ประธานร้ายพ่ายรักยัยเด็กเลี้ยง

ประธานร้ายพ่ายรักยัยเด็กเลี้ยง

last updateLast Updated : 2025-07-04
By:  ชีสเค้ก89Updated just now
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
5Chapters
6views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

“เมื่อความจนตรอก บีบให้เธอเลือกเดินในทางที่ไม่เคยคิดจะก้าวเข้าไป…” ‘อลิซ‘นักศึกษาฝึกงานปี 3 ผู้แบกรับภาระค่าใช้จ่ายทั้งหมดของครอบครัวด้วยตัวคนเดียว เมื่อแม่ป่วยหนัก เงินที่มีอยู่ไม่พอแม้แต่จะซื้อยา เธอจึงตัดสินใจ… ยื่นข้อเสนอขอเป็น เด็กเลี้ยง ของเขา“ภูวินทร์ ” ประธานหนุ่มเจ้าของบริษัทที่เธอฝึกงานอยู่—เย็นชา มีเสน่ห์ และอันตรายต่อหัวใจ จากเจ้านาย กลายเป็นผู้ชายที่ครอบครองชีวิตเธอทุกด้าน แต่สิ่งที่ปาลินไม่รู้คือ… เขาเองก็สนใจในร่างกายเธอ กลิ่นกายที่แสนหอม เรือนร่างที่เขาใช้ปลดปล่อย เมื่อความสัมพันธ์ที่เริ่มต้นด้วยการแลกเปลี่ยน กลับกลายเป็นพันธะที่ซับซ้อนระหว่างหัวใจ และในวันที่เธออยากจะถอนตัว มันกลับสายไปเสียแล้ว…

View More

Chapter 1

1 ยอมทิ้งศักดิ์ศรี

ตึก! ตึก! ตึก!

เสียงรองเท้าคัชชูกระทบพื้นกระเบื้องหรูอย่างเร่งรีบ

อริสา หรือที่ใครๆเรียกว่าอลิซ เร่งฝีเท้าขึ้นลิฟต์มายังชั้น 29 ของคอนโดสุดหรูใจกลางกรุงเทพ

เสื้อเชิ้ตนักศึกษาถูกรีดจนเรียบ กระโปรงทรงเอพลิ้วไหวตามแรงก้าวเดิน หญิงสาวหน้าตาสะสวยจิ้มลิ้ม

แต่ทว่าสีหน้ากลับเศร้าหมอง ในหัวเต็มไปด้วยความเคลียด มือหนึ่งกุมกระเป๋าสะพาย อีกข้างถือซองเอกสารที่ยับตรงมุมเล็กน้อย

เธอหยุดหอบอยู่หน้าห้อง 2905

สูดลมหายใจเข้าลึก ก่อนจะยกมือเคาะประตูสามครั้ง

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

เสียงเปิดล็อกดังแกร๊ก ก่อนที่ประตูจะถูกเปิดออกช้าๆ

เผยให้เห็นผู้หญิงรูปร่างสูงเพรียว ใบหน้าสวยเฉียบในชุดลำลองแบรนด์เนมหรู ใบหน้าสดแทบไม่มีที่ติแม้ไม่ได้แต่งหน้า

“อลิซ”เสียงแฝงแปลกใจปนระอาเล็กน้อย

“มีธุระอะไร”

อลิชหน้าเจื่อน มองหน้าพี่สาวแววตาเศร้า

“ขอเข้าไปคุยด้วยได้ไหม แป๊บเดียว”

ไอรินนิ่งไปชั่วครู่ ก่อนจะเบี่ยงตัวเปิดทางให้เธอเข้า

ห้องกว้างตกแต่งสไตล์โมเดิร์น สีครีมทองสลับน้ำตาลเข้ม ทุกอย่างดูเงียบสงบเกินจริง

อลิซเดินเข้าไปนั่งตรงโซฟากลางห้อง วางกระเป๋าลงอย่างเกร็งๆ

“ฉันมีเรื่องอยากให้พี่ช่วย “

น้ำเสียงเธออ่อนลง ไม่กล้าสบตาคนตรงหน้า

“เกี่ยวกับค่ารักษาแม่”

บรรยากาศในห้องเงียบสนิท

จนได้ยินเสียงนาฬิกาแขวนผนังเดินติ๊กๆ

ไอรินเท้าแขนกับเคาน์เตอร์ครัว เปิดขวดน้ำแร่ดื่มก่อนตอบเรียบๆ

“เราคุยกันแล้วนี่ ว่าฉันจะไม่ยุ่งเรื่องของแม่กับเธออีก”

ไอรินพูดอย่างเย็นชา

จนอลิซเม้มปากแน่น

“ฉันรู้ว่าพี่โกรธแม่มาก แต่ฉันไม่มีใครแล้วจริงๆ พี่ก็รู้ว่าแม่ล้มป่วย แล้วค่าใช้จ่ายมันเยอะเกินที่ฉันจะรับไหว”

อลิซพูดเสียงสั่น ครั้งนี้เธอจนหนทางแล้วจริงๆ

ถึงต้องบากหน้ามาขอร้อง คนที่บอกว่าจะไม่ยุ่งกับเธอและแม่ตลอดชีวิต เพียงเพราะแม่ทิ้งเธอให้อยู่กับพ่อ และเลือกพาเธอผู้เป็นน้องเดินจากไป

“นั่นมันก็เรื่องของพวกเธอ ”

ไอรินพูดสวนขึ้นมา สายตาเย็นลง

อลิซเงียบลงทันที รู้ดีว่าพี่สาวโกรธแม่มาก แม้กระทั่งตอนสัมภาษณ์ตามงานต่างๆ ก็ไม่เคยพูดถึงแม่กับน้องเลย และแม่ก็ไม่เคยพูดถึงพ่อเหมือนกัน นับตั้งแต่วันนั้นที่ทุกอย่างพังลง พ่อแม่แยกทางกัน ท่ามกลางเสียงร้องไห้ระงม ของเด็กผู้หญิงสองคนที่ครอบครัวแตกแยก

“แต่พี่ก็เป็นลูกแม่เหมือนกันนะ ทำไมถึงไม่ช่วย หรือต้องรอให้แม่เป็นอะไรไปซะก่อน“

น้ำเสียงของเธอสั่นเล็กน้อย บอบตาเริ่มแดงขึ้น

ไอรินหันกลับมา

สายตานั้นไม่ใช่แค่เย็นชา แต่มันคือความห่างไกล เหมือนคนที่ยืนอยู่คนละขั้วแล้วตอนนี้

“เพราะแม่เลือกเธอไงอลิซ ฉันไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวนั้นมานานแล้ว”

อลิซนิ่งงัน เหมือนถูกตบหน้าแรงๆ

“แต่ฉันกับแม่ไม่เคยคิดแบบนั้นเลยนะ แม่พูดถึงพี่บ่อยๆ แม่ดูพี่แสดงละครแม่ดูพี่ทุกอย่าง แม่ชื่นชมพี่ทุกวัน ฮึก!!”

อลิซกลืนก้อนสะอื้นลงคอ พร้อมน้ำตาที่เริ่มเอ่อคลอ

ไอรินถอนหายใจ ก่อนจะหยิบกระเป๋าใบเล็กมาวางบนโต๊ะ

“ในนี้มีเงินอยู่ก้อนหนึ่ง ฉันให้ได้แค่ครั้งนี้ แต่หลังจากนี้ อย่ามาหาฉันด้วยเรื่องของแม่อีก ถ้าจะดีอย่ามาหาฉันอีก ฉันไม่อยากให้ใครรู้ ว่าฉันมีแม่กับน้อง”

อลิซไม่ยื่นมือไปรับทันที

เธอมองพี่สาวที่เคยเป็นทั้งไอดอลและคนที่เธออยากเดินตาม แต่ตอนนี้ไม่เหลือความอบอุ่นแบบพี่น้องอีกแล้ว

เธอลุกขึ้นยืนช้าๆ พยักหน้าเบาๆ

“เข้าใจแล้วค่ะ ขอบคุณสำหรับน้ำใจ ถ้าฉันเรียนจบเมื่อไหร่ จะรีบเอามาคืน”

“ไม่ต้อง ถือว่าเป็นค่าจ้างตัดรำคาญ”

ไอริณพูดอย่างเลือดเย็น เบือนหน้าไปมองวิวเมืองนอกหน้าต่าง

“ค่ะ!!ฉันจะไม่มารบกวนพี่อีก ครั้งนี้คงเป็นครังสุดท้ายแล้ว”

อลิซกำกระเป๋าใบเล็กแน่น ตอนนี้ศักดิ์ศรีไม่สำคัญเท่าชีวิตแม่แล้ว เธอเดินจากมาโดยไม่หันกลับไปมอง

ครืด ครืด

“ค่ะป้าพร”

[อลิซ!!หมอบอกให้ไปจ่ายค่ารักษาพิมพาแล้วนะ

หนูอยู่ไหนอะลูก หาเงินได้ไหม พี่สาวเราให้ยืมรึเปล่า]

อลิซรีบปาดน้ำตาเงียบๆ แทบกลั้นสะอื้นไม่ไหว

จนต้องยื่นโทรศัพท์ออกไปไกลๆ กลัวป้าพรจะได้ยินเสียง

“ฮึก!ฮึก!”

[อลิซ!!ได้ยินป้าไหมลูก]

“ได้ยินค่ะป้าพร พี่ให้ยืมค่ะป้าหนูกำลังไป ป้าไม่ต้องบอกแม่นะ เรื่องหนูมายืมเงินพี่ ”

เธอรู้ดีว่าแม่ต้องโกรธแน่ แค่แม่ทิ้งพี่ให้อยู่กับพ่อ แล้วพาเธอผู้เป็นน้องจากมา ก็ทำให้แม่รู้สึกผิดกับพี่มาก

[ป้ารู้ หนูรีบกลับมาเคลียร์ค่ารักษาเถอะ]

“ค่ะ”

อลิซรีบรับปากก่อนตรงมาที่โรงพยาบาล

Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

Comments

No Comments
5 Chapters
1 ยอมทิ้งศักดิ์ศรี
ตึก! ตึก! ตึก! เสียงรองเท้าคัชชูกระทบพื้นกระเบื้องหรูอย่างเร่งรีบ อริสา หรือที่ใครๆเรียกว่าอลิซ เร่งฝีเท้าขึ้นลิฟต์มายังชั้น 29 ของคอนโดสุดหรูใจกลางกรุงเทพ เสื้อเชิ้ตนักศึกษาถูกรีดจนเรียบ กระโปรงทรงเอพลิ้วไหวตามแรงก้าวเดิน หญิงสาวหน้าตาสะสวยจิ้มลิ้ม แต่ทว่าสีหน้ากลับเศร้าหมอง ในหัวเต็มไปด้วยความเคลียด มือหนึ่งกุมกระเป๋าสะพาย อีกข้างถือซองเอกสารที่ยับตรงมุมเล็กน้อยเธอหยุดหอบอยู่หน้าห้อง 2905สูดลมหายใจเข้าลึก ก่อนจะยกมือเคาะประตูสามครั้งก๊อก ก๊อก ก๊อก เสียงเปิดล็อกดังแกร๊ก ก่อนที่ประตูจะถูกเปิดออกช้าๆ เผยให้เห็นผู้หญิงรูปร่างสูงเพรียว ใบหน้าสวยเฉียบในชุดลำลองแบรนด์เนมหรู ใบหน้าสดแทบไม่มีที่ติแม้ไม่ได้แต่งหน้า “อลิซ”เสียงแฝงแปลกใจปนระอาเล็กน้อย “มีธุระอะไร” อลิชหน้าเจื่อน มองหน้าพี่สาวแววตาเศร้า “ขอเข้าไปคุยด้วยได้ไหม แป๊บเดียว” ไอรินนิ่งไปชั่วครู่ ก่อนจะเบี่ยงตัวเปิดทางให้เธอเข้า ห้องกว้างตกแต่งสไตล์โมเดิร์น สีครีมทองสลับน้ำตาลเข้ม ทุกอย่างดูเงียบสงบเกินจริง อลิซเดินเข้าไปนั่งตรงโซฟากลางห้อง วางกระเป๋าลงอย่างเกร็งๆ “ฉันมีเรื่องอยากให้พี่ช่วย “ น้ำเสียงเธออ่อนลง ไม่กล้
last updateLast Updated : 2025-07-04
Read more
2 Happy Nana club
โรงพยาบาลเอกชนเวลาต่อมา “สวัสดีค่ะ มาชำระค่ารักษาคุณพิมพา ชราวรทันกุลค่ะ” หน้าห้องการเงิน อลิซแจ้งความประสงค์แล้วเงียบรอฟัง “ รอสักครู่นะคะ เดี๋ยวเจ้าหน้าที่จะเช็คยอดชำระให้” เจ้าหน้าที่ดูข้อมูลในคอมพิวเตอร์ไม่นาน ก็ยื่นใบเสร็จแจ้งยอดมาที่เธอ “ ยอดชำระทั้งหมด 158,000 บาทถ้วนค่ะ” พอได้ยินยอดชำระ เข่าเธอแทบทรุด พี่สาวให้มา 150,000 บาท เธอยังต้องควักกระเป๋าเพิ่มอีก8,000 “นี่ค่ะ ” อลิซส่งเงินที่ถืออยู่ในมือให้เจ้าหน้าที่อย่างไม่เสียดาย ถ้ามันสามารถยื้อชีวิตแม่ได้เธอก็ยินดี “ ชำระเรียบร้อยแล้วนะคะ นี่เป็นใบเสร็จ และก็วันที่ 20 เดือนหน้า ให้ญาติเตรียมเงินค่าผ่าตัด 350,000 บาทในรอบแรก ส่วนถัดไปอีกสองเดือนค่าผ่าตัดก็จะอยู่ที่ 350,000 บาทเท่ากันค่ะ ” สิ้นเสียงเจ้าหน้าที่อลิซยืนอึ้ง เงิน700,000 แล้วเธอจะไปหาจากไหน อลิซเดินคอตกกลับมาที่ห้องพักฟื้นของแม่ เห็นป้าพรกำลังป้อนข้าวให้แม่อยู่ เธอรีบปรับสีหน้าเป็นยิ้มทันทีแล้วผลักประตูเข้าไป “ว่าไงคะคนไข้ อร่อยรึเปล่า” เธอยิ้มกว้างแกล้งแซวแม่ไปตั้งแต่หน้าประตู “ก็กินไปงั้นๆแหละ กับข้าวโรงพยาบาลมันจะไปอร่อยอะไร แม่อยากกลับบ้า
last updateLast Updated : 2025-07-04
Read more
3 เพื่อนเจ้านาย
“สรุปตามที่พี่บอก แยกย้ายกันไปทำงานได้ละ” จ๋าออกคำสั่งเด็ดขาด ลูกน้องเตรียมแยกย้ายกันไปดูแลลูกค้าตามห้องต่างๆ แต่ก่อนจะเดินผ่านอลิซกับพราวฟ้า เอมมี่กับปีใหม่ก็เบ้ปากใส่อย่างไม่พอใจ แต่อลิซไม่ได้สนใจมากนัก เพราะจุดประสงค์ของเธอแค่มาหาเงินค่าเทอมกับรักษาแม่ ไม่ได้อย่างมาชิงดีชิงเด่นกับใครทั้งนั้น “ไปเถอะอลิซ” เสียงพราวฟ้าเอ่ยเร่ง มือหนึ่งยังคงจับข้อมือเธอแน่นแล้วพาเดินตรงดิ่งไปยังห้องแต่งตัวด้านใน อลิซเดินตามเงียบๆ บรรยากาศในนั้นเต็มไปด้วยสาวๆ ที่กำลังเปลี่ยนเสื้อผ้า แต่งหน้า หรือจัดทรงผมกันขมักเขม้น แสงไฟสีนวลสะท้อนกระจกบานใหญ่ริมผนัง เผยให้เห็นภาพเด็กสาวคนหนึ่งที่ยังแต่งตัวไม่เสร็จดี อลิซยืนอยู่ตรงหน้าโต๊ะแต่งหน้า มือเล็กยังคงจับชายกระโปรงอย่างไม่คุ้นชิน จากเด็กมหาลัยที่ใส่เสื้อเชิ้ต กระโปรงเอดูเรียบร้อย ตอนนี้เธอกลายเป็นหญิงสาวในชุดเกาะอกสีแดงเข้มรัดรูป ผ้ากำมะหยี่ลื่นไหลแนบไปกับส่วนเว้าส่วนโค้งอย่างลงตัว ชายกระโปรงสั้นเพียงครึ่งต้นขา ผ่าข้างเล็กน้อย ผมถูกม้วนลอนหลวมๆ ปล่อยเคลียไหล่ เมคอัพไม่จัดจ้าน แต่แต่งดวงตาให้ดูคมและดูมีเสน่ห์กว่าปกติ เธอดูเซ็กซี่ยั่วยวนอย่างบ
last updateLast Updated : 2025-07-04
Read more
4 อลิซแค่จะชงเหล้า
อลิซก้าวเข้ามาช้าๆ ในชุดเกาะอกรัดรูปสีแดงเข้มที่ตัดกับผิวขาวนวล และผมลอนหลวมปล่อยเคลียไหล่ เธอดูทั้งน่ามองและมีเสน่ห์ในตัวเอง ท่ามกลางแสงไฟสีสีนวล เธอโดดเด่นราวกับหญิงสาวที่ก้าวออกมาจากภาพวาด แต่คนที่สายตาคมกริบของเขาจับจ้องอยู่กลับไม่มีท่าทีสนใจนัก ภูวินทร์ชะงักไปเพียงเสี้ยววินาที ปลายนิ้วที่เคาะแก้วเบาๆชะงักลง “สวัสดีค่ะ” อลิซเอ่ยเบาๆ ก่อนนั่งลงข้างพราวฟ้าอย่างสงบ ไม่แสดงความประหม่าแม้แต่น้อย ชายอีกสองคนในกลุ่มยิ้มอย่างพอใจ มีพูดแซวหยอกเบาๆแต่ไม่ล่วงเกิน มีเพียงภูวินทร์ที่ยังไม่พูดอะไร เพียงแต่มองหญิงสาวตรงหน้าอย่างสำรวจ ”เด็กใหม่เหรอ“ เขาถามเสียงทุ้ม พราวฟ้าพยักหน้า ”ใช่ค่ะ พี่จ๋าส่งมา และกำชับให้ดูแลเพื่อนคุณศิวาเป็นพิเศษ พอดีเอมมี่กับปีใหม่ติดลูกค้าอีกห้อง “ พราวฟ้าอธิบายให้ลูกค้าฟังอย่างเจื้อยแจ้ว เขาเหลือบมองหญิงสาวตรงหน้าอีกครั้ง ก่อนจะวางแก้วลง แล้วเอนตัวพิงพนักโซฟา ”มาชงเหล้าสิ“ คำพูดฟังเหมือนจะพูดกับพราวฟ้า แต่สายตากลับจับอยู่ที่อลิซเต็มๆ พร้อมเหลือบตามองแก้วเปล่า ที่เหล้าพึ่งหมดไปหมาดๆ จากการกระดกจนหมดแก้วของเขาเมื่อครู่ เธอไม่ตอ
last updateLast Updated : 2025-07-04
Read more
5 หรือว่าไม่กล้า
“เก่งมากครับ” ราเมศเอ่ยขึ้นในขณะที่ยิ้มไม่หุบ “คุณราเมศบอกมาเถอะค่ะ อยากให้อลิซทำอะไร ” “ไม่ต้องซีเรียสขนาดนั้นครับ ผมแค่อยากให้น้องอลิซผ่อนคลาย” ราเมศยังลีลาไม่เลิก เขานั่นแหละที่กำลังทำเธอกดดัน ภูวินทร์ได้แต่นั่งดื่มเงียบๆ ปกติเด็กเอ็นต้องเกาะแขนเอาอกเอาใจ แต่เธอกลับต่างออกไป นอกจากจะไม่ทำแบบนั้นแล้ว ยังพยายามเว้นระยะห่างไปอีก มันช่างเป็นเรื่องแปลก “บอกน้องไปเถอะค่ะคุณราเมศ น้องยังใหม่อยู่อย่าแกล้งน้องนักเลย” พราวฟ้าพูดขึ้น มือเล็กยังชงเหล้าให้สองหนุ่มอยู่ตลอด “ไหนน้องอลิซลองขึ้นนั่งบนตักเพื่อนผมให้ดูหน่อยสิครับ จะได้ตัดสินใจว่าควรเอ็นดูรึเปล่า” อลิซหันมามองหน้าภูวินทร์ทันที ก่อนสบตากับเขาอีกครั้ง และครั้งนี้เธอประหม่าจริงๆ ได้แต่เม้มปากแน่น หน้าเห่อร้อนไปหมด “ทำไม !!หรือว่าไม่กล้า ” ภูมินทร์เลิกคิ้วสูงถามเธอเสียงเรียบ อลิซลุกขึ้นทันทีที่ได้ยินคำถามเชิงดูถูก ก่อนนั่งลงที่ตักแกร่งแล้ววาดกอดคอหนาไว้หลวมๆ “หึ“ ภูวินทร์หัวเราะในลำคอ เธอตัวสั่นยังกะลูกนกตกน้ำ ช่างไม่มืออาชีพเอาซะเลย ”ว้าว!!กล้าจริงด้วย“ วาคิมเอ่ยแซว แต่คนตัวเล็กเอาแต่นั่งนิ่ง ไม่กล้าแม้จะห
last updateLast Updated : 2025-07-04
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status