บทที่ 658

“ต้องย้ายเธอไปห้องปลอดเชื้อเดี่ยวสังเกตอาการ ผิวที่หลังเธอมีเลือดออกปื้นใหญ่ น่าจะไม่ทันระวังโดนบนเขา ตอนนี้เลือดหยุดไหลแล้ว”

ที่กลัวที่สุดของโรคลูคีเมียก็คือการเป็นแผล แม้จะแค่ถลอก แต่ถ้าเลือดออกใต้ผิวหนังมากจะทำให้เกิดผลลัพธ์ที่ไม่อาจคาดคิด

เสิ่นชิงซูในตอนนี้เปราะบางมาก

กระทั่งว่าเชื้อโรคทั่วไปก็อาจทำให้อาการของเธอทรุดหนักลงได้

ความคิดของฟู่ซือเหยียนวุ่นวายไปหมด จนถึงตอนนี้เขายังรับไม่ได้กับเรื่องที่เสิ่นชิงซูป่วย

เรื่องมาถึงขั้นนี้ เขาได้แต่เผชิญหน้า พยายามหาทางรักษาเสิ่นชิงซูให้เร็วที่สุด

“แต่มีไขกระดูกปลูกถ่ายก็รักษาเธอได้แล้วเหรอ? ทางคุณเป็นไปได้ไหมว่า...”

“นี่คือโรคลูคีเมีย” ซ่งเหวินยวนรู้ว่าฟู่ซือเหยียนอยากถามอะไร เขาถอนหายใจ “แล้วยังเป็นโรคลูคีเมียรุนแรงและอันตรายมากด้วย ถึงผมมีความสามารถนั้นจริงก็ต้องใช้เวลาหลายปี แต่... เธอรอไม่ไหวแล้ว...”

ฟู่ซือเหยียนได้ยินอย่างนั้นก็หลับตาลงอย่างเจ็บปวด

……

เสิ่นชิงซูหมดสติไปสามวันสามคืน อุณหภูมิร่างกายและค่าต่าง ๆ ของร่างกายค่อย ๆ กลับมาเป็นปกติ แต่ก็ยังไม้ฟื้นสักที

ฟู่ซือเหยียนจะเปลี่ยนชุดปลอดเชื้อเข้าไปอยู่เป็นเพื่อนเธอทุกวัน