Share

บทที่ 19

Author: หลิวหลีเสวียเสวี่ย
อะไรนะ?

สีหน้าของฉือเจียวและหลี่หลันเปลี่ยนไปทันที

ฉือหว่านหันไปมองฉือเจียว พลางแสร้งทำหน้าประหลาดใจ "อย่าบอกนะว่า ประธานฮั่วไม่ได้บอกเธอว่าเมื่อคืนเขาจูบฉัน?"

พูดจบ ฉือหว่านทำท่าคิดย้อน "เมื่อคืนประธานฮั่วจูบฉันพรวดพราด ไม่มีเทคนิคอะไรเลย ฝีมือจูบแย่มาก จนฉันอดสงสัยไม่ได้ว่าเขาอาจจะไม่เคยจูบใครมาก่อนเลย"

ฉือเจียวหันไปมองฮั่วซือหานด้วยความตกใจ เขาจูบฉือหว่าน?

สีหน้าของฮั่วซือหานพลันเย็นเฉียบในทันที ไม่รู้ว่าเป็นเพราะฉือหว่านจงใจบอกฉือเจียวเรื่องที่พวกเขาจูบกัน หรือเพราะเธอพูดกลางแจ้งว่าฝีมือจูบของเขาแย่

ดวงตาเย็นเฉียบของเขามองฉือหว่านด้วยสายตาเฉียบคมและเต็มไปด้วยความกร้าวกราด

"ฉือหว่าน!"

เขาเรียกชื่อเธอด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ

ฉือหว่านยิ้มเย็น "อะไรล่ะ? ฉันพูดถึงฉือเจียวสองคำ คุณก็ไม่พอใจแล้วเหรอ?"

ดวงตาของฉือหว่านที่ใสกระจ่างตกลงไปบนใบหน้าหล่อเหลาของฮั่วซือหาน เธอพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา "จะตะโกนทำไม ฝีมือจูบของคุณแย่ขนาดนั้น ฉันไม่อยากใช้ชีวิตกับคุณต่อแม้แต่นาทีเดียว หย่ากันเถอะ!"

"..."

ฮั่วซือหานเงียบไป

"..."

ฉือเจียวพูดไม่ออก

"..."

หลี่หลันก็ตะลึงงัน

วันนี้ฉือหว่านเสียสติไ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Comments (3)
goodnovel comment avatar
ตุ๊กตา ตุ๊กตา
อ่านไปๆพระเอกก็ไม่ใด้หย่าอีก
goodnovel comment avatar
แค่ฝัน ตื่นนึง
สนุกดีค่ะ อ่านเพลินดี
goodnovel comment avatar
Asma Rujirabumrung
ดีมากกกกกๆ
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 666

    ฮั่วซือหานถึงกับรู้สึกขนลุกซู่ ฉือหว่านก็เหมือนกับดอกฝิ่น แตะต้องแล้วจะเสพติด ความรู้สึกที่ไม่อาจหักห้ามใจได้มันร้อนแรงจนเลือดลมพลุ่งพล่าน ทำเอาเขาแทบควบคุมตัวเองไม่อยู่ฮั่วซือหานซุกใบหน้าอันหล่อเหลาไว้ในเส้นผมยาวของเธอ เสียงทุ้มแหบพร่าพูดว่า “ร้องทำไม?”ฮั่วซือหานหายใจหอบถี่ขนตายาวของฉือหว่านสั่นระริกไม่หยุด ใบหน้าสะสวยของเธอแดงระเรื่อด้วยสีแดงน่าหลงใหล “ฮั่วซือหาน ปล่อยฉัน!”ฮั่วซือหานจูบเส้นผมยาวของเธอ “แต่ร่างกายเธอไม่ได้พูดแบบนั้นนะ ฉือหว่าน เทียบกับปากของเธอแล้ว ร่างกายเธอซื่อตรงกว่าตั้งเยอะ!”ฉือหว่านรู้สึกว่าตอนนี้เรื่องทุกอย่างมันไม่อยู่ในการควบคุมของเธออีกแล้ว เธอพยายามจะผลักฮั่วซือหานออก “ฮั่วซือหาน!”ฮั่วซือหานอ้าปากกัดติ่งหูขาวเนียนของเธอเบาๆ “ยังไม่เคยนอนกับเซียวอี้เลยเหรอ?”ดวงตาของฉือหว่านหดแคบทันที อยากจะเอามือไปปิดปากเขาฮั่วซือหาน “เขาทำให้เธอพอใจบนเตียงไม่ได้ใช่ไหม? ฉันรู้สึกว่าเธอยังไม่ได้รับการเติมเต็มเลยนะ”ไอ้บ้าคนนี้!ฉือหว่านถลึงตาใส่เขา “ประธานฮั่ว กรุณาให้เกียรติด้วย!”ขณะนั้นเอง เสียงเรียกเข้ามือถือก็ดังขึ้น เป็นสายโทรเข้า“มือถือฉันดังแล้ว! ป

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 665

    ฮั่วซือหานโน้มหน้าเข้ามา ใบหน้าคมเข้มของเขาใกล้ฉือหว่านมากขึ้นทุกที มือยังโอบรอบเอวเธอแน่น เขากดเสียงต่ำถาม “ไม่เป็นอะไรใช่ไหม”สามปีแล้วที่ฉือหว่านและฮั่วซือหานห่างกัน ฉือหว่านรู้สึกถึงกลิ่นหอมสะอาดและความอบอุ่นของร่างกายเขา ความรู้สึกที่คุ้นเคยผุดขึ้นในใจเธออย่างห้ามไม่อยู่ไม่นานเธอก็รีบตั้งสติ ใช้มือยันอกเขา “ประธานฮั่ว ฉันไม่เป็นไร ขอบคุณค่ะ”แต่เขายังไม่ยอมปล่อย ซ้ำยังกอดแน่นกว่าเดิม “เมื่อกี้กำลังคิดอะไรอยู่?”ฉือหว่าน “ฉันไม่ได้คิดอะไรทั้งนั้น”“ไม่จริง เธอคิด ฉือหว่าน เธอกำลังคิดถึงฉัน”ฉือหว่าน เธอกำลังคิดถึงฉัน!ฉือหว่านรู้สึกไม่สบายใจ ร่างกายทั้งสองแนบชิดกันจนสัมผัสได้ถึงความใกล้ชิด เธอพยายามผลักเขาออก “ประธานฮั่ว กรุณาปล่อยด้วยค่ะ”“ถ้าฉันไม่ปล่อยล่ะ?”ตอนนี้ทั้งสองตัวแนบชิดติดกัน ร่างสูงตรงของชายหนุ่ม และร่างอ่อนนุ่มของหญิงสาวที่แนบชิดกัน ทำให้บรรยากาศดูคลุมเครือ ฉือหว่านเริ่มขัดขืน “ประธานฮั่ว ปล่อยค่ะ!”“ถ้าไม่ปล่อยล่ะ?”เขาไม่ยอมปล่อยฉือหว่านเริ่มรู้สึกคิดผิดที่มาบริษัทกับเขาฉือหว่านเริ่มดิ้น และขมวดคิ้วมองเขา “ประธานฮั่ว ให้เกียรติกันด้วยค่ะ ถ้าคุณยังไม

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 664

    ฮั่วซือหานเอื้อมมือมากดเบาๆ ที่ไหล่หอมของฉือหว่าน “ฉือหว่าน ฉันเข้าใจ…”“คุณไม่เข้าใจเลย ฮั่วซือหาน ฉันว่าคุณไม่ได้ตั้งใจช่วยฉันจริงๆ ด้วยซ้ำ!”ฮั่วซือหานขมวดคิ้ว “ฉือหว่าน ทำไมคุณถึงสงสัยผมแบบนี้ หรือเพราะเป่าเอ่อร์ไม่ใช่ลูกของผม? ถ้าคุณคิดแบบนั้นก็ดูถูกผมเกินไปแล้ว ผมไม่มีวันเพิกเฉยต่อเป่าเอ่อร์เพียงเพราะเธอไม่ใช่ลูกผม ผมเองก็ชอบเป่าเอ่อร์มาก”ฉือหว่านรู้ตัวว่าเธอกำลังใจร้อนเกินไป เป่าเอ่อร์ถูกจับตัวไป ในฐานะแม่ เธอใจสั่นจนควบคุมตัวเองไม่ได้เธอจะสงสัยฮั่วซือหานได้ยังไงกัน? เพราะคุณหญิงฮั่วเองก็ถูกจับไปด้วยตอนนี้ทำได้เพียงรอ แม้ทุกวินาทีที่ผ่านไปจะทรมานเหลือเกิน“ท่านประธานฮั่ว ขอโทษค่ะ ฉันแค่ร้อนใจเกินไป”ฮั่วซือหาน “ไม่เป็นไร”ทันใดนั้นฮั่วซือหานก็เงยหน้าขึ้น เห็นร่างที่คุ้นเคยคนหนึ่ง เซียวอี้เซียวอี้มาถึงแล้วฮั่วซือหานรีบพูด “ฉือหว่าน ที่นี่คือเมืองตี้ตู คนที่จะช่วยคุณได้มีแค่ผม ผมจะช่วยเป่าเอ่อร์กับแม่ผมกลับมาให้ได้ ตอนนี้คุณกลับไปกับผมก่อน”ฉือหว่าน “กลับไป? ไปไหน?”ฮั่วซือหาน “ไปบ้านพักของผม”ฉือหว่านรู้สึกสะท้านในใจ “ฉันไม่ไป”ฮั่วซือหาน “ทำไม? กลัวว่าผมจะกินค

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 663

    ฮั่วซือหานดูหมายเลขสายเข้า เป็นเบอร์ที่ไม่รู้จักเลขาจ้าวพูดขึ้น “ท่านประธาน เบอร์นี้ไม่เคยเห็นมาก่อน ใครโทรมาครับ?”ฮั่วซือหานขมวดคิ้ว เขาเองก็ไม่รู้ แต่ก็ยกโทรศัพท์ขึ้นกดรับสายไม่นานก็มีเสียงหวานใสคุ้นหูดังมาจากปลายสาย “สวัสดีค่ะ ท่านประธานฮั่ว ฉันเอง ฉือหว่าน”เป็นฉือหว่าน?!ฮั่วซือหานนิ่งงัน ไม่เคยคิดเลยว่าเธอจะเป็นฝ่ายโทรหาเขาก่อนตลอดสามปีที่ผ่านมา เธอเปลี่ยนเบอร์ใหม่หมดแล้วคนที่เขาคิดว่าออกเดินทางไปเรียบร้อย กลับโทรมาแบบนี้ ทำให้เขาดีใจจนเกินบรรยายเขากำโทรศัพท์แน่น พูดด้วยความตื่นเต้น “ฉือหว่าน เธอออกเดินทางไปแล้วหรือยัง?”“ท่านประธานฮั่ว เดิมทีฉันตั้งใจจะออกเดินทางแล้วค่ะ แต่เกิดเรื่องขึ้นก่อน เป่าเอ่อร์กับคุณหญิงฮั่วถูกจับตัวไป!”เป่าเอ่อร์กับคุณหญิงฮั่วถูกจับตัวไป!ฮั่วซือหานพรวดขึ้นยืนทันที ตะโกนเสียงเข้ม “ว่าไงนะ! ใครกล้าจับเป่าเอ่อร์กับแม่ฉันไป?!”ฉือหว่านรีบเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้เขาฟัง ฮั่วซือหานตอบทันที “เธอรอฉันอยู่ที่สนามบิน เดี๋ยวฉันไปหาเดี๋ยวนี้!”เลขาจ้าวถามเสียงร้อนรน “ท่านประธาน เป่าเอ่อร์กับคุณนายเกิดเรื่องเหรอครับ?”ดวงตาฮั่วซือหานมืดครึ้ม

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 662

    ลั่วเป่าเอ่อร์ถูกกระชากตัวออกไป ชายชุดดำสองคนอุ้มเธอไว้แล้วเดินจากไปลั่วเป่าเอ่อร์ร้องเสียงหลง “คุณย่า ช่วยหนูด้วย”คุณหญิงฮั่วใช้สองมือยันล้อรถเข็นไว้ “ปล่อยเป่าเอ่อร์เดี๋ยวนี้!”เธอลุกขึ้นจากรถเข็นทันที วิ่งเข้าไปหาชายชุดดำเพื่อแย่งตัวลั่วเป่าเอ่อร์กลับมาลั่วเป่าเอ่อร์เบิกตากว้างด้วยความตกตะลึง มองคุณหญิงฮั่ว “คุณย่า คุณยืนได้แล้ว! คุณเดินได้แล้ว!”คุณหญิงฮั่วชะงักนิดหนึ่ง พอรู้ตัวก็ยิ่งตกใจ เพราะในจังหวะคับขันนั้น เธอกลับลุกขึ้นยืนและเดินได้ ขาของเธอหายดีแล้ว เธอกลับมาเป็นคนปกติอีกครั้งชายชุดดำสองคนตะคอก “ยายแก่ อยากตายเองใช่ไหม ได้ งั้นก็ไปพร้อมกันเลย!”ชายชุดดำจับคุณหญิงฮั่วไว้ แล้วลากเธอกับลั่วเป่าเอ่อร์ขึ้นรถตู้สีดำ จากนั้นรถก็เร่งเครื่องออกไปอย่างรวดเร็วในตอนนั้นเอง ฉือหว่านวิ่งออกมาจากโถงสนามบิน “เป่าเอ่อร์? เป่าเอ่อร์ อยู่ที่ไหนลูก?”เธอวิ่งพลางมองหา แล้วก็เห็นสาวใช้ของคุณหญิงฮั่วนอนอยู่บนพื้น เธอจำได้ว่าเป็นสาวใช้ที่อยู่ข้างกายคุณหญิงฮั่วฉือหว่านรีบเข้าไปหา แล้วใช้เข็มฝังรักษาสาวใช้ลืมตาขึ้น “คุณนาย! คุณฉือหว่าน คุณมาที่นี่ได้ยังไง?”ฉือหว่าน “ฉันพาเป่าเอ่อ

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 661

    ลั่วเป่าเอ่อร์นั่งอยู่บนเก้าอี้อย่างว่าง่าย รอหม่ามี๊ มือเล็กของเธอกำลังถืออมยิ้มอยู่หนึ่งแท่งในตอนนั้นเอง ชายชุดดำสองคนก็เดินตรงเข้ามาอย่างกะทันหัน แล้วใช้มือปิดปากลั่วเป่าเอ่อร์ไว้แน่น ก่อนจะอุ้มตัวเธอไปทันทีลั่วเป่าเอ่อร์เบิกตากว้างด้วยความตื่นตระหนก เธออยากตะโกนร้องขอความช่วยเหลือ อยากเรียกหม่ามี๊ให้ดังลั่น แต่เพราะถูกปิดปากไว้ เธอจึงไม่สามารถเปล่งเสียงได้แม้แต่น้อยเพล้งอมยิ้มในมือของลั่วเป่าเอ่อร์ตกลงบนพื้นชายชุดดำสองคนนั้นรีบอุ้มลั่วเป่าเอ่อร์ออกไปทางด้านฉือหว่าน กำลังคุยโทรศัพท์อยู่ “ศิษย์พี่ เกิดอะไรขึ้นเหรอ?”“ศิษย์น้องเล็ก ตอนฉันขับรถไปสนามบิน มีคนขับรถชนท้ายฉัน เกิดอุบัติเหตุนิดหน่อย อาจจะไปถึงช้า” เซียวอี้อธิบายหัวใจที่ตึงเครียดของฉือหว่านก็คลายลงทันที ที่แท้ก็แค่ถูกรถชน เธอคิดว่าเซียวอี้เกิดเหตุร้ายแรงเสียอีก“ศิษย์พี่ แค่คุณปลอดภัยก็ดีแล้ว ฉันจะเลื่อนเวลาออกเครื่องให้ คุณจัดการเรื่องของคุณให้เรียบร้อย แล้วรีบตามมานะ”“ได้เลย ศิษย์น้องเล็ก”ทั้งสองวางสาย ฉือหว่านหันกลับมา “เป่าเอ่อร์ แด๊ดดี้เซียวของหนู...”แต่คำพูดของฉือหว่านขาดหายไป เพราะเธอเห็นที่นั่งข

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status