แชร์

บทที่ 468

ผู้เขียน: หลิวหลีเสวียเสวี่ย
ฉือเจียวยิ้มหวานอย่างเขินอาย

ขณะนั้น ประตูทางเข้าโรงแรมหาวถิงถูกเปิดออก ฉือหว่านและเซียวอี้มาถึงแล้ว

เซียวอี้พูดว่า “หวานหว่าน ผู้อำนวยการหลิวรออยู่แล้ว เราเข้าไปกันเถอะ”

ฉือหว่านเดินเข้าไปด้านใน แต่จู่ๆ เธอก็เห็นเงาร่างสองคนที่คุ้นเคย ทำให้เธอหยุดฝีเท้า

เซียวอี้มองตามสายตาของฉือหว่าน แล้วก็เห็นฮั่วซือหานกับฉือเจียวเช่นกัน

ตอนนี้ฮั่วซือหานและฉือเจียวนั่งจับมือกัน มองตากันอย่างลึกซึ้ง ดูหวานชื่นเหลือเกิน

เซียวอี้ยิ้มมุมปาก “ไม่คิดเลยว่า ประธานฮั่วจะยุ่งขนาดนี้ เมื่อคืนยังอุ้มเธอกลับไปนอนที่ห้อง คืนนี้ก็มาดินเนอร์กับฉือเจียวอีก แบบนี้เรียกว่าเดินอยู่ระหว่างผู้หญิงสองคน ประธานฮั่วนี่มัน ‘จอมบริหารเวลา’ เลยนะ”

พูดจบเซียวอี้ก็ส่ายหัว “ดูไม่ออกเลยนะว่า ประธานฮั่วเป็นผู้ชายเฮงซวย”

ฉือหว่านมองฮั่วซือหานกับฉือเจียว แล้วพูดขึ้นว่า “ไม่ ประธานฮั่วไม่ใช่ผู้ชายเฮงซวย”

เซียวอี้หันมามองฉือหว่าน

ฉือหว่านพูดต่อ “คนที่ประธานฮั่วชอบมาตลอดคือฉือเจียว เขาทุ่มเทความรักทั้งหมดให้ฉือเจียว เขาไม่ใช่คนเลว”

เซียวอี้ “ก็ได้ๆ หวานหว่าน เราไปกันเถอะ”

“อืม”

ฉือหว่านละสายตา เดินตามเซียวอี้เข้าไปด้านใน

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก
ความคิดเห็น (10)
goodnovel comment avatar
Phongnapa Lamat
อย่สบอกดนะว่า ไรท์จะเขียนให้นางไปขโมยจากฉือหว่าน เออออ. ปมใหม่อีก นังเจียวคือตัวเด่นมาก
goodnovel comment avatar
อริสา สุขประเสริฐ
เรื่องวกไปมาเริ่มเบื่อล่ะ
goodnovel comment avatar
Sukanya Srimuang
ยืดเยื้อมาก​เดี๋ยวก็มีการขโมยจี้หยกอีก​ยืดไปอีก​ลำไยมากกกกจะเลิกอ่านแระ
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

บทล่าสุด

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1095

    ฮั่วซือหานพูดว่า “ร่างกายฉันแข็งแรงพอ ยาแก้ปวดพวกนี้ยังทนไหวอยู่!”เขาก้าวเข้าไปข้างหน้า แล้วโอบกอดฉือหว่านไว้แน่น “หวานหว่าน ฉันไม่อยากเสียเธอไปเลยนะ! พอรู้ว่าหนานเฉิงกลับมา ฉันก็รีบตามมาทันที ฉันกลัวมาก กลัวว่าจะมีใครเข้ามาในชีวิตของเธอแทนที่ฉัน กลัวว่าจะมีใครเข้ามาในใจเธอ ฉันกลัวว่าจะถูกแทนที่จริงๆ!”ตอนนี้เขากอดเธอไว้เงียบๆ ฉือหว่านได้ยินเสียงหัวใจของเขาเต้นแรง และได้ยินเสียงคำพูดแผ่วเบาที่เต็มไปด้วยความจริงใจคนอย่างฮั่วซือหานก็มีสิ่งที่กลัวเหมือนกัน เขากลัวว่าเธอจะถูกใครแย่งไปจากเขา กลัวว่าจะสูญเสียเธอไปหัวใจของฉือหว่านอ่อนยวบลงทันที เธอยกแขนขึ้นโอบกอดฮั่วซือหานกลับเบาๆ “ไม่หรอก ฉันกำลังพยายามหาวิธีแก้พิษรักเดียวให้ได้ ฮั่วซือหาน ฉันจะรักษาคุณให้หายแน่!”ฮั่วซือหานพูดว่า “ฉันเชื่อเธอ เธอคือยาของฉัน!”ทุกอย่างจะต้องดีขึ้นแน่นอนทั้งสองกอดกันแน่นอย่างเงียบงัน ขณะนั้นเงาร่างสูงใหญ่คนหนึ่งเดินเข้ามา เป็นลู่หนานเฉิงหลังจากฮั่วซือหานและฉือหว่านออกจากห้องไป ลู่หนานเฉิงก็รู้สึกเบื่อเลยออกมาเดินเล่น ไม่คิดว่าจะเห็นภาพทั้งคู่กอดกันพอดีลู่หนานเฉิงหยุดอยู่ตรงนั้น เขาชอบฉือหว่านจร

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1094

    ฮั่วซือหานพูดว่า “ตอนนี้นายเป็นผู้ชายที่แต่งงานแล้ว ควรอยู่ให้ห่างจากฉือหว่านหน่อยจะดีกว่า!”ลู่หนานเฉิงถอนหายใจ จริงๆ แล้วเมื่อห้าปีก่อนเขาก็รู้ดีอยู่แล้วว่าเขากับฉือหว่านไม่มีทางเป็นไปได้ลู่หนานเฉิงมองไปที่ฮั่วซือหาน “พิษรักเดียวในร่างนาย ยังหาทางแก้ไม่ได้จริงๆ เหรอ?”ฮั่วซือหานตอบ “ตอนนี้ยังหาทางไม่ได้”ลู่หนานเฉิงว่า “งั้นก่อนที่พิษรักเดียวของนายจะถูกแก้ ฉันจะช่วยดูแลฉือหว่านแทนนายเอง”ฮั่วซือหานส่งสายตาคมกริบไปทันทีลู่หนานเฉิงหัวเราะ “ไม่ต้องห่วง ฉันหมายถึงในฐานะเพื่อน นายดูสิ นายหึงอีกแล้ว!”ฮั่วซือหาน “ฉือหว่านมีเพื่อนเยอะ ไม่ต้องให้นายมาดูแล!”ลู่หนานเฉิง “……”ฮั่วซือหานลุกขึ้น “ฉันจะออกไปโทรศัพท์หน่อย”เขาเดินออกไปจริงๆลู่หนานเฉิงมองห้องส่วนตัวหรูหราที่ตอนนี้เหลือเขาเพียงคนเดียว “……” ช่างเถอะ ดื่มชาไปก่อนก็แล้วกันฮั่วซือหานเดินออกมาด้านนอก เขาออกมาเพื่อโทรศัพท์จริงๆเขาหยิบมือถือขึ้นมากดหมายเลขหนึ่งไม่นานสายก็ถูกต่อ จากฝั่งนั้นมีเสียงของนายท่านลู่ดังขึ้น “ซือหาน ทำไมมีเวลามาโทรหาลุงแก่คนนี้ล่ะ”สองตระกูลเป็นเพื่อนสนิทกัน นายท่านลู่ถือว่าเห็นฮั่วซือหานเติบโต

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1093

    ฮั่วซือหานมาแล้วฉือหว่านสะดุ้งเบาๆ เธอเพิ่งแยกกับฮั่วซือหานได้ไม่นาน ไม่คิดว่าเขาจะตามมาทันทีลู่หนานเฉิงมองไปทางฮั่วซือหาน “ซือหาน ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ”ฮั่วซือหานเดินตรงมาหาฉือหว่าน แล้วนั่งลงข้างๆ เธอ มองไปที่ลู่หนานเฉิง “หนานเฉิง นายกลับประเทศกะทันหันขนาดนี้ ยังไม่คิดจะบอกฉันก่อนเลยเหรอ ฉันนี่ผิดหวังในตัวนายจริงๆ”ฮั่วซือหานนั่งลงข้างฉือหว่าน แสดงท่าทีชัดเจนว่าเขากำลังประกาศอำนาจของตัวเอง ส่วนลู่หนานเฉิงนั้นเป็นแขกที่เพิ่งกลับมาจากต่างประเทศ เขาและฉือหว่านมาร่วมเลี้ยงต้อนรับในฐานะที่เป็นเพื่อนสนิทกันมาหลายปี ลู่หนานเฉิงจะไม่เข้าใจความหมายของฮั่วซือหานได้อย่างไร เพื่อนคนนี้ไม่เจอกันหลายปี ยังเหมือนเดิม ทั้งชอบเป็นเจ้าของ ทั้งขี้หึงลู่หนานเฉิงยกคิ้วขึ้น “ซือหาน ฉันตั้งใจจะบอกนายอยู่แล้ว แต่ได้ยินมาว่านายกับคุณหนูใหญ่ตระกูลลี่ กำลังจะแต่งงานกัน ฉันก็กลัวนายจะยุ่งเกินไปเลยยังไม่ได้บอก นายควรจะขอบคุณความเข้าใจของฉันนะ”พูดจบ ลู่หนานเฉิงก็ยกถ้วยชาขึ้นจิบอย่างสง่างาม เขารอดูว่าจะฮั่วซือหานตอบอย่างไรฮั่วซือหาน “……” เพื่อนคนนี้รู้ดีเหลือเกินว่าจะพูดตรงจุดไหนถึงจะทำให้เขาเสียหน้า

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1092

    ฉือหว่านพูดอย่างจริงใจ “ลู่หนานเฉิง ยินดีต้อนรับกลับบ้านนะ”ลู่หนานเฉิง “ขอบคุณ”ฉือหว่าน “ลู่หนานเฉิง ได้ยินมาว่านายแต่งงานแล้ว ครั้งนี้กลับมาไม่พาภรรยามาด้วยเหรอ?”เธอยังรู้สึกอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับภรรยาของลู่หนานเฉิงอยู่มาก ได้ยินมาว่าคุณนายลู่เป็นคุณหนูตระกูลใหญ่ตัวจริง เป็นคุณหญิงชั้นสูงที่สมบูรณ์แบบทุกกระเบียดนิ้วลู่หนานเฉิงหัวเราะ “ฉือหว่าน ช่วยอย่าพูดแทงใจดำได้ไหม ฉันกับภรรยาไม่มีความรู้สึกต่อกันเลย”ฉือหว่าน “แต่พวกนายอาจรักกันได้หลังแต่งงานก็ได้นี่”ลู่หนานเฉิงได้แต่ยิ้มเจื่อน “ฉือหว่าน กินข้าวเย็นหรือยัง ฉันอยากเลี้ยงมื้อหนึ่ง”ฉือหว่าน “มื้อนี้ฉันเลี้ยงเอง! นายเพิ่งกลับมา ถือเป็นมื้อรับขวัญ”ลู่หนานเฉิงสุภาพเปิดประตูรถให้ “เชิญครับ”…………ตอนนั้น ฮั่วซือหานยังพิงรถสูบบุหรี่อยู่ ไม่ได้จากไปไหนเลขาจ้าวเพิ่งรับสาย “ครับ ผมเข้าใจแล้ว”เขาหันไปมองฮั่วซือหาน “ท่านประธานฮั่ว เพิ่งได้รับข่าวว่าลู่หนานเฉิงกลับมาแล้วครับ”มือที่ถือบุหรี่ของฮั่วซือหานชะงัก “ลู่หนานเฉิงกลับมา? ทำไมไม่บอกฉัน?”ในฐานะเพื่อนรัก เขากลับมาโดยไม่แจ้งเขาแม้แต่คำเดียวเลขาจ้าว “ท่านประธาน ยัง

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1091

    เขายังคงอยากพาเธอกลับบ้านฉือหว่านค่อยๆ ยกแขนขึ้นโอบรอบตัวเขาไว้แน่นฮั่วซือหานกอดตอบด้วยแรงที่แทบจะทำให้เธอกลืนหายเข้าไปในอกของเขา ราวกับอยากหลอมเธอไว้ในกระดูกเลือดเนื้อของตนเอง เพื่อจะไม่ต้องแยกจากกันอีกแต่ในความเป็นจริง... พวกเขากลับจำเป็นต้องแยกทางเธอไม่สามารถกลับไปอยู่กับเขาได้อีกเขาอาจไม่แคร์สุขภาพของตัวเองเพียงเพื่อมาหาเธอ แต่เธอไม่อาจมองดูเขาทำร้ายตัวเองไปมากกว่านี้ฉือหว่าน “ฮั่วซือหาน ฉันต้องไปแล้ว”ฉือหว่านคลายอ้อมแขนออก ก่อนเปิดประตูรถแล้วก้าวลงไป เธอหันหลังเดินออกไปโดยไม่ลังเลฮั่วซือหาน “หวานหว่าน!”ฮั่วซือหานรีบลงจากรถตามมา เขาเรียกเธอไว้แต่เธอไม่หยุดเดิน และไม่แม้แต่จะหันกลับไปมองเขายืนมองแผ่นหลังของเธอค่อยๆ ไกลออกไป ก่อนพิงตัวกับรถอย่างหมดเรี่ยวแรง แล้วหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบไม่นาน เลขาจ้าวเดินเข้ามา “ท่านประธาน... ตอนนี้เราจะไปที่ไหนครับ?”ฮั่วซือหานสูบควันเข้าปอด ก่อนพ่นออกอย่างช้าๆ โดยไม่ตอบคำถามนั้น…………ระหว่างทางกลับบ้าน ฉือหว่านได้รับสายจากลูกสาวตัวน้อย ลั่วเป่าเอ่อร์เสียงใสๆ ดังขึ้นจากปลายสาย “หม่ามี๊~”เสียงนั้นทำให้หัวใจของเธอละลายทันที

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 1090

    ฉือหว่าน “ใครหึงคุณกัน ปล่อยฉัน...อุ๊บ”ยังไม่ทันพูดจบ ฮั่วซือหานก็รวบเธอเข้าในอ้อมแขน จู่โจมด้วยจูบที่ร้อนแรงและแน่วแน่จนเธอตั้งตัวไม่ทันฉือหว่านพยายามผลักเขาออก แต่แรงชายหนุ่มกลับแน่นหนาเกินไป หัวใจเธอเต้นแรง ทั้งโมโหทั้งเขิน จนเผลอกัดริมฝีปากของเขาเบาๆโอ๊ยเขาผละออกนิดหนึ่ง ก่อนหัวเราะต่ำ “เป็นลูกหมาหรือไง ชอบกัดขนาดนี้?”ฉือหว่าน “ถ้ายังไม่ปล่อย ฉันจะกัดอีก!”เขาหัวเราะในลำคอ ปรับท่านั่ง ดึงเธอขึ้นมานั่งประจันหน้า “ฉันไม่กลัวหรอก จะกัดก็กัดมาเลยสิ”เขาจูบลงมาอีกครั้งฉือหว่านตัวอ่อน ตอนนี้ตะขอเสื้อในของเธอถูกปลดเรียบร้อยแล้ว เธอรีบปฎิเสธ “ไม่เอา!”ฮั่วซือหานจ้องมองเธออย่างเร้าร้อน “ห้ามปฎิแสธ!”ฉือหว่านเป็นห่วง “ร่างกายของคุณ…”ฮั่วซือหาน “ในเมื่อเป็นห่วงฉัน งั้นก็อย่าเสียเวลา! ฉันคิดถึงวันนี้หลายวันแล้ว!”ฉือหว่านทุบเขา “คุณหาฉันก็เพราะเรื่องนี้เหรอ?”ฮั่วซือหาน “ใช่! ได้ไหม?”ฉือหว่านอยากทุบเขาอีกครั้ง แต่ถูกเขาจูบเสียก่อนฉือหว่านนึกขึ้นได้ว่าตนกำลังท้องอยู่ ถึงแม้ท้องสามเดือนสามารถร่วมรักกันได้แล้ว แต่ว่าเธอก็กลัวว่าเขาจะรุนแรงเกินไปฉือหว่านขมวดคิ้ว “รอก่อน”

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status