Share

บทที่ 148

Author: หรงหรงจื่ออี
“พูดผ่านโทรศัพท์ก็เหมือนกัน” เสิ่นชิงซูพูดอย่างเย็นชา

เธอไม่อยากพบหน้าฟู่ซือเหยียนอีกสักนิดเลยจริง ๆ

ท่าทีของฟู่ซือเหยียนกลับแน่วแน่ “คืนนี้ผมดื่มเหล้ามา ไม่ออกไปแล้ว คุณกลับคฤหาสน์หนานซีเถอะ”

สิ้นเสียง สายก็ตัดไป

เสิ่นชิงซูบีบมือถือไว้ ปลายนิ้วซีดเผือด

เฉียวซิงเจียเอ่ยอย่างห่วงใย “ว่ายังไงบ้าง?”

“เขาให้ฉันไปหาเขาที่คฤหาสน์หนานซี เพื่อคุยกันต่อหน้า”

“ไอ้สารเลว!” เฉียวซิงเจียขมวดคิ้ว “เขาจงใจสินะ? ทั้งที่คราวก่อนเธอบอกไปชัดเจนแล้วแท้ ๆ ว่าต่อไปจะไม่กลับไปที่คฤหาสน์หนานซีอีก ตอนนี้เขากลับเจาะจงว่าจะเจรจาเงื่อนไขกับเธอที่คฤหาสน์หนานซี! ต่ำตมจริง ๆ!”

เสิ่นชิงซูหลับตาลง พยายามทำจิตใจให้สงบ

ครั้งสุดท้ายที่ไปคฤหาสน์หนานซี เกิดเรื่องจนไม่สบายใจกันเป็นอย่างมาก

เธอบอกกับฟู่ซือเหยียนต่อหน้าฟู่ซืออวี่ว่าจะไม่กลับไปที่คฤหาสน์หนานซีอีก

เรื่องนี้ฟู่ซือเหยียนต้องแค้นฝังใจแน่นอน

เขากำลังบีบให้เธอกลืนคำพูดของตัวเองที่เคยพูดออกไปกลับคืนทีละคำ!

นี่ถึงเป็นชั้นเชิงที่แท้จริงของฟู่ซือเหยียน

“อาซู เธอ…ไปไหม?”

“ไป” แววตาของเสิ่นชิงซูเผยความแน่วแน่ออกมาหลายส่วน “ตัวตลกห้าปีก็เป็นมาแล้ว เพิ่มมาอีก
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 149

    แต่ในความทรงจำของหลินหลานอี๋ ก่อนหน้านี้เธอกับเสิ่นชิงซูไม่เคยเจอกันกลับเป็นแม่ที่ไม่ได้เรื่องคนนั้นของเสิ่นชิงซูมากกว่าที่เธอเคยเจอไม่กี่ครั้ง ก็แค่ภรรยาถูกทิ้งของตระกูลเศรษฐีที่โง่งมและไร้ค่าคนหนึ่ง หลินหลานอี๋ไม่เคยเก็บเจียงเยว่หลานมาใส่ใจเลยแต่ลูกสาวของเจียงเยว่หลาน…หลินหลานอี๋ชักมือกลับ ยกมือขึ้นมาดันมวยผมตัวเองเล็กน้อย และลอบมองสำรวจเสิ่นชิงซูเช่นกันต้องยอมรับเลยว่า เมื่อเทียบกับเจียงเยว่หลานแล้ว ไม่ว่ารูปร่างหน้าตาหรือสง่าราศี เสิ่นชิงซูล้วนเหนือกว่าเจียงเยว่หลานมาก หัวสมองก็เฉลียวฉลาดกว่าเล็กน้อยแต่แล้วจะอย่างไร?ยังไม่วายพ่ายแพ้ให้กับลูกสาวเธอ!ไม่ว่าเป็นเจียงเยว่หลานหรือเสิ่นชิงซู ล้วนถูกกำหนดให้เป็นผู้แพ้ภายใต้เงื้อมมือของพวกเธอสองแม่ลูก!นึกมาถึงตรงนี้ ในดวงตาของหลินหลานอี๋เผยความได้ใจออกมาหลายส่วนเธอมองเสิ่นชิงซู แล้วพูดยิ้ม ๆ ว่า “ฉันไม่เคยเจอคุณเสิ่น แต่มีคนพูดประโยคนี้กับฉันประจำ บางทีคงเป็นเพราะฉันหน้าโหลแหละมั้งคะ?”หน้าโหล?หลินหลานอี๋ไม่ได้หน้าโหลเลยสักนิดเดียว ดวงตาของเธอคล้ายกับโจวอวี๋ชูมาก เป็นแววตายั่วยวนแบบนั้นแต่กำเนิดเสิ่นชิงซูไม่แน่ใจว่าเป

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 148

    “พูดผ่านโทรศัพท์ก็เหมือนกัน” เสิ่นชิงซูพูดอย่างเย็นชาเธอไม่อยากพบหน้าฟู่ซือเหยียนอีกสักนิดเลยจริง ๆท่าทีของฟู่ซือเหยียนกลับแน่วแน่ “คืนนี้ผมดื่มเหล้ามา ไม่ออกไปแล้ว คุณกลับคฤหาสน์หนานซีเถอะ”สิ้นเสียง สายก็ตัดไปเสิ่นชิงซูบีบมือถือไว้ ปลายนิ้วซีดเผือดเฉียวซิงเจียเอ่ยอย่างห่วงใย “ว่ายังไงบ้าง?”“เขาให้ฉันไปหาเขาที่คฤหาสน์หนานซี เพื่อคุยกันต่อหน้า”“ไอ้สารเลว!” เฉียวซิงเจียขมวดคิ้ว “เขาจงใจสินะ? ทั้งที่คราวก่อนเธอบอกไปชัดเจนแล้วแท้ ๆ ว่าต่อไปจะไม่กลับไปที่คฤหาสน์หนานซีอีก ตอนนี้เขากลับเจาะจงว่าจะเจรจาเงื่อนไขกับเธอที่คฤหาสน์หนานซี! ต่ำตมจริง ๆ!”เสิ่นชิงซูหลับตาลง พยายามทำจิตใจให้สงบครั้งสุดท้ายที่ไปคฤหาสน์หนานซี เกิดเรื่องจนไม่สบายใจกันเป็นอย่างมากเธอบอกกับฟู่ซือเหยียนต่อหน้าฟู่ซืออวี่ว่าจะไม่กลับไปที่คฤหาสน์หนานซีอีกเรื่องนี้ฟู่ซือเหยียนต้องแค้นฝังใจแน่นอนเขากำลังบีบให้เธอกลืนคำพูดของตัวเองที่เคยพูดออกไปกลับคืนทีละคำ!นี่ถึงเป็นชั้นเชิงที่แท้จริงของฟู่ซือเหยียน“อาซู เธอ…ไปไหม?”“ไป” แววตาของเสิ่นชิงซูเผยความแน่วแน่ออกมาหลายส่วน “ตัวตลกห้าปีก็เป็นมาแล้ว เพิ่มมาอีก

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 147

    เฉียวซิงเจียเงยหน้ามองเสิ่นชิงซู สีหน้าจริงจัง “โจวอวี๋ชูป่วยแล้วใช่ไหม? พล็อตนิยายน้ำเน่า อย่างเช่นคนในดวงใจป่วยหนักจำเป็นต้องเปลี่ยนไตอะไรทำนองนั้น…พระเจ้าช่วย! ฟู่ซือเหยียนเล็งไตเธออยู่ใช่หรือเปล่า?”เสิ่นชิงซู “…”แม้ไม่สมเหตุสมผล แต่เฉียวซิงเจียก็ทายถูกไปครึ่งหนึ่ง“เขาบอกว่าโจวอวี๋ชูเป็นมะเร็งสมอง”เฉียวซิงเจียสองตาเบิกกว้าง “จริงเหรอ? เดี๋ยวนี้พระเจ้าเจ๋งขนาดนี้แล้วเหรอ? ทำชั่วได้ชั่ว เรื่องดีนะเนี่ย!”เสิ่นชิงซูเม้มริมฝีปากไม่พูดอะไร หัวคิ้วยังคงขมวดเล็กน้อยอยู่อย่างนั้น“ไม่ใช่สิ ปฏิกิริยาตอบสนองอะไรของเธอเนี่ย?” เฉียวซิงเจียขมวดคิ้ว “กังวลว่าฟู่ซือเหยียนจะอยากได้ชิ้นส่วนร่างกายของเธอจริง ๆ เหรอ? เธอวางใจได้โจวอวี๋ชูเป็นมะเร็งสมอง ต่อให้ฟู่ซือเหยียนอยากเปลี่ยนสมองให้โจวอวี๋ชูจริง แบบนั้นก็ต้องมีคนทำได้ก่อน!”เสิ่นชิงซูหรี่ตามองเธอ “ซิงซิง อ่านนิยายให้น้อย ๆ หน่อย”“ได้ ๆ ๆ ฉันแค่เห็นว่าเธออารมณ์ไม่ดี เลยอยากล้อเธอเล่นเท่านั้นเอง!”เสิ่นชิงซูถอนหายใจ “เธออ่านข้อตกลงให้หมดก่อนค่อยว่ากันอีกที”“โอเค” เฉียวซิงเจียผงกศีรษะอย่างเชื่อฟัง แล้วก้มหน้าอ่านข้อตกลงต่อเงื่อนไขด

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 146

    เฉียวซิงเจียออกจากห้องผ่าตัดมาก็ห้าโมงเย็นกว่าแล้ว การผ่าตัดครั้งนี้ค่อนข้างซับซ้อน หัวหน้าเจียงบอกว่าพบเจอได้ยากมาก จึงให้เธอคอยอยู่ศึกษาระหว่างผ่าตัดด้วยจนจบดีที่สุดท้ายแม่และเด็กล้วนปลอดภัยเฉียวซิงเจียเพิ่งกลับมานั่งลงที่ห้องทำงาน ก็มีคนมาเคาะประตู“เชิญเข้ามาค่ะ”ประตูถูกผลักออก โจวชิงเจ๋อเดินเข้ามาเมื่อเห็นเขา เฉียวซิงเจียผงะไป แล้วรีบลุกขึ้นในทันที “ผู้อำนวยการโจว คุณมาได้ยังไงคะ?”โจวชิงเจ๋อเดินเข้ามา แล้วปิดประตูเฉียวซิงเจียเกร็งเล็กน้อย “ผู้อำนวยการโจว เชิญนั่งค่ะ”โจวชิงเจ๋อมองเธอ แววตาหม่นแสงเจือด้วยรอยยิ้ม “ไม่ต้องเกร็ง ผมมาเพราะอยากบอกคุณว่า ต้นเดือนหน้าโรงพยาบาลจัดให้ลงชุมชนไปตรวจรักษาฟรีครั้งหนึ่ง คุณสนใจจะเข้าร่วมไหม?”“ลงชุมชนไปตรวจรักษาฟรี?” เฉียวซิงเจียถาม “ที่ไหนคะ แล้วไปนานแค่ไหน?”“หมู่บ้านเหลียงซานในเมืองชวน สภาพแวดล้อมที่นั่นค่อนข้างยากลำบาก บุคลากรทางการแพทย์ที่ยินดีไปมีไม่เยอะ”โจวชิงเจ๋อดันแว่นตาเล็กน้อย น้ำเสียงอ่อนโยนและเป็นกันเอง “ครั้งนี้ผมนำทีมด้วยตัวเอง เนื่องจากสภาพแวดล้อมยากลำบาก ดังนั้นผมก็หวังว่าหนุ่มสาวบุคลากรทางการแพทย์ของโรงพยาบาลเ

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 145

    ......ระหว่างทางกลับไป เสิ่นชิงซูเงียบงันไม่พูดไม่จาเวินจิ่งซีหันมามองเธอหลายรอบ พบว่าเธอเอาแต่เหม่อมองไปนอกหน้าต่างเมื่อมาถึงใต้ตึกสตูดิโอ เขาจอดรถให้เรียบร้อย แล้วดับเครื่อง“ถึงแล้ว” เวินจิ่งซีเอ่ยเตือนสติเสิ่นชิงซูดึงสติกลับมาได้ ก้มหน้าปลดเข็มขัดนิรภัยกำลังตั้งท่าจะผลักเปิดประตูรถ เวินจิ่งซีเอื้อมมาคว้ามือเธอไว้“ฟู่ซือเหยียนพูดอะไรกับคุณมา?”เสิ่นชิงซูหันศีรษะ ยกยิ้มต่อเขาเล็กน้อย “ข้อตกลงมีการเปลี่ยนแปลง ฉันยังไม่ได้ดูอย่างละเอียด กะว่ากลับไปแล้วค่อยอ่านดี ๆ อีกที”เวินจิ่งซีขมวดคิ้ว “แค่นี้จริงเหรอ?”“อืม” เสิ่นชิงซูยิ้มให้เขา “คืนนี้ไม่ต้องทำโอทีแล้ว คุณกลับไปเลยเถอะ”“ต้องการให้ผมช่วยคุณหาคนมาดูข้อตกลงหน่อยไหม?”“ตอนนี้ยังไม่จำเป็นหรอก”ได้ยินดังนั้น เวินจิ่งซีจึงปล่อยมือออกเสิ่นชิงซูผลักเปิดประตูแล้วลงรถ ถือกระเป๋าตรงดิ่งเข้าไปในอาคารใหญ่เวินจิ่งซีจ้องแผ่นหลังของเธอ เขาดึงสายตากลับในทันทีที่เธอเข้าลิฟต์ไป แล้วขับรถจากไป……ห้องพักคนไข้วีไอพีในโรงพยาบาลหลินหลานอี๋นั่งปอกแอปเปิลข้างเตียงโจวอวี๋ชูกึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนเตียง มือที่ไม่มีบาดแผลกำลังจับโท

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 144

    เธอคือผู้รับผลประโยชน์สูงสุด?เสิ่นชิงซูไม่เชื่อเธอรับหนังสือข้อตกลงมา หลังจากพลิกดูไม่กี่หน้า สีหน้าพลันจริงจังนี่ฟู่ซือเหยียนหมายความว่าอะไร?ไม่นึกว่าจะแบ่งทรัพย์สินส่วนตัวครึ่งหนึ่งของเขาให้เธอ ไม่เพียงเท่านั้น แม้แต่สตูดิโอของเธอ...“สองปีก่อนคุณอยากสร้างสตูดิโอ ผมรอให้คุณเอ่ยปากกับผมมาตลอด แต่คุณยอมกู้ธนาคารมากกว่ามาเอ่ยปากกับผม”ฟู่ซือเหยียนมองเธอ นัยน์ตาสีดำขลับลึกล้ำเสิ่นชิงซูขมวดคิ้วมุ่น ก้มศีรษะมองหนังสือข้อตกลงในมือด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อน“สิทธิในการครอบครองตึกใหญ่นั้นของสตูดิโอคุณตอนนี้อยู่ภายใต้ชื่อของผมแล้ว หลังหย่ามันจะกลายเป็นของคุณโดยอัตโนมัติ ตึกนั้นทำเลดี พอตัดชั้นนั้นที่คุณใช้เองออกไปแล้ว ค่าเช่าที่ชั้นอื่น ๆ กับร้านค้าชั้นล่าง ทุกปีรวมกันได้ถึงเจ็ดหลัก”“ฉันไม่ต้องการของพวกนี้” เสิ่นชิงซูมองเขา น้ำเสียงเย็นชาและเฉยเมย “ฟู่ซือเหยียน ฉันไม่ต้องการให้คุณมาชดเชยด้านการเงินให้ฉัน ฉันแค่อยากรีบหย่าโดยเร็ว”“งั้นคุณอ่านต่อไปอีกสิ”ราวกับฟู่ซือเหยียนคาดการณ์ไว้แล้วว่าสิ่งชดเชยด้านการเงินเหล่านี้ไม่เพียงพอสำหรับโน้มน้าวใจเสิ่นชิงซูได้ ดังนั้นเขาจึงเพิ่มข้อกำ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status