ดวงตาของแดร์ริลแดงก่ำในขณะที่พลังงานภายในของเขาเพิ่มขึ้น ดาบกลืนโลหิตสาดแสงสีแดงออกมามันดูเหมือนมังกรนองเลือดที่สามารถจะฆ่าใครก็ตามที่มันเจอ! "สำนักประตูสุราลัยจะไม่ยอมแพ้ เราจะสู้จนตัวตาย ฆ่ามัน!" ฆ่ามัน! ฆ่ามัน! ฆ่ามัน! ราวกับว่าสาวกเพียงไม่กี่ร้อยคนกำลังบ้าคลั่งในขณะที่พวกเขาตามแดร์ริลไป! อย่างไรก็ตาม ด้วยช่องว่างขนาดใหญ่ในจำนวนคนจากทั้งสองฝ่าย พวกเขาจึงสูญเสียสมาชิกไปในเวลาเพียงไม่กี่วินาที ในขณะนั้น สมาชิกของตระกูลดาร์บี้ที่ยืนอยู่ไม่ไกลจากสนามรบที่อ้างว่าพวกเขาอยู่ที่นี่เพื่อให้การสนับสนุนเมืองตงไห่ แต่พวกเขาก็ยังคงซ่อนตัวอยู่และไม่ได้มีความตั้งใจที่จะเข้าร่วมการต่อสู้เลย เมื่อเห็นว่าจักรวาลโลกกำลังจะแพ้พ่าย แจ็คสันก็จับดาบยาวไว้ในมือแน่นในขณะที่ความดันโลหิตของเขาสูงขึ้น เขาตะโกนบอกฟลอเรียน “พี่ เราไปช่วยพวกเขาเถอะ!” เขาพร้อมที่จะพุ่งเข้าสู่การต่อสู้เมื่อเขาพูดจบ หลังจากก้าวไปข้างหน้าเพียงสองก้าว ฟลอเรียนก็หยุดเขาเอาไว้ ฟลอเรียนส่งสายตาที่ผิดหวังให้เขา เขาขมวดคิ้วและพูดว่า “แจ็คสัน นายเป็นบ้าไปแล้วเหรอ? พวกเขาจะไม่สามารถปกป้องหอคอยดาวปรารถนาได้อีกต่อไปถ้าหากว่าแ
“แด๊กซ์ บราเธอร์เชสเตอร์!” แดร์ริลกระอักเลือดออกมาอีกครั้ง ดวงตาของเขาเปียกปอนไปด้วยน้ำตา ในไม่ช้า สำนักภูเขาบุบผาและนิกายตำหนักอัมตะก็มาถึงตรงหน้าของเขา ในตอนนั้นเองที่แด๊กซ์และเชสเตอร์สามารถมองเห็นใบหน้าของแดร์ริลได้อย่างชัดเจน แดร์ริลได้รับบาดเจ็บสาหัสจนเขาดูไม่เหมือนมนุษย์อีกต่อไป ร่างกายของเขาถูกปกคลุมไปด้วยเลือด ดวงตาของแด็กซ์แดงก่ำ “สำนักภูเขาบุบผาจงฟัง! ฆ่ามัน! ฆ่ามัน! ฆ่ามัน!” แด็กซ์คำรามอย่างบ้าคลั่ง ด้วยขวานคู่ขนาดใหญ่ที่อยู่ในมือของเขาและพุ่งเข้าหากองทัพโลกใหม่! “นิกายตำหนักอัมตะจงฟัง! ปกป้องบ้านเมืองของเรา ปกป้องผู้คนในเมืองตงไห่ ฆ่ามัน!” เชสเตอร์กำหมัดแน่น เขาสูญเสียความสง่าไปทันทีเมื่อเขาเห็นอาการบาดเจ็บสาหัสของบราเธอร์ของเขา! "ฆ่ามัน!" สาวกของสำนักภูเขาบุบผาและนิกายตำหนักอมตะรีบพุ่งไปยังค่ายของศัตรู พวกเขาเตรียมพร้อมที่จะฆ่า! เมื่อมาสเตอร์ลีโอนาร์ด แม่ชีแห่งโชคชะตาและสาวกนิกายหลักคนอื่น ๆ ได้เห็นฉากนี้ พวกเขาก็แลกเปลี่ยนสายตากัน ไม่มีคำพูดใด ๆ ที่พวกเขาจะสามารถอธิบายเหตุการณ์ที่อยู่ตรงหน้าได้แม้แต่น้อย นิกายตำหนักอัมตะที่ชั่วร้าย! ที่พวกเขาเคยวิพากษ์วิ
ณ หอคอยดาวปรารถนา บรรยากาศอบอวลไปด้วยเลือด “อ๊าก!” เสียงคำรามยังคงดังขึ้นอย่างต่อเนื่องจากการฆ่า เสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดในขณะที่เลือดยังคงหลั่งไหลลงบนหอคอยดาวปรารถนา การต่อสู้ดุเดือดยิ่งขึ้น แม้ว่าสาวกสำนักภูเขาบุบผาและนิกายตำหนักอมตะจะมาที่นี่เพื่อช่วยพวกเขาปกป้องเมืองตงไห่จากกองทัพโลกใหม่ แต่สถานการณ์ก็ยังไม่เป็นที่น่าพอใจ! แดร์ริลปล่อยค่ายกลสองค่ายกลไปยังสาวกสำนักภูเขาบุบผาและนิกายตำหนักอมตะ เขาคิดว่า ค่ายกลนี้จะสามารถช่วยพวกเขาเอาชนะกองทัพโลกใหม่ได้ อย่างไรก็ตาม แดร์ริลไม่คิดว่าสโลนจะทำลายค่ายกลลงได้ภายในพริบตา สโลนมีพลังมากเกินไป ไม่มีใครเทียบเทียมเธอได้ ทุกครั้งที่แดร์ริลสร้างค่ายกลขึ้นมา สโลนก็จะทำลายมันลงด้วยกระบวนท่าเดียวกันกับก่อนหน้านี้ ในไม่ช้า สำนักภูเขาบุบผาและนิกายตำหนักอมตะต่างก็สูญเสียสาวกไปสู่ความตายและบาดเจ็บสาหัสหลายพันคน ไม่มีทางใดที่พวกเขาจะป้องกันกองทัพโลกใหม่ได้ พวกเขาถูกบีบให้จนมุมซ้ำแล้วซ้ำเล่า! “มันถูกกำหนดไว้แล้วอย่างนั้นเหรอ?” เชสเตอร์เป็นกังวล เขาคำรามขึ้นไปบนท้องฟ้า “สาวกนิกายตำหนักอมตะ ฟังนะ! แม้ว่าพวกเราทุกคนจะต้องจบชีวิตลงที่นี่
“พระราชวังฟูเหยาอยู่ที่นี่…” นิกายหลักทั้งหมดต่างก็มองดูสถานการณ์อย่างไม่เชื่อสายตาในขณะที่พวกเขาเข้าสู่การสนทนา บรรดาผู้ชายหันความสนใจไปที่เทพธิดาทั้งเจ็ด มันเป็นสิ่งที่พวกเขาไม่สามารถต้านทานได้ เจ้าพระราชวังทั้งเจ็ดมีใบหน้าอันงดงาม ร่างกายที่ยั่วเย้าและพวกเธอก็ยังมีเอกลักษณ์ในตัวเองเช่นกัน พวกเธอไม่สามารถต้านทานสายตาอันหยาดเยิ้มเหล่านั้นได้ พวกเธอสวยและมีเสน่ห์ พวกเธอมีรูปร่างที่เย้ายวนชวนให้หลงใหล ไม่มีถ้อยคำอันใดที่จะสามารถอธิบายได้ แม้แต่คำเปรียบเปรยที่ดีที่สุดในโลก! “แดร์ริล พวกเราอยู่ที่นี่เพื่อช่วยนาย” เทพธิดาตัวน้อยยิ้มเล็กน้อยและมองดูแดร์ริลเมื่อเธอมาถึงตรงหน้าเขา คำพูดสุดท้ายของแดร์ริลก่อนที่เขาจะออกจากพระราชวังฟูเหยามา ได้สร้างความประทับใจที่ไม่รู้ลืมภายในหัวใจของเหล่าเทพธิดา เขากล่าวว่า ถ้าหากว่าเหล่าผู้บ่มเพาะไม่ใส่ใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นบนโลกใบนี้ แล้วพวกเธอจะบ่มเพาะไปเพื่ออะไร? ดังนั้น หลังจากที่แดร์ริลจากไป เหล่าเทพธิดาจึงตัดสินใจนำเหล่าสาวกของพระราชวังฟูเหยามาเพื่อช่วยปกป้องเมืองตงไห่ แดร์ริลยิ้มด้วยความจริงใจและพูดว่า “ขอบคุณ ภรรยาตัวน้อยของฉัน” "นาย
แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้เจ็ดเทพธิดาเป็นกังวลเลย ซินดี้ก้าวไปข้างหน้าและพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “ก่อตัวค่ายกล” นางฟ้าทั้งเจ็ดเคลื่อนไหวอย่างคลุมเครือในขณะที่พวกเธอรายล้อมสโลนเอาไว้ นั่นคือวิชาค่ายกลใช่ไหม? แดร์ริลตกตะลึงเมื่อเขาเห็นเช่นนั้น เขาสามารถมองเห็นได้ว่าเทพธิดาทั้งเจ็ดรวมตัวกันเช่นไร ถึงแม้ว่าเทคนิคของพวกเธอจะดูยุ่งเหยิง แต่ขั้นตอนในแต่ละขั้นตอนก็ถูกก่อตัวขึ้นอย่างระมัดระวัง สโลนถูกรายล้อมเอาไว้แล้ว ถึงแม้ว่าเธอจะแข็งแกร่งเพียงใดแต่เธอก็ไม่สามารถหลบหนีมันได้ ความสงสัยของแดร์ริลนั้นถูกต้อง มันคือค่ายกลเจ็ดเทพธิดาปลิวสะบัด ค่ายกลนั้นได้ถูกสืบทอดมาหลายพันปีโดยพระราชวังฟูเหยา ค่ายกลนี้ไม่เคยถูกเปิดเผยต่อบุคคลภายนอก ดังนั้น แดร์ริลจึงไม่มีความรู้เกี่ยวกับค่ายกลนั้น สโลนถูกค่ายกลเจ็ดเทพธิดาปลิวสะบัดควบคุมเอาไว้ชั่วคราว ในขณะเดียวกัน สาวกหญิงของพระราชวังฟูเหยา สาวกสำนักภูเขาบุบผาและนิกายตำหนักอมตะได้ร่วมมือกันในการต่อสู้ที่ดำเนินไปอย่างต่อเนื่อง “เจ็ดเทพธิดา ฉันมาช่วยเธอแล้ว” เสียงที่หนักแน่นดังขึ้น เธอคือ ออโรร่า เจ้าสำนักง้อไบ๊ เธอลอยตัวไปยังเทพธิดาทั้งเจ็ดพร้อมดา
เมื่อสโลนเห็นฝ่ามือของแดร์ริลที่แตะลงบนพื้น ใบหน้าของเธอก็ซีดเซียวและเย็นยะเยือก! เขาได้สังหารทหารกองทัพโลกใหม่ไปนับไม่ถ้วนด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว หัวใจของสโลนถูกบีบรัด เธอกำลังฟุ้งซ่าน ซินดี้ที่อยู่ข้าง ๆ มองเห็นโอกาสในการโจมตีเธอ ดังนั้น ซินดี้จึงใช้ตะเกียงไร้มลทินที่อยู่ในมือของเธอตีเข้าที่ไหล่ของสโลนทันที ฟึบ! สโลนถอยหลังไปหลายก้าว ใบหน้าของเธอดูย่ำแย่มาก สำหรับการต่อสู้ระหว่างเหล่าผู้นำแล้ว มันเป็นเรื่องปกติที่จะสามารถเอาชนะคู่ต่อสู้ได้ด้วยการโจมตีเพียงแค่ครั้งเดียว สโลนได้รับบาดเจ็บภายในร่างกายเมื่อตะเกียงไร้มลทินกระทบเข้ากับไหล่ของเธอ “ถอยทัพ! ถอยทัพเลย เร็วเข้า ถอย!” ทันใดนั้นเอง ใครบางคนจากโลกใหม่ก็ตะโกนขึ้น จากนั้นเหล่ากองทัพที่เหลือก็เริ่มถอยทัพด้วยความหวาดกลัว! เหล่าทหารไม่ได้โง่ พวกเขารู้ดีว่าเมื่อแม่ทัพของเขาได้รับบาดเจ็บ พวกเขาจะไม่มีทางเอาชนะคู่ต่อสู้ได้ สโลนเป็นแม่ทัพหญิงของกองทัพโลกใหม่ เธอผ่านสงครามมานักต่อนักและไม่มีใครสามารถโค่นล้มเธอได้ แต่แล้วตอนนี้เธอกำลังได้รับบาดเจ็บ แล้วพวกเขาจะต่อสู้ต่อไปได้ยังไง? นอกจากนั้น แดร์ริลยังเป็นชายที่น่าสะพรึ
"ถอยทัพ!" ในที่สุด สโลนก็สั่งให้ถอยทัพ! จากนั้นเธอก็จากไปพร้อมกับเหล่าทหารที่เหลือจากกองทัพโลกใหม่ ในขณะที่ศัตรูของพวกเขาถอยทัพ ทุกคนที่อยู่ที่หอคอยดาวปรารถนาต่างก็ส่งเสียงเชียร์ด้วยความดีใจ! พวกเขาหัวเราะอย่างร่าเริง "เราปกป้องดินแดนของเราเอาไว้ได้แล้ว!" ใบหน้าของทุกคนเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและความรู้สึกโล่งใจ ในที่สุดพวกเขาก็สามารถปกป้องเมืองตงไห่และผู้คนในเมืองเอาไว้ได้ เฮ้อ! แดร์ริลยังคงอ่อนแอและไม่มีเรี่ยวแรงที่จะพูด เขาสูดหายใจยาวและพยายามฝืนยิ้มให้เต็มที่ “บราเธอร์ของฉัน นายแข็งแกร่งมาก! พลังฝ่ามือนั้นน่าทึ่งมาก เอาล่ะ!” แด๊กซ์รู้สึกตื่นเต้นมาก เขารีบวิ่งเข้าไปหาแดร์ริลและตบที่ไหล่เบา ๆ มันเป็นเพียงการตบเบา ๆ เท่านั้น แต่มันเกือบจะฆ่าแดร์ริลให้ตาย! เชสเตอร์ก็เดินเข้ามาหาพวกเขาและมองดูแดร์ริล จากนั้นเขาก็พยักหน้า “เอาล่ะ พวกเราสามารถเอาชนะกองทัพโลกใหม่ได้ในวันนี้ นอกจากความช่วยเหลือของเจ็ดเทพธิดาแล้ว พลังฝ่ามือของนายก็มีส่วนช่วยเป็นอย่างมากเช่นกัน!” ทุกคนต่างก็พยักหน้าเห็นด้วย รอยฝ่ามือบนพื้นกว้างสองสามพันเมตรนั้นช่างน่าตื่นเต้นจริง ๆ! มันมีความลึกอย่าง
มีคำเขียนอยู่ภายในโลงศพแจ็คสันตัวสั่นเทาขณะเขารีบเร่งไปที่โลงศพ เขาตกตะลึงและตกใจอย่างถึงที่สุด!มีคำบางคำเขียนอยู่ในโลงศพ เห็นได้ชัดว่าเขียนโดยเลือดของรีเบคก้าจากนิ้วของเธอก่อนที่เธอจะสิ้นลมหายใจ คำเหล่านั้นมีสีแดงฉาน‘ฟลอเรียนคือปีศาจ เขาข่มขืนฉัน ทำลายชีวิตฉัน และโยนความผิดให้กับแดร์ริล’“อะไร?”“ฟลอเรียนคือคนที่ข่มขืนและฆ่ารีเบคก้า!”“ไอ๊หยา!”ทุกสายตาต่างจ้องเขม็งไปที่ฟลอเรียน เปี่ยมไปด้วยความประหลาดใจและความโมโหเดือดดาล!“ฟลอเรียน เป็นเพราะแกนั่นเอง!” แม่ชีแห่งโชคชะตาฝืนทนต่อไปอีกไม่ไหวขณะเธอชี้ไปที่หน้าของฟลอเรียนและด่าทอ “แกไอ้มารชั่ว!”ตัวของแม่ชีแห่งโชคชะตาสั่นสะท้านขณะเธออุทาน “จะยกโทษให้คนอย่างเขาไม่ได้!”แม่ชีแห่งโชคชะตาต้องการที่จะสังหารฟลอเรียนทิ้งในทันที แต่อย่างไรก็ตามเธอก็ได้ใช้กำลังภายในของเธอไปหมดแล้วกับการต่อสู้กับกองทัพโลกใหม่ และไม่สามารถที่จะลงมือได้“แกไอ้ปีศาจที่ข่มขืนและฆ่าปิดปากภรรยาของน้องชายตัวเอง!”“ไอ้สารเลวนี่ควรถูกกำจัดให้สิ้นซาก!”ความเคืองโกรธของแม่ชีแห่งโชคชะตา จุดชนวนให้เกิดความไม่พอใจระเบิดพรั่งพรูออกมา ขณะทุกคนเริ่มรุมชี้ประณามฟลอเร