บทที่ 178

ในเมื่อมันเป็นเรื่องเข้าใจผิด แดร์ริลจึงไม่กังวลว่าพวกลินดันจะเห็นเขาทานมื้อค่ำกับเชลลี เชลลีช่วยพ่อของเขาไว้มากตั้งแต่เขาเข้าโรงพยาบาล อีกทั้งวันนี้เธอยังถูกด่าทอจากซาแมนธาอย่างไม่มีเหตุผล แดร์ริลจึงรู้สึกว่าเขาควรเลี้ยงเธอสักมื้อ

"พี่ชายแดร์ริล คุณแน่ใจเหรอคะว่านี่เป็นความคิดที่ดี?" เชลลีกล่าว เธอกัดริมฝีปากของเธอ และอายเล็กน้อย ก่อนหน้านี้ ซาแมนธาเพิ่งมาสร้างปัญหา หากเชลลีออกไปทานมื้อค่ำกับแดร์ริลอีก พวกลินดันจะต้องเข้าใจผิดไปใหญ่แน่

แดร์ริลดูเหมือนจะไม่กังวลเลย "มีอะไรต้องกลัวล่ะ? ผมแค่อยากจะขอบคุณคุณที่ดูแลพ่อแม่ผมมาตลอดไม่กี่วันนี้"

เมื่อเขากล่าวดังนั้น เขาก็มองเชลลีด้วยท่าทางชื่นชม คงเป็นการโกหกหากจะปฏิเสธว่าเชลลีนั้นเป็นผู้ใหญ่ที่มีความสวยงามแบบผู้ใหญ่ โดยเฉพาะเวลาที่เธอหน้าแดง นั่นทำให้เธอน่าหลงไหลมาก

โดยไม่ลังเลอีก เชลลีตอบรับคำเชิญไปดินเนอร์

ลิลี่และซาแมนธาเดินกระฟัดกระเฟียดออกจากโรงพยาบาล และรู้สึกถูกดูหมิ่น

"แม่ว่าลูกควรจะไปหย่ากับไอ้ขยะนี่เลย เห็นหน้าเขาเมื่อกี้ไหม? เขามันเย่อหยิ่งทั้ง ๆ ที่ไร้ค่าเหมือนหมา!" ซาแมนธากล่าวในขณะที่พวกเธอเดินออกจากโรงพยาบาล

เธอยังคงบ่น