บทที่ 752

ขณะที่เธอกล่าวอยู่นั้นเธอจ้องมองแดร์ริลและจีเวล “ที่หุบเขาพิศวงเต็มไปด้วยอันตราย ท่านอาจารย์มีแค่สาวน้อยคนรับใช้อยู่ติดตามไปด้วย พวกคุณคงจะผ่านหุบเขานี้ไปไม่ได้ด้วยสภาพที่เป็นอยู่”

ซวย! หุบเขาพิศวงอันตรายขนาดนั้นเลยหรอ?

ในขณะที่แดร์ริลคิด แดร์ริลก็สูดหายใจลึกและกล่าวอย่างหนักแน่น “เธอไม่ต้องมาสนใจหรอกว่าฉันจะผ่านหุบเขาไปได้ไหม เธอแค่ต้องบอกทางไปหุบเขาพิศวงนี้ให้กับฉันก็พอ”

ไม่ว่ามันจะยากเย็นแค่ไหน เขายังคงจำเป็นต้องไป เขาจะถูกขังอยู่ที่นี่ตลอดไปไม่ได้

จีเวลจับแขนแดร์ริลไว้แน่นและกล่าวด้วยความเชื่อมั่น “ไม่ว่าคุณจะไปที่ไหน ฉันจะตามคุณไปทุกที่ ฉันไม่กลัว ไม่ว่ามันจะยากลำบากแค่ไหน”

เชอรีลตกตะลึงงันและยิ้มอย่างขมขื่น “ท่านอาจารย์ ถึงฉันจะบอกทางไปหุบเขาพิศวงกับนาย นายก็ไปไม่ได้หรอก ทางเข้าหุบเขาพิศวงอยู่ที่เนินเขาหลังสำนักกระบี่

เชอรีลดูตื่นกลัวพรางกล่าว “พื้นที่ส่วนนั้นคือพื้นที่ต้องห้ามของสำนักกระบี่ ซึ่งการเฝ้ายามนั้นรัดกุมแน่นหนา แถมยังต้องได้รับอนุณาตจากสำนักกระบี่อีก ถึงจะสามารถเข้าไปได้”

แดร์ริลเงียบ เขารู้สึกหงุดหงิด

‘โธ่เว้ย ทำไมการที่จะออกจากทีนี่ได้มันต้องยากลำบากขนาดนี้