Share

บทที่ 20

Author: หลิวหลีเสวียเสวี่ย
ฮั่วเสวียนเป็นลูกสาวของสายรองในตระกูลฮั่ว เธอมีความสัมพันธ์สนิทสนมกับฉือเจียวมาก

เมื่อฮั่วเสวียนเห็นฉือหว่าน สีหน้าของเธอก็เต็มไปด้วยความรังเกียจทันที "ฉือหว่าน พี่ซือหานไม่ชอบเธอ แล้วเธอยังจะมาประจบคุณย่าอีกเหรอ? ในตระกูลฮั่วของเราก็มีแค่คุณย่าที่ชอบเธอ! เธอไม่ดูตัวเองเลยว่าเธอมีค่าแค่ไหน เป็นแค่ผู้หญิงบ้านนอกที่อาศัยจังหวะตอนพี่สะใภ้เจียวเจียวไม่อยู่มาแต่งงานแทน แล้วคิดว่าตัวเองเป็นคุณนายของตระกูลฮั่วจริงๆ เธอไม่มีวันคู่ควรกับพี่ซือหาน รีบหย่าไปซะเถอะ!"

ฉือหว่านเคยชินกับคำพูดแบบนี้แล้ว ครอบครัวของฮั่วซือหาน รวมถึงเพื่อนของเขา ไม่มีใครชอบเธอเลย

เธอไม่ได้สนใจคำพูดของฮั่วเสวียน แต่เดินเข้าไปในคฤหาสน์แทน

คุณนายใหญ่ฮั่ว หญิงชราคลุมผมสีเงินเต็มหัวของเธอไว้ยิ้มอย่างมีความสุขเมื่อเห็นฉือหว่าน เธอจับมือของฉือหว่านไว้แน่น "หวานหว่าน ทำไมหลายวันมานี้ไม่มาหาย่าเลย? เธอไม่คิดถึงย่าบ้างเหรอ?"

นี่คือความอบอุ่นเพียงหนึ่งเดียวที่ฉือหว่านได้รับจากตระกูลฮั่ว คุณนายใหญ่ฮั่วรักและเอ็นดูเธอมาก

ฉือหว่านยิ้มบางๆ ก่อนจะกอดคุณนายใหญ่ฮั่วอย่างอ่อนโยน "คุณย่าคะ หนูคิดถึงคุณย่ามากค่ะ"

คุณนายใหญ่ฮั่วหัวเรา
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Comments (11)
goodnovel comment avatar
nalunda wattanasopon
ทำไมตอนแรกๆก็ยาวดี ตอนหลังสั้นลงเรื่อยๆ
goodnovel comment avatar
Jib Phomphakdee
สนุกค่ะอยากอ่านต่อเนื่อง
goodnovel comment avatar
Supavadee Nonsungnoen
ชอบอยากอ่านต่อเนื่องให้จบ
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1106

    เดิมทีบ้านพักตากอากาศหลังนี้มีลู่หนานเฉิงอยู่เพียงคนเดียว ที่นี่จึงไม่ได้เตรียมของพวกนั้นไว้เลยเมื่อคืนเขาก็ไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้ด้วยเมื่อเทียบกับสีหน้าของเขา หลินซีเหยากลับดูสงบมาก “น้าหรง ฉันรู้แล้ว”น้าหรงยิ้มอย่างดีใจ “เดี๋ยวฉันจะมาทำความสะอาดห้องให้นะคะ อาหารเช้าพร้อมแล้ว คุณชายคุณหญิงรีบมาทานเถอะค่ะ”หลินซีเหยา “ได้ค่ะ”ลู่หนานเฉิงกับหลินซีเหยานั่งลงที่โต๊ะอาหาร น้าหรงยกซุปถ้วยหนึ่งมาเสิร์ฟก่อน “คุณหญิง ทานซุปถ้วยนี้ก่อนนะคะ ซุปนี้ช่วยบำรุงพลังที่สตรีสูญเสียไปได้ดีเลยค่ะ”หลินซีเหยา “ขอบคุณน้าหรงนะ”เธอเริ่มยกซุปขึ้นดื่มลู่หนานเฉิงหยิบแก้วนมขึ้นมาจิบพลางมองหญิงสาวตรงข้าม ไม่รู้เพราะฤทธิ์ของคืนก่อนหรืออย่างไร วันนี้หลินซีเหยาดูเหมือนคนที่แช่อยู่ในน้ำผึ้ง ใบหน้าดูชุ่มชื่นขึ้นกว่าเดิมอย่างเห็นได้ชัดบางทีอาจจะรู้ตัวว่าถูกมอง หลินซีเหยาเงยหน้าขึ้นสบตาเขา “มองฉันทำไมเหรอ คุณอยากลองดื่มไหม?”ลู่หนานเฉิง “ไม่… ไม่เป็นไร ขอบคุณ”น้าหรงหัวเราะ “คุณหญิงไม่ต้องให้คุณชายดื่มพวกนี้หรอกค่ะ! คุณชายของเราน่ะโสดบริสุทธิ์มากว่ายี่สิบปี แข็งแรงทั้งแรงทั้งฝีมือแน่นอนค่ะ!”ลู่หนานเฉิงถ

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1105

    เช้าวันรุ่งขึ้นเมื่อแสงอาทิตย์ส่องลอดผ้าม่านเข้ามา ลู่หนานเฉิงขยับตัวเล็กน้อย ลืมตาตื่นขึ้นมาเขารู้สึกได้ทันทีว่ามีคนหนึ่งนอนอยู่ในอ้อมแขน ร่างนุ่มหอม เขาก้มลงมอง เห็นว่าเป็นหลินซีเหยาหลินซีเหยาซบอยู่ในอกเขา หลับสนิทความทรงจำเมื่อคืนไหลย้อนเข้ามาเหมือนคลื่นทะเล ลู่หนานเฉิงหลับตาลงอีกครั้งอย่างรู้สึกหมดแรงดูท่าว่ามันไม่ใช่ความฝัน เมื่อคืนเขากับหลินซีเหยาทำเรื่องนั้นจริงๆเขาแทบจำไม่ได้ว่าทั้งคู่คลั่งกันไปนานแค่ไหน เหมือนจะถึงตีหนึ่งตีสองถึงได้หลับไป ส่วนหลินซีเหยายังไม่ตื่นลู่หนานเฉิงถอนหายใจในใจ เขาเองก็ไม่รู้จะนิยามความสัมพันธ์ของการแต่งงานเพื่อผลประโยชน์นี้ยังไงดีอีกต่อไปขณะนั้น หลินซีเหยาที่อยู่ในอ้อมแขนขยับตัวเล็กน้อย ลืมตาขึ้น ดวงตายังพร่ามัวจากความง่วง เธอตื่นแล้วลู่หนานเฉิงก้มมองเธอ ทั้งคนดูงัวเงีย ดวงตาคู่นั้นไม่มีความเย็นชาเหมือนทุกวัน แต่กลับดูอ่อนโยนและน่ารักขึ้นมากลู่หนานเฉิง “ตื่นแล้วเหรอ”หลินซีเหยาเอามือขยี้ตาเบาๆ “อืม…มอนิ่ง”ลู่หนานเฉิง “มอนิ่ง”เขากำลังจะพูดอะไรบางอย่าง “เราสองคน…”แต่หลินซีเหยากลับถอนตัวออกจากอ้อมแขนของเขา ลุกขึ้นนั่ง “ฉันจะลุก

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1104

    หลินซีเหยาพยักหน้าตามอย่างว่าง่าย “ได้ ฉันจะไปอาบน้ำเย็นหน่อย”เธอยกผ้าห่มขึ้น ก้าวลงจากเตียง เท้าเปล่าแตะพื้นตั้งใจจะเดินเข้าห้องน้ำแต่เพียงพริบตาเดียว ข้อเท้าก็พลิก พร้อมเสียง “อ๊ะ” หลุดออกมา ร่างทั้งร่างล้มโผเข้าหาลู่หนานเฉิงโดยตรงลู่หนานเฉิงรีบยื่นมือออกไปโอบรอบเอวบางของเธอไว้แน่น ดึงเข้ามาในอ้อมแขน “ระวังหน่อย!”ตอนนี้ร่างของทั้งสองแนบชิดกัน เพียงแค่ผ้าบางๆ กั้นไว้ ระหว่างความอ่อนนุ่มและความแข็งแรงลู่หนานเฉิงรู้สึกว่าไฟร้อนที่เพิ่งกดไว้เมื่อครู่ ลุกโชนขึ้นอีกครั้ง แผ่ซ่านไปทั่วทั้งร่างหลินซีเหยามองหน้าเขา “ลู่หนานเฉิง ฉันร้อนมากเลย~ ช่วยฉันหน่อยสิ~”พูดจบเธอก็เอื้อมแขนโอบคอเขาไว้ เขย่งปลายเท้าแล้วจุมพิตเขาลู่หนานเฉิงชะงักไป รู้สึกถึงริมฝีปากนุ่มหอมของหญิงสาวแนบเข้ามาอย่างแผ่วเบา กดบดเล็กน้อยจนประกายไฟแล่นพล่านไปทั่วเขารีบยกมือดันเธอออก “หลินซีเหยา ตั้งสตินะ!”แต่หลินซีเหยายังโอบคอเขาไว้ “ลู่หนานเฉิง ฉันร้อนจริงๆ ช่วยฉันเถอะ”เธอจูบเขาอีกครั้งคราวนี้ริมฝีปากเธอเปิดออกลำคอของลู่หนานเฉิงขยับขึ้นลง ความร้อนในร่างทั้งหมดไหลรวมลงที่หน้าท้องชั่วขณะนั้น ความมีสติที่

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1103

    ลู่หนานเฉิงอาบน้ำเย็นอยู่นานมาก คืนนี้มันช่างแปลกประหลาด ร่างกายของเขาเหมือนมีไฟร้อนรุ่มลุกวาบอยู่ข้างในเขาหลับตาลง ใช้พลังใจอย่างมากกว่าจะกดความร้อนนั้นให้สงบลงได้ แล้วปิดน้ำ สวมเสื้อผ้าออกมาทันทีที่ออกมาก็เห็นหลินซีเหยานั่งอยู่บนเตียง เธอตื่นแล้วลู่หนานเฉิงชะงัก “คุณตื่นแล้วเหรอ?”หลินซีเหยามองเขา ดวงตายังมีแววง่วงงุนจากการเพิ่งตื่น “ฉันได้ยินเสียงคุณลุกไปอาบน้ำ คุณไม่ได้อาบไปแล้วเหรอ ทำไมถึงอาบอีก?”คำถามนั้นทำให้ลู่หนานเฉิงตอบไม่ถูก เขาทำได้เพียงยิ้มแห้งๆ “ทำไม ผมอาบกี่ครั้งต้องรายงานคุณนายลู่ด้วยเหรอ”หลินซีเหยา “ฉันไม่ได้หมายความแบบนั้น”ลู่หนานเฉิง “ขอโทษนะ เห็นทีผมคงเป็นฝ่ายทำให้คุณตื่นสินะ”พูดจบลู่หนานเฉิงก็เหลือบมองไปที่โซฟา “คืนนี้ผมไปนอนโซฟาก็แล้วกัน คุณนอนได้แล้ว”เขาตั้งใจจะนอนโซฟาตอนแรกหลินซีเหยาแค่คิดจะมองเขาเป็นคู่แต่งงานเพื่อผลประโยชน์ คืนนี้ก็แค่อยากให้เขาเป็นเครื่องมือในการมีลูกเท่านั้น แต่ตอนนี้เมื่อเห็นท่าทีสุภาพมีมารยาทของเขา หลินซีเหยากลับอดมองเขาอีกสองครั้งไม่ได้ผู้ชายคนนี้น่าสนใจจริงๆหลินซีเหยาเติบโตมาในครอบครัวที่พ่อแม่แต่งงานกันอย่างไม่มีค

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1102

    หลินซีเหยามองไปทางลู่หนานเฉิง เขาไม่ได้มีท่าทีสงสัยอะไร ยกถ้วยชาขึ้นดื่มจนหมด “รบกวนน้าหรงด้วยนะ”น้าหรงยิ้มอย่างพอใจ “คุณชายคุณนายพักผ่อนเถอะค่ะ ฉันขอตัวออกไปก่อน”น้าหรงเดินออกจากห้องไป เหลือเพียงพวกเขาสองคนหลินซีเหยาวางดินสอในมือ “งั้น...ไปนอนกันเถอะ”ลู่หนานเฉิงเพิ่งจัดการเอกสารเสร็จพอดี “อืม ไปนอนกัน”ทั้งสองเดินมาถึงข้างเตียง ลู่หนานเฉิงถาม “นอนยังไงดี?”หลินซีเหยา “นายอยู่นอก ฉันอยู่ข้างใน”ลู่หนานเฉิงพยักหน้า “ได้”ทั้งคู่เปิดผ้าห่มแล้วล้มตัวลงนอนลู่หนานเฉิงถาม “จะปิดไฟไหม?”หลินซีเหยา “ปิดสิ”ลู่หนานเฉิงเอื้อมมือไปปิดไฟห้องตกอยู่ในความมืดสนิท ลู่หนานเฉิงกลับนอนไม่หลับ ทั้งที่นี่คือบ้านของเขา ห้องของเขา เตียงของเขา ปกติเขาควรจะหลับได้ง่าย แต่คืนนี้กลับมีผู้หญิงนอนอยู่ข้างกายเขาได้ยินเสียงลมหายใจเบาๆ ของเธอ ได้กลิ่นหอมหวานละมุนแบบกลิ่นนมอ่อนๆ ที่ลอยมาแตะจมูกลู่หนานเฉิงรู้สึกว่าร่างกายเริ่มร้อนขึ้น นอนไม่หลับเลยผ่านไปครู่หนึ่ง เขาเอ่ยเบาๆ “คุณนายลู่?”คนข้างๆ ไม่ตอบ คงหลับไปแล้ว?ลู่หนานเฉิงกำลังจะพูดอีกครั้ง ทันใดนั้น ร่างข้างๆ ก็ขยับ พลิกตัวเข้ามาซุกในอ้อ

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1101

    ลู่หนานเฉิงกลับมาที่ห้อง เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ตรวจเอกสารต่อไม่นานประตูห้องน้ำก็เปิดออกดัง “ต๊ะ” หลินซีเหยาเดินออกมาลู่หนานเฉิงเงยหน้ามองหลินซีเหยา เธอสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวของเขา เสื้อเชิ้ตตัวโคร่งนั้นขับให้รูปร่างของเธอโค้งเว้าชัดเจน เส้นโค้งรูปตัว S อันเย้ายวนเผยให้เห็นเล็กน้อย ใต้ชายเสื้อที่คลุมถึงปลายสะโพกเผยเรียวขายาวเรียบเนียนดูสะดุดตาลู่หนานเฉิงที่เพิ่งถูกโจมตีด้วยภาพเร้าใจไปก่อนหน้านี้ รู้สึกเหมือนโดนซ้ำอีกครั้ง ชื่อเสียงที่เรียกเธอว่า หญิงงามอันดับหนึ่ง คงไม่ใช่ได้มาโดยบังเอิญหลินซีเหยาหันมามองเขา “มองฉันทำไม?”ลู่หนานเฉิงยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย “ก็แค่ชื่นชมความงามของคุณนายลู่หน่อย ไม่ได้หรือไง?”หลินซีเหยาคว้าผ้าขนหนูในมือขว้างใส่หน้าเขา “ไม่ได้! ฉันจะออกไปเอาน้ำดื่มสักแก้ว!”พูดจบเธอก็เดินออกไปลู่หนานเฉิงดึงผ้าขนหนูออกจากหน้า กลิ่นหอมหวานละมุนของเธออบอวลอยู่ที่ปลายจมูก กลิ่นนมอ่อนๆ ที่ยั่วยวนประสาทรับรู้ของผู้ชาย ทำให้เลือดในกายพลุ่งพล่านหลินซีเหยาเดินออกมาที่ห้องนั่งเล่น รินน้ำใส่แก้วให้ตัวเอง ขณะนั้นน้าหรงเดินออกมา “คุณนายเล็ก”หลินซีเหยาหันไป “น้าหรง”น้าหรงมอง

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status