로그인공유
บทที่ 115
관련 챕터
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 116
ฉือหว่านเห็นฮั่วเสวียน ฮั่วเสวียนนั่งอยู่บนโซฟาตลอด เธอก็ร่วมสนุกไปด้วย ดูจะมีความสุขเป็นพิเศษฮั่วเสวียนยิ้ม “พี่ซือหาน พี่สะใภ้เจียวเจียว ถือโอกาสที่ทุกคนกำลังสนุกแบบนี้ ฉันขอเล่าเรื่องตลกให้ฟังสักเรื่องนะ”ฉือเจียวเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น “เรื่องตลกอะไรเหรอ”“เกี่ยวกับฉือหว่านน่ะ!”ฉือหว่านที่อยู่นอกประตู “…”ในช่วงเวลาที่ฮั่วซือหานกับฉือเจียวกำลังมีความสุขกันแบบนี้ จะดึงเธอเข้าไปคงไม่เหมาะหรอกนะ?เมื่อกี้ฉือหว่านยังรู้สึกว่าเธอเข้าไปในโลกของฮั่วซือหานกับฉือเจียวไม่ได้ ตอนนี้ล่ะดีเลย มีคนช่วยส่งเธอเข้าไปแล้วฮั่วเสวียน “วันนี้เป็นวันแรกที่ฉือหว่านเข้าเรียนมหาวิทยาลัยC เธอก็ขึ้นแท่นตำนานในวันเดียวเลยนะ”กู้เป่ยเฉินทำหน้าดูถูก “เธอมีปัญญาขึ้นแท่นตำนานด้วยเหรอ”ฮั่วเสวียน “แน่นอนสิ เป็นตำนานเทพแห่งการนอน! เธอนอนทั้งวันในมหาวิทยาลัย C เลยล่ะ”พรืดฮ่าๆๆๆๆๆกู้เป่ยเฉินหัวเราะนำ “ทีแรกตอนที่พี่รองส่งฉือหว่านเข้าเรียนมหาวิทยาลัยC ฉันยังไม่เข้าใจเลย ตอนนี้เข้าใจแล้ว พี่รองส่งฉือหว่านไปเพื่อให้สร้างเรื่องตลกให้พวกเรานี่เอง วันละเรื่อง ไม่มีซ้ำเลย ฮ่าๆๆ”ทุกคนต่างหัวเราะกันห
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 117
ฉือหว่านดึงเยี่ยฮวนเอ่อร์ออกมาแล้ว สองคนเข้าไปในห้องน้ำหญิง ขณะฟังเสียงที่ท่านหลินส่งมา ฉือหว่านพิมพ์ตอบกลับไปไม่กี่คำ "เสี่ยวหลิน สู้ๆ" ท่านหลินที่อยู่ในห้องหนังสือรู้สึกว่าเสียงเรียก "เสี่ยวหลิน" นั้นช่างสนิทสนมเหลือเกิน เขาส่งข้อความเสียงกลับไปอีกหนึ่งอัน "อืม อาจารย์ เสี่ยวหลินจะสู้ๆ ครับ!" ฉือหว่านเก็บมือถือใส่กระเป๋า เยี่ยฮวนเอ่อร์ดึงแขนเธอ "หวานหว่าน พวกเราออกไปกันเถอะ" สองคนกำลังจะออกไป แต่ตอนนั้นเอง ประตูห้องน้ำหญิงก็ถูกผลักเข้ามา แล้วสองคนก็เดินเข้ามา เป็นฉือเจียวกับฮั่วเสวียน สองคนนั้นก็มาห้องน้ำเหมือนกัน ทั้งสี่เผชิญหน้ากันตรงๆ ฉือเจียวแสยะยิ้มอย่างได้ใจ "ฉือหว่าน เธอมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง? ได้ยินว่าซือหานไล่เธอออกจากคฤหาสน์ตระกูลฮั่ว ตอนนี้เธอไปอยู่หอในของมหาวิทยาลัย C แล้วเหรอ?" ฉือเจียวล้มลงจากบันไดแล้วคว้าชัยชนะอันยิ่งใหญ่ เธอแทบรอไม่ไหวที่จะเอาชัยชนะไปอวดฉือหว่าน ผู้พ่ายแพ้คนนี้ ฉือหว่านเลิกคิ้วเรียวขึ้น ไม่เพียงไม่โกรธ กลับยิ้มออกมา "ฉือเจียว นี่เป็นครั้งแรกเลยนะที่ฉันเห็นพวก 'รับช่วงต่อ' แล้วมีความสุขขนาดนี้" อะ...อะไรนะ? รับช่วงต่อ?
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 118
ฉือเจียว “เสวียนเสวียน คุณนายใหญ่ฮั่วที่บ้านใหญ่ยังไม่ยอมรับฉันเลย ฉันต้องได้การสนับสนุนจากตระกูลหลินมาให้ได้ เพราะงั้นเสี่ยวเยามีความสำคัญกับฉันมาก ขอแค่ฉันเกาะเธอไว้ได้ เอาใจเธอให้ได้ แล้วก็กลายเป็นเพื่อนสนิทกับเธอ ทีนี้ฉันก็จะได้แต่งงานกับซือหาน กลายเป็นคุณนายฮั่วอย่างสมบูรณ์แล้ว”ฉือเจียวเก่งเรื่องมัดใจคนมาก กู้เป่ยเฉิน ฮั่วเสวียน รวมถึงพวกคุณชายทายาทตระกูลดังในแวดวงของฮั่วซือหาน ทุกคนล้วนชอบเธอทั้งนั้นเพราะงั้น เธอต้องคว้าตัวเสี่ยวเยาให้ได้เสี่ยวเยาเป็นตัวแทนของการสนับสนุนจากทั้งตระกูลหลินนั่นคือสายตระกูลฝ่ายแม่ของฮั่วซือหาน สำคัญอย่างยิ่งฮั่วเสวียนพยักหน้า “พี่สะใภ้เจียวเจียว ฉันจะช่วยเธอตามหาเสี่ยวเยาต่อไป จริงๆ แล้วฉันก็อยากรู้เหมือนกันว่าเสี่ยวเยาเป็นใครกันแน่”……ฉือเจียวไม่เห็นฮั่วซือหานอยู่ในห้อง VIP สุดหรู ตั้งแต่เขาออกไปก็ยังไม่กลับมาเลยฉือเจียวตามหา จนมาเจอที่ห้องรับรองสุดหรู เธอเห็นฮั่วซือหานนั่งอยู่บนโซฟาฮั่วซือหานดื่มไปไม่น้อย ดูเหมือนอารมณ์จะยังไม่ดีนัก โทรศัพท์วางอยู่บนโต๊ะน้ำชา ส่วนแผ่นหลังสูงสง่าพิงโซฟาด้วยท่าทีเกียจคร้าน ขาทั้งสองยาวเหยียดไปข้างหน้
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 119
ฉือเจียวให้ฮั่วซือหานจูบเธอฮั่วซือหานมองใบหน้าหวานเย้ายวนราวดอกกุหลาบแดงของฉือเจียว ไม่รู้ว่าดูว่านอนสอนง่ายกว่าใบหน้าเล็กๆ ใสๆ ขนาดเท่าฝ่ามือนั่นตั้งเท่าไหร่ฉือหว่านเอาแต่ทำให้เขาโมโห ทำให้เขาหงุดหงิดใจ แต่ฉือเจียวคือดอกไม้ที่รู้ใจเขาฮั่วซือหานค่อยๆ ก้มหน้าลง……………ฉือหว่านกับเยี่ยฮวนเอ่อร์ดื่มกันไปนิดหน่อย เล่นสนุกกันในบาร์สักพักก็กลับออกมา สองคนออกจากบาร์มายืนริมถนนเตรียมเรียกรถแต่ที่นี่เป็นย่านหรูหรารถแท็กซี่ผ่านมาน้อยมากฉือหว่านคิดหาวิธี “ฮวนเอ่อร์ งั้นพวกเราสแกนเช่าจักรยานปั่นกลับกันดีไหม?”เยี่ยฮวนเอ่อร์เลิกคิ้ว “ไม่ต้องหรอกหวานหว่าน ฉันโทรหาลูกพี่ลูกน้องให้ส่งรถมารับดีกว่า”“ลูกพี่ลูกน้อง? ฮวนเอ่อร์เธอมีลูกพี่ลูกน้องด้วยเหรอ?”เยี่ยฮวนเอ่อร์กะพริบตาส่งสายตาลึกลับ “ใช่สิ”“แต่ไม่ต้องหรอก ดึกขนาดนี้แล้ว อย่าไปรบกวนลูกพี่ลูกน้องของเธอเลย”เยี่ยฮวนเอ่อร์หยิบมือถือออกมาแล้วกดโทรออกทันที “ลูกพี่ลูกน้องของฉันตอนนี้กำลังเริงร่าอยู่กับมือที่สาม พอดีเลย ฉันต้องหาเรื่องให้เขาทำบ้าง”ฉือหว่านตกใจ “ฮวนเอ่อร์ ลูกพี่ลูกน้องของเธอมีมือที่สามเหรอ?”“ใช่ ลูกพี่ลูกน้องของฉันแต่
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 120
นี่คือสัญญาณอันตรายที่ชัดเจนมากตอนนั้นเอง ฮั่วซือหานก็ก้าวขายาวๆ ออกไป เขาสั่งให้เลขาจ้าวไปจัดการเรื่องรถแล้วเสี่ยวเยาคนนั้นช่างเป็นที่รักของเขาจริงๆ แค่เสี่ยวเยาโทรมา เขาก็รีบทำให้ทันทีเธอต้องรู้ให้ได้ว่าเสี่ยวเยาเป็นใครเธอต้องกลายเป็นเพื่อนสนิทที่สุดของเสี่ยวเยาให้ได้!…………ฉือหว่านกับเยี่ยฮวนเอ่อร์ยังยืนอยู่ริมถนน ไม่นานรถหรูโรลส์รอยซ์ก็แล่นมาจอดเทียบตรงหน้าคนขับเปิดประตูหลังด้วยท่าทีเคารพ ฉือหว่านกับเยี่ยฮวนเอ่อร์ขึ้นรถไปด้วยกันฉือหว่านอึ้ง “ฮวนเอ่อร์ ลูกพี่ลูกน้องของเธอรวยขนาดนี้เลยเหรอ?”โรลส์รอยซ์ รถประจำตัวของฮั่วซือหานก็เป็นยี่ห้อนี้เหมือนกัน หรือว่ายี่ห้อนี้จะเป็นแบรนด์โปรดของพวกผู้ชายเลวๆ?เยี่ยฮวนเอ่อร์หัวเราะ “ใช่ ก็รวยใช้ได้เลย หวานหว่าน ฉันแนะนำเธอให้รู้จักลูกพี่ลูกน้องของฉันดีไหม เธอมาเป็นพี่สะใภ้ของฉันเถอะ”อะไรนะ อะไรนะ?ฉือหว่านรีบปฏิเสธ “ขอบคุณนะฮวนเอ่อร์ แต่ลูกพี่ลูกน้องของเธอ ฉันขอผ่านดีกว่า ฉันไม่คู่ควรหรอก”เยี่ยฮวนเอ่อร์ยิ้มเจ้าเล่ห์ แต่หวานหว่านเอ๋ย เธอก็เป็นพี่สะใภ้ของฉันอยู่แล้วนี่ลูกพี่ลูกน้องของฉันก็คือฮั่วซือหานไง!…………วันรุ่งขึ้น
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 121
พวกนั้นทั้งหมดพุ่งเข้าหาฉือหว่านกับเยี่ยฮวนเอ่อร์...ไม่นานนัก ในโรงเรียนก็มีเสียงตะโกนดังลั่น “แย่แล้ว! มีคนตีกัน! มีคนตีกันแล้ว!”ท่านหลินกำลังตรวจงานอยู่ในห้องทำงานของอธิการบดี ได้ยินดังนั้นก็เดินออกมาทันทีพร้อมน้ำเสียงเย็นชา “เกิดอะไรขึ้น?”“ท่านหลิน คุณชายโจวนำคนมารุมล้อมฉือหว่านกับเยี่ยฮวนเอ่อร์... โดนหนักมากเลยครับ... ผมถูกกระชาก ใบหน้าก็ถูกข่วนจนเลือดซิบ...” นักเรียนชายพูดไปหอบไปอะไรนะ?สีหน้าท่านหลินเปลี่ยนไปทันที เขารีบวิ่งออกไปพร้อมกับหัวหน้าฝ่ายปกครองจากระยะไกล ท่านหลินก็เห็นภาพเหตุการณ์เต็มตา พวกสมุนทั้งหมดนอนกองอยู่บนพื้น ถูกยาสลบของฉือหว่านเล่นงานจนสลบไปหมด ส่วนโจวเจิ้นอวี่ถูกฉือหว่านกระชากผมกดลงกับพื้น เยี่ยฮวนเอ่อร์ก็ช่วยกันข่วนหน้าของเขาอย่างเมามันโจวเจิ้นอวี่ร้องโหยหวนด้วยความเจ็บ “โอ๊ย! ผมฉัน! โอ๊ย! หน้าฉัน!”ท่านหลิน “……”เมื่อกี้เขายังนึกว่าฉือหว่านกับเยี่ยฮวนเอ่อร์ถูกซ้อมซะอีก ที่ไหนได้ สองคนนี้กลับเป็นฝ่ายกดหัวโจวเจิ้นอวี่ลงกับพื้น ซ้ำยังกระชากผมเขาซะยุ่งเหยิงใครๆ ก็ว่า ในใต้หล้า สตรีหญิงกับคนเลว เป็นสิ่งที่จัดการยากที่สุด สตรีเวลาเปิดศึกก็โหดไม่แพ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 122
ฮั่วเสวียนภูมิใจเป็นอย่างมาก มหาวิทยาลัย C คือถิ่นของเธอ การจัดการฉือหว่าน สำหรับเธอแล้วมันง่ายยิ่งกว่าพลิกฝ่ามือ“พี่สะใภ้เจียวเจียว คราวนี้ฉือหว่านมาเที่ยวมหาวิทยาลัย C แค่สองวันเอง เรื่องนี้พวกเราหยิบมาเป็นเรื่องตลกหัวเราะเยาะเธอได้ทั้งชาติเลย……”…………ฮั่วซื่อกรุ๊ปในห้องประชุม VIP ที่โต๊ะประชุมยาวเรียงรายไปด้วยผู้บริหารระดับสูงของฮั่วซื่อกรุ๊ป ทุกคนมีบัตรประจำตัวสีน้ำเงินแขวนคอเอาไว้ วันนี้คือวันประชุมผู้บริหารระดับสูง หัวหน้าฝ่ายการเงินกำลังรายงานผลการเงินในไตรมาสนี้ นอกจากเสียงรายงานของเขาแล้ว ทั้งห้องประชุมที่เคร่งขรึมและจริงจังแห่งนี้เงียบสนิทไร้เสียงอื่นใดฮั่วซือหาน ประธานฮั่วซื่อกรุ๊ป นั่งอยู่ที่หัวโต๊ะประชุม วันนี้เขาสวมสูทสีดำที่ตัดเย็บพอดีตัว หล่อเหลาและเปี่ยมด้วยความสูงศักดิ์ เขาก้มตาหล่อเหลาลงอ่านรายงานในมือ ออร่าของผู้นำระดับสูงที่ไม่ต้องแสดงออกมาก็แผ่กระจายไปทั่วแต่แล้ว ในตอนนั้นเอง ประตูห้องประชุมก็ถูกผลักเข้ามา เลขาจ้าวเดินเข้ามาด้วยท่าทีเร่งรีบเลขาจ้าวยื่นมือถือให้ฮั่วซือหาน พลางพูดเสียงเบาอย่างลำบากใจ “ท่านประธาน……”การประชุมผู้บริหารระดับ VIP แบบนี้ เลข
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 123
ฉือหว่านมองหัวหน้าฝ่ายปกครองด้วยความตกใจ “ไม่ใช่นะคะท่านหัวหน้า คุณโทรผิดแล้ว……”เสียงของเธอค่อยๆ เบาลง เพราะสายตาเธอถูกบดบังด้วยร่างสูงสง่าทรงอำนาจที่ก้าวมายืนตรงหน้าเธอ เงาทะมึนแผ่คลุมลงมาบนตัวเธอทันทีฮั่วซือหานใช้สายตาคมกริบดั่งมีดกวาดมองเยี่ยฮวนเอ่อร์แวบหนึ่ง ก่อนจะหันสายตามาจ้องฉือหว่าน “ใครเป็นคนเริ่มลงมือก่อน ก้าวออกมา!”ฮั่วซือหานเต็มไปด้วยอารมณ์เดือดดาล น่ากลัวจนเยี่ยฮวนเอ่อร์สะดุ้งแล้วแอบถอยหลังไปก้าวหนึ่ง เยี่ยฮวนเอ่อร์ยังแอบยื่นมือออกไป ดันตัวฉือหว่านไปข้างหน้าฉือหว่านพุ่งไปชนเข้ากับแผงอกของชายหนุ่มเต็มแรงอกเขาแข็งแกร่งเหมือนกำแพงเหล็ก เป็นกล้ามเนื้อที่แน่นเปรี๊ยะ เพราะเขารีบตรงจากห้องประชุมผู้บริหารมา ออร่าของซีอีโอระดับสูงยังคงแผ่ซ่าน ทำให้ใครก็ไม่กล้าขยับเข้าใกล้ฉือหว่านที่ชนเข้าไป ใบหน้าร้อนวูบขึ้นมาทันที ตอนนี้เธออยากมีตาขึ้นด้านหลังเพื่อจะได้ถลึงใส่เยี่ยฮวนเอ่อร์สักที คนทรยศ!ส่วนสูงของฉือหว่านพอดีอยู่ตรงระดับอกเขาพอดี ฮั่วซือหานก้มลงมองเธอ “ยืนดีๆ!”อื้อฉือหว่านรีบถอยหลังไปก้าวหนึ่งฮั่วซือหานสั่งเสียงเข้ม “เงยหน้าขึ้นมา!”ฉือหว่านเชื่อฟัง เงยหน้าข
최신 챕터
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 378
จ้าวอี้กำหมัดแน่น “เย่ฮวนเอ่อร์ เธอโดนเฉินจิ้นเล่นของใส่รึเปล่า?”“งั้นก็ไม่เกี่ยวกับนาย!”จ้าวอี้เท้าเอว หัวเราะอย่างโมโห “ได้ งั้นเรื่องของฉันก็ไม่เกี่ยวกับเธอ ตอนนี้ฉันจะไปหาเฉินจิ้น”จ้าวอี้หมุนตัวแล้วเดินไปทางเฉินจิ้นทันทีเย่ฮวนเอ่อร์สีหน้าเปลี่ยนไปทันที รีบยื่นมือไปดึงจ้าวอี้ “จ้าวอี้ นายจะทำอะไร? ที่นี่คือสถานที่ทำงานของคนอื่น นายมีสิทธิ์อะไรไปก่อกวนเขา?”ขณะนั้นหัวหน้าคุมงานของไซต์รีบวิ่งมาหอบหายใจ พยักหน้าคำนับต่อหน้าจ้าวอี้ “คุณชายจ้าว ท่านมาที่นี่ได้ยังไงครับ ที่นี่สกปรกมาก เดี๋ยวจะเปื้อนเสื้อผ้าท่าน วันนี้คุณชายมาสำรวจงานเหรอครับ?”เย่ฮวนเอ่อร์ตกใจจ้าวอี้หันมามองเย่ฮวนเอ่อร์ ยิ้มมุมปาก “จริงสิ ลืมบอกเธอไป ตึกตรงนี้เป็นโครงการของบ้านฉัน เป็นไซต์งานของบ้านฉัน ฉันมาดูงานมันผิดตรงไหนล่ะ”เย่ฮวนเอ่อร์เกือบลืมไปว่าตระกูลจ้าวทำธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ ที่นี่เป็นโครงการหนึ่งของพวกเขาเฉินจิ้นดันบังเอิญมาทำงานที่พื้นที่ของตระกูลจ้าวพอดีจ้าวอี้หันไปพูดกับหัวหน้าคุมงาน “ได้ยินว่าที่นี่มีคนชื่อเฉินจิ้นเหรอ?”หัวหน้าคุมงาน “ใช่ครับ”“เรียกเขามาหน่อยสิ”หัวหน้าคุมงานตะโกนเสียง
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 377
ได้ยินคำพูดนั้น เย่ฮวนเอ่อร์ก็หยุดดิ้น เธอขึ้นไปนั่งที่เบาะข้างคนขับของรถเฟอร์รารีแต่โดยดีจ้าวอี้กลับมานั่งที่เบาะคนขับ สีหน้าเย็นชา “เย่ฮวนเอ่อร์ เธอสนใจเฉินจิ้นขนาดนั้นเลยเหรอ?”ตอนแรกไม่ยอมขึ้นรถเขา แต่พอเพื่อเฉินจิ้นกลับยอมขึ้นทันทีเย่ฮวนเอ่อร์เงยหน้ามองจ้าวอี้ “จ้าวอี้ นายรู้ไหมว่านายตอนนี้มันแปลกมาก?”จ้าวอี้อึ้ง“ฉันก็ยกฮั่วเสวียนให้นายไปแล้ว ตอนนี้แฟนนายคือฮั่วเสวียนเธอหน้าอกใหญ่ เอวเล็ก เป็นนักเต้นบัลเล่ต์ นายก็ชอบผู้หญิงสไตล์นั้นไม่ใช่เหรอ นายควรจะติดอยู่กับเธอสิทำไมนายยังต้องตามวุ่นวายกับฉันอีก?”จ้าวอี้กำพวงมาลัยแน่น “ฉัน……”“จ้าวอี้ อย่าบอกฉันนะว่านายหลงรักฉันเข้าแล้ว”เห็นสายตาเย่ฮวนเอ่อร์ที่เต็มไปด้วยการเย้ยหยันและดูถูก จ้าวอี้ก็โกรธจนพูดไม่ออก เขาหัวเราะเยาะ “หลินเสี่ยวเยา อย่ามโนไปเองนักเลยฉันจะไปหลงรักเธอได้ยังไง?”“งั้นก็ดี”เย่ฮวนเอ่อร์ไม่ต้องการความรักของเขาเลย ความรักที่มาช้า มันไร้ค่าเสียยิ่งกว่าหญ้า!จ้าวอี้รู้สึกว่าตัวเองแค่มีความรู้สึกอยากครอบครอง เพราะตอนแรกเย่ฮวนเอ่อร์วิ่งตามเขาแต่ตอนนี้กลับเปลี่ยนใจไปชอบเฉินจิ้นแทน ยิ่งเฉินจิ้นเป็นศัตรูของเขาด้
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 376
เย่ฮวนเอ่อร์หันหลังเดินจากไปทันทีฮั่วเสวียน “……”ตอนนั้นเอง จ้าวอี้ก็เดินก้าวเข้ามาขวางทางเย่ฮวนเอ่อร์ “เย่ฮวนเอ่อร์ เธอชอบเฉินจิ้นจริงๆ เหรอ?”เย่ฮวนเอ่อร์พยักหน้า “ใช่แล้ว”จ้าวอี้ยังไม่เชื่อ “เป็นไปไม่ได้ เธอจะไปชอบเฉินจิ้นคนนั้นได้ยังไง? เธอต้องแกล้งทำเพื่อยั่วฉันใช่ไหม เย่ฮวนเอ่อร์ ฉันไม่คิดเลยว่าเธอก็ใช้มารยาหญิงเพื่อดึงความสนใจฉันเหมือนกัน!”เย่ฮวนเอ่อร์รู้สึกหมดคำจะพูด “จ้าวอี้ ฟังให้ดีนะ ฉันกับนายจบกันไปนานแล้ว ตอนนั้นพวกเรายังเด็กฉันยอมรับว่านายใช้ฉันแล้วไปมีคนอื่นแต่เอาเข้าจริง ฉันก็ไม่ได้รักนายแบบชายหญิงเลยด้วยซ้ำตอนนี้คนที่ฉันชอบคือเฉินจิ้น!”จ้าวอี้ไม่อยากเชื่อ เขาไม่เชื่อเลยว่าเสี่ยวเยาที่เคยวิ่งตามเขาจะเปลี่ยนใจไปชอบคนอื่น“เย่ฮวนเอ่อร์ เธอรู้ไหมว่าเฉินจิ้นเป็นคนยังไง? เขาเกิดมาต่ำต้อย คบกับเธอ เขาจะเลี้ยงเธอไหวเหรอ?หรือว่าเธอจะต้องเลี้ยงเขาเอง?”เย่ฮวนเอ่อร์ขมวดคิ้ว “จ้าวอี้ ฉันไม่เข้าใจเลยว่าพวกนายเอาความเหนือกว่ามาจากไหน ก็แค่นายเกิดมาดีกว่าเฉินจิ้น บอกให้นะฉันก็แค่ชอบเขา ฉันอยากทำอะไรก็เรื่องของฉัน!”“เย่ฮวนเอ่อร์ เธอ!” จ้าวอี้หน้าเขียวด้วยความโกรธ“จ้าวอ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 375
เย่ฮวนเอ่อร์นิ่งไปครู่หนึ่งเธอติดกิ๊บจริงๆ เป็นคุณป้าของเธอที่มอบให้หวังจื่อเหยาหัวเราะ “กิ๊บ Chanel สามหมื่นแปดเธอใส่ได้ตามใจ แต่เงินจำนวนนี้เฉินจิ้นต้องทำงานนานแค่ไหนถึงจะหาได้เธอคิดว่าเธอสองคนเหมาะกันเหรอ?”เย่ฮวนเอ่อร์เท้าสะเอว “พวกเราสองคนเหมาะกันหรือไม่มันเกี่ยวอะไรกับเธอแต่ที่แน่ๆ คือเธอกับเฉินจิ้นไม่เหมาะกัน!”หวังจื่อเหยา “เธอ!”ตอนนั้นเอง เฉินจิ้นหันไปพูดกับหวังจื่อเหยา “ฉันไม่อยากเห็นหน้าเธออีก อย่าบังคับให้ฉันต้องพูดรอบที่สาม!”หวังจื่อเหยา ทั้งรักทั้งกลัวเฉินจิ้นตอนนี้เขามองมาด้วยสายตาเย็นชาเธอสะท้านไปทั้งตัว“เฉินจิ้น ฉันจะคอยดูเธอกับเย่ฮวนเอ่อร์ไม่มีทางจบลงด้วยดีหรอก!”พูดจบ หวังจื่อเหยาก็พาคนของเธอจากไป“หวังจื่อเหยาคนนั้นในที่สุดก็ไปซักที เฉินจิ้น นายห้ามไปหลงกลเธอเด็ดขาดนะ อย่าไปคบกับเธอ เธอพูดจาด่านายนะ!” เย่ฮวนเอ่อร์พูดกับเฉินจิ้นเฉินจิ้นมองเธอ “หล่อนด่าฉันว่าอะไร?”เย่ฮวนเอ่อร์กลัวจะกระทบความรู้สึกเขาเลยพูดอ้อมๆ “เธอก็พูดเรื่องครอบครัวของนายไง”เฉินจิ้นเข้าใจดี ความเป็นมาของเขาไม่ใช่ความลับอะไร ใครจะพูดก็พูดไปเขาไม่สนใจเฉินจิ้นมองดวงตากลมโตสดใสของเย่
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 374
เฉินจิ้นรีบปล่อยข้อมือของเธอถอยหลังออกไปสองก้าวรักษาระยะห่างอย่างปลอดภัยเย่ฮวนเอ่อร์รู้สึกว่าที่ปีกจมูกมันร้อนๆ เธอยกมือแตะนิ้วเต็มไปด้วยเลือด“อ๊า ฉันเลือดกำเดาไหล” เย่ฮวนเอ่อร์ร้องเสียงหลงเฉินจิ้นมองเธอแวบหนึ่งเธอเลือดกำเดาไหลจริงๆเขาดึงกระดาษทิชชู่สองแผ่นส่งให้ “เงยหน้าขึ้น เดี๋ยวก็หาย”เย่ฮวนเอ่อร์รับกระดาษไว้เงยหน้าขึ้น “ทำไมฉันถึงเลือดกำเดาไหลล่ะ?”เฉินจิ้นไม่ตอบ เปิดประตูเดินออกไปลมเย็นภายนอกพัดใส่หน้าเขาทันทีหนาวมาก แต่ก็พัดกลิ่นหวานๆ ของเด็กสาวออกไปหมดเช่นกันตอนนั้นเอง เย่ฮวนเอ่อร์ที่ห้ามเลือดได้แล้วก็วิ่งตามออกมา “เฉินจิ้น นายรอก่อน ทำไมร่างนายถึงมีแผลเยอะขนาดนั้น?”เฉินจิ้นไม่หยุดยังก้าวยาวๆ ต่อไปแต่เย่ฮวนเอ่อร์ก็ยังไล่ตามเขาพลางบ่นไม่หยุด “แผลพวกนั้นนายไปมีเรื่องกับคนอื่นมาใช่ไหม? ต่อไปอย่าทะเลาะวิวาทแล้วนะตั้งใจเรียนเถอะการเรียนรู้คือทางออกที่ดีที่สุด”เฉินจิ้นไม่มีสีหน้า ทำเหมือนเย่ฮวนเอ่อร์เป็นอากาศแต่แล้วด้านหน้าก็มีคนกลุ่มหนึ่งปรากฏตัว หวังจื่อเหยาเดินนำกลุ่มสาวๆ มาด้วยความโกรธหวังจื่อเหยาตะโกน “เย่ฮวนเอ่อร์ หยุดเดี๋ยวนี้! ฉันพาคนมาด้วยนะ เธอกลัวไห
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 373
เย่ฮวนเอ่อร์พูดทีละคำ เฉินจิ้น นายเห็นหมดทั้งตัวฉันแล้วนะเฉินจิ้นมองเธอ “ฉันไม่ได้ดู”“ยังจะเถียงอีกเหรอ? เมื่อกี้นายไม่ได้มองฉันหรือไง?”เฉินจิ้น “……” มองสิ เขาไม่ได้ตาบอดนี่ใบหน้าสวยหวานของเย่ฮวนเอ่อร์ขึ้นสีชมพูจางๆ แค่คิดถึงเหตุการณ์เมื่อกี้ เธอก็ทั้งอายทั้งหงุดหงิดเธอคิดว่าเป็นฉือหว่านที่เข้ามาไม่คิดเลยว่าจะเป็นเขา“เมื่อกี้นายเห็นอะไรบ้าง ได้ยินอะไรบ้าง?” เย่ฮวนเอ่อร์ถามเฉินจิ้นเงียบ ไม่พูดอะไรเย่ฮวนเอ่อร์เกลียดที่สุดคือเวลาที่เขาเงียบไม่ยอมพูด “เป็นใบ้เหรอ?”เฉินจิ้น “เธอบอกว่าอยากได้คัพ D……”อ๊า!เย่ฮวนเอ่อร์ร้องออกมาเขย่งปลายเท้าขึ้นไปเอามือปิดปากเขาไว้ ไม่ให้พูดต่อ“อย่าพูด!”ฝ่ามือนุ่มของเธอวางลงอย่างรวดเร็วระยะห่างระหว่างทั้งสองคนลดลงทันที เฉินจิ้นมองเข้าไปในดวงตาสวยคมของเธอดวงตาของเธอสว่างสดใสเหมือนมีแสงอาทิตย์อยู่ในนั้น เหมือนกับตอนที่เขาเห็นเธอครั้งแรกไม่มีผิดวันนั้นฝนตกเขาบังเอิญช่วยเธอไว้ ตอนนั้นเธอยังมีปานอยู่บนหน้า แต่ดวงตาคู่นั้นก็ยังสวยแบบนี้เฉินจิ้นยกมือดึงมือนุ่มของเธอลง “ฉันไม่อยากพูด เธอเป็นคนบอกให้ฉันพูดเอง”เย่ฮวนเอ่อร์ “……นายยังจะพูดอีก!”
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 372
…………ในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า เย่ฮวนเอ่อร์หยิบเสื้อผ้าชุดใหม่ออกมาเธอหันหลัง กำลังสวมชุดชั้นในอยู่จู่ๆ ก็มีเสียงเคาะดังขึ้นที่ประตูมีคนมาเคาะประตูหวานหว่านมาเร็วจัง?เย่ฮวนเอ่อร์ “เข้ามาได้เลย”ประตูห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าถูกเปิดออกมีคนเดินเข้ามาไม่ใช่ฉือหว่าน แต่คือเฉินจิ้นเฉินจิ้นมาถึงแล้วพอเขาเดินเข้ามาก็เห็นเย่ฮวนเอ่อร์กำลังเปลี่ยนเสื้อข้างล่างยังสวมกระโปรงยูนิฟอร์มส่วนด้านบนเธอสวมบราใหม่สองมือเรียวขาวกำลังไขว้หลังพยายามติดตะขอบราเฉินจิ้นชะงักไป เขาเคาะประตูแล้วนะ แต่ไม่คิดว่าจะได้เห็นภาพแบบนี้ผิวของเด็กผู้หญิงขาวเนียนจนแสบตาโครงร่างบอบบาง ผมยาวสีดำขลับไหลลงมาสลวยพันอยู่กับต้นแขนของเธอแผ่นหลังของเธอสวยมากเนื้อเนียนละเอียดกับเอวคอดบางเส้นโค้งรูปตัว S เด่นชัดเตะตาเฉินจิ้นชะงักไปชั่วครู่ จากนั้นก็เบือนสายตาหนีเขาหันหลัง เตรียมจะเดินออกไปแต่เสียงนุ่มนวลของเด็กสาวก็ดังขึ้น “ตะขอบราด้านหลังฉันติดไม่ได้ ช่วยฉันหน่อยสิ”เด็กสาวถอยหลังไม่กี่ก้าวมาหยุดอยู่ตรงหน้าเขา “ตรงนี้ ติดไม่เข้าเลย”เฉินจิ้นยังคงยืนนิ่งเด็กสาวเริ่มร้อนรน “ช่วยหน่อยเถอะ มือฉันเจ็บแถมตัวก็ปวดไปหมด ซี้
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 371
ไม่นานก็มีนักศึกษาคนอื่นแห่กันเข้ามาดู “แย่แล้ว ตรงนี้มีคนตีกัน!”หวังจื่อเหยาได้ยินเข้าก็เริ่มกลัวขึ้นมา เพราะการตีกันในโรงเรียนถือเป็นเรื่องร้ายแรงอาจถูกบันทึกความผิดทางวินัยได้ ที่สำคัญคือ เธอโดนต่อยจนเจ็บแทบขาดใจ ฮือๆทั้งเหตุการณ์หวังจื่อเหยาโดนเย่ฮวนเอ่อร์กดอยู่กับพื้นและซัดไม่ยั้ง แม้เพื่อนๆ จะรุมเย่ฮวนเอ่อร์แต่มันก็ไม่อาจหยุดยั้งเธอได้เลย หวังจื่อเหยารู้สึกเหมือนตัวเองโดนไฟเผาไปทั้งตัวหวังจื่อเหยาดันเย่ฮวนเอ่อร์ออก “เย่ฮวนเอ่อร์ รอดูเถอะฉันจะไปเรียกคนมา!”พูดจบหวังจื่อเหยาก็พาเพื่อนสาววิ่งหนีไปทันทีเย่ฮวนเอ่อร์ก็มีแผลอยู่เหมือนกันเสื้อผ้าของเธอก็ถูกดึงจนขาด เธอเก็บกระเป๋าขึ้นจากพื้นแล้วเดินไปที่ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า จำเป็นต้องเปลี่ยนชุด ไม่งั้นออกไปข้างนอกไม่ได้แน่เธอไม่รู้สึกเสียใจเลยที่ตบกับหวังจื่อเหยา กับคนปากเสีย เธอไม่มีวันยอมให้อภัยหวังจื่อเหยาไปเรียกคน เธอก็รออยู่ตรงนี้แหละเย่ฮวนเอ่อร์ถอดเสื้อออกแต่พอขยับตัวก็เจ็บจนต้องร้อง “ซี้ด” รอยข่วนแดงๆ เต็มแผ่นหลังตอนชกต่อยกันไม่รู้สึกตอนนี้เจ็บเหมือนโดนมีดกรีดในขณะนั้นเสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์ก็ดังขึ้นเย่ฮวนเอ่อร์
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 370
นักเรียนหญิงคนหนึ่งพูด “พ่อของเฉินจิ้นเป็นพ่อค้ายาใช่ไหม?”หวังจื่อเหยาพยักหน้า “ใช่ เฉินจิ้นเป็นลูกของพ่อค้ายาแถมแม่ของเขาก็ตาบอด น้องสาวกำลังเรียนมัธยมต้น ฐานะครอบครัวแย่มาก แต่บ้านพ่อค้ายา แม่ตาบอด น้องสาวยังเรียนหนังสือและเขาที่แหลกสลายมันกลับทำให้ฉันอยากท้าทายเขายิ่งขึ้น ฮ่าๆ!”หวังจื่อเหยากับกลุ่มเพื่อนหญิงหัวเราะเสียงดังหัวเราะจนตัวสั่น พวกเธอหัวเราะเยาะครอบครัวของเฉินจิ้นเย่ฮวนเอ่อร์เริ่มไม่พอใจเธอเอื้อมมือไปปิดก๊อกน้ำดวงตากลมโตสวยสดใสจ้องมองไปยังกลุ่มของหวังจื่อเหยา “พวกเธอหัวเราะพอหรือยัง?”คำพูดของเย่ฮวนเอ่อร์ ทำให้หวังจื่อเหยากับพวกถึงกับชะงักหวังจื่อเหยาหันมามองเย่ฮวนเอ่อร์ และจำได้ทันที “นี่ไม่ใช่เย่ฮวนเอ่อร์ที่กำลังดังอยู่ตอนนี้เหรอ เรื่องที่เราพูดมันเกี่ยวอะไรกับเธอด้วยล่ะ!”เย่ฮวนเอ่อร์ขมวดคิ้ว “พวกเธอไม่ควรเอาความทุกข์ของคนอื่นมาล้อเล่น ความลำบากของคนอื่นไม่ใช่เรื่องที่ควรถูกเอามาขำ!”เธอเคยไปที่บ้านของเฉินจิ้น เป็นบ้านที่อบอุ่น แม่กับน้องสาวของเฉินจิ้นเป็นคนใจดีและอ่อนโยนแม้สภาพแวดล้อมจะมืดทึบและชื้นแฉะ เฉินจิ้นเพิ่งจะบรรลุนิติภาวะ คืนวันนั้นชายเมามายคนหนึ
