บทที่ 25 ครั้งเดียวไม่มีจริง

บทที่ 25

ครั้งเดียวไม่มีจริง

หรงหมิงฮ่าวดันท่อนเอ็นอันร้อนผ่าวของตน เข้าไปในร่องรักของเจียงเม่ยคราเดียวจนสุดลำโคน เป็นผลให้หญิงสาวที่เพิ่งจะเคยมีประสบการณ์เป็นครั้งแรกถึงกับเจ็บจนน้ำตาซึม ดวงหน้าหวานบิดเบี้ยวด้วยความคับแน่นที่ทรมานนี้ นางเจ็บจนรู้สึกคล้ายว่าตนเองจะเป็นลมเสียให้ได้ ราวกับร่างจะถูกฉีกอย่างไรอย่างนั้น ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าครั้งแรกของสตรีจะเจ็บเจียนตายมากถึงเพียงนี้

"อ่า... ข้าขอโทษ นี่ก็ครั้งแรกของข้าเหมือนกัน"

เพราะพิษกำหนัดทำให้หรงหมิงฮ่าวหลงลืมคำเตือนของมู่กงกงไป ในตอนที่บ่าวเฒ่านำตำราวังวสันต์มาให้เขาศึกษาอย่างถ่องแท้ ครั้งแรกของสตรีเขาจะต้องอ่อนโยนให้มาก มิใช่บุกทะลวงเข้าไปในคราเดียวเช่นนี้

'ข้านี่ช่างโง่บัดซบนัก!'

หรงหมิงฮ่าวนึกด่าตนเองในใจ ยิ่งสายตาเหลือบไปเห็นตรงจุดประสานระหว่างเขากับนาง ใบหน้าคมพลันหม่นหมองขึ้นมาทันที เลือดสีแดงสดของเจียงเม่ยไหลลงมาหยดลงบนที่นอน ปรากฏรอยด่างดวงสีแดงเข้มบนผ้าสีขาวสะอาดตา เขาที่เห็นเช่นนั้นอดจะรู้สึกใจหายไม่ได้ นี่เขาทำให้นางบาดเจ็บเชียวหรือ

"มะ หม่อมฉันขอเวลาสักครู่เพคะ"

เจียงเม่ยสูดหายใจของตนเองเข้าปอด นางพยายามปรับลมหายใจของต