บทที่ 75

มีญ่าเหมือนเด็กตอนนอนหลับ เขามองเธอแล้วบางๆ ก่อนจะเอื้อมมือไปหมายปัดปอยผมที่ปรกใบหน้าออกให้ หากแต่กลับต้องดึงกลับอย่างไวเมื่อเธอส่งเสียงดังอืออึงในลำคอ เขารีบยืดตัวขึ้นทันที มองเห็นแจ็คเก็ตพอดีจึงเดินไปหยิบแล้วนำมาคลุมให้อย่างเบามือ ไม่ให้เธอรู้สึกตัวตื่น ขณะที่สายตายังคงจับจ้องใบหน้าของเธอเงียบๆ

ด