Share

บทที่ 344

Author: หรงหรงจื่ออี
……

รถเพิ่งขับเข้ามาถึงเขตเมืองเก่า เสิ่นชิงซูก็ได้รับโทรศัพท์สายหนึ่ง

“ฉันมาถึงสนามบินแล้ว”

เสียงของผู้หญิงดังฟังชัด น้ำเสียงแฝงไปด้วยความเย่อหยิ่ง

เสิ่นชิงซูยกมุมปากยิ้ม “ฉันจะไปรับเธอเดี๋ยวนี้แหละ”

จิ้นเชวี่ยเบนสายตาไปมองเธอ “เพื่อนมาเหรอครับ?”

เสิ่นชิงซูพยักหน้า “อืม”

จิ้นเชวี่ยถามต่อ “ให้ผมไปเป็นเพื่อนไหมครับ?”

“ไม่ต้องค่ะ คุณไปส่งฉันกลับบ้าน ฉันขับรถไปเองได้ค่ะ”

“ได้ครับ”

…...

เสิ่นชิงซูกลับบ้านไปหยิบเอกสารชุดหนึ่ง แล้วก็หยิบกุญแจรถออกไปเลย

ในสนามบิน เสิ่นชิงซูขับรถจอดไว้ที่ลานจอดรถ แล้วเดินเข้าไปในสนามบิน

ผู้โดยสารสวนกันขวักไขว่ในสนามบิน ฝั่งทางออกก็มีผู้หญิงรูปร่างสูงเพรียว สวมแว่นกันแดด กำลังลากกระเป๋าเดินทางเดินออกมา

เสิ่นชิงซูแค่แวบเดียวก็จำผู้หญิงคนนั้นได้ทันที จึงโบกมือให้เธอ

ผู้หญิงคนนั้นเห็นเสิ่นชิงซูก็หยุดฝีเท้าไปชั่วครู่

เธอใช้ปลายนิ้วดันแว่นกันแดดที่อยู่บนสันจมูกลงมา แล้วจ้องไปที่เสิ่นชิงซูอย่างพินิจพิเคราะห์

เสิ่นชิงซูเดินเข้ามา มองไปที่เธอคนนั้น ฉีกยิ้มเล็กน้อย “ไม่เจอกันหลายปี จำไม่ได้แล้วเหรอ?”

“เชี่ย!” หญิงสาวอุทานคำหยาบ ดวงตาที่แต่งแบบสโมกกี้อาย
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 679

    เสิ่นชิงซูได้แต่รับไว้ฟู่ซือเหยียนยืนอยู่ข้าง ๆ พลางมองดูทั้งสองคน ดวงตาล้ำลึกอดฉายแววเหงาหงอยหลายส่วนออกมาไม่ได้หลายวันนี้หานหมิงอวี่ขยันโผล่มาบ่อย ถึงจะรู้เรื่องโรคของเสิ่นชิงซูแล้ว ทว่าเขาก็ไม่ได้แสดงท่าทีเป็นห่วงเป็นใยมากเกินไปเขามีอีคิวสูง รู้จักรุกรู้จักถอย ยามที่เสิ่นชิงซูอยู่กับเขานั้น เห็นได้ชัดว่ามีรอยยิ้มมากขึ้นฟู่ซือเหยียนรู้สึกพ่ายแพ้อยู่บ้าง เขาไม่ได้มีอีคิวอย่างหานหมิงอวี่ พูดจาน่าฟังไม่เป็น ถึงขั้นที่ตอนที่เขากับเสิ่นชิงซูอยู่ด้วยกันตามลำพังแล้ว พวกเขาสองคนส่วนใหญ่มักจะเงียบใส่กัน......เสิ่นชิงซูชวนหานหมิงอวี่ให้ไปนั่งหานหมิงอวี่จึงนั่งลงข้าง ๆ เสิ่นชิงซูด้วยท่าทางเป็นธรรมชาติยิ่งเสิ่นชิงซูมองไปทางฉินเยี่ยนเฉิง “ซิงซิงดื่มเหล้าไปนิดหน่อย หลังอยู่ที่โซฟาในห้องมัลติมีเดีย”ฉินเยี่ยนเฉิงได้ยินแบบนั้นก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย แล้วลุกขึ้นยืน “เดี๋ยวผมไปดูเอง”ไม่คาดคิดเลยว่าฉินเยี่ยนเฉิงเพิ่งเดินไป เสี่ยวซิงเฉินก็ร้องไห้เสียงดังออกมากะทันหันเสี่ยวอันหนิงร้องเรียกคนด้วยความร้อนรน “ตายแล้ว น้องร้องไห้แล้ว อาฉิน ลูกชายอาร้องไห้แล้ว!”ฉินเยี่ยนเฉิงไม่อยู่ฟู่ซือเห

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 678

    เฉียวซิงเจียเงยหน้าพรวดขึ้นทันที พร้อมกับดวงตาระยิบระยับ “เธอหมายความว่ายังไง?”เสิ่นชิงซูเลิกคิ้ว “เพื่อนซี้จะใช้เส้นให้เธอเอง”เฉียวซิงเจียลังเลชั่วแวบหนึ่ง “จริงหรือหลอก?”“ยังจะหลอกเธอได้หรือไงเล่า?” เสิ่นชิงซูว่า “เธอเข้าไปเรียนการถ่ายภาพที่มหาวิทยาลัยเป่ยได้นะ เรื่องนี้ขอแค่เธอเอ่ยปาก ฉินเยี่ยนเฉิงต้องจัดการให้เธอได้แน่ เทียบกับการที่เธอไปเรียนเมืองนอกแล้ว เขาต้องรู้สึกว่าการที่เธอเรียนอยู่เมืองเป่ยมันดีกว่ามากแน่นอน จากนั้น เวลาที่เธอไม่มีเรียน ก็มาทำพาร์ตไทม์ที่บริษัทได้ ฉันจะหาอาจารย์ด้านการถ่ายภาพที่มีอาวุโสมาดูเธอเอง เธอคิดว่าไงบ้าง?”“ฉันว่ามันดีมาก ๆ เลยละ!” เฉียวซิงเจียถึงกับพุ่งเข้าไปกอดเสิ่นชิงซู “อาซู ฉันรักเธอนะ ฉันสาบานเลย เธอน่ะเป็นเพื่อนซี้ที่ซี้กับฉันที่สุดของที่สุดของที่สุดในโลกนี้เลย!”เสิ่นชิงซูหลุดหัวเราะไร้เสียงออกมาที่จริงเฉียวซิงเจียก็ยังมีนิสัยเด็ก ๆ อยู่ ถ้าพูดอธิบายเหตุผลกับเธอดี ๆ เธอก็ตั้งใจฟังมากนะ......ในสวนหลังบ้าน เสี่ยวเนี่ยนอันกับเสี่ยวอันหนิงกำลังอยู่เล่นเป็นเพื่อนกับเสี่ยวซิงเฉินที่ใกล้จะอายุครบหนึ่งขวบแล้วฟู่ซือเหยียนกับฉินเยี่ยนเ

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 677

    มันเป็นของที่ฟู่ซือเหยียนตั้งใจสั่งทำขึ้นเพื่อเธอ มงกุฎชิ้นเล็ก ๆ ที่ประดับด้วยเพชรแท้ทั้งหมด และราคาถึงหกหลักเจ้าหญิงน้อยนั่งลงบนตักของผู้เป็นพ่อ มือเล็ก ๆ ชี้ไปที่แก้วน้ำผลไม้ “พ่อคะ หนูอยากดื่มน้ำผลไม้~”ฟู่ซือเหยียนยกน้ำผลไม้ไปถึงปากเธอ พร้อมเตือนด้วยน้ำเสียงอบอุ่น “ดื่มแค่อึกเล็ก ๆ พอนะ แม่บอกว่าหนูต้องกินข้าวก่อน กินข้าวเสร็จแล้วถึงจะดื่มได้ทั้งแก้ว”“หนูรู้แล้วน่า~!”เสี่ยวอันหนิงดื่มน้ำผลไม้เข้าไปหนึ่งอึกเล็ก ๆ “พ่อ หนูอยากกินเนื้อนั่น”ฟู่ซือเหยียนทำตามคำขอ เขาดูแลลูกสาวอย่างคล่องแคล่วคนอื่น ๆ มองยัยหนูน้อยที่ออดอ้อนครั้งแล้วครั้งเล่า โดยไม่ได้เปิดโปงเธออย่างเป็นอันรู้กันเด็กน้อยอายุใกล้ห้าขวบแล้ว ทั้งเป็นนักกินตัวน้อย ทุกครั้งก็นั่งกินข้าวอยู่บนเก้าอี้เด็กด้วยตัวเองอย่างเอร็ดอร่อย มีครั้งไหนบ้างที่ต้องให้คนปรนนิบัติขนาดนี้?ไหนจะยังมีเสียงเล็ก ๆ น่ารักนั่นอีก มันน่ารักเสียจนคนเป็นทาสลูกสาวอย่างเวินจิ่งซีแค้นเคืองอย่างรุนแรง“ฟู่ซือเหยียน คุณไม่สงสัยหน่อยเหรอว่าเธอเสแสร้งหรือเปล่าน่ะ?” เวินจิ่งซีมองฟู่ซือเหยียน เสียงของเขาเหมือนคนที่เพิ่งกัดมะนาวเข้าไปทั้งลูกอย่างไ

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 676

    สุดท้ายเสิ่นชิงซูก็สวมสร้อยคอเส้นนั้นหลังสวมสร้อย ลำคอก็ไม่ได้โล่งขนาดนั้นแล้ว กระดูกไหปลาร้าเองก็ไม่ได้นูนเด่นชัดขนาดนั้นอีกเฉียวซิงเจียดันเธอให้ไปอยู่หน้ากระจก “เป็นไง? สวยไหม?”เสิ่นชิงซูมองกระจก ยกมือขึ้นลูบสร้อยคอย เธอยังคงลังเลใจอยู่บ้าง “ฉันก็ยังคิดว่ามันไม่ค่อยดีเท่าไร”“แบบสร้อยไม่ดีเหรอ?”เสิ่นชิงซูเหลือบมองเธอเล็กน้อยเฉียวซิงเจียแย้มยิ้มซุกซน “เอาละ ไม่แหย่เธอแล้ว ฉันรู้หรอกว่าเธอกลัวฟู่ซือเหยียนเข้าใจผิด แต่วางใจเถอะ ตอนนี้เขารู้ตัวเองดี เธอไม่ต้องกลัวไปว่าถ้าเธอใส่สร้อยคอของเขาแล้ว เขาจะเกิดความคิดอยากคืนดีกับเธอหรอก”เสิ่นชิงซูมองเฉียวซิงเจีย รู้สึกปวดหัวอยู่บ้าง “ตอนนี้เธอเข้าใจเขาดีแล้ว?”“ฉันไม่ได้เข้าใจเขาดีหรอก ไม่กี่วันก่อนเขามาหาฉินเยี่ยนเฉิงที่บ้าน ตอนนั้นฉันอยู่แถวหน้าบันไดแล้วก็ได้ยินพวกเขาคุณกันน่ะ”เฉียวซิงเจียทบทวนความทรงจำพลางว่า “ตอนนั้นฉินเยี่ยนเฉิงถามเขาว่าตอนนี้มีแผนอะไร? เขาบอกว่าตอนนี้เขาหวังว่าจะรักษาอาการป่วยของเธอให้ได้เร็วที่สุด แล้วพอรักษาเธอจนหายดีแล้ว เขาก็จะไม่มายุ่งกับเธออีก”ได้ยินแบบนั้น เสิ่นชิงซูก็เม้มปากเล็กน้อยวันนั้นฟู่ซื

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 675

    พอได้ยินแบบนั้นเสิ่นชิงซูก็เงียบไป“เสี่ยวซู ก่อนหน้านี้เธอถูกพิษได้ยังไง?”เสิ่นชิงซูบอกความจริงกับจิ้นหวยหมินไม่ได้จิ้นหวยหมินภูมิใจในตัวจิ้นเชวี่ยมาตลอด ถ้ารู้เรื่องเหล่านี้ที่จิ้นเชวี่ยทำ จิ้นหวยหมินต้องสะเทือนใจหนักแน่เสิ่นชิงซูหันหน้าไปมองฟู่ซือเหยียนฟู่ซือเหยียนเข้าใจความหมายของเธอ จึงไม่ได้พูดถึงจิ้นเชวี่ยเช่นกัน ได้แต่ถามว่า “อาจิ้นครับ แล้วอามีวิธีบรรเทาอาการป่วยของอาซูไหมครับ?”จิ้นหวยหมินครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดว่า “อาต้องการเจอหมอเจ้าของไข้ของเธอ”เมื่อฟู่ซือเหยียนได้ยินดังนั้น ก็ลุกขึ้นทันที “ผมจะติดต่อเขาเดี๋ยวนี้ครับ”การปรากฏตัวของจิ้นหวยหมินนำพาจุดเปลี่ยนอันยิ่งใหญ่มาให้กับอาการป่วยของเสิ่นชิงซูฉินเยี่ยนเฉิงพาจิ้นหวยหมินไปเจอหัวหน้าแพทย์แผนจีนที่รับผิดชอบเสิ่นชิงซูวันนั้นผู้เชี่ยวชาญแพทย์แผนจีนและแผนปัจจุบันสองสามคนต่างรวมตัวกันอยู่ห้องประชุมปรึกษาทางการแพทย์หารือกันเรื่องการพัฒนาของสภาพร่างกายของเสิ่นชิงซูในตอนนี้ ยาวนานถึงสี่ห้าชั่วโมงสามวันผ่านไป ยืนยันแผนการรักษาใหม่แล้ววิธีรักษาด้วยการฝังเข็มของจิ้นหวยหมิน ยาแผนปัจจุบันยับยั้งการลุกลาม

  • คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ   บทที่ 674

    เสิ่นชิงซูอยากลุกขึ้น จิ้นหวยหมินรีบพูดขึ้นว่า “เธอนั่งก็พอแล้ว คนกันเองทั้งนั้น ไม่ต้องเกรงใจหรอกจ้ะ”ได้ยินดังนั้น เสิ่นชิงซูก็ไม่เกรงใจอีกเพียงแต่เห็นจิ้นหวยหมิน อารมณ์ของเธอก็สับสนเล็กน้อยดูจากปฏิกิริยานี้ของจิ้นหวยหมิน น่าจะยังไม่ได้รับข่าวการตายของจิ้นเชวี่ยฟู่ซือเหยียนเดินมา แล้วส่งยาจีนที่อยู่ในมือให้เสิ่นชิงซู “ดื่มยาจีนก่อนเถอะ”เสิ่นชิงซูรับยาจีนมา ก้มหน้าดื่มจนหมดในรวดเดียวฟู่ซือเหยียนแกะลูกอมบ๊วยส่งให้เธอเม็ดหนึ่งเสิ่นชิงซูรับลูกอมมาใส่เข้าไปในปากฟู่ซือเหยียนรับถ้วยเปล่ามาจิ้นหวยหมินยืนดูอยู่ข้าง ๆ ดวงตาแฝงไปด้วยรอยยิ้มดูท่าอดีตสามีภรรยาคู่นี้ ตอนนี้จะประนีประนอมกันแล้วจิ้นหวยหมินในฐานะผู้ใหญ่ ตั้งใจมาเยี่ยมตน เสิ่นชิงซูต้องเชิญเขาเข้ามาในห้องถึงจะค่อนข้างเหมาะสมเธอลุกขึ้นแล้วเชิญจิ้นหวยหมินเข้าห้องทั้งสามคนเข้าไปในห้อง เสิ่นชิงซูกับจิ้นหวยหมินนั่งลงบนโซฟาทางด้านนั้นถึงยังไงที่นี่ก็คือโรงพยาบาล ไม่ได้ถือสาขนาดนั้นฟู่ซือเหยียนกดน้ำอุ่นมาหนึ่งแก้ว ก่อนจะส่งให้จิ้นหวยหมินพูดคุยอย่างสุภาพสองสามคำ เขาก็เข้าไปต้มโจ๊กในครัวแล้วจิ้นหวยหมินมองฟู่ซือเ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status