บทที่ 686

”แก…”

เวนดี้ทั้งอับอายทั้งขุ่นเคือง เธอมองไปที่แดร์ริลอย่างเย็นชา เธอรู้สึกขายขี้หน้าที่คนระดับปรมาจารย์ยุทธ์ขั้นสี่เอาชนะเธอได้!

แดร์ริลไม่มีอารมณ์กับเรื่องไร้สาระใด ๆ เขาฉีกยิ้มอุ้มตัวเธอขึ้นและกล่าว “อย่ามองมาที่ฉันราวกับว่าเราสองคนบาดหมางกัน แต่เธอควรจะขอบคุณฉันมากกว่าที่จะพาเธอไปหาน้องสาวของเธอ!"

หลังจากที่เขากล่าวเช่นนั้น แดร์ริลก็แบกตัวเวนดี้ไว้ในอ้อมแขนแล้วเดินกลับไปที่ค่าย เขาฮัมเพลงเริงร่าขณะที่เขาทำอย่างนั้น

ทันทีที่เขามาถึงทางเข้าของค่าย ทหารนายหนึ่งก็ก้าวเข้ามาหาและกล่าวถาม “นายท่านแดร์ริล ผู้หญิงคนนี้คือ...” ทหารนายนั้นสอดส่องเวนดี้อย่างเงียบขรึม

‘เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่ใส่ชุดเขียวเดินป้วนเปี้ยนไปมาอยู่นอกค่ายหรอกเหรอ?’

ในระยะไกล ทหารนายนั้นคิดว่าผู้หญิงคนนี้สวยเพริศพราย

เมื่อเขาเห็นเธออีกครั้งในระยะใกล้ เขาก็ตกตะลึงกับความสง่างามของเธอ ความงดงามของเธอทำให้เขาคลั่งไคล้!

ช่างงดงามเหลือเกิน!

แดร์ริลกล่าวตอบพร้อมรอยยิ้ม "เธอคือภรรยาของฉันเอง เธอมาเยี่ยมญาติ”

ก่อนที่นายทหารคนนั้นจะได้กล่าวตอบ แดร์ริลก็เดินเข้าไปในค่ายแล้ว

นายทหารมองดูแผ่นหลังของแดร์ริลขณะเขากำลังเดินจ