บทที่ 478

ฮั่วซือหานเปลี่ยนเรื่องกระทันหัน “เธอติดต่อเซียวอี้ได้หรือยัง?”

ทันทีที่ได้ยินชื่อ “เซียวอี้” หัวใจของฉือหว่านก็เต้นวูบแรง

วันนี้ฮั่วซือหานใส่ชุดสูทสีดำตัดเย็บพิเศษ ท่าทางสง่างามเหนือใคร สายตาเย็นเยียบมองเธอจากมุมสูง ดวงตาเต็มไปด้วยความเฉยชาและเย็นชา

เขาเลือกฉือเจียวไปแล้ว ตอนนี้เขากับฉือหว่านก็ไม่ต่างอะไรจากคนแปลกหน้า

แววตาของเขาไม่มีความอ่อนโยนอีกต่อไป มีแต่ความเย็นชาแบบผู้มีอำนาจเท่านั้น

ฮั่วซือหานขยับริมฝีปากบาง “ฉือหว่าน เธอไม่ได้โทรหาเซียวอี้ติดใช่ไหม? ไม่สิ... พูดให้ถูกก็คือ ตอนเธอโทรหาเขา สายมันถูกตัดไปกระทันหัน ใช่ไหมล่ะ?”

ฉือหว่านเริ่มรู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น เธอมองฮั่วซือหานอย่างไม่อยากเชื่อ “คุณทำอะไรกับเซียวอี้ใช่ไหม?!”

ฮั่วซือหาน “เธอลองโทรหาเขาอีกทีสิ ดูซิว่าจะโทรติดไหม?”

ฉือหว่านหยิบมือถือขึ้นมา แล้วกดโทรหาเซียวอี้อีกครั้ง

แต่สิ่งที่เธอได้ยินกลับเป็นเสียงว่าง ไม่มีคนรับสาย

เซียวอี้ไม่เคยหายตัวไปแบบนี้มาก่อน จริงๆ แล้วเธอควรจะรู้ตั้งแต่แรกแล้วว่า คนที่สามารถทำอะไรกับเซียวอี้ได้โดยไม่มีใครกล้าขัดขวาง มีเพียงฮั่วซือหานคนเดียว

เมืองไห่เฉิงคืออาณาจักรของฮั่วซือหาน เ