บทที่ 919

ถามสารทุกข์สุกดิบ?

แดร์ริลไม่รู้ว่าจะขำหรือร้องไห้ดีเมื่อจ้องไปที่หน้าอีเว็ตต์ เขากล่าว “เธอเป็นถึงเจ้าหญิง มีคนคอยตามรับใช้มากมาย ฉันจะไปถามเธอว่าสบายดีไหม ทำไม? ฉันแค่อยากรู้ว่าอีวอนกับโมนิก้าอยู่ที่ไหนตอนนี้?”

แดร์ริลฉีกยิ้มและยียวนอีเว็ตต์ “อีกอย่าง ถึงแม้ว่าเราจะสนิทสนมกัน แต่ก็ไม่ถึงขนาดเป็นครอบครัวที่จะต้องมาแสดงความเป็นห่วง หรือว่าเธอนับถือฉันเป็นพ่อของเธอใช่ไหม?”

แดร์ริลหัวเราะ

ย้อนกลับไปที่หลุมศพโบราณของเตียวหยุน จู่ลง อีเว็ตต์ติดกับดักค่ายกลภาพลวงตาซึ่งทำให้เธอเข้าใจผิดคิดว่าแดร์ริลเป็นจักพรรดิโลกใหม่จนถึงขนาดที่เธอคิดว่าแดร์ริลเป็นพ่อของเธอจริง ๆ

แดร์ริลยังจดจำเหตุการณ์นั้นได้เป็นอย่างดี

ว้าว!

อีเว็ตต์หน้าแดงฉานเมื่อเธอได้ยินเช่นนนั้น เธอรู้สึกอับอายขายขี้หน้ามาก

‘แดร์ริลยังปากปีจอไม่เคยเปลี่ยน ฉันไม่น่าไปหยอกเขาเลย!’

สโลนโกรธจนตัวสั่น เธอชี้หน้าแดร์ริลและด่าทอ “แดร์ริล แกกล้าดียังไงถึงมายียวนเจ้าหญิงแบบน้ี แกกำลังหมิ่นเบื้องสูง!”

‘วาจาสามหาว! เขากล้าล้อเลียนเจ้าหญิงและเปรียบเทียบตัวเองเป็นถึงท่านจักรพรรดิ มันชักจะมากเกินไปแล้ว!’

บรรดาสาวกสำนักประตูสุราลัยที่เหลื