LOGINสเตฟาน แม็คเคนซี่ หรือฟาน วัย 32 ปี ทายาทเจ้าของธุรกิจเงินทุนและหลักทรัพย์ในลาสเวกัส เขาเป็นเจ้าพ่อเงินกู้ทั้งในและนอกระบบที่ทรงอิทธิพล บุคลิกหล่อเข้ม ดุ เอาจริง กินดุ สำหรับเขา... ผู้หญิงคือที่ระบายเท่านั้น! วีรตา รัตนวัลย์ หรือ น้องไวน์ สาวไทยวัย 22 ปี เรียนจบปริญญาตรีด้านการบัญชีและการเงิน แม่ของเธอแต่งงานกับชายอเมริกันเจ้าของผับหรูในลาสเวกัส พาเธอมาอยู่อเมริกาตั้งแต่อายุ 10 ปี เธอจะทำอย่างไรเมื่อโชคชะตาเล่นตลกให้พบกับเจ้าพ่อผู้ทรงอิทธิพลที่เธอแสนเกลียดขี้หน้าและอาชีพของเขา... แต่ดูเหมือนยิ่งหนีจะยิ่งเจอ...ยิ่งต่อต้านยิ่งพ่ายแพ้ต่อพลังอำนาจลึกเร้นที่ค่อยแทรกซึมเข้ามาครอบงำหัวใจของเธอ
View Moreย้อนอดีตกลับไปเมื่อหกปีก่อน
ณ อพาร์ตเม้นต์หรูใจกลางเมืองบอสตัน
“อ๊าๆ...ฟานขา...อีก...อูวย์...พีชเสียวมาก...แรงอีกดาร์ลิ้ง”
เสียงร้องครวญดังในห้องนอนใหญ่ ร่างอวบอั๋นขาวจั๊วะของพิชนีกำลังคลานสี่ขาอยู่บนเตียงขนาดคิงไซส์ ด้านหลังมีร่างสูงใหญ่ใบหน้าหล่อเข้มร้ายกาจ เรือนกายเต็มไปด้วยมัดกล้ามสวยของ
สเตฟาน แม็คเคนซี่อยู่แนบชิด ร่างใหญ่กำยำเกร็งกระตุกเฮือกเพื่อปลดปล่อยความอัดอั้นจนเต็มเครื่องป้องกัน
เขาถอนถอยตัวตนออกมาก้าวยาวไปยังห้องน้ำทันที จัดการถอดถุงยางทิ้งถังขยะและชำระล้าง ใบหน้าคร้ามคมกอปรด้วย คิ้วหนาเป็นปื้นพาดขนานไปกับดวงตาคมกริบ คมเสียจนน่ากลัวจะบาดหัวใจสาวน้อยสาวใหญ่ให้เหวอะหวะเล่นหากเผลอจ้องนานเกินสองนาที ผมสีน้ำตาลเข้มหยักศกสั้นถูกเสยขึ้นอย่างลวกๆ ปากหนาหยักได้รูปนานๆ จึงจะยกยิ้มทีนั้นเวลานี้ไร้รอยยิ้ม
สเตฟาน แม็คเคนซี่ วัยยี่สิบหกปีพาร่างสูงพันท่อนล่างด้วยผ้าเช็ดตัวหมิ่นเหม่เดินออกมาจากห้องน้ำ ร่างอวบอั๋นเปลือยเปล่าของพิชนีนั่งกึ่งนอนด้วยท่ายั่วยวน ปล่อยทรวงอกอวบอร้าอร่ามเปลือยโชว์พาดบนหมอนไม่มีกระดากอาย มือลูบแก้มสะโพกโด่งงอนของตัวเองไปมา ส่งสายตายั่วอารมณ์กามใคร่มายังร่างสูงสมาร์ต
พิชนีเป็นหญิงสาวลูกครึ่งไทย-อเมริกัน อายุสิบแปดปีกำลังเรียนอยู่ปีหนึ่งในมหาวิทยาลัยที่เมืองบอสตัน สเตฟานพอใจในความสาวสดและความช่างเอาใจ โดยเฉพาะบทบาทเร่าร้อนถึงพริกถึงขิงยามอยู่บนเตียงของหล่อนดังเช่นผู้ชายที่กำลังสนุกกับชีวิต
ชายหนุ่มรู้จักหล่อนที่ลาสเวกัสเมืองที่เขาอยู่ ณ เวลานี้เขาชอบหล่อนมากกว่าผู้หญิงทุกคนที่ผ่านมาซึ่งแน่นอนว่ามีมากมาย สเตฟานเป็นผู้ชายคนแรกของผู้หญิงทุกคนที่เขานอนด้วย เพราะคนอย่างสเตฟาน แม็คเคนซี่นั้นจะนอนกับหญิงสาวบริสุทธิ์เท่านั้น ปกติไม่เคยซ้ำหน้าและไม่เคยซ้ำเป็นครั้งที่สอง
ยกเว้นพิชนีที่เขาคิดจะเลี้ยงหล่อนเอาไว้สักระยะ ถึงขนาดเช่าอพาร์ตเม้นต์และจ่ายค่าเล่าเรียนเลี้ยงดูเป็นรายเดือนให้ ซึ่งเป็นเวลาสองเดือนแล้ว ซึ่งถือว่านานที่สุดเท่าที่สเตฟานเคยคบผู้หญิงมา เขาเช่าห้องหรูนี้ทำสัญญาเป็นรายปี เหตุที่ไม่ซื้อคอนโดให้เสียเลยนั้นก็เป็นเพราะเขายังไม่รู้ว่าจะเบื่อหล่อนเมื่อไหร่นั่นเอง
ถึงแม้เขาจะร่ำรวยมหาศาลแต่สเตฟานไม่ไร้สติถึงกับหว่านเงินไปทั่วอย่างเศรษฐีเพลย์บอยส่วนใหญ่ เขาเป็นพ่อค้าทางการเงินที่ใช้สมองคำนวณธุรกิจอย่างถ้วนถี่รอบคอบ ว่าถ้าหากเขาลงทุนแล้วการลงทุนของเขาจะต้องได้ผลกำไรคุ้มค่าเสมอ
ที่สำคัญไปกว่านั้น สเตฟาน แม็คเคนซี่ไม่เคยรักใครและไม่คิดจะรักเพราะความรักไม่ใช่สิ่งจำเป็นสำหรับคนอย่างเขา ตราบใดที่เขายังใช้เงินซื้อทุกอย่างได้ ผู้หญิงที่แวะเวียนเข้ามาในชีวิตของสเตฟานนั้นเพียงแค่เอาเงินปึกหนาๆ ฟาดหัว เจ้าหล่อนทั้งหลายก็พร้อมยอมศิโรราบคลานขึ้นเตียงกับเขาอย่างไร้อาการเกี่ยงงอนลังเล
ทุกอย่างมันง่ายไปเสียหมดสำหรับลูกชายมหาเศรษฐีเจ้าของธุรกิจเงินทุนหลักทรัพย์ผู้มีอิทธิพล ความรักจึงถือเป็นเรื่องไร้สาระที่ชายหนุ่มยกมุมปากยิ้มเยาะตลอดมา ตราบใดที่มีเงินเสียอย่าง ทุกอย่างง่ายดายและราบรื่นเสมอ
สเตฟานยังไม่เคยเห็นใครปฏิเสธเงินและปฏิเสธเขา... เพราะฉะนั้นคำว่า...ไม่ได้... จึงไม่มีอยู่ในพจนานุกรมของผู้ชายชื่อ สเตฟาน แม็คเคนซี่
“ใครอยู่ห้องเล็กนั่น?”
ร่างสูงก้าวขึ้นมานั่งเคียงข้าง สเตฟานเป็นคนช่างสังเกต ตั้งแต่เขาเช่าอพาร์ตเม้นต์สามห้องนอนให้หล่อนโดยให้ลูกน้องคนสนิทจัดการให้ทุกอย่าง ชายหนุ่มเพิ่งเคยมาที่นี่ครั้งแรกด้วยมีธุระกับบิดาซึ่งมีฐานธุรกิจอยู่บอสตัน
เมื่อตอนเดินเข้ามาเห็นห้องเล็กริมสุดเปิดประตูแง้มไว้นิดหนึ่ง เห็นร่องรอยว่ามีผู้อาศัยอยู่ในห้องนั้น เขาจ่ายเงินเช่าห้องหรูให้หล่อนเพื่อที่เขาจะมาหาความสุข ไม่ต้องการให้ใครมาเป็นก้างขวางคอทั้งนั้น
พิชนีขยับไปนั่งเอาอกอวบขาวเบียดต้นแขนล่ำสันของเขา จมูกคลอเคลียแก้มสากอย่างยั่วเย้า หล่อนพอใจรูปร่างหน้าตาและเงินของเขา ไม่เสียแรงที่ได้เปิดบริสุทธิ์กับผู้ชายคนนี้ มันคุ้มเสียยิ่งกว่าคุ้ม
ตอนที่เจอกับสเตฟานนั้น พิชนีกำลังต้องการย้ายออกจากบ้านของบิดาและมารดาเพื่อใช้ชีวิตเสรีตามแบบหนุ่มสาวชาวอเมริกันทั้งหลาย พอดีประจวบเหมาะได้ไปเที่ยวลาสเวกัสในผับหรูแห่งหนึ่ง จึงได้รู้จักกับชายหนุ่มหล่อเหลาสุดเอ็กซ์ทั้งร่ำรวยมหาศาล แถมเรื่องบนเตียงก็สุดยอดจนหล่อนอิ่มเอมกระอักความสุขสมในทุกครั้ง
“อ๋อ...เด็กคนรู้จัก ชื่อไวน์ อายุสิบหกกำลังเรียนมัธยมปลายน่ะค่ะ พอดีพีชต้องการคนช่วยทำความสะอาดดูแลอพาร์ตเม้นต์ น้องเขาก็ต้องการที่อยู่พอดี”
พิชนีตอบ หล่อนรู้จักกับวีรตาหรือไวน์ เด็กสาววัยสิบหกปีกำลังเรียนไฮสกูล
“ไปเถอะ เบนมีเรื่องด่วน”วีรตาเตือน หล่อนเดาออกว่าเรื่องอะไร หญิงสาวจึงรีบเข้าห้องน้ำล้างหน้าแปรงฟันอาบน้ำอย่างรวดเร็ว สเตฟานเดินไปเปิดประตู“มีอะไรไอ้เบน”เสียงห้าวถามลูกน้องพร้อมกับก้มลงยกเจ้าซัมเมอร์มาชนจมูกทักทาย เดินตรงไปยังห้องทำงาน“เอ่อ...บรูโน่...บรูโน่หนีไปได้ครับบอส” เบนกว่ารายงาน“หา! อะไรนะ! มันหนีไปได้ยังไง ใครอยู่เวรยาม เรียกมันมาเดี๋ยวนี้!” น้ำเสียงห้าวตะโกนลั่น วีรตาคว้าเสื้อยืดกางเกงขาสั้นมาสวมแล้วเดินมาหาเขาที่ห้องทำงาน ลอบมองสบตากันกับเบนและเจมส์“มีอะไรกัน...ฟานอย่าตะโกน ซัมเมอร์ตกใจ”หล่อนเตือนเขา เห็นใบหน้าหล่อร้ายถมึงทึงด้วยความโมโห เขาดูเหมือนจะรู้ตัวขึ้นมาเมื่อได้ยินเสียงหล่อน“ไอ้บรูโน่มันหนีไปได้ ลูกน้องฉันมันไม่ได้เรื่องจริงๆ”เสียงเข้มเค้นรอดไรฟัน วีรตาเดินไปโอบเอวสอบ“อย่าโมโหไปเลยน่ะ...ช่างมันเถอะ เขาสำคัญตรงไหน ทำไมคุณจะต้องเสียเวลาและเสียอารมณ์ไปกับคนขยะแบบนั้นด้วย”น้ำเสียงอ่อนละมุนเอ่ยพร้อมกับซบหน้ากับต้นแขน สเตฟานก้มลงมามองเห็นหล่อนเงยหน้าขึ้นมายิ้มให้ ชายหนุ่มถอนหายใจยาวออกมา อารมณ์ที่เดือดพล่านเพราะรู้สึกเหมือนถูกกระตุกหนวดเสือนั้นดูเหมือนจะเย็นล
“ยัยแม่มด” เสียงห้าวปนหอบกระซิบใส่ความทันที“อะไรอีก...หาเรื่องจริง”วีรตาโต้ด้วยน้ำเสียงง่วงงุน สัมผัสได้ถึงร่างกายที่ชื้นเหงื่อของเขา เจ้าอาวุธร้ายยังคงปักแช่อยู่อย่างนั้น อย่างที่วีรตาเริ่มเรียนรู้แล้วว่าเขาชอบทำแบบนี้“เธอเล่นเวทมนตร์กับฉัน”เสียงอู้อี้หาเรื่องต่อ ไม่ยอมรับกับตัวเองว่าเริ่มเสพติดหล่อนงอมแงมและหลงใหลอย่างน่าตกใจ สเตฟานคิดว่าเพราะร่างกายอันสวยงามและสาวสดทำให้เขาดื่มกินอย่างติดใจและหลงใหล เพียงแค่สิบวันเอง ต่อไปเขาคงจะค่อยคลายอาการลงเหมือนรายอื่นๆ“ฉันเอาใส่อาหารให้คุณกิน ผงว่านมหาเสน่ห์” หล่อนสวมรอยแกล้งรับดีกว่าการโต้เถียง ไม่งั้นก็ไม่ต้องหลับต้องนอนกัน“ฉันว่าแล้วเห็นไหม ยัยเด็กแสบ” เขาแกล้งต่อว่า รู้ดีว่าหล่อนประชด ฟันคมงับไปบนต้นคอขาวจนวีรตาสะดุ้ง“ฟาน...ไวน์เหนื่อยและง่วงได้ยินไหม หยุดแกล้ง หยุดพล่าม หยุดบ่นเสียทีได้มั้ย ขอนอนสักสองชั่วโมงก็ยังดี”เวลาตอนนี้มีจะตีสามแล้ว ตั้งแต่ย้ายมาอยู่กับเขา ไม่เคยมีสักคืนที่ได้นอนเร็วเหมือนชาวบ้านชาวช่องคนอื่น คงจะเป็นเพราะสเตฟาน แม็คเคนซี่เขี้ยวลากดิน ต้องการใช้งานและตักตวงเอาจากหล่อนให้คุ้มค่าเงินของเขาที่เสียไปนั่นเอง“น
“ฉันไม่ใช่ผู้ชายหื่นไม่เลือกเวลา รู้จักเหนื่อยล้าและต้องนอนเหมือนกัน”อย่างเขาเนี่ยนะ... ไม่หื่น? วีรตาแอบส่ายหน้าหลับตาฟังเขาบ่นเพลินกำลังจะผล็อยหลับ“อย่าเพิ่งหลับ ฉันยังพูดไม่จบ” เขาเขย่าไหล่หล่อนจนวีรตานอนนิ่งไม่ได้หญิงสาวถอนหายใจ เอาเข้าไป มีแบบนี้ด้วยหรือ ไอ้คนบ้าดีเดือดนี่ ไหนว่าเหนื่อย ไหนว่าง่วง วีรตาปรือตาขึ้นมอง“มันจะสว่างแล้วนะฟาน...เหนื่อยก็นอนสิ บ่นอะไรนักหนา”เสียงเล็กงัวเงียเต็มทีเอ่ยโต้ออกมาพร้อมกับจูบไปบนแผงอกกว้างอย่างเอาใจ สเตฟานก้มมามอง ใช้นิ้วเชยคางมนขึ้นก้มมองหน้านวลที่ดวงตาปิดอยู่“โอเค นอนก็ได้ แต่ลืมตามาดูฉันก่อน”เขาสั่งต่อ สั่งอยู่ได้... นี่จะเป็นคำสั่งสุดท้ายของคืนนี้หรือเปล่านะ วีรตาแกล้งถอนหายใจเสียงดังแล้วค่อยเปิดเปลือกตาอันแสนหนักอึ้งขึ้นมามองใบหน้าหล่อเหลาที่ก้มมาจ่ออยู่ใกล้ๆ เขายิ้มกริ่มพอใจที่สามารถสั่งหล่อนได้“กู๊ดไนท์ สเตฟาน แม็คเคนซี่” กล่าวเสร็จก็ทำท่าจะหลับ สเตฟานรีบใช้มือตีแก้มนวลเสีย แปะๆๆ...“เดี๋ยว ยังไม่ให้หลับ ลืมตาขึ้นมาแล้วจูบกู๊ดไนท์ดีๆ เร็วไวน์”เขาจะเอาแต่ใจไปถึงไหนนี่ วีรตาลืมตาขึ้นแล้วทำปากยื่นไปแตะปากได้รูปของเขา“กู๊ดไนท์ค่ะฟา
‘ได้รับของขวัญแล้ว ถูกใจมาก ฝันดีนะ xxx’ข้อความจาก BND วีรตารีบกดโทรศัพท์ปิดทันทีเมื่อได้ยินเสียงประตูห้องน้ำเปิด สเตฟานทันเห็นท่าทางลุกลี้ลุกลนของคนที่ยืนจ้องโทรศัพท์อยู่ คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันทันที“มีอะไร ใครเป็นอะไรหรือเปล่า”เขาคิดว่าอาจจะเป็นคุณแม่ของหล่อนหรืออย่างไร วีรตาหันมายิ้มให้แล้ววางโทรศัพท์ลงบนโต๊ะทำท่าไม่แยแส“ไม่มีอะไร ฉันแค่ลบอีเมลขยะรอคุณอยู่น่ะ”หญิงสาวเดินผ่านเขาไปเข้าห้องน้ำจัดการแปรงฟันล้างหน้าบ้าง สเตฟานเดินไปยังโทรศัพท์ของหล่อน เขาอดไม่ได้ที่จะหยิบมันขึ้นมากดเปิด แต่หล่อนใส่รหัสล็อกเอาไว้ ชายหนุ่มจึงวางมันลงไปอย่างไม่สนใจอีกต่อไป“ฉันจะกลับไปนอนที่ห้อง”วีรตาเดินเช็ดหน้าออกมาจากห้องน้ำ หล่อนมีแปรงสีฟันและของใช้ส่วนตัวทั้งในห้องน้ำของเขาและของหล่อนเพราะคนเรื่องมากบังคับและยืนกรานว่าเขาต้องการเช่นนั้นแปรงสีฟันของหล่อนกับของเขาที่คนตัวสูงเพิ่งช้อปมา ของวีรตาตรงด้ามเป็นรูปนางฟ้าส่วนของเขาเป็นรูปซาตานมีเขางอกที่วีรตาเลือกให้เองกับมือ แปรงสองอันปักอยู่ในที่เก็บเคียงข้างกัน มองดูเหมือนหนุ่มสาวคู่รักหรือคู่แต่งงานใหม่ที่เพิ่งตกลงใช้ชีวิตร่วมกันยังไงยังงั้น เขาว่าเขาช





