Share
บทที่ 22
Bab terkait
คุณนายเล็กหัวรั้นมาก ลุงยอมจำนนอย่างเชื่อฟัง บทที่ 23
ตอนนี้เธอขาดเงิน แค่ให้เงินนิดหน่อยก็พอทุกคนตกตะลึง และมองไปที่เย่ซิงหยวี่เย่ซิงหยวี่พูดด้วยรอยยิ้มว่า “ทําไม คุณหนูคนหนึ่ง ไม่ได้ไม่อยากให้แม้แต่ค่ารักษาพยาบาลหรอกมั้ง"เฟิงรั่วรั่วทนแรงกระตุ้นไม่ได้ ยกคางขึ้นแล้วพูดว่า “ใครบอกว่าฉันไม่อยากให้ เท่าไหร่คุณบอกตัวเลขมา""25หมื่น" เย่ซิงหยวี่กลัวว่าเธอจะเสียใจ จึงเปิดQR รับเงินทันทีเฟิงรั่วรั่วเอาโทรศัพท์ออกมาสแกน "ฉันได้ให้เงินแล้ว คุณดูหน่อย อย่ามาบอกว่าฉันเบี้ยวหนี้""ได้รับแล้ว" เย่ซิงหยวี่เห็นเงิน25หมื่นได้เข้าบันชี อารมณ์ก็ดีขึ้นมาก ถูกตบสองครั้งแลกกับเงิน25หมื่น คุ้มค่ามากที่เกิดเหตุกลายเป็นบรรยากาศแปลก เมื่อเฟิงป๋อเหยียนเห็นว่าเย่ซิงหยวี่รับเงิน หน้าเย็นจะตายเธอก็รู้ตัว รับเงินแล้วก็ไปหน้าที่หล่อจองเฟิงป๋อเหยียนมืดลง เดินตามไป เดินนำหน้าเธอด้วยความโกรธเย่ซิงหยวี่รู้สึกงงมากได้รุกรานเขาหรือ?เธอเอื้อมมือไปลูบหน้าตัวเอง เพิ่งโดนตบ ซึ่งตอนนี้แสบร้อนอยู่ เจ็บนิดหน่อยหลังจากออกจากเอ็นเอเอสกรุ๊ป คิดไม่ถึงว่ารถของเฟิงป๋อเหยียนจะจอดอยู่ข้างนอกทำไมเขายังไม่ไปแต่เย่ซิงหยวี่จะไม่คิดว่าเฟิงป๋อเหยียนกําลังรอเธออยู่ที่
คุณนายเล็กหัวรั้นมาก ลุงยอมจำนนอย่างเชื่อฟัง บทที่ 24
"สมน้ำหน้า" ดูอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็พูดกี่คํานี้ออกมาเย่ซิงหยวี่ระเบิดทันที "คุณคิดว่าฉันถูกคนอื่นตบโดยไม่มีเหตุผล เป็นฉันสมน้ำหน้าหรือ""คุณถูกคนอื่นตบจนแบบนี้ยังไม่รู้จะตอบโต้ ก็สมน้ำหน้า"เย่ซิงหยวี่ตกตะลึง "ฉันตอบโต้แล้ว แต่พวกเธอมีคนเยอะ ฉันสู้ไม่ได้ นอกจากนี้ พวกเธอทุกคนเป็นลูกคุณหนู ฉันเป็นแค่ลูกสาวของตระกูลที่ตกอับ ฉันจะเอาอะไรไปสู้กับพวกเธอ""คุณก็ตบไปสิ ผมจะดูว่าใครจะกล้าเอาเรื่องคุณ"เย่ซิงหยวี่ตกตะลึงเล็กน้อยเขาหมายความว่าอะไรจะปกป้องเธอเหรอเย่ซิงหยวี่ไม่เข้าใจความหมายของเขา อดไม่ได้ที่จะเงยหน้ามองเขาเขามีสีหน้าไร้อารมณ์ ยกคางของเธอขึ้น เปิดยาครีมในมือของเขา บีบยาเล็กน้อยออกทาลงบนใบหน้าของเธอครีมเย็น ๆ บรรเทาอาการปวดแสบบนใบหน้าของเธอทันทีเย่ซิงหยวี่ไม่รู้ใจเขาเล็กน้อยปากพูดเสมอว่าเกลียดตระกูลเย่ เกลียดเธอ แต่จริง ๆ แล้ทำวดีกับเธอมากจริง ๆ แล้วหลังแต่งงาน มีช่วงหนึ่งที่เฟิงป๋อเหยียนอ่อนโยนกับเธอมากประมาณครึ่งปีหลังจากที่พวกเขาแต่งงาน เย่ซิงหยวี่ไม่พอใจกับการเป็นสามีภรรยาบนผิวเผินกับเฟิงป๋อเหยียน เลยมักจะซ่อนตัวอยู่ที่ทางเดินเพื่อรอเขาทันทีที่เห็นเขาปรา
คุณนายเล็กหัวรั้นมาก ลุงยอมจำนนอย่างเชื่อฟัง บทที่ 25
เย่ซิงหยวี่อึดอัดมาก อยากแก้ความกิ๊กนี้ไป แต่ปาปารัสซี่ที่อยู่ข้างหลังยังตามอยู่ เธอไม่กล้าขยับเขยื้อน กลัวจะถูกถ่ายรูปอะไร ก่อให้เกิดเรื่องอื้อฉาวที่กระทบต่อราคาหุ้น"อย่ากลัว" ดูเหมือนจะรู้สึกถึงการสั่นสะเทือนของเธอ มือใหญ่ของเขาจับมือเล็ก ๆ ของเธอไว้เย่ซิงหยวี่ถูกจับด้วยท่าสิบนิ้วประสานกัน ทั้งตัวแนบในอ้อมแขนของเขา งงไปชั่วขณะหนึ่ง"คุณลุง..." เธอรู้สึกถึงความปรารถนาของเขา ยิ่งตื่นตระหนกมากขึ้นเฟิงป๋อเหยียนพูดด้วยเสียงทุ้มต่ํา "อย่าพูด"เสียงของเธอตอนนี้นุ่มและหวานเกินไป เขาฟังไม่ได้"แต่..." อึดอัดมาก คุณลุงติดกับเธอผ่านผ้า หน้าเธอทั้งแดงทั้งร้อนโดยเฉพาะรถยังโคลงเคลงเป็นครั้งคราว เหมือนกําลังช่วยให้มีความสุขเย่ซิงหยวี่ตื่นตระหนกจนหยุดหายใจ จับมุมเสื้อผ้าของเขาไว้ด้วยหน้าแดงเธอเครียดมากส่วนเขาก็ไม่ขยับเขยื้อน กอดเธอไว้ที่ข้างหลัง หายใจหนักเล็กน้อยทันใดนั้น รถก็โคลงอย่างแรง ทั้งสองคนพิงอยู่ด้วยกันและแข็งทื่อในเวลาเดียวกันเย่ซิงหยวี่อดไม่ได้ที่จะส่งเสียง "อา"อย่างอ่อนนุ่มออกมา"หุบปาก!"เฟิงป๋อเหยียนปิดปากเธอไว้ ริมฝีปากบาง ๆ ติดอยู่ที่หูของเธอ พูดด้วยเสียงแหบแห้งว
คุณนายเล็กหัวรั้นมาก ลุงยอมจำนนอย่างเชื่อฟัง บทที่ 26
เธอยกมุมปากอย่างขมขื่น ลงจากขาของเขาและลงจากรถแต่ในใจมีเสียงหนึ่งเสมอ ทําให้เธออยากหันกลับไปเรียกเฟิงป๋อเหยียนว่าอย่าไปเธอทนไว้ครู่หนึ่ง แต่ทนไม่ได้อีกแล้ว เธอหยุดเดินและหันกลับไป "คุณลุง..."คําพูดยังพูดไม่จบ รถของเฟิงป๋อเหยียนก็ได้ขับออกไปแล้ว หายไปในความมืด...สีหน้าของเย่ซิงหยวี่เงียบเหงาน้ำตาหยาดหนึ่งตกลงไปในพงหญ้าตามด้วยหยาดที่สอง ที่สาม...เย่ซิงหยวี่ยืนอยู่ในลมหนาว น้ำตาไหลเต็มหน้าพอเซี่ยชิงเฉินโทรมา เขาก็สามารถไปพบเธอได้โดยไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น เธอยังหวังอะไรอยู่ล่ะผู้หญิงคนนั้น เป็นคนสุดรักที่เขารักมาสิบปีนะเย่ซิงหยวี่ตายใจอย่างสิ้นเชิง เช็ดน้ำตาแล้ววิ่งขึ้นไปชั้นบน เก็บของของตัวเองให้เสร็จแล้วจากไป*เฟิงป๋อเหยียนขับรถไปโรงพยาบาลหลังจากมาถึง เซี่ยชิงเฉินลูบท้องและนั่งบนเตียงผู้ป่วยอย่างปลอดภัย ดูอ่อนแอมาก"ป๋อเหยียน คุณมาแล้วหรือ" ทันทีที่เห็นผู้ชายปรากฏตัว เธอก็ยิ้มแล้ว ดวงตาเต็มไปด้วยความรักเฟิงป๋อเหยียนมองเธออย่างสงบ "ท้องยังเจ็บอยู่ไหม"เขานั่งอยู่ตรงหน้าเธอ มักจะดูสงบมาก เต็มไปด้วยความรู้สึกห่างเหินเซี่ยชิงเฉินมักจะรู้สึกว่าเขาไกลเกินเอื้อม เธอพ
คุณนายเล็กหัวรั้นมาก ลุงยอมจำนนอย่างเชื่อฟัง บทที่ 27
เมื่อเฟิงป๋อเหยียนกลับไปที่เยว่หยวน ได้ถึงเวลากลางคืนแล้วป้าหยวีนเดินออกมาพูดกับเขาว่า “คุณเฟิงคะ เลขาของตาเฒ่าโทรมาบอกให้พาคุณเย่กลับไปในคืนวันเสาร์"อืม ผมรู้แล้ว" เฟิงป๋อตอบตอบรับ "คุณนายได้ทานอาหารเย็นหรือยัง"ป้าหยวีนสงสัยมาก "หลังจากคุณเย่จากไปตอนเย็น ก็ไม่เคยกลับมาเลย"เฟิงป๋ออวานตกตะลึง รีบเดินไปชั้นบัน หนังสือของเธอที่วางบนโต๊ะหายไปหมดแล้ว เสื้อผ้าในห้องแต่งตัวก็หายไปส่วนหนึ่งเฟิงป๋อเหยียนทําหน้าเย็นลง ใบหน้าที่ลึกซึ้งดูมืดมนเป็นพิเศษ*เย่ซิงหยวี่กินข้าวเย็นที่บริษัทกับซูเหยียนเหยียนซูเหยียนเหยียนซื้อเบียร์มาสองโหล สองคนดื่มเหล้ไปพลางและพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องเอ็นเอเอสกรุ๊ปไปพลางซูเหยียนหยานประหลาดใจมาก "จริงเหรอ? เอ็นเอเอสกรุ๊ปเป็นอันดับหนึ่งในอุตสาหกรรมแบรนด์หรูนะ จะร่วมมือกับเราจริง ๆ เหรอ""เรื่องนี้ฉันมักจะรู้สึกว่าราบรื่นเกินไปหน่อย" เย่ซิงหยวี่บอกไม่ถูกว่าทําไม ไม่ค่อยกล้าเสี่ยงซูเหยียนเหยียนก็รู้สึกเป็นเช่นนั้น "ไม่งั้นเราสังเกตอีกหน่อย""ได้" เย่ซิงหยวี่พยักหน้า ระวังหน่อยจะไม่ผิดเสมอซูเหยียนเหยียนเห็นโทรศัพท์ และทันใดนั้นก็ตะโกนว่า "เชี่ย! ไอ้เฟิงป๋
คุณนายเล็กหัวรั้นมาก ลุงยอมจำนนอย่างเชื่อฟัง บทที่ 28
จากนั้นเธอก็นั่งบนโซฟา และดื่มเหล้าอย่างเงียบ ๆในเวลานี้ โทรศัพท์ดังขึ้นเย่ซิงหยวี่รับสาย "ฮัลโหล""ซิงหยวี่ ฉันเอง" เสียงของเซี่ยชิงเฉินส่งมาจากโทรศัพท์ เธอพูดอย่างอ่อนโยนว่า "ฉันอยากถามเรื่องคุณบ้าง""เรื่องอะไร?""คือฉันอยากถามว่า ปกติป๋อเหยียนใช้ถุงยางอนามัยยี่ห้ออะไรล่ะ"เย่ซิงหยวี่ตกตะลึง ไม่ได้ตอบสนองมา "อะไรนะ""เมื่อก่อนคุณอยู่กับป๋อเหยียนบ่อยไม่ใช่เหรอ คุณไม่รู้เหรอว่าเขาใช้แบรนด์อะไรและขนาดไหน? คืนนี้ป๋อเหยียนจะพักอยู่ที่นี่ ฉันคิดว่าต้องเตรียมมาบ้าง แต่ฉันไม่รู้ว่าเขาใช้แบบไหน เลยโทรมาถามคุณ..."เธอโทรมาเพื่อประกาศอธิปไตยเย่ซิงหยวี่พูดไม่ออกแม้แต่คำเดียว ในใจเต็มไปด้วยความขมขื่น แล้วดื่มเหล้าขวดหนึ่งไป"ซิงหยวี่?" เสียงของเซี่ยชิงเฉินยังคงดังอยู่ในโทรศัพท์ "ทําไมคุณไม่พูดล่ะ คําถามนี้ทําร้ายคุณหรือเปล่า แต่คุณบอกว่าคุณกับป๋อเหยียนไม่มีความรู้สึกไม่ใช่หรือ"เย่ซิงหยวี่ไม่ได้ตอบ กดปุ่มวางสาย ตัดเสียงรบกวนของเซี่ยชิงเฉินออกจากกันเธอดื่มเหล้าอีกขวดหนึ่ง น้ำตาไหลลงมาจากหางตา ตกลงบนกระโปรง กลายเป็นคราบน้ำเล็ก ๆต่อมาเธอดื่มเมาไปแล้ว อารมณ์ขมขื่นมาก ไม่อยากให้เฟิง
คุณนายเล็กหัวรั้นมาก ลุงยอมจำนนอย่างเชื่อฟัง บทที่ 29
เย่ซิงหยวี่ดื่มมากเกินไป เหมือนอยู่ในความฝัน แขนทั้งสองข้างยกขึ้นและเกี่ยวคอเขา "คุณลุง คุณกลับมาแล้วหรือ""การเอาใจจะไม่มีประโยชน์" เฟิงป๋อเหยียนคิดว่าเธอกําลังเอาใจอยู่ แล้วจะดึงเธอออกด้วยหน้าเย็นชา"คุณลุง อย่าอยู่กับคนอื่นเลย" ร่างกายที่อ่อนนุ่มของเย่ซิงหยวี่พิงเข้าไปในอ้อมแขนของเขา ยกใบหน้าของเขาขึ้นมา ทําให้ทั้งสองอยู่ใกล้กันมาก "ฉันไม่ดีเหรอ"เธอมองเขาด้วยสายตาที่เมาเล็กน้อย หางตาแดง เอื้อมมือออกไปลูบใบหน้าของเขา "ฉันเชื่อฟังขนาดนั้นแล้ว ยังไม่ได้เหรอ"ดวงตาของเฟิงป๋อเหยียนลึกไปหน่อย "คนที่จะหย่าไม่ใช่คุณหรือ""ฉันไม่สบาย" เธอพูดด้วยบุ้ยปากเฟิงป๋อลังเลที่จะปล่อยเธอแล้ว กอดเธอไว้ในอ้อมแขน ถามเธอเบา ๆ ว่า "ไม่สบายตรงไหน""ในใจไม่สบาย" เธอปิดหน้าอกตัวเองและพึมพําว่า "ฉันบอกตัวเองว่า พ่อของฉันคิดร้ายคุณแล้ว บ้านเราทำผิด ฉันไม่ควรโทษคุณ คุณบริสุทธิ์ คุณไม่อยากแต่งงานกับฉันอยู่แล้ว ฉันไม่ควรบังคับคุณ แต่ฉันเกลียดคุณ คุณลุง ฉันเกลียดคุณแล้ว..."เธอมองเขาด้วยสายตาที่เบลอ และหางตาค่อย ๆ มีรอยน้ำตาเฟิงป๋อเหยียนมองเธอเธอบอกว่า "บางทีเมื่อสองปีก่อน ฉันก็ไม่ควรแต่งงานกับคุณ ถ้าเ
คุณนายเล็กหัวรั้นมาก ลุงยอมจำนนอย่างเชื่อฟัง บทที่ 30
เฟิงป๋อเหยียนตกตะลึง เอ่ยปากว่า "คุณเป็นคนขอร้องผม""ฉันขอร้องคุณหรือ" เย่ซิงหยวี่ก้มหัวลงและพูดว่า "ฉันเหงามาก หลังจากพ่อของฉันติดคุกแล้ว ฉันอยากมีใครสักคนมารักฉัน..."ตาของเฟิงป๋อเหยียนเข้มขึ้น "ผมจะไม่มีวันรักคุณ""ใช่ คุณจะไม่มีวันรักฉัน ฉันเลือกคนผิดแล้ว" เสียงของเธอเบามาก เธอค่อย ๆ ลุกขึ้น แล้วพร้อมจะเดินลงบันไดเฟิงป๋อเหยียนยนจับมือเธอไว้ "คุณจะไปไหน""ฉันจะไปหาพ่อ""ตอนนี้เขาติดคุกอยู่ คุณกลับมา" เฟิงป๋อเหยียนจับมือเธอให้แน่น และไม่ให้เธอไปเย่ซิงหยวี่กล่าวว่า "เขาติดคุกอยู่ แต่เขาต้องคิดถึงฉันมากแน่ ๆ ในทั่วโลก เหลือเพียงเขาจะคิดถึงฉันแล้ว"เฟิงป๋อเหยียนตกตะลึง พอออกแรงเล็กน้อย ก็ดึงเธอเข้าไปในอ้อมแขนเย่ซิงหยวี่ล้มลงในอ้อมแขนของเขา เขาพูดว่า "พ่อของคุณอยู่ในคุก ไม่สามารถไปเยี่ยมได้ในตอนกลางคืน คุณไปพรุ่งนี้เลย""งั้นฉันก็ไม่ควรอยู่ที่นี่ ที่นี่ไม่ใช่บ้านฉัน""คุณไม่มีที่ไป""งั้นฉันก็ต้องจากไปด้วย" เธอยืนยันที่จะไปเฟิงป๋อเหยียนหมดความอดทน อุ้มเธอขึ้นมาโดยตรง เตะปิดประตูและโยนเธอลงบนเตียงเย่ซิงหยวี่ลุกขึ้นและจะลงไปสีหน้าของเฟิงป๋อเหยียนเย็นลง กดเธอไว้ แล้วทับ
Bab terbaru
- คุณนายเล็กหัวรั้นมาก ลุงยอมจำนนอย่างเชื่อฟัง บทที่ 100
- คุณนายเล็กหัวรั้นมาก ลุงยอมจำนนอย่างเชื่อฟัง บทที่ 99
- คุณนายเล็กหัวรั้นมาก ลุงยอมจำนนอย่างเชื่อฟัง บทที่ 98
- คุณนายเล็กหัวรั้นมาก ลุงยอมจำนนอย่างเชื่อฟัง บทที่ 97
- คุณนายเล็กหัวรั้นมาก ลุงยอมจำนนอย่างเชื่อฟัง บทที่ 96
- คุณนายเล็กหัวรั้นมาก ลุงยอมจำนนอย่างเชื่อฟัง บทที่ 95
- คุณนายเล็กหัวรั้นมาก ลุงยอมจำนนอย่างเชื่อฟัง บทที่ 94
- คุณนายเล็กหัวรั้นมาก ลุงยอมจำนนอย่างเชื่อฟัง บทที่ 93
- คุณนายเล็กหัวรั้นมาก ลุงยอมจำนนอย่างเชื่อฟัง บทที่ 92
