าง

“พี่สาวเกิดอะไรขึ้น ท่านร้องไห้ทำไม” หมิงหมิงเพิ่งเดินกลับมาจากห้องทำสบู่ที่ถูกต่อเติมขึ้นถามด้วยความเป็นห่วง

“นั่นสิขอรับใครรังแกท่านบอกข้ามา”