مشاركة

บทที่ 14 ผิดใจกัน

last update آخر تحديث: 2025-11-28 20:31:32

“นั่งให้มันดี ๆ” คิลเลียนยัดเธอเข้าไปในรถหรูพร้อมคาดเข็มขัดนิรภัยให้คนตัวเล็ก จากนั้นเดินวนไปฝั่งคนขับก่อนออกรถทันใด

ความเงียบปกคลุมภายในรถสร้างความอึดอัดแก่พิมพ์ดาวไม่น้อย เธอไม่รีรอพูดขึ้นทำลายบรรยากาศ

“ขอบใจนะเรื่องเมื่อกี้”

ไร้เสียงตอบโต้จากริมฝีปากหยักได้รูป ชายหนุ่มยังคงปิดปากเงียบและขับรถต่อไป

“เอ่อ กินข้าวเมื่อกี้อร่อยไหม” เธอพยายามหาเรื่องชวนคุย

คำถามเหล่านั้นทำให้คนตัวโตไม่พอใจ เขาเหยียบคันเร่งให้เร็วกว่าเดิมโดยยังคงไม่ปริปากพูดสิ่งใด

“ฉันกลัว ช้า ๆ หน่อยได้ไหม” มือเล็กเอื้อมไปแตะท่อนแขนกำยำสลับมองท้องถนนข้างหน้า คิลเลียนยอมชะลอรถแต่ไม่พูดเหมือนเดิม

เมื่อเขาไม่อยากสนทนากับเธอ พิมพ์ดาวจำใจปิดปากนั่งเงียบตลอดทาง กระทั่งถึงคอนโดเขารีบเปิดประตูลงจากรถ ก้าวเดินอย่างรวดเร็ว

“รอด้วยสิคิลเลียน” ดวงตากลมโตมองแผ่นหลังกว้าง จากนั้นไม่รอช้าวิ่งตามคนตัวโตให้ทัน

“โอ๊ย!” เพราะใส่ส้นสูงจึงสะดุดล้ม ถึงกระนั้นเธอยังพยายามจะวิ่งตามคนตัวโตให้ทัน ต่อให้โดนเขาเมินก็ช่าง

หลังจากมาอยู่ในห้อง พิมพ์ดาวปรายตามองชายหนุ่มที่นั่งตรงโซฟากลางห้อง เขาในตอนนี้มีสีหน้าและท่าทางบ่งบอกถึงความไม่พึงพอใจเป็นอย่าง
استمر في قراءة هذا الكتاب مجانا
امسح الكود لتنزيل التطبيق
الفصل مغلق

أحدث فصل

  • คลั่งรักเพียงเธอ   บทที่ 30 บทส่งท้าย

    หลายเดือนต่อมา วันเวลาล่วงเลยผ่านพ้นไปจากหน้าท้องแบนราบของพิมพ์ดาวนูนเด่นออกมาเห็นได้ชัดเจน อีกไม่นานลูกน้อยในครรภ์ใกล้จะลืมตาขึ้นมาดูโลกหลังจากงานแต่งหญิงสาวได้ย้ายมาอยู่กับคิลเลียนที่เรือนหอแทนการอยู่คอนโดซึ่งมีแม่บ้านคอยดูแลสองสามคนระหว่างชายหนุ่มออกไปทำงานทุกวันตอนเย็นพิมพ์ดาวมักจะแบกร่างอุ้ยอ้ายไปนั่งเล่นยังศาลาหลังบ้านเป็นประจำ ซึ่งเป็นสถานที่ที่เธอขอให้คิลเลียนจัดเป็นสวนดอกไม้ระหว่างนั่งชมความงามของดอกไม้ สายลมพัดพลิ้วกระทบผิวกายของคนตัวเล็กทำให้เธอรู้สึกเย็นวาบทั่วผิวกาย ครั้นจะเข้าไปหยิบเสื้อคลุมแล้วออกมาใหม่ก็ค่อนข้างลำบาก ด้วยความที่หน้าท้องโตและเคลื่อนไหวลำบาก สุดท้ายจำใจนั่งทนความหนาวอยู่อย่างนั้น“อีกไม่นานเราจะได้เจอกันแล้วนะคะคนดีของแม่” มือเรียวลูบไล้หน้าท้องนูนแผ่วด้วยความรักเกินบรรยายคาดไม่ถึงเลยการได้เป็นแม่คนจะรู้สึกดีขนาดนี้ แม้ตอนเด็กจะไม่เคยได้รับความรักจากบุพการี ทว่าเธอสัญญาจะดูแลเด็กคนนี้ให้ดีที่สุดและมอบความรักให้เต็มที่ ไม่ให้ขาดตกบกพร่องเช่นตัวเอง“แม่รักลูกนะคะ”“ฉันก็รักเธอกับลูกเหมือนกัน”“คิลเลียน” หันหน้ามองเสียงทุ้มดังข้างใบหู ก่อนฉีกยิ้มกว้างเ

  • คลั่งรักเพียงเธอ   บทที่ 29 ความสุขที่ได้รับ Nc

    งานวิวาห์ระหว่างเธอและเขาจัดขึ้นอย่างเรียบง่ายตามความปรารถนาของพิมพ์ดาว จัดขึ้นที่ไร่องุ่นทางภาคเหนือซึ่งเต็มด้วยความอบอุ่นและโรแมนติก แขกผู้มีเกียรติที่มาร่วมแสดงความยินดีแก่คนทั้งสองล้วนเป็นคนสนิทและพิมพ์ดาวไม่ลืมส่งการ์ดเชิญศิลา“พี่ยินดีด้วยนะพิมพ์” เสียงทุ้มแสนอ่อนโยนกล่าวขึ้นกับหญิงสาวตรงหน้า ถึงจะเสียใจนิดหน่อยกับความรักครั้งนี้ไม่สมหวังแต่รู้สึกยินดีกับเธอยิ่งนัก“ขอบคุณพี่ศิลามากนะคะ อุตส่าห์มาร่วมงานแต่งของพิมพ์” คราแรกเธอเกรงใจมากจะส่งการ์ดเชิญให้เขา แต่อีกคนคะยั้นคะยอให้เชิญเขามาให้ได้“พี่ต้องมาอยู่แล้วสิ”“พี่ศิลาคะ พิมพ์ขอบคุณจริง ๆ สำหรับทุกอย่างที่ผ่านมา ถ้ามีอะไรให้พิมพ์ช่วยบอกมาได้เลย”“แค่พิมพ์มีความสุขพี่ก็ดีใจแล้ว” ส่งยิ้มอ่อนแก่คนตัวเล็ก ทุกคำพูดของเขาล้วนออกมาจากใจทั้งสิ้นไม่ได้เสแสร้งสักนิด“พี่ศิลาเป็นคนดีมาก พิมพ์ขอให้พี่ศิลาเจอคนดี ๆ นะคะ”“ขอบคุณครับ”“มาอยู่ตรงนี้นี่เองพิมพ์ดาว” คิลเลียนแทรกบทสนทนาระหว่างคนทั้งสอง เขาเดินมาอยู่เคียงข้างภรรยาสาวสุดสวยพลางยกแขนกำยำโอบเอวคอดกิ่วเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ แล้วเหลือบมองชายตรงหน้าอย่างไม่ชอบใจสักเท่าไร“ขอบคุณนะค

  • คลั่งรักเพียงเธอ   บทที่ 28 คนสำคัญของเขา

    “อื้อ” คนเพิ่งหลับไม่ถึงชั่วโมงถูกรบกวนด้วยฝีมือคิลเลียน เธอปรือตามองคนตัวโตอย่างไม่สบอารมณ์พลางทำหน้าบึ้งตึงใส่เขา“อย่ายุ่งได้ไหม” เอ่ยเสียงงัวเงีย ก่อนคนตัวเล็กพลิกกายหันไปอีกด้าน เข้าสู่ห้วงนิทราอีกครั้ง“สงสัยจะง่วงมาก” ส่ายหัวไปมาอย่างเอ็นดูกับท่าทางหลับปุ๋ยของเธอ“คนเราสามารถน่ารักได้ขนาดนี้เลยเหรอ” หน้าหล่อเหลาก้มจูบแก้มขาวเนียนใสหนัก ๆ ด้วยความมันเขี้ยว ก่อนนอนหงายพร้อมยกแขนกำยำก่ายหน้ามองเพดานห้องสีขาวการมีเธอเข้ามาในชีวิต ไม่คิดเลยจะทำให้มีความสุขขนาดนี้ หากคืนนั้นไม่เจอกันไม่รู้พิมพ์ดาวจะเป็นอย่างไรบ้างตั้งแต่จบมัธยมปลายต่างก็แยกย้ายและไม่เคยติดต่อกันเลย เดิมทีระหว่างเขาและเธอไม่ใช่เพื่อนห้องเดียวกันอยู่แล้ว ดังนั้นไม่มีเรื่องให้ติดต่อกัน การกลับมาเจอกันอีกครั้งคงเป็นโชคชะตาแหละ“อย่าจากกันไปอีกเลยนะพิมพ์ดาว” ตอนนี้เขารู้แล้วตัวเองรักเธอมากขนาดไหน ฉะนั้นหลังจากนี้จะไม่มีทางปล่อยเด็ดขาด ต่อให้มีคนมากมายเข้ามาวนเวียนในชีวิต ถ้าคนไม่ใช่สุดท้ายก็เหวี่ยงออกจากกันอยู่ดีหนังตาคิลเลียนเริ่มหย่อนลงก่อนเขาจะเข้าสู่ห้วงนิทราตามสาวคนรัก ทั้งคู่โอบกอดราวกับโหยหาความอบอุ่นจากกันและกั

  • คลั่งรักเพียงเธอ   บทที่ 27 ทบทวนความหลัง Nc+

    หลายนาทีผ่านไปคนทั้งสองยังโอบกอดไม่มีท่าทีจะผละออกจากกันง่ายดาย เพราะความโหยหาที่มีต่อกันทำให้เธอและเขาอยากสัมผัสไออุ่นของกันและกัน“ขอบคุณนะคิลเลียน ขอบคุณที่เลือกฉัน”“ขอบคุณเหมือนกันนะที่รักของฉัน”“ฉันรักนาย” แหงนหน้ามองคนตัวโต เธอมองเขาด้วยสายตารักเปี่ยมล้นแทบไม่อยากเชื่อเลยเธอกับเขาจะได้รักกันเหมือนกับฝันเลย“ฉันก็รักเธอเหมือนกัน”“คิลเลียน” เธอผละออกจากวงแขนของคนตัวโต ก่อนมองเขาด้วยสายตาที่เต็มด้วยคำถามมากมาย“ทำไมมองฉันแบบนั้นล่ะ ฉันทำอะไรผิดเหรอ”“นายกับนิริน เอ่อ…”“ไม่เคย” ไม่ทันคนตัวเล็กถามจบประโยค เขาตอบกลับทันทีเพราะรู้แล้วเธอจะถามอะไร“รู้เหรอฉันจะถามอะไร”“หน้าตาเธอมันฟ้อง” คิลเลียนอดไม่ได้ยื่นมือบีบแก้มนุ่มอย่างมันเขี้ยว“โอ๊ย! เจ็บนะคนบ้า” เธอตีมือหนาทีหนึ่ง ทำหน้าบึ้งตึงอย่างไม่พอใจกับการกระทำของคนตัวโต“แล้วผู้ชายที่คุยกับเธอตอนอยู่หน้าบ้านมันเป็นใคร” ถึงคราวเขาถามกลับบ้าง เนื่องจากไม่ค่อยชอบใจสักเท่าไรที่ผู้ชายอื่นใกล้ชิดเธอ เขามีสิทธิ์นั้นแค่คนเดียวเท่านั้น“หมายถึงพี่ศิลาเหรอ”“เออนั่นแหละ มันจะชื่ออะไรก็ช่างฉันไม่สนใจ แต่ฉันไม่ชอบให้เธอใกล้ชิดกับมัน” เขาบอกอย่า

  • คลั่งรักเพียงเธอ   บทที่ 26 เคลียร์ใจกัน

    “มีอะไรจะพูดก็พูดมา” หลังจากเข้ามาอยู่ในบ้าน เธอรีบเปิดประเด็นทันใด ก่อนหย่อนก้นงามนั่งลงยังโซฟาตรงข้ามคนตัวโต“จำเป็นต้องนั่งห่างกันขนาดนี้ไหม” เขาไม่พอใจคนตัวเล็กทำตัวห่างเหินกับตนเอง ก่อนจะลุกขึ้นไปนั่งข้างเธอพร้อมโอบกอดเพื่อรั้งไม่ให้ลุกขึ้นหนีไปไหน“ปล่อยนะคนบ้า”“อย่าไล่กันได้ไหม ฉันจะบ้าตายอยู่แล้ว” เขาถือวิสาสะล้มตัวลงบนโซฟาก่อนหนุนตักเธอ“นี่นาย!!”“ขออยู่แบบนี้หน่อยได้ไหม” ว่าแล้วคว้ามือเล็กมาจุมพิต จากนั้นเงยหน้ามองเธอ “ฉันรักเธอมากนะพิมพ์ดาว”“นายมาพูดทำไมตอนนี้” เธอเบี่ยงหน้าไปทางอื่น ไม่อยากให้คนตัวโตเห็นดวงตาเศร้าสร้อย“เธอผอมลงนะพิมพ์ดาว เพราะท้องใช่ไหมคงลำบากแย่เลย” เอื้อมมือสัมผัสหน้าจิ้มลิ้ม ก่อนประสานสายตากับเธอด้วยความรู้สึกมากมายคิลเลียนเด้งตัวลุกขึ้นพลางขยับกายเข้าหาคนตัวเล็ก จากนั้นรั้งท้ายทอยเธอพร้อมทาบริมฝีปากหยักลงบนกลีบปากอวบอิ่ม มอบจูบแสนหวานแก่เธอเต็มไปด้วยความโหยหาและปรารถนาที่มีต่อแม่ของลูก“อื้อ” พิมพ์ดาวหลับตาพริ้มพลางตอบรับจูบจากคนตัวโต เธอคิดถึงเขาเหลือเกินตลอดระยะเวลาไม่ได้อยู่ด้วยกันทรมานมาก แค่คิดว่าเขาเคยโอบกอดคนอื่นหรือทำอะไรก็ตามที่เคยทำกับเ

  • คลั่งรักเพียงเธอ   บทที่ 25 จบสิ้นกันสักที

    “ฮือ ๆ นิรินไม่อยากเลิกกับพี่คิลเลียน” นับจากวันนั้นเธอเอาแต่ร้องห่มร้องไห้อย่างฟูมฟาย พร่ำเพ้อถึงชายหนุ่มอย่างบ้าคลั่ง ไม่ต่างจากคนเสียสติ หนำซ้ำอาละวาดโดยการทำลายข้าวของ“ใจเย็นนะลูก อย่าร้องไห้เลยเดี๋ยวจะไม่สบาย” อนุสรณ์พูดพลางลูบแผ่นหลังเล็กอย่างปลอบประโลมลูกสาวเพียงคนเดียว“ใจเย็นได้ไงล่ะคุณแม่ นิรินถูกหลอกนะคะ” เธอตะคอกใส่แม่“มันกล้าดียังไงถึงมาหลอกลูกสาวของพ่อ”“คุณพ่อช่วยนิรินด้วย นิรินไม่อยากหย่ากับพี่คิลเลียน” เธอหันไปขอความช่วยเหลือจากบิดา“พ่อจะไปจัดการให้นิรินเดี๋ยวนี้แหละ” ชายวัยกลางคนลุกขึ้นพรวด ไม่ทันก้าวเท้าออกจากห้องนั่งเล่น ทันใดนั้นเสียงทุ้มของคิลเลียนดังขึ้นพร้อมกายแกร่งปรากฏ“จะไปไหนเหรอ” ยกยิ้มมุมปากพร้อมเหลือบมองดนัยด้วยสายตาชิงชัง เมื่อตอนนี้ได้ในสิ่งที่ปรารถนา เขาไม่จำเป็นต้องแสร้งทำเหมือนเคารพคนตรงหน้าอีก“พี่คิลเลียนมาหานิรินแล้ว” นิรินวิ่งไปสวมกอดคิลเลียน ไม่วายโดนอีกคนแกะแขนเล็กออกจากเอวสอบ ก่อนถอยหลังออกห่าง“อย่ามาแตะต้องตัวฉัน” จ้องมองหญิงสาวด้วยสายตาพิฆาต“ฮึก ฮือ ๆ พี่คิลเลียนทำแบบนี้กับนิรินได้ไง” เธอพยายามจะสวมกอดเขาอีกครั้ง คราวนี้คิลเลียนไม่ยอมใ

فصول أخرى
استكشاف وقراءة روايات جيدة مجانية
الوصول المجاني إلى عدد كبير من الروايات الجيدة على تطبيق GoodNovel. تنزيل الكتب التي تحبها وقراءتها كلما وأينما أردت
اقرأ الكتب مجانا في التطبيق
امسح الكود للقراءة على التطبيق
DMCA.com Protection Status