บทที่ 69

ทั้งสองคนกอดกันอยู่พักใหญ่ กว่าที่หมิงหานจะหยุดร้องไห้ก็พักใหญ่ ตอนที่ผละออกจากกันหมิงหานหน้าแดงก่ำ ไม่รู้ว่าแดงจากร้องไห้ หรือแดงจากอาการเขินอายที่ตัวเองไปร้องไห้ต่อหน้าผู้หญิงก็ไม่อาจทราบ

“ขะ เข้าบ้านกันเถอะ” หมิงหานที่กำลังแก้มแดงเหมือนมะเขือเทศสะกิดต้นแขนเซียนอวี่เบา ๆ เขาอยากจะเดินหนี แต่ก็เป็น