"ได้ยินว่าลุงลี่ของลูกตามหาลูกสาวที่พลัดพรากมานานจนเจอ ซือหาน ลูกกับตระกูลลี่มีพันธะหมั้นหมาย ลูกสาวของลุงลี่ก็คือคู่หมั้นของลูก ลูกได้เจอคู่หมั้นแล้วหรือยัง?"ฮั่วซือหานยืนตัวตรงสง่างามอยู่หน้ากระจกบานใหญ่ แสงสลัวสะท้อนเงาให้เขาดูราวกับถูกเคลือบไว้ด้วยแสงเงา "แม่ หมั้นหมายนั่นเป็นสิ่งที่พวกผู้ใหญ่ตกลงกันไว้ ผมจะไม่ยอมรับคู่หมั้นคนนี้เด็ดขาด""ซือหาน ลูกหมายความว่าไง?""แม่ ผมจะไม่แต่งงานกับลูกสาวของลุงลี่ครับ""อะไรนะ?" น้ำเสียงของคุณนายฮั่วสูงขึ้นทันที "ซือหาน ลูกจะถอนหมั้นงั้นเหรอ?"ฮั่วซือหานไม่พูดอะไรคุณนายฮั่วพูดต่อ "ซือหาน ตระกูลเรากับตระกูลลี่เป็นเพื่อนกันมาหลายรุ่น ความสัมพันธ์ของสองตระกูลต้องสืบทอดด้วยการแต่งงาน นี่คือวิธีที่มั่นคงที่สุดของตระกูลใหญ่ ลูกเป็นทายาทของตระกูลฮั่ว เรื่องแค่นี้ยังไม่เข้าใจอีกเหรอ?"ใบหน้าหล่อเหลาเฉียบคมของฮั่วซือหานยังคงนิ่งเงียบไม่พูดอะไร"ซือหาน หรือว่าลูกไปเจอผู้หญิงที่ไหนเข้าแล้ว? ลูกต้องเข้าใจนะ ผู้หญิงพวกนั้นจะมีบ้างก็ไม่เป็นไร แต่ก็แค่ของเล่นเท่านั้น เข้าใจไหม? ตอนก่อนหน้านี้ลุงลี่หาลูกสาวไม่เจอ แม่เลยไม่พูดอะไร แต่ตอนนี้ลุงลี่เจอลู
ฮั่วซือหานบอกเธอว่า เขากลัวก่อนจะได้พบกับฉือหว่าน คำว่า “กลัว” ไม่เคยมีอยู่ในพจนานุกรมชีวิตของฮั่วซือหานเลยแม้แต่น้อย แต่ตั้งแต่ได้พบเธอ คำคำนั้นก็เกิดขึ้นตอนที่เห็นฉือหว่านเป็นลมล้มลงตรงหน้าหลุมศพของพ่อ ฮั่วซือหานรู้สึกเหมือนลมหายใจของตัวเองหยุดไปฉือหว่านดูอ่อนแรง ตอนนี้เธออยู่ในช่วงเริ่มต้นของการตั้งท้อง แต่เพราะเผชิญเหตุการณ์มากมาย ความเครียดทางอารมณ์จึงรุนแรงมาก“ฉันไม่เป็นไร ฉันเป็นหมอ ฉันรู้สภาพร่างกายตัวเองดี ฉันยังไหว”พูดจบ ฉือหว่านก็ชักมือเล็กออกจากฝ่ามือของเขาแต่ฮั่วซือหานกลับคว้ามือเธอกลับมาอีกครั้ง “หวานหว่าน ให้ฉันอยู่ข้างเธอได้ไหม”ฉือหว่านมองเขา ตอบกลับอย่างเย็นชา “ไม่จำเป็นค่ะ ประธานฮั่ว กรุณากลับไปเถอะ อย่างแรก เราได้หย่ากันแล้ว ตอนนี้ไม่มีความเกี่ยวข้องกันอีก อย่างที่สอง คุณกับฉือเจียวมีหมั้นหมายกัน ฉันรู้ว่าในตระกูลใหญ่ผลประโยชน์พันกันยุ่งเหยิงเหมือนใยแมงมุม ประธานฮั่วควรไปทำตามพันธะหมั้นนั้นดีกว่า”“หวานหว่าน ฉันจะไม่แต่งงานกับฉือเจียว...”“คุณจะแต่งหรือไม่แต่ง มันไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน”แววตาของฮั่วซือหานเต็มไปด้วยความสับสนตอนนั้นเอง เย่ฮวนเอ่อร์กับซู
หลี่หลันเห็นสถานการณ์ไม่ดี รีบสะกิดฉือไห่ผิงทันทีฉือไห่ผิงก้าวขึ้นไปข้างหน้า พูดเสียงเบา "ประธานลี่ เจียวเจียวพลัดพรากจากคุณมาหลายปีแล้ว เรื่องอะไรค่อยกลับไปคุยกันที่บ้านเถอะครับ"สีหน้าของลี่มั่วเฉียนอ่อนลงเล็กน้อย เขาหันไปมองฉือเจียว "เราไปบ้านกันเถอะ"ฉือเจียวดีใจมาก "ค่ะ ไปกันเถอะ"ลี่มั่วเฉียนพาฉือเจียวออกไปทันทีฉือหว่านจะพุ่งเข้าไปขวาง "พวกคุณไปไม่ได้..."แต่ในตอนนั้นเอง ฮั่วซือหานก็เอื้อมมือคว้าแขนเรียวของฉือหว่านไว้ เขาส่ายหัวให้เธอเบาๆเซียวอี้รีบเข้ามา "หวานหว่าน ฉันรู้ว่าเธอโกรธและเจ็บใจมากตอนนี้ แต่ฉือเจียวคือลูกสาวของมหาเศรษฐีลี่มั่วเฉียน เธอหุนหันพลันแล่นไม่ได้"ซูเสี่ยวฝูกับเย่ฮวนเอ่อร์ก็เข้ามา "น่าโมโหจริงๆ คราวนี้ก็ปล่อยให้ฉือเจียวหนีไปอีกแล้ว!"ด้านหน้า ฉือเจียวเดินไปถึงรถลีมูซีนหรูที่จอดรออยู่ พ่อบ้านเปิดประตูให้ด้วยท่าทีเคารพ "คุณหนูใหญ่ เชิญขึ้นรถครับ"บอดี้การ์ดในชุดดำที่ยืนท่ามกลางสายฝน ต่างก้มหัวเคารพพร้อมกัน "คุณหนูใหญ่ เชิญขึ้นรถครับ!"ออร่าของคุณหนูตระกูลมหาเศรษฐี มันช่างแตกต่างจริงๆฉือเจียวยิ้มยกมุมปาก หันไปมองฉือหว่าน เลิกคิ้วแล้วยิ้มให้เธอ
นี่เป็นครั้งแรกที่ฉือหว่านได้รู้เรื่องนี้ เธอมองฮั่วซือหานด้วยความตกใจ ไม่คิดเลยว่าความสัมพันธ์ระหว่างฮั่วซือหานกับฉือเจียวจะเริ่มต้นมาตั้งแต่เกิดเย่ฮวนเอ่อร์รู้อยู่แล้วเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่ที่ผ่านมาลูกสาวของมหาเศรษฐีลี่มั่วเฉียนหายตัวไปนานถึงยี่สิบปี ไม่มีแม้แต่เบาะแส ทุกคนต่างคิดว่าเธอคงจะไม่อยู่บนโลกนี้แล้วใครจะไปคิดว่า ฉือเจียวจะเป็นลูกสาวของมหาเศรษฐีคนนั้นซูเสี่ยวฝูก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเสียดาย เดิมทีวันนี้จะสามารถลากฉือเจียวกับตระกูลฉือทั้งหมดเข้าสู่กระบวนการยุติธรรมได้แล้ว แต่กลับมีเรื่องชาติกำเนิดอันน่าตกตะลึงของฉือเจียวเข้ามาขัดจังหวะฮั่วซือหานเม้มริมฝีปากบาง พูดเสียงเรียบเย็น "ลุงลี่ ตอนนั้นมันเป็นการหมั้นหมายที่ผู้ใหญ่ตกลงกันไว้ แต่ในยุคนี้การแต่งงานเป็นสิทธิของแต่ละคน หมั้นหมายระหว่างสองตระกูลเราจึงไม่มีผลอะไร"ลี่มั่วเฉียนไม่มีสีหน้าเปลี่ยนแปลง ใบหน้าสงบนิ่งดั่งจักรพรรดิผู้ครองโลกไม่แสดงความรู้สึกใดๆ เขาเพียงยิ้มบางๆ "ซือหาน หมายความว่าแกไม่อยากแต่งงานกับลูกสาวฉัน?"ฮั่วซือหานเหลือบมองฉือเจียวที่ยืนอยู่ข้างลี่มั่วเฉียน "ใช่ ผมจะไม่แต่งกับเธอครับ"มือของฉือเจียวท
ฉือเจียวรีบเดินเข้าไป กางแขนกอดลี่มั่วเฉียนไว้แน่น "พ่อ ทำไมถึงเพิ่งมาหาหนู หนูโตขนาดนี้แล้ว ทำไมเพิ่งมาล่ะ?"ลี่มั่วเฉียนกอดฉือเจียวไว้ ลูบหลังเธอเบาๆ "เจียวเจียว ขอโทษนะ ตลอดหลายปีที่ผ่านมาพ่อตามหาหนูมาตลอด พ่อบินไปหลายประเทศ ไปมาหลายเมือง พ่อไม่เคยหยุดตามหาหนูเลย"ฉือเจียวยิ้มอย่างมีความสุข "พ่อ ต่อไปนี้หนูไม่อยากห่างจากพ่ออีกแล้ว หนูอยากอยู่กับพ่อตลอดไป"ลี่มั่วเฉียนลูบผมของฉือเจียว "พ่อจะดูแลหนูให้ดีที่สุด เจียวเจียว"เมื่อเห็นภาพพ่อลูกได้พบกัน ฉือหว่านขมวดคิ้วงามอย่างอดไม่ได้ เธอไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า ฉือเจียวจะมีชาติกำเนิดโผล่มากลางทาง เธอถึงกับเป็นลูกสาวคนโปรดของลี่มั่วเฉียน มหาเศรษฐีอันดับหนึ่งของโลกใครจะไปคิด?หลังจากลี่มั่วเฉียนผละออกจากฉือเจียว ฉือเจียวก็คล้องแขนเขาทันที เธอหันไปมองฉือหว่านด้วยสายตาเย้ยหยัน "พ่อ เรากลับบ้านกันเถอะ หนูอยากกลับแล้ว"ลี่มั่วเฉียน "ได้สิ พ่อจะพาหนูกลับ"เขากำลังจะพาฉือเจียวออกไปจากที่นี่ทันทีแต่ในตอนนั้นเอง ก็มีเสียงใสๆ ดังขึ้นมาจากข้างหลัง "หยุดก่อน!"ลี่มั่วเฉียนชะงักฝีเท้า หันหลังกลับอย่างช้าๆ สายตาเขาหันไปมองฉือหว่านเมื่อเห็นใบ
ลี่มั่วเฉียนพูดว่า ลูกสาวของฉันอยู่ไหน?หลายปีมานี้ที่มหาเศรษฐีอันดับหนึ่งของโลกอย่างลี่มั่วเฉียนหายไปจากสายตาของผู้คน มีเพียงเหตุผลเดียว และมันก็ไม่ใช่ความลับอีกต่อไปแล้วลี่มั่วเฉียนใช้เวลาทั้งหมดตามหาลูกสาวแท้ๆ ที่พลัดพรากไปนานหลายปี!ตลอดหลายปีที่ผ่านมา เขาไม่เคยหาลูกสาวคนนั้นพบเลย ไม่มีแม้แต่เบาะแสแต่ตอนนี้ ลี่มั่วเฉียนปรากฏตัวขึ้นที่นี่ และถามว่าลูกสาวของฉันอยู่ไหน?เย่ฮวนเอ่อร์อุทานด้วยความตกใจ “ตายจริง หรือว่าลูกสาวของมหาเศรษฐีอยู่ในพวกเรางั้นเหรอ?”ซูเสี่ยวฝูก็รู้สึกเหลือเชื่อ “ลูกสาวของมหาเศรษฐีอยู่ใกล้เราขนาดนี้?”ฉือไห่ผิงมองลี่มั่วเฉียน “ประธานลี่ ลูกสาวของท่านอยู่ที่นี่ครับ”ลี่มั่วเฉียนถาม “อยู่ไหน?”ฉือไห่ผิงยกมือขึ้นชี้ไปที่ฉือเจียว “ประธานลี่ ฉือเจียวก็คือลูกสาวแท้ๆ ของท่าน!”ฉือเจียวที่จู่ๆ ก็ถูกพาดพิงถึง ตกตะลึงยืนค้างอยู่กับที่ เธอไม่รู้อะไรเลย ไม่มีใครบอกเธอมาก่อนลี่มั่วเฉียนหันไปช้าๆ สายตาของเขาจับจ้องมาที่เธอตึกตัก ตึกตักหัวใจของฉือเจียวเต้นแรงไม่หยุด สับสนจนคิดอะไรไม่ออก นี่มันหมายความว่ายังไง?เธอเป็นลูกสาวแท้ๆ ของลี่มั่วเฉียน มหาเศรษฐีอันดับหน