“สามล้านเหรียญ?” แดร์ริลถามด้วยความตกใจมันจะมากเกินไปหรือเปล่า? รถคันนี้มีมูลค่าเพียงแค่สองล้านเหรียญเท่านั้น แต่เธอกลับเรียกเงินค่าค่าเสียหายสามล้านเหรียญเพื่อซ่อมแซมรอยขีดข่วนเพียงเล็กน้อยแค่นี้อย่างนั้นเหรอ?ผู้ที่อยู่ในเหตุการณ์ที่ไม่รู้ว่ารถคันนี้มีราคาเท่าไหร่ ตางก็ชี้นิ้วไปที่แดร์ริลและแสดงความคิดเห็น หลังจากที่พวกเขาสังเกตเห็นท่าทีที่กำลังตกตะลึงของแดร์ริล ท่าทางของเขาทำให้คนเหล่านั้นคิดว่า เขาไม่สามารถจ่ายค่าชดเชยมหาศาลนั้นได้“ในเมื่อรถเป็นรอยก็จะต้องชดใช้ค่าเสียหาย...”“น้องสาวของคุณไม่รู้จักระวังไม้ระวังมือ ดังนั้น เธอจะต้องชดใช้ในความผิดพลาดที่เธอทำ…”แดร์ริลเป็นผู้ที่มีชื่อเสียงในจักรวาลโลก แต่น่าเสียดายที่คนธรรมดาเหล่านั้น กลับไม่เคยเห็นตัวจริงของแดร์ริล ใครจะไปคิดว่าชายหนุ่มในชุดธรรมดา ๆ ที่อยู่ตรงหน้าพวกเขาคือ แดร์ริลผู้ที่ปกป้องเมืองตงไห่เอาไว้?จีเวลรู้สึกอับอายหลังจากที่ได้ยินคำพูดของฝูงชน เธอเป็นเหมือนเด็กหญิงที่มีความผิด เธอก้มศีรษะต่ำในขณะที่เธอจับแขนของแดร์ริลและกระซิบกับเขาว่า "นายท่าน ฉัน… ฉันขอโทษ..."ถึงแม้ว่าทวีปจักรวาลโลกจะเป็นสถานที่ที่ยังใหม่สำหร
แลร์รี่ก้าวไปข้างหน้าด้วยความลังเลเล็กน้อย “แต่ถึงยังไง พวกนายก็ต้องชดใช้ค่าเสียหายที่ทำให้รถเป็นรอย”ฟึบ…หลังจากที่เขาพูดจบ พนักงานรักษาความปลอดภัยหลายสิบคนก็รีบเข้ามาและจ้องเขม็งไปที่แดร์ริลราวกับกำลังมองดูเหยื่อ!พวกเขาพร้อมที่จะพุ่งไปข้างหน้าและจัดการชายหนุ่มผู้นั้นตามคำสั่งของมิสเตอร์วู้ด!เมื่อเห็นว่าบรรยากาศเลวร้ายลงเรื่อย ๆ จีเวลก็รีบรั้งแขนแดร์ริลไว้แน่นและกระซิบว่า "นายท่านช่างมันเถอะ ช่างมันเถอะ..."ถึงแม้ว่าเธอจะถูกตบ แต่เธอก็อยากจะออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด เธออาจจะไม่รู้อะไรเกี่ยวกับจักรวาลโลกมากนัก แต่เธอก็รู้ว่า แลร์รี่เป็นเจ้าของห้างสรรพสินค้าและเป็นผู้ที่มีสถานะทางสังคมที่สูงมากแดร์ริลมองไปที่จีเวลและจับมือเธอเอาไว้ รอยฝ่ามือสีแดงบนใบหน้าที่ไร้เดียงสาของจีเวลนั้นชัดเจนจนทำให้หัวใจของแดร์ริลรู้สึกเจ็บปวดเมื่อเขาได้เห็นมัน“หึ!”แดร์ริลไม่สามารถควบคุมความโกรธได้อีกต่อไปเขาทุบรถปอร์เช่เข้าอย่างแรง! แรงมหาศาลแผ่ซ่านไปทั่วทั้งบริเวณและในไม่ช้าเสียงที่คมชัดของกระจกรถที่แตกก็ดังขึ้น!เพร้ง!ผู้ที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างก็ตกตะลึง ทุกคนสูดหายใจเข้าอย่างแรง'เขากล้าดี
แดร์ริลวางสายไป เขายิ้มเยาะในขณะที่เขาจ้องมองไปที่แลร์รี่ “เงินสดจะมาถึงภายในครึ่งชั่วโมง เตรียมตัวเอาไว้ได้เลย”“โอ้โห!”ฝูงชนถึงกับตกตะลึง!ในขณะที่หลายคนยังคงดูถูกแดร์ริล"ฮ่าฮ่า เงินสดหนึ่งพันล้านเหรียญจะมาถึงภายในครึ่งชั่วโมงเหรอ? เขาต้องคิดว่าตัวเองอยู่ในดินแดนมหัศจรรย์ใช่ไหม?"“เขาหนีออกจากโรงพยาบาลจิตเวชมาหรือเปล่า?”“ดูการกระทำที่น่าสงสารของเขาสิ เขาเพิ่งจะพูดว่า เงินสดหนึ่งพันล้านเหรียญเหรอ? ฉันเดาว่าแม้แต่เงินเพียงแค่หนึ่งแสน เขาก็ยังไม่มีปัญญาหามาเลย”เสียงของการดูถูกเหยียดหยามดังก้องอยู่ภายในห้างสรรพสินค้าแลร์รี่แสดงสีหน้าที่สงบในขณะที่เขารู้สึกเกลียดชังจนไม่สามารถอธิบายได้ “โอ้ แกล้อฉันเล่นใช่ไหม?”‘ชายผู้นี้จะหาเงินสดหนึ่งพันล้านเหรียญมาจากที่ไหนได้?'แลร์รี่คงจะเสียสติไปแล้วถ้าหากว่าเขาเชื่อในคำพูดของแดร์ริลมุมปากของแดร์ริลโค้งขึ้นเล็กน้อย “ท่านประธานวู้ด อยู่รอกับฉันที่นี่ก่อนสักครึ่งชั่วโมงไม่ได้เหรอ?”ในความเป็นจริง แดร์ริลสามารถทำลายล้างห้างสรรพสินค้าลงได้ด้วยการโจมตีเพียงแค่ครั้งเดียวอย่างไรก็ตาม เขาเป็นคนที่มีหลักการ เพราะฉะนั้นเขาจะต้องชดใช้ในสิ่ง
เสียงเครื่องยนต์ด้งขึ้นด้านนอก!เพร้ง!วินาทีต่อมา เสียงรถบรรทุกห้าคันก็ขับชนกระจกของห้างแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ และขับตรงเข้าไปภายในห้าง!ว้าว!จากนั้น ประตูท้ายรถบรรทุกทั้งห้าคันก็ถูกเปิดออกพร้อม ๆ กัน ก่อนที่เงินจำนวนมากจะไหลลงมาราวกับหิมะถล่ม ในชั่วพริบตา ล็อบบี้ของห้างสรรพสินค้าก็เต็มไปด้วยเงินสด! ห้างสรรพสินค้ากลายเป็นห้างเงินสด!ความเงียบเข้าปกคลุม จนได้ยินแม้แต่เสียงเข็มหล่น!ฝูงชนต่างก็แลกเปลี่ยนสายตากันโดยไม่มีคำพูดใด ๆ!‘นี่มัน… เงินพวกนี้คือเงินสดหนึ่งพันล้านเหรียญจริง ๆ เหรอ?'ธนบัตรสีแดงที่อยู่บนพื้นสะกดสายตาของผู้คนที่อยู่โดยรอบ!ผู้คนหลายคน ยังไม่เคยเห็นแม้แต่เงินสดสิบล้านเหรียญ แล้วนับประสาอะไรกับเงินสดหนึ่งพันล้านเหรียญ ฉากที่อยู่ตรงหน้าของพวกเขา ทำให้พวกเขาสั่นสะท้าน!ไม่มีใครกล้าสงสัยเลยว่า เงินสดนั้นจะเป็นของปลอม!เพราะเงินสดทุกห่อ มีตราประทับของธนาคารที่มองเห็นได้ชัดเจน! เห็นได้ว่ามันเพิ่งจะถูกถอนออกมาจากธนาคาร!"ว้าว!"ทันใดนั้น สายตาของทุกคนก็จับจ้องไปที่แดร์ริล!ใบหน้าของแลร์รี่ซีดเซียวในทันใด! เขาคิดว่าแดร์ริลเป็นเพียงแค่คนโรคจิตที่โอ้อวดเรื่องไร้สาระ
เมื่อแลนวินและลิลี่เดินเข้าไปในห้างก็พบว่ามีฝูงชนอยู่ภายในห้างมากขึ้น พวกเขายืนล้อมรอบสถานที่อย่างน้อยสามแถวภายในและอีกสามแถวด้านนอก ที่น่าสนใจก็คือรถบรรทุกห้าคันที่จอดอยู่ตรงกลางห้าง รถบรรทุกทั้งห้าคันถูกขับเข้าไปภายในห้างอย่างบ้างคลั่ง! กระจกของห้างและประตูหมุนถูกทำลายลงเป็นชิ้น ๆ!ในขณะที่บนพื้นมีกองเงินสดกองโตราวกับภูเขาที่แผ่กว้างออกไป มันคือมหาสมุทรธนบัตรสีแดง!ร่างกายของลิลี่สั่นสะท้าน เธอตกใจจนพูดอะไรไม่ออก!แลนวินไม่ได้มาจากจักรวาลโลก ดังนั้น เธอจึงไม่มีความคิดเกี่ยวกับเงินจำนวนมากที่กองอยู่ตรงหน้า แต่ลิลี่รู้!การได้มองเห็นเงินสดหนึ่งพันล้านเหรียญนั้นช่างเป็นภาพที่งดงามมาก และใครที่ไม่เคยเห็นมันมาก่อน ก็จะไม่มีวันลืมฉากนั้นไปตลอดชีวิต!"ยัยขี้เหร่ มานี่สิ!" แลนวินตะโกนด้วยเสียงต่ำในขณะที่เธอมองผ่านฝูงชนเพื่อจ้องมองดูชายผู้หนึ่งที่ยืนอยู่หน้ารถบรรทุกผู้ชายคนนั้นดูคุ้นเคยมาก 'เขาไม่ใช่เป้าหมายของเธอ ‘แดร์ริล’ หรอกเหรอ?'แลนวินรู้เพียงแค่ว่าแดร์ริลอยู่ในเมืองมิด แต่เมืองนี้ใหญ่เกินไปที่จะสามารถหาเขาเจอได้ง่ายดายแต่แลนวินก็ต้องรู้สึกประหลาดใจ เมื่อคนที่เธอตามล่าอยู่นั้น
'ฉันฝันว่าคุณมากระซิบที่ข้างหูและบอกว่าคุณจะดูแลฉันตลอดไป...'ลิลี่ปรารถนาที่จะพุ่งเข้าไปและผลักตัวเองเข้าไปในอ้อมแขนของแดร์ริล เธออยากกอดเขาให้แน่น เธออยากร้องไห้อยู่ในอ้อมแขนของเขา!แต่แล้วเธอก็ต้องหยุดก้าวไปข้างหน้าราวกับว่าร่างกายของเธอถูกแช่แข็ง'ไม่ ฉันไม่สามารถออกไปเจอหน้าสามีของฉันได้...''ใบหน้าของฉันมันน่าเกลียด ฉันเห็นมันทุกครั้งที่ฉันมองเข้าไปในกระจก แล้วฉันจะให้เขาเห็นใบหน้าที่หน้าเกลียดเช่นนี้ได้อย่างไร’‘ฉันกลัวว่าสามีจะจำฉันไม่ได้...ในตอนนี้ฉันกลายเป็นคนน่าเกลียดที่ไม่คู่ควรกับสามีของฉันอีกต่อไปแล้ว...'ลิลี่รู้สึกแน่นในอกเมื่อเธอคิดเช่นนั้น หัวใจของเธอเจ็บปวด“สามี….คุณได้ยินฉันไหม ฉันคิดถึงคุณมาก ฉันคิดถึงการได้อยู่ในอ้อมแขนของคุณ การได้พูดคุยกับคุณ ฉันอยากทำทุกอย่าง…แต่ฉันจะไปพบคุณในสภาพเช่นนี้ไม่ได้…” ลิลี่ พึมพำกับตัวเองเมื่อเธอหวนนึกถึงความทรงจำอันแสนหวานในอดีตน้ำตาไม่อาจหยุดไหลได้เลย“เพียงแค่ได้มองเห็นว่าคุณยังสบายดีและทำได้ดี เท่านี้ฉันก็มีความสุขมากแล้ว…” เสียงของลิลี่แผ่วเบาและนุ่มนวลเธอเกือบจะสูญเสียการทรงตัวและหมดสติลงได้ทุกเมื่อแต่ถึงอย่างนั้น ล
อย่างไรก็ตาม แดร์ริลไม่ได้สังเกตลิลี่เลยแดร์ริลตบแลร์รี่อย่างแรงจนทำให้เขาบินออกมาหลายสิบเมตร เขาเกือบจะฆ่าแลร์รี่ไปแล้ว!ฝูงชนมองดูแดร์ริลอย่างว่างเปล่า พวกเขาพูดไม่ออก!‘นี่…ชายผู้นี้ กล้าดียังไงตบแลร์รี่แบบนั้น…’แลร์รี่เป็นเจ้าของห้างสรรพสินค้าและเป็นคนที่น่านับถือในเมืองมืด! ถึงแม้ว่าแดร์ริลจะรวยมากแค่ไหน แต่เขาก็ไม่ควรจะทำตัวหยิ่งผยองเช่นนี้ได้!“แก! แกกล้าดียังไงตบหน้าฉัน? แกคงมีความปรารถนาที่จะตายแน่ ๆ!”แลร์รีพยายามลุกขึ้นยืนในขณะที่เขาจ้องเขม็งไปที่แดร์ริลด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความโกรธแค้นแดร์ริลมองดูเขาอย่างเย็นชา “นี่คือสิ่งที่คุณต้องชดใช้ โทษฐานที่คุณตบหน้าน้องสาวของฉัน และในตอนนี้ ห้างแห่งนี้ก็กลายเป็นของฉันแล้ว และที่นี่ก็ไม่ต้อนรับคุณด้วย ออกไปซะ”เมื่อเขาได้ยินคำพูดของแดร์ริล แลร์รี่ก็กัดฟันแน่นและชี้ไปที่แดร์ริล “แก! ฉันไม่ต้องการเงินหนึ่งพันล้านของแก! ฉันจะไม่ขายห้างของฉันให้กับแก! และฉันก็จะทำให้แน่ใจว่าแกจะไม่มีวันได้เดินออกไปจากที่นี่!”ผู้รักษาความปลอดภัยหลายสิบคนของห้างเดินเข้ามาล้อมตัวแดร์ริลทันทีที่แลร์รี่พูด!แดร์ริลยิ้มบาง ๆ "คุณบอกเองไม่ใช่เหรอว
เกิดอะไรขึ้น?เงินสดมากมายอะไรเช่นนี้! มันจะต้องมีมูลค่าอย่างน้อยหลายร้อยล้านใช่ไหม?แลร์รี่ยิ้มแห้ง ๆ และพูดว่า "คุณเบลคลีย์ คุณเจด ไอ้หนุ่มคนนี้นำเงินสดหลายพันล้านเหรียญมาซื้อห้างของเราแล้วเขาก็ตบผมด้วย เขาคงเบื่อที่จะใช้ชีวิตแล้ว ผมกำลังจะสอนบทเรียนให้กับเขา…"จากนั้น แลร์รี่ก็ชี้ไปที่แดร์ริลที่ยืนอยู่ไม่ไกล'อะไรนะ?'เงินสดหนึ่งพันล้านเหรียญเพื่อซื้อห้างสรรพสินค้า?'เฟลิกซ์และเจดตกตะลึง พวกเขามองไปตามทางของนิ้วที่แลร์รี่ชี้ไปเฟลิกซ์แทบจะเป็นลม เขาหันมาสบตากับเจด จากนั้นทั้งคู่ก็ตื่นเต้นมาก!เป็นเวลานานนับปี เจดได้โทรหาแดร์ริลนับครั้งไม่ถ้วนแต่ก็ไม่สามารถติดต่อเขาได้เลย เจดรู้สึกราวกับว่าขาของเธอกลายเป็นเยลลี่เมื่อเธอได้เห็นแดร์ริลยืนอยู่ตรงหน้าจนเธอแทบจะน้ำตาไหล“จะสั่งสอนบทเรียนให้เขาเหรอ?”เฟลิกซ์มองดูแลร์รี่ด้วยใบหน้าที่เย็นชาในขณะที่เขาระงับความโกรธเอาไว้ แลร์รี่พยักหน้าซ้ำ ๆ และพูดเยาะเย้ยว่า “เขาคงจะเบื่อการมีชีวิตอยู่ เขาถึงได้กล้ามาสร้างปัญหาที่ห้างของเรา...”“ไอ้บ้า ไอ้โง่เอ้ย!”ก่อนที่เขาจะได้พูดจบ เฟลิกซ์ก็เตะเข้าที่ท้องของแลร์รี่และตะคอกด้วยเสียงอันดัง "แ