Mag-log inShare
Chapter 2
Huling Na-update:
2025-01-13 01:20:51Chapter 2
6 ปี 1 เดือนต่อมา ณ ประเทศไทย
เสียงปรบมือดังขึ้นหลังจากการแสดงบนเวทีของเด็กนักเรียนชั้นอนุบาลหนึ่งสิ้นสุดลง หนูน้อยทั้งเก้าคนพนมมือไหว้ เหล่าผู้ปกครองและคุณครูที่นั่งชมการแสดง ก่อนนักแสดงตัวน้อยๆ จะวิ่งไปยังหลังเวทีเพื่อให้รุ่นพี่ขึ้นแสดงในลำดับต่อไป
ด้านหลังเวทีมีผู้ปกครองของเด็กนักเรียนยืนรอรับลูกสาวและลูกชายที่ขึ้นทำการแสดง ใบหน้าของทุกคนแต่งแต้มด้วยรอยยิ้มที่มาจากความภาคภูมิใจในตัวลูกๆ หนึ่งในผู้ปกครองย่อตัวอ้าแขนรับร่างบุตรสาวสุดที่รักที่วิ่งเข้าหามารดา
“แม่ขา แม่ขา น้องแก้มเต้นเก่งไหมคะ” เด็กหญิงอลิสสาในวัยห้าขวบสองเดือนเอ่ยถามชมพลอย มารดาแสนสวยเจ้าของรอยยิ้มโลกตะลึง ที่ว่ากันว่า มีรอยยิ้มสวยบาดใจ
“เต้นเก่งมากค่ะ เก่งที่สุดในโลกเลยค่ะ” ชมพลอยชมลูกสาว หอมแก้มเป็นรางวัล
“น้องแก้มเก่งเหมือนคุณแม่ไงคะ อ้อ...แล้วสวยเหมือนคุณแม่ด้วยค่ะ” อลิสสาช่างจ้อ ชมมารดากลับและสวมกอด “คุณครูชมคุณแม่ด้วยค่ะว่า ตัดชุดน้องแก้มสวยมากๆ คุณครูจะไปตัดชุดกับคุณแม่ด้วยค่ะ”
“ได้เลยค่ะคุณลูกที่น่ารัก” ชมพลอยประคองแก้มลูกสาวแล้วโยกเบาๆ
“คุณแม่ก็น่ารักและใจดีที่สุดในสามโลกค่ะ” คนเป็นลูกชมกลับ หอมแก้มมารดาก่อนซบหน้าลงบนบ่าของคนเป็นแม่ ถูไถเบาๆ คล้ายแมวน้อยกำลังออดอ้อน “คุณแม่ขา”
“อ้อนแบบนี้จะเอาอะไรคะ” อลิสสายันตัวยืนตรง เอียงคอเล็กน้อย ฉีกยิ้มให้มารดา
“คุณแม่ขา น้องแก้มอยากกินไอติมค่ะ”
“ได้ค่ะ รอให้จบงานก่อนนะคะ แม่จะพาน้องแก้มไปกินไอติม”
“ค่ะคุณแม่” ขณะที่สองแม่ลูกำลังคุยกัน ชมพลอยเหลือบไปเห็นเพื่อนของลูกสาวนั่งชะเง้อคอมองไปทางประตูด้านหลังเวที ชมพลอยรู้ทันทีว่า เด็กชายแทนธรรมกำลังรอใครอยู่ เธอจึงจูงมืออลิสสาไปหาเด็กชายคนนั้น
“รอคุณพ่ออยู่หรือครับน้องแทน” น้ำเสียงอ่อนโยนและอ่อนหวานเอ่ยถามเด็กชายขี้เหงา
“ฮะน้าเกรซ” เด็กชายตอบ หน้าเศร้า “คุณพ่อบอกว่าจะมาดูผมเต้น แต่คุณพ่อก็ไม่มา”
ชมพลอยรู้ปัญหาของแทนธรรม เธอรู้ว่า บิดาของเด็กชายไม่ค่อยมีเวลาให้สักเท่าไหร่ อาจเป็นเพราะงานที่กฤตย์ทำทำให้ความห่างเกิดขึ้นระหว่างพ่อลูก
“คุณหมอติดผ่าตัดด่วนน่ะค่ะก็เลยมาไม่ได้” น้ำฟ้าหรือฟ้าพี่เลี้ยงแทนธรรมที่เดินเข้ามาสมทบ หลังจากเดินไปเอาน้ำมาให้แทนธรรมดื่ม
“คุณพ่อผิดสัญญา”
แทนธรรมเอ่ยขึ้น น้ำตาคลอ ชมพลอยย่อตัวนั่งตรงหน้าเด็กชาย ใช้มือปาดน้ำตาที่กำลังรินไหล
“โอ๋ๆ ไม่ร้องนะแทน น้องแก้มอยู่ตรงนี้แล้ว น้องแก้มจะอยู่เป็นเพื่อนแทนเอง” เด็กหญิงช่างเจรจาเข้าไปโอ๋เพื่อนด้วยการกอดและตบหลังเบาๆ ชมพลอยเห็นการกระทำของลูกสาวก็อดยิ้มไม่ได้ อลิสสาทำเลียนแบบตน ทุกครั้งที่น้องแก้มร้องไห้หรืองอแง ชมพลอยจะกอดแล้วตบหรือลูบหลังเบาๆ พร้อมกับพูดปลอบโยน อลิสสาจึงจำมาใช้ปลอบเพื่อน
“คุณพ่อไม่ได้ผิดสัญญานะครับ คุณพ่อติดงานด่วนเลยมาดูน้องแทนเต้นไม่ได้ เอาอย่างนี้ไหมครับ เลิกงานแล้วไปกินไอติมกับน้านะ แล้วค่อยกลับบ้าน” ชมพลอยหาวิธีให้เด็กชายคลายจากความเศร้า และเมื่อได้ยินว่า ชมพลอยจะพาไปกินไอศกรีม สีหน้าของแทนธรรมเปลี่ยนไปทันที
“ดีฮะ” แทนธรรมยิ้มร่า หน้าตาเบิกบาน น้ำฟ้ายิ้มตามเมื่อเห็นเด็กชายคลายจากความเศร้า
“น้องแทนดื่มน้ำก่อนนะครับ” น้ำฟ้าส่งขวดน้ำให้เด็กชายที่ไม่แม้แต่จะมองหน้าเธอ
“น้าเกรซฮะ ผมหิวน้ำ” แทนธรรมเมินขวดน้ำที่น้ำฟ้าส่งให้ กลับขอน้ำดื่มจากชมพลอยที่ทำหน้าไม่ถูก หันไปมองน้ำฟ้าที่ยิ้มบางและพยักหน้าให้ ชมพลอยรับขวดน้ำจากมือน้ำฟ้า ก่อนส่งให้แทนธรรม “ขอบคุณฮะ”
น้ำฟ้ามองแทนธรรมที่กำลังดื่มน้ำด้วยความเศร้าเสียใจ ระยะสามสี่วันมานี้ แทนธรรมพูดกับเธอน้อยลง ไม่ติดแจเหมือนก่อน เธอพูดอะไรก็ไม่ฟัง น้ำฟ้าไม่รู้ถึงเหตุผล ครั้นจะไปถามใครก็ไม่ได้ ได้แต่เก็บความสงสัยไว้ในใจ
ชมพลอยพาอลิสสา แทนธรรมและน้ำฟ้ามานั่งดูการแสดงของทางโรงเรียนจนจบ และรอดูการรับของรางวัลให้กับนักแสดงทุกคน เมื่อพิธีสุดท้ายสิ้นสุดลง ชมพลอยทำตามคำสัญญาพาอลิสสากับแทนธรรมไปกินไอศกรีม โดยมีน้ำฟ้าติดตามไปด้วย
ณ ห้างสรรพสินค้าพารากอน
วันนี้แม้ว่าไม่ใช่วันเสาร์อาทิตย์ ทว่าคนที่มาใช้บริการห้างสรรพสินค้าแห่งนี้ก็ยังคงแน่น อาจเป็นเพราะเป็นวันศุกร์ช่วงเย็น หลายครอบครัว รวมถึงเพื่อนฝูงจึงนัดหมายกันมาเที่ยวห้างขึ้นชื่อ ร้านอาหารหลายร้านเต็มทุกที่นั่งจนต้องรอคิว
กฤตย์มาพร้อมกับชมัศชัย พ่อเลี้ยงไร่ตะวันดาว ไร่ชากาแฟที่ใหญ่เป็นอันดับสองของภาคเหนือและสวนผลไม้อันกว้างใหญ่มายืนรอชมพลอยอยู่หน้าร้านไอศกรีมที่ตอนนี้ ที่นั่งเต็มทุกที่
“นั่นไงมาแล้ว” ชมัศชัยบอกกฤตย์ เขายิ้มกว้างเมื่อเห็นน้ำฟ้า หญิงสาวที่ตนปักใจรัก “วันนี้ฟ้าสวยจัง”
คำชมซึ่งหน้าทำให้กฤตย์หันมามองผู้พูด ใบหน้าเขานิ่งเฉยทว่าในใจตรงกันข้าม
“สวยตรงไหน ก็งั้นๆ เห็นอยู่ทุกวัน น่าเบื่อจะตาย”
“นายเห็นทุกวันนี่ก็เลยเฉยๆ แต่สำหรับฉันนานๆ เห็น ฉันก็ต้องมองว่าฟ้าสวยอยู่แล้ว” การพูดคุยกึ่งโต้เถียงของสองหนุ่มเพื่อนรักหยุดลง เมื่อชมพลอยจูงมืออลิสสากับแทนธรรมเดินเข้ามาสมทบ
“รอนานไหมคะ กว่าจะวนหาที่จอดรถได้ก็เกือบยี่สิบนาทีก็เลยช้าค่ะ” ชมพลอยบอกกฤตย์ ก่อนยกมือไหว้ชมัศชัย “สวัสดีค่ะคุณมิกค์ ไม่ได้เจอกันนานเลยนะคะ”
“สวัสดีครับเกรซ สบายดีนะครับ”
“สบายดีค่ะ เกรซขอบคุณคุณมิกค์สำหรับสตอเบอรี่ที่ฝากคุณกฤตย์มาให้นะคะ อร่อยมากค่ะ น้องแก้มกินคนเดียวเกินครึ่งเลยค่ะ แกชอบมากๆ เลย” ชมพลอยกล่าวขอบคุณพ่อเลี้ยงหนุ่มจากใจ
Pinakabagong kabanata
คุณหมอ...อย่าใจร้าย Chapter 88
Chapter 88“พระเจ้า...บีบหัวใจผมเหลือเกินคนสวย” ภาคินทร์อิ่มใจมากที่ได้ครอบครองเรือนกายเธออีกหน และมาพร้อมกับได้หัวใจเธอมาครอบครอง ความรู้สึกเขาตอนนี้ต้องพูดว่า โคตรดี “คุณเป็นของผมแล้วนะคนดี ต่อไปนี้เราจะมีความสุขด้วยกัน”ชมพลอยยิ้มกับวาจาแสนหวาน และยิ้มรับความสุขที่กำลังเกิดขึ้น“คุณธาม...อา...คุณธาม”เสียงหวานครางกระเส่า เมื่อเขาเริ่มโยกไหวร่างกายอย่างไม่รีบเร่ง ราวกับว่าให้เธอคุ้นชินกับสิ่งแปลกปลอมไร้กระดูกที่กำลังเคลื่อนไหวอยู่ในตัว ขณะนั้นเขาโน้มหน้ามายังทรวงอกสาวใช้ปากดูดกลืนระรัวลิ้นไปบนเม็ดถัน เต้าอวบอีกข้างก็ไม่ได้ถูกเมินเฉย มือใหญ่บีบเคล้นไม่แรงมาก หมุนปลายถันสร้างความกระสันให้เธอไปในทีตอนนี้ภายในร่างชมพลอยมีคลื่นแห่งความเสียวแผ่กระจายไปทุกรูขุมขน ความเสียวที่มากจาปากเขาดูดเม้มยอดถัน ความเสียวจากกายแกร่งที่เพิ่มน้ำหนักขยับตัว ออกแรงมากขึ้น มือนุ่มจิกบนที่นอนแน่น แผ่นหลังแอ่นโค้งรับปากหนาที่ยังคงสำราญกับเม็ดถันไม่หยุด จังหวะในเกมสวาทของภาคินทร์ทวีความร้อนแรง“เกรซ...โอ้ว...เกรซ...อืม”ทุกจังหวะการโยกโยน ภาคินทร์รู้สึกถึงความซ่านสยิวที่ตามมาทุกครั้ง ช่องทางรักยังคงมีความคับแ
คุณหมอ...อย่าใจร้าย Chapter 87
Chapter 87“คุณธาม...คุณธาม...อา” ชมพลอยห้ามภาคินทร์ไม่ได้ เธอจึงแบกรับความกระสันซ่านจากลิ้น ปากและนิ้วมือแข็งแรงที่ทำงานพร้อมเพรียงพุดน้ำบุษย์ช่อนี้สวยงามมาก ยังคงความงดงามแม้ว่ากาลเวลาจะผ่านมาแล้วหลายปี ตอนนั้นภาคินทร์มองเห็นในระยะสายตา มองขณะที่กำลังน้ำท่อนเอ็นใหญ่ประสานเข้าไปในร่างงาม กลีบดอกแนบสนิทราวกับไม่เคยใช้งาน แต่งแต้มด้วยสีชมพูสด เห็นแล้วใจสะท้านสะเทือน ช่วงวินาทีนี้ความรู้สึกนั้นทวีขึ้นหลายสิบเท่า เพราะเขาได้ยดโฉมในระยะลมหายใจ ความสวยงามยังคงเดิม เพิ่มเติมคือภาคินทร์ได้สัมผัสความหอม หอมชนิดที่ว่าปลุกความกำหนัดให้คลุ้มคลั่งลิ้นหนาทำตามความต้องการทันที เลียเป็นทางยาวจากด้านล่างขึ้นสู่ด้านบน ทำอย่างนี้หลายครั้งแต่ละครั้งนำพาความกระสันซ่านให้กับเธอเป็นอย่างมาก มากจนปลายเท้าชมพลอยจิกลงบนที่นอน แม้ว่าครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ภาคินทร์ปรนเปรอความสุขให้สตรีตรงจุดนี้ เชื่อเถอะว่ามันเป็นความทรงจำอันแสนวิเศษ ชมพลอยจะจดจำความสุขที่ได้รับจากการบรรเลงลิ้นครั้งนี้แน่นอน“คุณธาม...คุณธาม...อา” ชมพลอยครวญออกมา เสียงนั้นเหมือนคนกำลังตกอยู่ในห้วงแห่งความทรมาน หัวใจเจ้าของเสียงครางเต้นถี่รัว
คุณหมอ...อย่าใจร้าย Chapter 86
Chapter 86ภาคินทร์มอบจูบให้ชมพลอยอีกครั้ง ครั้งนี้เสมือนมีพลังแห่งรักเข้ามาร่วมด้วย จุมพิตจึงอิ่มไปทั้งความรู้สึกและหัวใจ เขาส่งลิ้นเข้าตวัดลิ้นเล็กที่กล้าหาญตอบโต้กลับ แม้ว่าจะไม่เป็นประสาแต่เธอก็พยายามทำให้เขาพอใจ อีกทางหนึ่งคือ ชมพลอยทำตามสัญชาตญาณของเซ็กซ์ฝ่ามือเขาไม่หยุดนิ่ง ฝ่ามือที่คล้ายมีลูกไฟเสน่หาติดอยู่ ลูบไปตรงจุดใดร้อนวูบวาบราวกับมีไฟแนบ ร่างสาวสั่นสะท้าน หวามไหวไปทุกสัดส่วน ความร้อนบางอย่างวนอยู่ปลายเท้า ก่อนความร้อนนั้นจะก่อตัวเป็นพายุลูกย่อมๆ หมุนวนไต่ขึ้นมาตามเรียวขา มาว่ายวนอยู่บริเวณของสงวนสาว แทรกซึมลงไปด้านในจนเธอต้องบิดเร่าร่างขับไล่อารมณ์บางอย่างที่ก่อตัวขึ้นในกายและหัวใจ“อืม...” เกิดเสียงครางในลำคอชมพลอย เพราะเธอไม่อาจเปล่งเสียงออกมาได้ เนื่องจากปากเธอถูกปิดทับด้วยปากร้อนระอุของภาคินทร์ที่บดจูบอย่างไม่คิดผละห่างมือเขาร้ายกาจมาก จับชายกระโปรงชุดนอนขยับขึ้นไปกองตรงเอว และตอนนี้มือชายหนุ่มกำลังนวดเคล้นเนื้อนวลอวบอูม ไม่เพียงแค่คลึง เขาใช้นิ้วลูบไปตามร่องกลีบดอกไม้ ลูบขึ้นลูบลง ลูบช้าๆ เบาๆ ก่อนเลื่อนนิ้วมาวางลงบนเม็ดทับทิม แน่นอนว่าเขาไม่รีรอทักทาย“อา...คุณธา
คุณหมอ...อย่าใจร้าย Chapter 85
Chapter 85ชมพลอยก้าวเดินมาหยุดยืนริมโซฟาหวาย เธอลังเลว่าจะปลุกภาคินทร์ดีหรือไม่ ตอนนี้สามทุ่มกว่าแล้วเขาควรกลับบ้าน แต่อีกใจก็ไม่อยากปลุก อยากให้เขานอนพักให้เต็มอิ่ม ในที่สุดเธอก็เลือกปล่อยให้เขานอนหลับต่อไป เธอจึงหมุนตัวเพื่อไปทำงานต่อ จังหวะที่กำลังหมุนตัวนั้นเอง มือสาวถูกมือใหญ่คว้าไว้ ออกแรงดึงไม่มากนัก ส่งผลให้ร่างสาวทาบทับร่างใหญ่ ภาคินทร์ว่องไวเหลือเกิน กอดรัดร่างนุ่มนิ่มไว้แนบอก“คุณธาม” ชมพลอยตกใจ อุทานเรียกชื่อเขา “ขี้โกง แกล้งหลับหรือคะ”ชมพลอยทุบอกเขาเบาๆ อายจนหน้าแดง“แกล้งหลับที่ไหนกัน ผมหลับจริงๆ ตื่นตอนเห็นคุณกำลังหันหลังกลับนี่แหละก็เลยคว้ามือไว้” เขาตอบ รอยยิ้มกระจ่างเต็มดวงหน้า ความนุ่มนิ่มของเรือนร่างสาว บวกกับกลิ่นครีมอาบน้ำที่โชยมาจากร่างกายเธอ กระตุ้มอารมณ์ปรารถนาในตัวเขาได้เป็นอย่างดี เขาถึงกับเผลอไผลไปกับสัมผัสและกลิ่นหอมนั้น “ตัวคุณนุ่มจัง หอมด้วย”คำชมซึ่งหน้าทำให้ใบหน้าหวานแดงระเรื่อ ขวยเขินเป็นที่สุด หัวใจสาวเต้นแรงมาก เพราะการใกล้ชิดครั้งนี้มากกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา เธอพยายามยันตัวเองให้ออกห่างอ้อมอกแสนอบอุ่น แต่ก็ดูเหมือนว่า เขาไม่คลายอ้อมแขนออกง่ายๆ“ปล
คุณหมอ...อย่าใจร้าย Chapter 84
Chapter 84 เวลานี้สมองของพลอยพัตราเสมือนถูกของหนักทุบๆ ซ้ำๆ จนอื้ออึงไปหมด มือถือเกิดความหนักขึ้นมาจนต้องวางมันลงบนเตียง แล้วนั่งอึ้ง นั่งงง นั่งตกใจและสับสนอยู่อย่างนั้น มันเป็นไปได้ยังไง...มันเกิดขึ้นได้อย่างไร ภูรดาบอกตนเองว่า ภาคินทร์ไปโรงพยาบาลจากนั้นก็จะไปนั่งดื่มแก้เครียด ซึ่งเธอเองได้โทรไปหาคนรักและได้รับคำตอบเหมือนกับที่ภูรดาบอก แต่การณ์กลับไม่เป็นเช่นนั้น ในคำรายงานของนักสืบ ภาคินทร์มาถึงบ้านชมพลอยในเวลาหนึ่งทุ่มเศษ เขาไม่ได้ไปนั่งดื่มตามที่บอก แต่ไปหาชมพลอยที่บ้าน ภาคินทร์โกหกตน...คำถามมากมายเกิดขึ้นในหัว ภาคินทร์กับชมพลอยรู้จักกันตอนไหน ความสัมพันธ์ของทั้งคู่คืออะไร แน่นอนว่าหากตนเป็นคนรักของภาคินทร์อยู่ สถานะระหว่างภาคินทร์กับชมพลอยมีอย่างเดียวคือ เพื่อน แต่เพื่อนคงไม่โอบบ่ากันเข้าไปในบ้าน คำว่าเพื่อนคงใช้กับสองคนนี้ไม่ได้ พลอยพัตราพยายามนึกทวนพฤติกรรมของภาคินทร์ช่วงเวลาที่ผ่านมา มันแทบไม่มีสัญญาณเตือนเลยว่า ภาคินทร์คิดนอกใจ เขาทำตัวตามปกติทุกอย่าง แม้ว่าจะมีการผิดนัดในความสำคัญอย่างเช่นวันเกิดของตน แต่ก็เป็นการผิดนัดที่จ
คุณหมอ...อย่าใจร้าย Chapter 83
Chapter 83“รู้แค่ว่าแพทมีพี่สาวต่างแม่ แต่ไม่รู้ว่าชื่ออะไรและไม่เคยเห็นหน้าด้วย” พุฒิพงศ์ตอบตามจริง “แพทไม่เคยพูดถึงเกรซให้เพื่อนๆ ฟังนะ พูดแค่ว่ามีพี่สาวคนละแม่อีกคนนึง แต่ไม่ได้อยู่ด้วยกันก็เลยไม่ได้บอกใครและคิดว่าไม่สำคัญกับชีวิตด้วย เพื่อนๆ ก็ไม่ได้ถามนับแต่นั้น ถ้าฉันรู้ว่าเกรซกับแพทเป็นพี่น้องกันล่ะก็ บางทีฉันอาจจะเลิกคบแพทไปเลยก็ได้”คำพูดประโยคท้ายของพุฒิพงศ์เรียกความสนใจให้คนฟัง ที่พร้อมใจกันมองคนพูดแบบไม่วางตา“นายพูดปลายเปิดนี่หว่า พูดอย่างนี้ต้องพูดให้จบนะ ไม่งั้นฉันท้องอืดนอนไม่หลับแน่” ภาวิตรีบพูด“นั่นสิ แกพูดอย่างนี้หมายความว่าไง มันต้องมีอะไรซ่อนอยู่แน่ๆ มันมีเหตุผลอะไรที่แกพูดออกมาว่า ถ้ารู้ว่าเกรซกับแพทเป็นพี่น้องกัน บางทีแกอาจเลิกคบแพท มันหมายความว่าไงโฟม” พุฒิพงศ์ทำหน้าลำบากใจ ความลับที่เขาล่วงรู้มา หากเอ่ยออกไปรับรองได้ว่า ทั้งสามยิ่งกว่าตกใจเสียอีก หรือไม่ก็อาจช็อคกับความจริงอันแสนเหลือเชื่อก็เป็นได้ เขากำลังชั่งใจอย่างหนักว่า จะบอกความจริงดีหรือไม่ วิเคราะห์ผลดีและผลเสียกับการเปิดปากบอกความลับนั้น พุฒิพงศ์คิดและคิด“นิ่งไปแบบนี้ ฉันว่านายต้องมีความลับอะไรอยู
Maaari mong magustuhan
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี
กู่หลิงเฟย298.2K viewsคุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ
หลิวหลีเสวียเสวี่ย477.1K viewsพันธะร้ายนายวิศวะ
Kim Nayeol17.8K viewsบอสฮั่ว พี่ชายทั้งสิบของคุณผู้หญิงเร่งให้หย่าอีกแล้วนะ
เจียงซือซัน49.7K viewsแหกกฎครูปกครอง
ฺBigangel - น้ำตาลไหม้ - หอมชื่นใจ86 viewsแผนร้ายพ่ายบ่วงรัก
ปังจัง142 viewsเคมี(หัวใจ) กับ นายวายร้ายวิศวะไฟฟ้า
วราไรซ์867 viewsเด็กดื้อของคุณอา
สิบสามธันวา / กวีสีรุ้ง95 views
