ตอนที่ 21 อารมณ์มันพาไป (NC)

เมื่อรามสูรถอดเสื้อผ้าของเธอออกจนหมดแล้วจึงนำเสื้อผ้าที่เลอะอ้วกของเธอลงไปปั่นในถังซักผ้าขนาดเล็กที่อยู่อีกมุมหนึ่งของห้องน้ำ เขานั่งรออยู่ครู่หนึ่งจึงนำมันไปตาก และพาตัวเองมานอนยังโซฟาที่อยู่ไม่ไกลจากเตียงมากนัก

หญิงที่นอนอยู่บนเตียงนุ่มของเขาเริ่มขยับตัวนิดหน่อย พร้อมกับส่งเสียงคราง อือๆ คล้ายกับคนรู้สึกตัวแต่ยังไม่สร่างเมา ทำให้ชายที่นอนอยู่บนโซฟาถึงกับนอนไม่ได้เลยทีเดียวเพราะเสียงของเธอมันยั่วอารมณ์ของเขาอย่างมาก

“ป้าครับบบ…ถ้าป้าไม่เงียบผมจะทำให้ป้าเงียบเองนะครับบ” เขาพูดลากเสียงแบบเหนื่อยๆ เงยหน้าขึ้นมาจากโซฟาเพราะเพิ่งจะได้งีบไปนิดเดียวเอง

“เพราะคุณ…ฉันถึงต้องแต่งตัวเป็นป้าแบบนี้ ก็เพราะคุณ”

“ทำไมคุณต้องชื่อรามสูรด้วย เอิ๊กก”

“อะไรครับ ผมชื่อรามสูรแล้วมันยังไงครับ” ชายหนุ่มผมยุ่งฟูลุกขึ้นมานั่งฟังผู้หญิงที่นอนเพ้อไปเรื่อยเพราะฤทธิ์ของไวน์ เขาถามเพื่อจะได้คำตอบแต่หญิงสาวไม่ตอบกลับมา ชายหนุ่มจึงลุกขึ้นมาเพราะว่าเขาอยากรู้ว่ามันเกี่ยวอะไรกับชื่อของเขาเธอถึงต้องเพ้อเมาขนาดนี้

“ป้าครับ…เมามากแล้วนะ แล้วอย่าไปเมาแบบนี้กับใครล่ะไม่งั้นผมคงคลั่งตายแน่ๆ” รามสูรพูดพร้อมกับใช้นิ้วชี้เขกเ