พรานร้ายพ่ายรัก NC 25+ ซีรีส์ Strong Heart 1

พรานร้ายพ่ายรัก NC 25+ ซีรีส์ Strong Heart 1

last updateLast Updated : 2025-12-07
By:  เอลยาUpdated just now
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
109Chapters
6views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

สเตฟาน แม็คเคนซี่ หรือฟาน วัย 32 ปี ทายาทเจ้าของธุรกิจเงินทุนและหลักทรัพย์ในลาสเวกัส เขาเป็นเจ้าพ่อเงินกู้ทั้งในและนอกระบบที่ทรงอิทธิพล บุคลิกหล่อเข้ม ดุ เอาจริง กินดุ สำหรับเขา... ผู้หญิงคือที่ระบายเท่านั้น! วีรตา รัตนวัลย์ หรือ น้องไวน์ สาวไทยวัย 22 ปี เรียนจบปริญญาตรีด้านการบัญชีและการเงิน แม่ของเธอแต่งงานกับชายอเมริกันเจ้าของผับหรูในลาสเวกัส พาเธอมาอยู่อเมริกาตั้งแต่อายุ 10 ปี เธอจะทำอย่างไรเมื่อโชคชะตาเล่นตลกให้พบกับเจ้าพ่อผู้ทรงอิทธิพลที่เธอแสนเกลียดขี้หน้าและอาชีพของเขา... แต่ดูเหมือนยิ่งหนีจะยิ่งเจอ...ยิ่งต่อต้านยิ่งพ่ายแพ้ต่อพลังอำนาจลึกเร้นที่ค่อยแทรกซึมเข้ามาครอบงำหัวใจของเธอ

View More

Chapter 1

บทที่ 1 บังเอิญเจอกัน...

ย้อนอดีตกลับไปเมื่อหกปีก่อน

ณ อพาร์ตเม้นต์หรูใจกลางเมืองบอสตัน

“อ๊าๆ...ฟานขา...อีก...อูวย์...พีชเสียวมาก...แรงอีกดาร์ลิ้ง”

เสียงร้องครวญดังในห้องนอนใหญ่ ร่างอวบอั๋นขาวจั๊วะของพิชนีกำลังคลานสี่ขาอยู่บนเตียงขนาดคิงไซส์ ด้านหลังมีร่างสูงใหญ่ใบหน้าหล่อเข้มร้ายกาจ เรือนกายเต็มไปด้วยมัดกล้ามสวยของ

สเตฟาน แม็คเคนซี่อยู่แนบชิด ร่างใหญ่กำยำเกร็งกระตุกเฮือกเพื่อปลดปล่อยความอัดอั้นจนเต็มเครื่องป้องกัน

เขาถอนถอยตัวตนออกมาก้าวยาวไปยังห้องน้ำทันที จัดการถอดถุงยางทิ้งถังขยะและชำระล้าง ใบหน้าคร้ามคมกอปรด้วย คิ้วหนาเป็นปื้นพาดขนานไปกับดวงตาคมกริบ คมเสียจนน่ากลัวจะบาดหัวใจสาวน้อยสาวใหญ่ให้เหวอะหวะเล่นหากเผลอจ้องนานเกินสองนาที ผมสีน้ำตาลเข้มหยักศกสั้นถูกเสยขึ้นอย่างลวกๆ ปากหนาหยักได้รูปนานๆ จึงจะยกยิ้มทีนั้นเวลานี้ไร้รอยยิ้ม

สเตฟาน แม็คเคนซี่ วัยยี่สิบหกปีพาร่างสูงพันท่อนล่างด้วยผ้าเช็ดตัวหมิ่นเหม่เดินออกมาจากห้องน้ำ ร่างอวบอั๋นเปลือยเปล่าของพิชนีนั่งกึ่งนอนด้วยท่ายั่วยวน ปล่อยทรวงอกอวบอร้าอร่ามเปลือยโชว์พาดบนหมอนไม่มีกระดากอาย มือลูบแก้มสะโพกโด่งงอนของตัวเองไปมา ส่งสายตายั่วอารมณ์กามใคร่มายังร่างสูงสมาร์ต

พิชนีเป็นหญิงสาวลูกครึ่งไทย-อเมริกัน อายุสิบแปดปีกำลังเรียนอยู่ปีหนึ่งในมหาวิทยาลัยที่เมืองบอสตัน สเตฟานพอใจในความสาวสดและความช่างเอาใจ โดยเฉพาะบทบาทเร่าร้อนถึงพริกถึงขิงยามอยู่บนเตียงของหล่อนดังเช่นผู้ชายที่กำลังสนุกกับชีวิต

ชายหนุ่มรู้จักหล่อนที่ลาสเวกัสเมืองที่เขาอยู่ ณ เวลานี้เขาชอบหล่อนมากกว่าผู้หญิงทุกคนที่ผ่านมาซึ่งแน่นอนว่ามีมากมาย สเตฟานเป็นผู้ชายคนแรกของผู้หญิงทุกคนที่เขานอนด้วย เพราะคนอย่างสเตฟาน แม็คเคนซี่นั้นจะนอนกับหญิงสาวบริสุทธิ์เท่านั้น ปกติไม่เคยซ้ำหน้าและไม่เคยซ้ำเป็นครั้งที่สอง

ยกเว้นพิชนีที่เขาคิดจะเลี้ยงหล่อนเอาไว้สักระยะ ถึงขนาดเช่าอพาร์ตเม้นต์และจ่ายค่าเล่าเรียนเลี้ยงดูเป็นรายเดือนให้ ซึ่งเป็นเวลาสองเดือนแล้ว ซึ่งถือว่านานที่สุดเท่าที่สเตฟานเคยคบผู้หญิงมา เขาเช่าห้องหรูนี้ทำสัญญาเป็นรายปี เหตุที่ไม่ซื้อคอนโดให้เสียเลยนั้นก็เป็นเพราะเขายังไม่รู้ว่าจะเบื่อหล่อนเมื่อไหร่นั่นเอง

ถึงแม้เขาจะร่ำรวยมหาศาลแต่สเตฟานไม่ไร้สติถึงกับหว่านเงินไปทั่วอย่างเศรษฐีเพลย์บอยส่วนใหญ่ เขาเป็นพ่อค้าทางการเงินที่ใช้สมองคำนวณธุรกิจอย่างถ้วนถี่รอบคอบ ว่าถ้าหากเขาลงทุนแล้วการลงทุนของเขาจะต้องได้ผลกำไรคุ้มค่าเสมอ

ที่สำคัญไปกว่านั้น สเตฟาน แม็คเคนซี่ไม่เคยรักใครและไม่คิดจะรักเพราะความรักไม่ใช่สิ่งจำเป็นสำหรับคนอย่างเขา ตราบใดที่เขายังใช้เงินซื้อทุกอย่างได้ ผู้หญิงที่แวะเวียนเข้ามาในชีวิตของสเตฟานนั้นเพียงแค่เอาเงินปึกหนาๆ ฟาดหัว เจ้าหล่อนทั้งหลายก็พร้อมยอมศิโรราบคลานขึ้นเตียงกับเขาอย่างไร้อาการเกี่ยงงอนลังเล

ทุกอย่างมันง่ายไปเสียหมดสำหรับลูกชายมหาเศรษฐีเจ้าของธุรกิจเงินทุนหลักทรัพย์ผู้มีอิทธิพล ความรักจึงถือเป็นเรื่องไร้สาระที่ชายหนุ่มยกมุมปากยิ้มเยาะตลอดมา ตราบใดที่มีเงินเสียอย่าง ทุกอย่างง่ายดายและราบรื่นเสมอ

สเตฟานยังไม่เคยเห็นใครปฏิเสธเงินและปฏิเสธเขา... เพราะฉะนั้นคำว่า...ไม่ได้... จึงไม่มีอยู่ในพจนานุกรมของผู้ชายชื่อ สเตฟาน แม็คเคนซี่

“ใครอยู่ห้องเล็กนั่น?”

ร่างสูงก้าวขึ้นมานั่งเคียงข้าง สเตฟานเป็นคนช่างสังเกต ตั้งแต่เขาเช่าอพาร์ตเม้นต์สามห้องนอนให้หล่อนโดยให้ลูกน้องคนสนิทจัดการให้ทุกอย่าง ชายหนุ่มเพิ่งเคยมาที่นี่ครั้งแรกด้วยมีธุระกับบิดาซึ่งมีฐานธุรกิจอยู่บอสตัน

เมื่อตอนเดินเข้ามาเห็นห้องเล็กริมสุดเปิดประตูแง้มไว้นิดหนึ่ง เห็นร่องรอยว่ามีผู้อาศัยอยู่ในห้องนั้น เขาจ่ายเงินเช่าห้องหรูให้หล่อนเพื่อที่เขาจะมาหาความสุข ไม่ต้องการให้ใครมาเป็นก้างขวางคอทั้งนั้น

พิชนีขยับไปนั่งเอาอกอวบขาวเบียดต้นแขนล่ำสันของเขา จมูกคลอเคลียแก้มสากอย่างยั่วเย้า หล่อนพอใจรูปร่างหน้าตาและเงินของเขา ไม่เสียแรงที่ได้เปิดบริสุทธิ์กับผู้ชายคนนี้ มันคุ้มเสียยิ่งกว่าคุ้ม

ตอนที่เจอกับสเตฟานนั้น พิชนีกำลังต้องการย้ายออกจากบ้านของบิดาและมารดาเพื่อใช้ชีวิตเสรีตามแบบหนุ่มสาวชาวอเมริกันทั้งหลาย พอดีประจวบเหมาะได้ไปเที่ยวลาสเวกัสในผับหรูแห่งหนึ่ง จึงได้รู้จักกับชายหนุ่มหล่อเหลาสุดเอ็กซ์ทั้งร่ำรวยมหาศาล แถมเรื่องบนเตียงก็สุดยอดจนหล่อนอิ่มเอมกระอักความสุขสมในทุกครั้ง

“อ๋อ...เด็กคนรู้จัก ชื่อไวน์ อายุสิบหกกำลังเรียนมัธยมปลายน่ะค่ะ พอดีพีชต้องการคนช่วยทำความสะอาดดูแลอพาร์ตเม้นต์ น้องเขาก็ต้องการที่อยู่พอดี”

พิชนีตอบ หล่อนรู้จักกับวีรตาหรือไวน์ เด็กสาววัยสิบหกปีกำลังเรียนไฮสกูล

Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters
No Comments
109 Chapters
บทที่ 1 บังเอิญเจอกัน...
ย้อนอดีตกลับไปเมื่อหกปีก่อนณ อพาร์ตเม้นต์หรูใจกลางเมืองบอสตัน“อ๊าๆ...ฟานขา...อีก...อูวย์...พีชเสียวมาก...แรงอีกดาร์ลิ้ง”เสียงร้องครวญดังในห้องนอนใหญ่ ร่างอวบอั๋นขาวจั๊วะของพิชนีกำลังคลานสี่ขาอยู่บนเตียงขนาดคิงไซส์ ด้านหลังมีร่างสูงใหญ่ใบหน้าหล่อเข้มร้ายกาจ เรือนกายเต็มไปด้วยมัดกล้ามสวยของสเตฟาน แม็คเคนซี่อยู่แนบชิด ร่างใหญ่กำยำเกร็งกระตุกเฮือกเพื่อปลดปล่อยความอัดอั้นจนเต็มเครื่องป้องกันเขาถอนถอยตัวตนออกมาก้าวยาวไปยังห้องน้ำทันที จัดการถอดถุงยางทิ้งถังขยะและชำระล้าง ใบหน้าคร้ามคมกอปรด้วย คิ้วหนาเป็นปื้นพาดขนานไปกับดวงตาคมกริบ คมเสียจนน่ากลัวจะบาดหัวใจสาวน้อยสาวใหญ่ให้เหวอะหวะเล่นหากเผลอจ้องนานเกินสองนาที ผมสีน้ำตาลเข้มหยักศกสั้นถูกเสยขึ้นอย่างลวกๆ ปากหนาหยักได้รูปนานๆ จึงจะยกยิ้มทีนั้นเวลานี้ไร้รอยยิ้มสเตฟาน แม็คเคนซี่ วัยยี่สิบหกปีพาร่างสูงพันท่อนล่างด้วยผ้าเช็ดตัวหมิ่นเหม่เดินออกมาจากห้องน้ำ ร่างอวบอั๋นเปลือยเปล่าของพิชนีนั่งกึ่งนอนด้วยท่ายั่วยวน ปล่อยทรวงอกอวบอร้าอร่ามเปลือยโชว์พาดบนหมอนไม่มีกระดากอาย มือลูบแก้มสะโพกโด่งงอนของตัวเองไปมา ส่งสายตายั่วอารมณ์กามใคร่มายังร่างสูงสมา
last updateLast Updated : 2025-12-03
Read more
บทที่ 2 บังเอิญเจอกัน...
เด็กสาวเพิ่งย้ายมาเรียนที่นี่ เห็นว่ามารดาของวีรตาซึ่งแต่งงานกับชายอเมริกันในลาสเวกัสต้องการให้ลูกสาวมาเรียนโรงเรียนดังแห่งนี้ ด้วยความที่พิชนีมีเลือดผสมไทยจึงทำให้รู้จักกันตอนไปสังสรรค์พบปะกับเหล่าคนไทยในเมืองนี้ คุณแม่ของพิชนีก็บังเอิญรู้จักกับคุณแม่ของวีรตาด้วยจึงยอมให้วีรตามาพักกับหล่อนพิชนีเกลียดงานบ้านทุกชนิด หลังจากการได้พูดคุยกับวีรตาหล่อนจึงเสนอให้เด็กสาวมาอยู่ด้วยกันโดยแลกกับการทำงานบ้าน และโชคดีที่วีรตาทำกับข้าวเป็นอีกต่างหาก พิชนีจึงไม่มายด์ที่จะแชร์อพาร์ตเม้นต์สุดหรูแห่งนี้กับเด็กสาว“เธอก็รู้ว่าฉันไม่ต้องการแขกในอพาร์ตเม้นต์นี้”เสียงห้าวกล่าวออกมา เตือนให้พิชนีรู้ว่าเขากับหล่อนเคยตกลงกันไว้เช่นไร พิชนีเอื้อมมือล้วงเข้าไปใต้ผ้าเช็ดตัวแล้วกำรูดรั้งเจ้ามังกรยักษ์ให้อย่างเอาใจ ปากดูดลำคอแข็งแรง“พีชไม่ชอบทำงานบ้านนี่คะฟานขา เอาเป็นว่าวันไหนถ้าฟานมา พีชจะบอกเด็กนั่นก็แล้วกัน อันที่จริงเขาก็ไม่ค่อยได้อยู่หรอกค่ะ ไวน์เขาเด็กเรียน เขาชอบไปสิงอยู่ที่ห้องสมุดโน่น”พิชนีทำเสียงออดอ้อนฉอเลาะ ปากบางก้มไปดูดหัวนมเล็ก มือแกะผ้าเช็ดตัวออก หล่อนรู้ว่าจะเอาใจเขาอย่างไรบ้าง ร่างอวบอั๋นจู
last updateLast Updated : 2025-12-03
Read more
บทที่ 3 เวลาไม่รอใคร...
วีรตามาอยู่อเมริกาตั้งแต่หล่อนอายุได้เพียงสิบปี มารดาแต่งงานใหม่กับจอห์น ไวท์ ชายชาวอเมริกันซึ่งเป็นเจ้าของผับที่ลาสเวกัส เด็กสาวเรียนอยู่ที่นั่นจนกระทั่งอายุสิบหกปี เมื่อเข้าไฮสกูล มารดาจึงส่งมาเรียนที่เมืองบอสตันแห่งนี้ วีรตาฉลาดพอที่จะรู้เหตุผลที่ซ่อนอยู่ของมารดาที่รักลูกสาวคนเดียวอย่างหล่อนดังแก้วตาดวงใจ ยิ่งหล่อนโตขึ้นคุณแม่ก็ยิ่งเป็นห่วง ท่ามกลางสังคมแสงสีลวงล่อแห่ง มหานครบาป หรือ Sin City ใครมีลูกสาวก็ต้องเป็นห่วงด้วยกันทั้งนั้นจอห์น บิดาบุญธรรมของหล่อนนั้นเปิดผับหรูสำหรับพวกนักเที่ยวกระเป๋าหนักที่มาเยือนลาสเวกัส รายได้นั้นเหลือเฟือและเกินพอถ้าหากจอห์นไม่เป็นนักพนันตัวยงการใช้ชีวิตอยู่ในมหานครแห่งนี้ เป็นไปได้ยากที่จะหลีกเลี่ยงอบายมุขที่ยั่วยวนกิเลสฝ่ายต่ำซึ่งมีเต็มเมืองไปหมด คุณแม่วิไลวรรณได้เปิดร้านอาหารไทยที่นั่นเพื่อหาเงินเอง เพราะหากมัวแต่ฝากความหวังและชีวิตไว้กับสามีอย่างจอห์นนั้น เธอคิดว่าตัวเธอและวีรตาคงจะมีชีวิตตกต่ำในอนาคตอันใกล้นี้เป็นแน่เด็กสาวถอนสายตาจากจอคอมพิวเตอร์พกพาประจำตัว บิดขี้เกียจสองสามที มองนาฬิกาบ่งเวลาสองทุ่มแล้ว เสียงห้องข้างๆ เงียบไปตั้งแต่หลายชั่
last updateLast Updated : 2025-12-03
Read more
บทที่ 4 เวลาไม่รอใคร...
“หรือว่าเธออิจฉาพี่ ถึงชอบเตือนเรื่องที่พี่สอบตกดีนักฮึยายไวน์ ต่อไปไม่ต้องยุ่งเรื่องของพี่หรอก เธอก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสือไปเถอะ จบมาก็คงจะได้ทำงานเป็นพวกเด็กเสิร์ฟในกาสิโนแถวเวกัสนั่นแหละ” น้ำเสียงถากถางดังต่อ วีรตาไม่โต้ตอบให้เสียอารมณ์เพราะเด็กสาวรู้ดีว่ามันไร้ประโยชน์ พิชนีเป็นคนพูดอะไรไม่คิดถึงหัวอกคนอื่นเช่นนี้ประจำจนหล่อนชาชินเสียแล้วคุณแม่บอกว่า คำพูดเป็นแค่ลม มันไม่บาดคม หากเราไม่เอามาใส่ใจ และคำพูดที่ควรเอามาใส่ใจนั้นก็ควรเป็นคำพูดที่มีประโยชน์ควรแก่การจดจำเท่านั้น วีรตายิ้มออกมาเมื่อนึกถึงมารดา ป่านนี้ท่านคงจะกำลังวุ่นวายอยู่ที่ร้านอาหารสินะ อีกไม่นานวีรตาก็จะจบไฮสกูล หล่อนเรียนเก่งสอบได้คะแนนท็อปแทบทุกวิชา รอเวลาที่จะเข้าเรียนมหาวิทยาลัยในอีกสองปีข้างหน้า****************************หนึ่งปีต่อมา สเตฟานมาธุระที่บอสตันจึงแวะมาหาพิชนีในคืนวันหนึ่ง ร่างสูงอาบน้ำเสร็จก็ก้าวขึ้นมาบนเตียงที่มีร่างอวบขาวนอนรออยู่ หล่อนผลักเขาให้นอนราบแล้วแกะผ้าเช็ดตัวออก ปากเล็กก้มไปทำหน้าที่อย่างเป็นงาน สเตฟานครางกระหึ่มในลำคอ ใบหน้าหล่อร้ายเงยขึ้นสูดปากครางเสียงต่ำในลำคอด้วยความเสียวกระสัน หล่
last updateLast Updated : 2025-12-03
Read more
บทที่ 5 บังเอิญจูบผิดคน...
“เฮ้ย...ไวน์ ทางนี้”เสียงเรียกดังมาจากโต๊ะหินใต้ซุ้มดอกไม้หลังตึกเรียน โต๊ะประจำของวีรตา โซเฟียและแซม สามเกลอเพื่อนซี้ที่สนิทกันตั้งแต่ไฮสกูลและกอดคอตามกันมาเข้ามหาวิทยาลัยอีก วีรตาเร่งฝีเท้าตรงไปหาเพื่อน“ไวน์คร้าบ แซมซื้อกาแฟร้านโปรดมาฝาก”เสียงกรุ้มกริ่มเอ่ยพร้อมกับยื่นกาแฟยี่ห้อดังมาให้ วันนี้เป็นวันสอบปลายภาควันสุดท้ายสำหรับปีการศึกษาที่หนึ่งวีรตาเพิ่งทำข้อสอบวิชาสุดท้ายเสร็จในขณะที่โซเฟียซึ่งเรียนสาขาการเงินและการบัญชีอยู่ห้องเดียวกันทำเสร็จก่อนนานแล้ว หล่อนเป็นประเภทเก่งเรื่อง เวิร์บ ทู เดา แต่ก็เอาตัวรอดได้ดีเสมอมาส่วนวีรตาเป็นประเภทใช้ทุกนาทีจนคุ้ม คือใช้มันจนนาทีสุดท้ายนั่นแหละ ทั้งๆ ที่เป็นคนเรียนเก่งสอบได้ท็อปแทบทุกวิชา แต่ก็ไม่วายรอบคอบนั่งแช่จนกว่าโปรเฟสเซอร์จะส่งสายตามาเตือนว่าหมดเวลาแล้วจึงจะยอมลุกแซม แม็คเคนซี่ หนุ่มน้อยร่างสูงโปร่งผมสีน้ำตาลเข้มตัดสั้นด้านหน้าใส่เจลจนตั้งแข็งตามสมัยนิยม ใบหน้าขาวตาสีฟ้าน้ำทะเล จมูกโด่งปากหยักได้รูปสีแดงเข้มน่าอิจฉา ยิ้มชวนฝันสำหรับสาวๆ ทั้งรุ่นเดียวกันและรุ่นพี่ จัดว่าหล่อเหลาเป็นนายแบบได้สบายหากขี้เกียจอ่านตำรา แต่เจ้าตัวมีความใ
last updateLast Updated : 2025-12-03
Read more
บทที่ 6 บังเอิญจูบผิดคน...
“นี่ถ้าไม่รีบกลับแซมจะไปเป็นเพื่อน...จริงๆ นะ”ชายหนุ่มยังคงไม่วายทำตาละห้อย โซเฟียได้แต่ส่ายหน้าเอือมระอากับท่าทางเสแสร้งเกินจริงของเพื่อนหนุ่มวีรตาได้แต่ยิ้มยกมือโบกลาเพื่อนสนิท เห็นแซมแกล้งยกมือยีผมโซเฟียก่อนจะคว้าคอมากอดราวกับเป็นเพื่อนชาย หญิงสาวอดยิ้มขำพลางส่ายหน้าให้เพื่อนสองคนไม่ได้วีรตาทราบมาบ้างว่าครอบครัวของแซมนั้นทำธุรกิจเกี่ยวกับเงินทุนหลักทรัพย์ร่ำรวยมหาศาล เห็นว่าพี่ชายคนโตดูแลสาขาอยู่ที่ลาสเวกัส วีรตาไม่ได้ถามเรื่องส่วนตัวของครอบครัวเขามากนักเพราะเห็นเป็นเรื่องไกลตัว ชาตินี้คงไม่ได้เกี่ยวข้องกันหรอก นอกเสียจากการเป็นเพื่อนกับแซมไปเช่นนี้เท่านั้นแหละที่วีรตาต้องการวีรตาใกล้จบคอร์สเทควันโดที่คุณแม่เคี่ยวเข็ญให้เรียนแล้ว ด้วยท่านเป็นคนรอบคอบเป็นห่วงลูกสาวคนเดียวที่ยิ่งโตยิ่งสวย เกรงว่าจะถูกพวกผู้ชายลามกลวนลามเอาวีรตาจึงเรียนเพื่อให้ท่านสบายใจและถือเป็นการออกกำลังกายไปในตัวด้วย ร่างเพรียวสูงเกือบร้อยเจ็ดสิบเซ็นติเมตรของหล่อนจึงแข็งแรงและได้สัดส่วนน่ามอง หากถูกซ่อนไว้ภายใต้เสื้อยืดตัวโคร่งกับกางเกงยีนส์ตัวเก่งอย่างมิดชิดเมื่อวีรตาเปิดประตูเข้าไปในอพาร์ตเม้นต์เป็นเวลาหน
last updateLast Updated : 2025-12-03
Read more
บทที่ 7 สวดส่ง...
วีรตานิ่งฟังเสียงเอะอะโวยวายลั่นที่ดังอยู่ด้านนอก เสียงแหลมของพิชนีร้องไห้ระงมพร้อมกับเสียงขนของตึงตัง อีตามาเฟียนั่นกำลังพูดเสียงเย็นยะเยียบสั่งคนของเขาโยนข้าวของของพิชนีไปนอกห้องเวรกรรม! พิชนีคงจะหมดบุญวาสนาความซวยมาเยือนเร็วกว่าที่คิด อีตามาเฟียก็คงจะบังเอิญโชคดีที่แวะมาถูกจังหวะพอดี อื่ม...แล้ววีรตาล่ะ นอกจากจะซวยโดนไอ้บ้ากามนั่นจูบแล้ว ต่อไปนี้ยังจะต้องหาที่อยู่ใหม่อีก...แต่ถ้ามองในแง่บวกก็ถือว่าโชคดีที่เหตุเกิดตอนปิดเทอม วีรตากำลังจะกลับบ้านที่ลาสเวกัสพอดีหญิงสาวรีบจัดการเก็บกระเป๋าอย่างเงียบๆ หูคอยเงี่ยฟังเสียงจากด้านนอก ครู่ใหญ่ต่อมาได้ยินเสียงร้องไห้และโวยวายของพิชนีห่างออกไป เสียงเคลื่อนไหวยังคงได้ยินอยู่จากห้องนั่งเล่น วีรตาไม่แน่ใจว่าจะต้องทำอย่างไรดี อาจจะต้องรอให้พวกเจ้าพ่อมาเฟียนั่นออกไปก่อนแล้วหล่อนค่อยไป คิดได้ดังนั้นจึงนั่งรออยู่บนเตียงอย่างเงียบเชียบต่อไปสเตฟานหย่อนตัวลงนั่งบนโซฟา ลูกน้องคนสนิทสองคนคือ เจมส์และเบน ยืนรออยู่ตรงหน้าประตู ชายหนุ่มหันไปมองห้องเล็กที่ยังคงปิดประตูเงียบอีกครั้ง...เด็กนั่นชื่ออะไรนะ...เคยเห็นแว้บเดียวเมื่อสองปีก่อน ไม่เคยเจอหน้าจังๆ สัก
last updateLast Updated : 2025-12-03
Read more
บทที่ 8 โลกมันกลม...จริงๆ
วันรุ่งขึ้นสเตฟานสั่งลูกน้องให้มาดูที่อพาร์ตเม้นต์ เจมส์และเบนกลับมารายงานเจ้านายพร้อมกระดาษโน้ตแผ่นเล็กยื่นให้ ชายหนุ่มก้มลงอ่าน‘ขอพระเจ้าส่งคุณไปหลุมที่ลึกที่สุด...อาเมน’สเตฟานจ้องมองข้อความในมืออย่างแทบไม่เชื่อสายตา เกิดมาเป็นตัวตนยังไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนปฏิเสธเขามาก่อน...ย้ำ...ไม่เคยมี... มีแต่คลานเข้ามาสยบแทบเท้าเพียงแค่เขากระดิกนิ้วเรียก และที่สำคัญไปกว่านั้น ไม่เคยมีใครบังอาจสาปส่งเขาอย่างเปิดเผยไม่เกรงกลัวเช่นนี้ หึ...เจ้าหล่อนกล้ามาก!เบนกับเจมส์ลอบมองหน้ากันแล้วกลืนน้ำลายลงคอดัง เอื๊อก! พวกเขาเห็นข้อความนั้นแล้ว ยังไม่เคยมีใครหาญกล้าบังอาจส่งจดหมายรักสั้นๆ ได้ใจความชัดเจนเช่นนี้ให้กับสเตฟาน แม็คเคนซี่ มาก่อน บอดีการ์ดไม่อยากจะเดาเลยว่าต่อไปนี้จะเกิดอะไรขึ้นกับเด็กสาวคนนั้นบ้างสองบอดีการ์ดหนุ่มมองดูเจ้านายค่อยพับกระดาษแผ่นนั้นอย่างบรรจงและทะนุถนอมราวกับมันเป็นสมบัติอันล้ำค่าก็ไม่ปานเขาหย่อนมันลงไปในกระเป๋าเสื้อแล้วลูบแผ่วเบาดั่งกำลังจะจดจำข้อความนั้นให้ลึกสุดใจใบหน้าหล่อร้ายของสเตฟานราบเรียบ มีเพียงดวงตาคมเข้มเท่านั้นที่ฉายแววดุดันและเต็มไปด้วยรอยหมายมาด ลูกน้องรู้ดีว่าเป
last updateLast Updated : 2025-12-03
Read more
บทที่ 9 โลกมันกลม...จริงๆ
วิไลวรรณขับรถเองจึงสะดวกในการไปร้าน“คุณลุงล่ะคะ” วีรตาเรียกจอห์นว่าคุณลุง เพราะตอนวิไลวรรณแต่งงานกับจอห์นวีรตาอายุสิบปีแล้ว บิดาแท้ที่อยู่เมืองไทยเด็กสาวก็ยังติดต่อและคุยกันบ้างทางโทรศัพท์“พักอยู่ที่ห้องชุดบนผับน่ะลูก เขาหงุดหงิดคงปัญหาเดิมๆ แม่ไม่อยากยุ่งกับเขามาก ไวน์เองก็เหมือนกันถ้าไม่จำเป็นอย่าไปยุ่งกับเขา” วิไลวรรณกล่าวเตือนด้วยน้ำเสียงแบบผู้ใหญ่กับผู้ใหญ่คุยกัน วีรตาพยักหน้ารับรู้ หญิงสาวพอจะเข้าใจด้วยวัยและวุฒิภาวะที่โตในเมืองใหญ่ มารดาเกรงว่าหล่อนจะเป็นอันตรายนั่นเองเธอไม่ไว้ใจแม้กระทั่งสามี เพราะลูกสาวยิ่งโตก็ยิ่งสวย ถึงแม้จอห์นจะไม่มีทีท่าว่าจะมองลูกสาวเธอไปในทางชู้สาวอย่างที่เห็นในข่าวบ่อยๆ แต่วิไลวรรณก็ไม่ไว้ใจใครทั้งนั้น กันเอาไว้ก่อนเป็นดีที่สุดและแน่นอนว่าวีรตาก็รับรู้และเชื่อฟังมารดาเป็นอย่างดี...การป้องกันย่อมดีกว่าการแก้ไขเสมอวันต่อมาวีรตาก็เริ่มไปช่วยมารดาที่ร้านอาหาร หญิงสาวสวมชุดไทยยูนิฟอร์มของร้าน ซึ่งก็คือเสื้อแขนกระบอกสีชมพูผ้าถุงยาวกรอมเท้าห่มสไบเฉียง ผมยาวเกล้าเป็นมวยไว้ตรงท้ายทอยครอบด้วยผ้าตาข่ายสีดำเพื่อความคล่องแคล่วและความสะอาด ทุกวันนี้วีรตาเลือกใส่
last updateLast Updated : 2025-12-03
Read more
บทที่ 10 โลกมันกลม...จริงๆ
ร่างสูงสมาร์ตสวมเสื้อเชิ้ตสีน้ำเงินกับกางเกงยีนส์สีซีดท่าทางผ่อนคลายก้าวลงมา ใบหน้าหล่อร้ายกาจนั้นทำให้วีรตาต้องสะดุ้งเบิกตากว้างรีบหลบไปอยู่หลังวิมลทันที ไอ้...ไอ้มาเฟียบ้ากามคนนั้น! คนที่บังอาจจูบหล่อนและเสนอให้หล่อนขึ้นเตียงด้วย วีรตาก้มหน้างุด สมองพยายามคิดหาทางหนีทีไล่ทันที เขายืนรอร่างอวบอั๋นหุ่นเอ็กซ์อึ๋มของหญิงสาวลูกครึ่งไทย-อเมริกันที่ก้าวลงจากรถตามมา ผู้หญิงคนนั้นสอดแขนคล้องกับแขนล่ำสันของเขา สเตฟานพยักหน้าให้เบนขับรถไปหาที่จอดในขณะที่เจมส์เดินตามอยู่ข้างหลัง ชายหนุ่มหันมายังร้าน เห็นพนักงานหญิงสองคนยืนรอต้อนรับอยู่คนที่ยืนอยู่ด้านหน้ารีบยกมือไหว้แล้วผายมือเชิญไปภายใน ส่วนอีกคนดูเหมือนจะก้มหน้าหลบๆ ชอบกล เจ้าหล่อนสูงกว่าพนักงานอีกคนทำให้สเตฟานเห็นหน้าเรียวรูปไข่ที่ก้มหลบต่ำหากก็ไม่ได้สะกิดใจอะไรเพียงนึกขำว่าหล่อนคงจะเป็นพนักงานใหม่แล้วเกิดรู้สึกประหม่ากับหน้าที่เอาแต่ก้มหน้างุดอยู่ได้วิมลเดินนำแขกไปยังห้องวีไอพี วีรตาถือโอกาสยืนก้มหน้านิ่งรอให้พวกเขาเดินเข้าไปก่อน จากนั้นก็รีบเดินดุ่มหลบไปยังหลังร้านทันที“พี่นกไปรับแขกที่ห้องวีไอพีแทนไวน์หน่อยนะคะ ไวน์รู้สึกไม่ค่อยสบาย ไ
last updateLast Updated : 2025-12-03
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status